Morgunblaðið - 23.03.1974, Síða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. MARZ 1974
Nokkur málverkanna á sýningunni. (Ljósm. Mbl.: Sv.Þ.
Hafsteinn fyrir framan eitt verka sinna, sem nann netmr Hreyfing
Reyni að hafa
sýningarnar
fáar en góðar
segir Hafsteinn
Austmann list-
málari
„Ég sæki öll mín mótív í höfuðið á
mér og myndirnar verða svona til að
sjálfu sér smám saman," sagði Haf-
steinn Austmann listmálari þegar við
ræddum við hann i gær á málverka-
sýningu hans á Kjarvalsstöðum. Haf-
steinn sýnir 49 myndir á sýningunni
og i gær hafði fjöldi manns skoðað
sýninguna og 1 5 myndir höfðu selzt á
þe'm 6 dögum, sem- sýningin hafði
staðið. Siðast hélt Hafsteinn málverka-
sýningu i Bogasal Þjóðminjasafns árið
1 970, „ég held að maður eigi að sýna
sem sjaldnast og hafa verkin þvi betri,"
sagði hann.
Hafsteinn sagði þegar við ræddum
við hann, að hann hefði málað mikið
að undanförnu, en hann væri ekki að
sama skapi ánægður með árangurinn,
það væri kannski lika það bezta að vera
aldrei of ánægður með sjálfan sig,
„maðurofmetnast ekki á meðan."
Myndirnar á sýningunni eru einkum
olíumyndir, sem flestar eru nýjar eða
nýlegar, svo eru margar myndir sem
gerðar eru úr zinkhvitu, glyceríni. limi
og fl. en þessa aðferð hefur Hafsteinn
notað i 1 5 ár og segir að gaman sé að
fást við Þá eru sjö aquarelle vatnslita-
myndir, sem eru siðan 1965, og eru
þær jafnframt langelztu myndirnará
sýningunni. Nýjustu myndirnar. sem
eru nr. 19 og 30 á sýningunni eru
oliumálverk og bera þær nafnið Linur
og Hrim
„Ég hef," sagði Hafsteinn, „fengist
við að mála siðan ég var 10 ára. Fyrst
lærði ég teikningu hjá Skaprhéðni
heitnum Haraldssyni, en siðan fór ég í
Myndlistarskólann, þar á eftir til Frakk-
lands þar sem ég var i eitt ár og siðar
fór ég til Ítalíu og viðar Af öllu þessu
lærði maður sitthvað, sem maður siðan
verður að þróa sjálfur."
Þá sagði Hafsteinn, að hann væri
stundum þreyttur á að mála, svo væri
víst um flesta málara, en menn byrjuðu
vist alltaf aftur. Þeir yrðu að fá ein-
hverja útrás i þessu.
Hsfsteinn, sem er teiknikennari að
atvinnu við skólana i Kópavogi sagði
þegar við spurðum hann, að bezt fynd-
ist sérað málaeftirhádegið Húmynd
irnar kæmu aldrei á morgnana, og ef
hann væri í því stuðinu gæti hann setið
og málað fram til miðnættis.
Athugasemd um
stöðuvatn í Lýt-
ingsstaðahreppi
I Morgunblaðinu 20. þ.m. skrif-
ar presturinn á Mælifelli i
Lýtingsstaðahreppi, Skagafirði,
sr. AgUst Sigurðsson, greinarkorn
um virkjun Svartár í Reykjafossi.
Greinarkorn þetta er með þeim
hætti, að ekki vérður undan því
vikist að gera við það athuga-
semdír.
Sóknarbörn viðkomandi prests
munu að langmestum hluta vera i
landeigendafélagi því, sem á sín-
um tima gerði samning við Veiði-
vötn h.f. um gerð laxastiga í
Reykjafossi og fiskirækt í Svartá
ofan Reykjafoss. Segja má að
gönguvegir fiska séu engir guðs-
vegir og þurfi þvi aðra þekkingu
til að bera tíl að fjalla um fisk-
vegarlagningu. Hitt hefur engum
dóttið i hug að óreyndu, að prest-
ur hafi svo lítið samband við
sóknarbörn sín, að hann geti ekki
með sæmilegu móti gert sér grein
fyrir þvf, um hvað hefur verið
samið í þessu tilfelli, og hver
árangur hafi orðið af þeim samn-
ingum.
Svo hefði mátt álita, að virkjun
Svartár við Reykjafoss væri úr
sögunni. Að minnsta kosti hafa
ekki heyrst neinar raddir um það
frá þeim, sem þarna ráða löndum,
að virkjun væri aftur komin á
dagskrá, og engin orð hafa borist
frá landeigendafélaginu í
Lýtingsstaðahreppi til Veiðivatna
h.f. þess efnis að fiskiræktar-
áform í Svartá þyrfti að endur-
skoða vegna yfirvofandi virkjun-
ar.
Hið væntanlega stifluvatn
vegna virkjunar Svartár má svo
vera tilhlökkunarefni prestsins á
Mælifelli til eilífðarnóns, og sýnu
þykir honum það mikilsverðara
heldur en fallegasta undirlendi
sveitarinnar, sem með virkjun-
unni færi undir vatn, ásamt hús-
um og mannvirkjum. En það er
ekki víst að allir sveitungar hans
líti mál þetta sömu augum, þó að
svo kunni að vera að einn mann
vanti brú til viðbótar við þær
fimm brýr, sem fyrir eru á ánni á
skömmum kafla.
