Morgunblaðið - 17.03.1974, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ. SUNNUDAGUR 17. MARZ 1974
Olafur Jóhannsson,
Reykjalundi, sjötugur
ÓLAFUR Jóhannsson frá Ytra-
Koti er sjötugur í dag, fæddur að
Þrastarhóli í Hörgárdal 17. marz
1904. Hann er heitinn eftir Ólafi
Davíðssyni, náttúrufræðingi og
þjóðsagnaritara, sem drukknaði í
Hörgá haustið 1903 og var sárt
saknað af sveitungum og öðrum,
er til þekktu. Foreldrar Ólafs
voru Guðrún Guðmundssóttir,
ættuð úr Fljótum og Jóhann
Gunnarsson frá Torfum í Eyja-
firði.
Þegar ég man fyrst eftir mér
voru þau Guðrún og Jóhann í vist
hjá foreldrum mfnum að Möðru-
völlum í Hörgárdal. Tókst þá mik-
il vinátta með okkur Guðrúnu,
sem hélst alla tíð. Hún var með
afbrigðum hlý og elskuleg kona
og svo heiðarleg í hugsun og at-
höfn að af bar. — Eftir að Guðrún
og Jóhann gengu f hjónaband
bjuggu þau á ýmsum bæjum í
Hörgárdal. En ég elti þau uppi
hvar sem þau voru og var hjá
þeim i nokkra daga mér til
skemmtunar og hugarhægðar.
Stutt var að fara fyrstu árin,
þegar þau bjuggu á Þrastarhóli og
Hallgilsstöðum, en eftir að þau
fluttu fram í dalinn var ekki eins
hægt um vik. Lengst var milli
okkar eftir að þau fluttu i Bauga-
sel, þá þurfti ég að taka daginn
snemma til að ná háttum, því ekki
var annars kostur en fara gang-
andi. Það urðu ávallt miklir fagn-
aðarfundir þegar við Gunna mín,
en svo kallaði ég hana, hittumst.
Jóhann húsbóndi og litlu dreng-
irnir tveir, Ólafur og Gunnar,
fögnuðu mér einnig. Þá má ég
ekki gleyma gömlu konunni,
henni Lillu, sem lá i kör og var á
sveitinni, en vildi hvergi annars
staðar vera. Það kom annarlegur
glampi í augun á henni þegar ég
heilsaði henni. Allt þetta fólk er
mér svo minnisstætt og undur
kært. Hjá því naut ég alls þess
besta er ung barnssál þráir. Bær-
inn í Baugaseli var ekki háreist-
ur, en friðsælt var þar og nota-
legt. Aldrei hef ég komist í kynni
við heiðarlegra fólk en Gunnu
mfna og Jóhann. „Ekkert er feg-
urra en heiðarlegur maður,“
stendur á prenti eftir merkan höf-
und. I þessu umhverfi ólst Ólafur
upp. Hefur það sýnt sig, að hann
hefur erft alla eðliskosti foreldra
sinna, því oft hefur lífið tekið
hann hörðum tökum. Þegar hann
var 18 ára veiktist hann og fór á
sjúkrahúsið á Akureyri til Stein-
gríms Matthíassonar, og má segja
að síðan hafi hann aldrei borið
sitt barr. — Hann ieitaði sér víða
lækninga bæði norðanlands og
sunnan, en náði aldrei fullri
heilsu. Tíma og tíma var hann
heima hjá foreldrum sínum, ef af
honum bráði. Þegar að því kom að
byggja vinnuhæli fyrir berkla-
sjúklinga að Reykjalundi, var
hann það hress, að ann gat unnið
við bygginguna. Honum var það
kappsmál að sjá þann draum ræt-
ast. Var Ólafur einn af þrem vist
mönnum, er settust að á Reykja-
iundi haustið 1944. Ólafur hafði
snemma yndi af ræktun, hafði
hann um árabil gróðurhús að
Reykjalundi, þar ræktaði hann
tómata og gúrkur fyrir heimilið,
auk þess hafði hann kartöflu- og
rófnarækt. Um tíma hirti hann
einnig hænsni og svín að Reykja-
lundi. Hann lá aldrei áliði sínu og
allt sem hann gerði var unnið af
stakri natni og samviskusemi.
Ólafur hefur aldrei viljað hafa
hátt um sig, hann er kyrrlátur og
trygglyndur maður, sem gott er
að eiga fyrir vin. Hann er sann-
kölluð hetja. í öllu veikindastríð-
inu hefur hann aldrei kvartað,
svo ég viti til, yfir kjörum sínum,
en verið jákvæður í lifsskoðun-
um. Heimtufrekja og kröfur til
annarra eru honum fjarlægar.
Hann er þakklátur öllum, er hafa
sýnt honum vinsemd. Sjálfsagt
Tilboð óskast í sölu á stórum vatnsmælum fyrir Vatns-
veitu Reykjavíkur.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri.
Tilboð verða opnuð á sama stað, fimmtudaginn 18. apríl
1974, kl. 1 1.00 f.h.
'TNNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 — Sími 2S800
vatnsielðslupípur
Vorum að fá pípur til hita og vatnslagna.
galv. frá 3/8"—2"
Svart — 3/8" — 1 !4".
Pantanir óskast sóttar.
Burstafell
byggingavöruverzlun,
Réttarholtsvegi 3.
Sérbyggð
lítli iðnaðarvél
Sérbyggð lítil iðnaðarvél (saumavél) til framleiðslu
ákveðinnar tegundar fatnaðar er til sölu.
Ennfremur nokkuð af hráefni, auk innkaupa- og sölusam-
banda.
Hentug kaup fyrir þann, sem vill mynda sér sjálfstæða
atvinnu að aukavinnu. Þeir sem áhuga hafa á frekari
uppl. leggi nöfn sín og símanúmer inná auglýsingadeild
Mbl. fyrir 25. þ.m. merkt Jðnaðarvél, 4944“
Alexander Jóhanness.
fyrrv. skipstjóri níræður
beinist þakklæti hans þó mest til
þeirra, er hrundu hugsjóninni i
framkvæmd að byggja Reykja-
lund. Þar.hefur hann átt heima
síðustu 30 árin. Fátt sárnar hon-
um meira en þegar hann verður
var vanþakklætis í þeirra garð.
Ég sendi Ólafi hjartanlegar af-
mæliskveðjur og óska honum allr-
ar blessunar með þökk fyrir allt
gott.
H ulda A. Stefánsdóttir.
Afmælisbarn dagsins
Alexander á Grettisgötunni er
gæfumaður. Hann er það vegna
þess, að hann getur litið til baka
yfir langan farinn veg og hvar-
vetna séð heillaspor. Ekki er það
þö svo, að leið hans hafi verið
greiðfær og auðrötuð. Nei, hann
hefur orðið að ösla sinn veg gegn-
um torfærur fátæktar og frum-
stæðrar aðstöðu riítjándu ald-
arinnar, gegn um ógnir tveggja
heimsstyrjalda og í náinni snert-
ingu við þær. Hann hefur á langri
starfsævi dregið öðrum fremur
björg í bú þjóðar sinnar, eignast
traust og heillandi heimili, þess
vegna getur hann í dag fagnað
þeim áfanga, sem náð er.
Alexander er fæddur og upp-
alinn i Borgarfirðinum og stund-
aði landbúnaðarstörf fram að 18
ára aldri. Frásagnir vermanna af
lífinu srið sjóinn, af baráttunni við
brimið og þorskinn munu
AFMÆLISKVEÐJA:
JÓN JÓNSSON
LOFTSSTÖÐUM
Að koma til íslands sem útlend- _
ingur og hestakaupandi var ekki
sérlega spennandi. Ég hafði heyrt
margvíslegar sögur um fólk, sem
hafði gert sig bláfátækt á hesta-
kaupum, sömuleiðis um fólk, sem
verið hafði blekktí hestakaupum.
En ég var héppnari, ég hitti á þig.
Ég gleymi aldrei þeim degi, er við
ókum að Loftsstöðum til að skoða
alla hestana þína. Ég skildi ekki
10% af þvf, sem þú sagðir, sagði
bara já og nei með hæfilegu milli-
bili, til að sýnast ekki algjör
kjáni. Þú talaðir og talaðir, svo ég
þurfti ekki að brjóta heilann um,
hvað í ósköpunum ég ætti að
segja. Og eftir langt tal varð það
endirinn, að ég fékk fallegasta
hestinn þinn, (nefnilega)
Fitjung. Ég gerði mig ekki
fátæka og mér finnst ég ekki
hafa verið blekkt, en ég
gerði ein mistök, ég sendi Fitj-
ung til Danmerkur. Það hefði
ég ekki átt að gera. En hver veit?
Kannski kemur sá dagur, að ég
fer aftur til Danmerkur til dvalar
og þá er gott að vita, að þar stend-
ur dásamlegur lftill vinur og bíð-
ur eftir mér.
Nú eru liðin 2 ár síðan við hitt-
umst fyrst. Við höfum kynnst bet-
ur og að auki skil ég nú næstum
allt, sem þú segir, með öðrum
orðum, við getum talað saman.
Það er eitt, sem ég hef lengi
undrast. Það er að ekkert kyn-
slóðabil er á milli okkar, þrátt
fyrirhinn mikla aldursmun.
Ef þú værir 25 ára eða ég 75
ára, mundi ég án umhugsunar
vopnfirðlngar
Gleymum ekki árshátíð félagsins hún verður i Félags-
heimili Karlakórs Fóstbræðra, Langholtsvegi 109—1 11,
laugardaginn 23. þ.m. og hefst með borðhaldi kl. 7.
Skemmtiatriði og góð hljómsveit.
Aðgöngumiðar seldir dagana 18, 19 og 20 marz í
verzluninni Verinu, Njálsgötu 86.
Skemmtinefndin.
ÁrgerÖ 1971
Vel með farinn „konubíll" tegund Sunbeam Alpine GT
sjálfskiptur, árgerð 1971. Ekinn 25.400 km., er til sölu
vegna endurnýjunar.
