Morgunblaðið - 12.01.1974, Side 4
4
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. JANUAR 1974
^ 22 022
RAUDARÁRSTIG 31
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
21190 21188
iTel. 14444 * 25555
Mfí
BÍLALEIGA car rental
Æ BÍLALEIGAN
'felEYSIR
CAR RENTAL
«‘24460
í HVERJUM BÍL
PIO NEEn
ÚTVARP OG STEREO
KASSETTUTÆKI
FERÐABÍLAR HF.
Bílaleiga. — Sími
81260.
Fimm manna Citroen G.S. stat-
ion. Fimm manna Citoen G.S
8—22 manna Mercedes Benz
hópferðabilar (m bílstjórum)
SKODA EYÐIR MINNA.
Skodh
LElGAh
AUÐBREKKU 44-46.
SÍMI 42600.
ISI
HVAÐ GAMALL
TEMUR UNGUR
^ SAMVINNUBANKINN
EMUR
STAKSTEINAR
Týndi sonurinn
Asíðu Sambands ungra fram-
sóknarmanna í Tímanum, var í
gær gerð úttekl á árinu, sem
var að líða. Sem kunnugt er
hafa nokkrir ungir fram-
sóknarmenn verið gömlu
leiðtogunum erfiðir í taumi,
að undanförnu. Hafa þann-
ig orðið mikil átök um
rétt þeirra til að skrifa í
Tímann og stundum verið við-
höfð ritskoðun og hreint birt-
ingarbann á efni frá ungu
mönnunum. En með úttektinni
í gær er orðin veruleg breyting
á. Tíminn gefur mikið rúm
undir hugleiðingar SUF
manna, enda er hún öll mjög
við hæfi venjulegs efnisvals
Tímans og gæti eins verið brot
úr hugieiðingu áttræðs fyrrver-
andi kaupfélags- og mjólkur-
bússtjóra.
Bersýnilegt er, að Olafur
Kagnar Grímsson hefur samið
spjallið, enda er hann ritstjóri
síðunnar. Helzt kemur kraftur í
skrifin þegar uppi eru hafðar
kröfur um að „hinni ungu og
□ Vélstjórar hjá
Áburðarverk-
smiðjunni
ríkisstarfsmenn
— vélgæzlu-
menn ekki
Sylvía Sigfúsdóttir, Hraunhæ
51, Reykjavík,spyr:
„Enda þólt Áburðarverk-
smiðja ríkisins sé rikisfyrir-
tæki, eru vélgæzlumenn þar
ekki rikisstarfsinenn, en vél-
stjórar éru það hins vegar.
Hvernig stendur á þessari mis-
munun?"
Þorsteinn Geirsson deildar-
stjóri í f jármálaráðuenytinu
svarar:
„Hér er um misskilning að
ræða. Vélstjórar ■ í Ahurðar-
verksmiðjunni taka laun sam-
kvæmt samningum Vélstjóra-
félags íslands og eru þeir því
Er batnandi sambúð í
Mið-Evrópu, ráðagerðir
um öryggismálaráð-
stefnu Evrópu og hugs-
anlegir samningar um
gagnkvæman samdrátt
herafla sönnun þess, að
forsendur séu brostnar
fyrir veru varnarliðsins?
Atlantshafsbandalagið hefur
fylgt þeirri stefnu frá 1967,
þegar skýrslan um framtíðar-
verkefni bandalagsins, Harmel-
skýrslan, var samþykkt, að
„öryggi tryggt með vopnavernd
og stjórnmálastefna, sem miðar
að minnkandi spennu, séu ekki
andstæður, heldur hvort öðru
til fyllingar. Sameiginlegar
varnir stuðla að stöðugleika í
alþjóðamálum, þær eru nauð-
synleg forsenda þess að hægt sé
að framfylgja á árungursríkan
háttstefnu, sem miðar aðþvi að
draga úr spennu". (Fimmta
grein Harmel-skýrlunnar). Þótt
ný rikisstjórn hafi tekið við
völdurn hér á landi, síðan þessi
samþykkt var gerð, verður að
telja hana bundna af henni,
þangað til hún lýsir yfir hinu
gagnstæða. Þess ber og að
róttæku kynslóð sé veitt aðild
að ákvörðunartöku um málefni
lands og þjóðar, sem hún á
heimtingu á.“ — Enginn vafi
er á, að með „aðild“ er átt við
þingsæti og það skfn einnig í
gegn, að hin „unga róttæka
kynslóð" er einkum Óiafur
Ragnar sjáifur, enda hefur
hann hart sótt að fá þingsæti,
sem hann á „heimtingu'* á í
einhverju kjördæmi landsins.
Ólafur Ragnar Grímsson
hafði reiknað dæmið svo f upp-
hafi, að leiðin til að öðlast þing-
sæti það, sem hann á „heimt-
ingu“ á væri sú að vera nógu
öþægur og fylginn sér, þannig
að steinrunninn forystan yrði
að kaupa hann til friðs. Sam-
kvæmt þessari kenningu hefur
Ólafur hagað sér, enda nær-
tækt, því hann hafði erlendis
iært, að slík aðferð hefði oft
reynst brezkum stjórnmála-
mönnum vel. En Ólafur Ragnar
athugaði ekki mitt í framavon-
um sínum, að Framsóknar-
fiokkurinn á það tvennt sam-
merkt með Geirfuglinum
sálaða, að hann er í raun stein-
ekki rikisstarfsmenn i skilningi
laga'um réttindi og skyldur
starfsmanna rikisins né laga
um kjarasamninga opinberrra
starfsmanna. Vélstjörar og vél-
gæzlumenn i Áburðarverk-
sniiðjunni eru í sama lífeyris-
sjöði, Lífeyrissjóði starfsmanna
Abui'ðarverksmiðjunnar."
□ LaunagreiSslur
til skipverja
á Hamranesinu
Árni Guðmundsson, Fells
múla 2, Reykjavík, spyr:
,,Nú er liðið hátt á annað ár
síðan Hamranesið sökk. Hversu
lengi eiga skipverjar að biða
eftir launauppgjöri, og hverjir
eiga að borga?“
Eftirfarandi upplýsingar gef-
ur Árni Grétar Finnsson hrl.,
en hann er lögfræðingur eig-
enda Hamranessins:
minnast, að NATO-ríkin hafa
síður en svo dregið úr vörnum
sínum, þótt þau hafi sett fram
tillögur um jafnan og gagn-
kvæman samdrátt herafla. Ein-
hliða samdráttur varna þeirra
er í andstöðu við þær tillögur.
í ræðu, sem J. Fostervoll þá-
verandi varnarmáiaráðherra
Noregs flutti 10. janúar 1972,
sagði hann: „Auk þess, sem
áfram hefur verið unnið að því
innan NATO að bæta sambúð-
ina milli austurs og vesturs og
undirbúa samningaviðræður
milli þessara aðila, einkenndist
starfið innan bandalagsins á
síðasta ári m.a. af auknum vilja
evrópska NATO-landa til að
axla stærri byrðar í sameigin-
legum vörnum bandalagsins.
Eins og kunnugt er, má
benda á sterk öfl í Bandaríkj-
unum, sem ekki eru ánægðmeð
núverandi ástand, og telja, að
Bandaríkin beri of stóran hiuta
af sameiginlegum vörnum. Með
þetta í huga verður að iíta á
itrekaðar bandarískar yfiriýs-
ingar um, að áætlun sú, sem
samþykkt hefur verið af
evrópsku ríkjunum, um endur-
bætui' á vörnuin bandalagsins,
muni stuðla að því að unnt
dauður flokkur og auk þess svo
fáfengilegur, að dæmi um
slíkan flokk finnst hvergi
nema hér. Því hlaut sérhver
tilraun Ólafs Ragnars til að
uppskera frama með því að
beita alþjóðlegum aðferðum,
að vera dæmd til að mistakast.
Ólafur er að læra
Ólafur Ragnar hefur nú ioks-
ins lært, að sérhver sem vill
komast til áhrifa í Framsókn,
verður að vera innundir hjá
framsóknarnefndinni og hljóta
hennar blessun. Og nú hefur
Ólafur snúið blaðinu við — í
bili að minnsta kosti. Hann
skrifar mærðar mas á hina „rót
tæku“ síðu Tímans — mas, sem
hann veit að feilur vel í geð
hinni „óeðlilegu öldunga-
stjórn" eins og hann kallar for-
ystuna. En jafnframt minnir
hann á, að hann eigi „heimt-
ingu“ á þingsæti. Sem sagt, boð
Ólafs Ragnars er nú þetta: „Ég
„Tryggingafélag það, sem
skipið var tryggt hjá, neitar
greiðslu tryggingarfjárins. Þess
vegna hefur verið höfðað mál
til að fá úr því skorið, hvort
félaginu ber að greiða þær bæt-
ur, sem hér um ræðir. Það mál
var höfðað fyrir tæpu ári fyrir
Sjó- og verzlunardómi Reykja-
víkur, og er þar til meðferðar.
Hvenær dómur gengur í þessu
máii er ekki hægt að fullyrða,
en saksóknari tilkynnti í lok
síðasta árs, að hann myndi ekki
ákæra eigendur skipsins vegna
skipskaðans að svo komnu máli,
en tryggingafélagið hafði talið,
að ekki væri hægt að dæma um
skyldur þess til að greiða vá-
tryggingarupphæðina fyrr en
vitað væri, hvort til opinberrar
ákæru kæmi eða ekki.
Undir lyktum þessa máls við
vátryggingafélagið er það kom-
ið, hvort kröfuhafar fá greiddar
skuldir sínar.“
verði af stjórnmálaástæðum að
viðhalda bandaríska heraflan-
um í Evrópu af sama styrkleika
og nú.