Bílinn er ætíð geymdur í bílskúr og eingöngu ekið
innanbæjar.
Verð 425.000.—
Upplýsingar veittar að Haðalandi 2 og í sima 37930.
stinga upp á brúðkaupi. Ef til vill
værir þú ekki mjög ánægður með
uppástunguna, en hvað um það,
fyrir mér væri það tilraunarinnar
virði. Þetta hljóðar kannski eins
og ástarjátning og er það á sinn
hátt, þú stendur í það minnsta
hjarta mínu mjög nærri.
Þú minnir mig svo mikið á hinn
sanna tslending, þann, sem bara
er til í sögunum. Öll þín fram-
koma, lífsgleði þín, gleði þin yfir
hestunum og landinu í heild og
ekki má gleyma vinnugleði þinni.
En gleymdu því nú ekki, að þú ert
orðinn áttræður og gætir fijótlega
gefið sjálfum þér örlítið frí.
Eg, ásamt öðrum hestamönnum
á Selfossi, sendi þér, þó seint sé
hamingjuóskir á afmælisdaginn,
en hann var hinn 7. þ.m.
Birgitte Povelsen.
snemma hafa heillað unglinginn
og rétt eftir aldamótin dreif hann
sig út að sjónum.
Reri um árabil frá ýmsum ver-
stöðvum á Suðurnesjum. Stjórn-
aði bát frá Vestmannaeyjum,
stundaði hákarl frá Siglufirði, en
fann svo það atvinnutæki, er
hann hafði leitað, þegar togar-
arnir komu til sögunnar.
Hann hóf togarasjómennsku
sína á Braga með Jóni heitnum
Jóhannessyni skipstjóra. Var á
Braga er hann var hertekinn af
Þjóðverjum i fyrra stríði. Sú saga
er kunn og skráð. Stjórnaði tog-
urum milli styrjaldanna og sigldi
Haukanesinu 70 sinnum landa á
milli í síðari heimsstyrjöldinni.
Ekki mun ofsagt að oft hafi mjóu
munað og ýmislegt markvert mun
þá hafa á daga hans drifið. Tauga-
styrkur hans og jafnaðargeð svo
og glöggskyggni munu hafa átt
sinn þátt í því að skila honum og
hans skipshöfn heilum gegnum
þær margvislegu hættur, er þá
steðjuðu að. Eftir striðið sigldi
Alexander enn 25 sinnum mtð
hlaðið skip sitt lan.la á milli; þá
loks eftir um það bii hálfrar aldar
störf á sjónum fór hann í land.
Nú skyldi maður ætla, að eftir
slíkt ævistarf hefði hann setzt í
helgan stein, notið hvíldar og
öryggis.
Sú varð þó ekki raunin á, iðju-
leysi féll honum ekki. Hann varð
sér fljótt úti um starf í vöru-
geymslu mágs síns Ásbjarnar
Ólafssonar heildsala. Þar hefur
hann unnið fullan vinnudag síð-
ustu 20 árin. Hjá honum eru ekki
mánudagsfrátafir og fáir eru
veikindadagarnir. Þar ríkir
vinnugleði og vinnuáhugi gamla
tímans. Líklegast er að þeir, sem
óskuðu að hitta hann á niræðisaf-
mælinu, hefðu orðið að leita hans
á vinnustað, ef svo vildi ekki til,
að afmælið ber upp á sunnudag.
Mætirðu Alexander á götu
snemma að morgni þegar hann er
á leið til vinnu, þá gefur ekki að
líta kalkað gamalmenni. Þar er á
ferð hnarreistur, léttstígur starfs-
maður. Takirðu hann tali, þá hitt-
irðu fyrir andlega reisn, er hver
miðaldra mætti vera stoltur af.
Þótt sjómennskan sé erfið og
starfsdagar langir þá gefast þó
tómstundir, ekki síst hjá þeim,
sem áratugum saman sigla landa
á milli. Þessar tómstundir notaði
Alexander til þess að afla sér
fróðleiks með lestri góðra bóka.
Hann er þvi víðlesinn fróðleiks-
maður og sögumaður ágætur.
Alexander er giftur Halldóru
Ölafsdóttur. Heimili þeirra hjóna
á Grettisgötu 26 hefur um áratuga
skeið verið þekkt að myndarskap
og hjálpsemi. Þau hjón eru sann-
arlega vinmörg, þangað sækja
ungir og aldnir holl ráð og aðra
hjálp.
Ég naut þeirrar gæfu að vera í
fóstri hjá þeim hjónum á skólaár-
unum. Sú dvöl var mikill skóli og
gót undirbúningur undir marg-
breytileik ævistarfsins.
Á þessum merkisdegi húsbónd-
ans flyt ég þeim hjónum og börn-
um þeirra tveimur Ólafi og Eddu
þakkir og virðingu. Þakkir fyrir
löng og góð kynni með ósk að
verðskulduð gæfa megi fylgja
heimili þeirra framvegis sem
hingað til.
Oddur Ólafsson.