Melvin Laird, varnarmálaráð-
herra, staðfesti á ráðherrafundi
í Briissel í desember 1971, að
Bandaríkin myndu ekki
minnka herafla sinn i Evrópu á
fjárhagsárinu 1972 — ‘73, svo
framarlega sem önnur banda-
lagsríki gerðu það ekki. Þess
vegna ber að fagna því, að á
síðasta ráðherrafundi í hínum
svonefnda „Evrópska hópi“
(öll evrópsk NATO-ríki nema
Frakkland, Portúgal og ís-
land), sem haldinn var i des-
ember s.L, náðist samkomulag
um fjármögnun evrópsku áætl-
unarinnar um endurbætur á
vörnum bandalagsins.
Kæmi til þess, að Vesturlönd
drægju einhliða og verulega úr
vörnum sinum í Evrópu, hefði
það ekki aðeins í för með sér
óheppíiegar póiitískar og sál-
rænar afleiðingar, heldur stuðl-
aði i raun að því, að líkurnar á
beitingu kjarnorkuvopna í styrj
iild ykjust. Eg held, að menn
ættu ekki að vanmeta, hversu
mikið gildi tilraunirnar til að
koma á samningaviðræðum um
skal byrja á að verða góði
strákurinn, en þá verðið þið
líka að láta mig fá þingsætið
mitt.“ Það sem „skoðanabræð-
ur“ Ólafs óttuðust alltaf er að
rætast. Þá grunaði ætíð, að
Óiafur væri fyrst og fremst að
skara eld að sinni köku og hann
myndi nota fyrsta tækifæri til
að gleypa gómsætasta bitann og
skilja „féiagana" eftir á vonar-
völ.
Og ef „öldungastjórnín" gín
við flugunni, má segja að allt
bröltið og ÖII vafasömu trikkin
þeirra Alfreðs og Tómasar hafi
verið til einskis. Og fleiri verða
illa leiknir. Baldur Kristjáns-
son, sem í einfeldni sinni lét
Ólaf mana sig upp á að verða
klofningsformaður í FUF, verð-
ur skilinn eftir eins og hvert
annað viðundur á köldum
klaka.
Ef allt fer eins og hér er spáð,
þá ættu menn að fara að skilja,
hvers vegna Baldur fóstbróðir
Ólafs Ragnai's taldi rétt aðleita
sér eftir félagsskap þar sem að
Framsókn hefur enn ekki náð
neinum teljandi áhrifum.
Q Búningsklefar
sundlauganna
Elín Helgadóttir, Bólstaðar-
hlíð 60, Reykjavík, spyr:
„1. Hvar er móður með 3—6
ára son eða föður með dóttur á
sama aldri ætlaður staður í
búningsklefum sundlauganna?
2. Hvenær koma fjölskyldu-
klefar?"
Stefán Kristjánsson, íþrótta-
fulltrúi Reykjavíkurborgar,
svarar:
„1. Miðað er við, að fimm ára
börn og yngri fylgi foreldrum
sínum i búningsklefum sund-
lauganna, en eldri börn þurfa
að sjá um sig sjálf, en sé starfs-
fólk sundlauganna beðið um að
aðstoða þau, sem sjálfsagt er,
þá er sú aðstoð veitt.
2. Það hefur ekki verið á dag-
skrá.“
gagnkvæman samdrátt herafla
hafa í viðleitninni til að
tryggja áframhaldandi dvöl
bandarískra hermanna í
Evrópu."
Staðreyndin er sú, að ekkert
hefur enn gerzt í Evrópu annað
en samkomulagið um Berlín og
samningarnir milli Vestur-
Þýzkalands og Sovétríkjanna
annars vegar og Póllands hins
vegar, sem sýnir svart á hvítu
og staðfestir, að ástandið hafi
breytzt þar. Ein's og segir í
spurningunni er sambúðin
„batnandi", „ráðagerðir" eru
um öryggismálaráðstefnu
Evrópu og „hugsanlegir" eru
samningar um samdrátt her-
afla. Forsendan fyrír því, að
um þetta er rætt, er ástandið,
sem nú ríkir i vörnum og við-
búnaði í Evrópu. Breytist þetta
ástand til dæmis fyrir tilverkn-
að íslendinga með lokun varn-
arstöðvarinnar á Isiandi, getur
það stuðlað að því, að spennan
aukist að nýju og sambúðin
versni Þess vegna má segja, að
íslenzka ríkisstjórnin hafi varla
getað fundið óheppilegri tíma
tii einhliða aðgerða, sem miða
að varnarleysi landsins.
spurt og svarad 1 Lesendaþjónusta MORGUNBLAÐSINS1 Hringið í síma 10100 kl 10—11 frá mánudegi til föstudags og biðjið um Les- endaþjónustu Morgunblaðs- ins.
SPURNINGAR OG SVÖR UM VARNARMÁL