Til þess að skyra málið betur
telur stjórn Veiðivatna h.f. skylt
að taka fram eftirfarandi stað-
reyndir:
1. I októbermánuði 1969 var
gerður samningur um fiski-
rækt og fiskvegargerð í
Svartá, ofan Reykjafoss, fiski-
ræktarsamningur til 8 ára og
leigusamningur til 7 ára i við-
bót. Að samningsgerð þessari
stóð Félag landeigenda að
Svartá i Lýtingsstaðahreppi
annars vegar en hins vegar
Veiðivötn h.f.
2. Veiðivötn h.f. hafa staðið við
allar skuldbindihgar sínar um
fiskvegargerðina f Fossnesi
við Reykjafoss og þessi lengsti
fiskvegur á landinu var á s.l.
sumri tekinn út og viður-
kenndur af Veiðimálastofnun-
inni.
3. Veiðivötn h.f. hafa einnig
staðið við allar skuldbinding-
ar sinar um útsetningu laxa-
seiða í Svartá, ofan Reykja-
foss, og reyndar ríflega það.
Hefur þegar verið sleppt í
Svartá, ofan Reykjafoss
10.000 laxaseiðum af sjó-
gönguseiðastærð (umsamið
magn var 8.000 seiði) og
45.000 sumaröldum laxaseið-
um (umsamið magn var
40.000 seiði). Öll þessi laxa-
seiði voru af úrvals laxastofn-
um, frá Laxá í Aðaldal,
Blöndu og Þverá i Borgar-
firði.
4. Veiðivötn h.f. hafa ætið stað-
ið í nánu sambandi við við-
semjendur sína, Landeigenda-
félagið að Svartá í Lýtings-
staðahreppi, bæði að því er
varðar framkvæmd fiskvegar-
gerðarinnar, fiskiræktina og
einnig um virkjunarmálin í
Svartá, þegar þau hefur borið
á góma. Hefur sú samvinna
verið bæði ánægjuleg og gagn-
leg.
5. Lax hefur að visu enn ekki
veiðst i Svartá, ofan við fisk-
veginn f Fossnesi við Reykja-
foss. Hins vegar hefur sést lax
í ánni ofan við stigann og í
stiganum. Sönnun fyrir þvi að
fiskvegurinn sé í fullu gildi og
ágætlega nothæfur, e'ru þó
sjógengnar bleikjur, sem
fengist hafa í ánni um 20 km
ofan við stigann.
I greinarkorni sinu talar séra
Ágúst Sigurðsson um Svartá sem
fisklausa á. Hvers vegna var hann
þá á síðasta ári að beita sér fyrir
stofnun veiðifélags við ána fyrir
ofan Reykjafoss ef svo var? Lágu
til þess fyrst og fremst þær ástæð-
ur, sem f hávegum voru hafðar
norður þar á s.l. sumri, að með
stofnun veiðifélagsins væru
hugsanlegt að hægt yrði að eyði-
leggja fískiræktarsamhinginn um
Svartá við Veiðivötn h.f., eða
a.m.k. að torvelda hann á ein-
hvern hátt? Það skal játað að
þetta eru kannski óþægilegar
spurningar. Én hvað kemur prest-
inum til á siðastliðnu sumri að
Fiskvegurinn við Reykjafoss.
hafa forgöngu um stofnum veiði-
félags við Svartá, ef hún var fisk-
laus, eins og hann nú segir í
greinarkorni sínu í Morgunblað-
inu, til þess eins að reyna með
slíkum rökum að réttlæta
virkjunarframkvæmdir við
Reykjafoss. Og heldur hann að
bændur, neðan Reykjafoss, muni
geta fallist á sjónarmið hans að
áin sé fisklaus?
Stjórn Veiðivatna vill taka það
fram, að virkjunarmálin í Svartá
við Reykjafoss eru mál heima-
manna. Við þá ber að ræða um
þessi mál, en ekki við Veiðivötn
h.f. Sá orðrómur gengur nú að
hafnar séu viðræður á milli
virkjunaraðila og Veiðivatna h.f.
Einkum er þessi orðrómur að
verða útbreiddur á Sauðárkróki.
Hér er um algeran misskilning
að ræða. Engar viðræður hafa átt
sér stað s.l. 3 ár milli Veiðivatna
h.f. og þeirra, sem berjast fyrir
virkjun Svartár við Reykjafoss,
að undanteknu lauslegu simtali,
sem einn af varaþingmönnum
Norðurlandskjördæmis vestra
átti fyrir skömmu við formann
stjórnar Veiðivatna h.f.
Stjórn Veiðivatna h.f. vill svo
að lokum taka það fram, að hún
ræðir við engan aðila annan en
Landeigendafélagið að Svartá f
Lýtingsstaðahreppi um mál þessi.
Og stjórn Veiðivatna h.f. mun
framvegis sem hingað tíl kapp-
kosta að koma til móts við óskir
viðsemjenda sinna í þessum mál-
um, svo sem framast er unnt, eins
og gert hefur verið hingað til í
öllum atriðum.
í stjórn Veiðivatna h.f.
Indriði G. Þorsteinsson, form.
Haukur Benediktsson
gjaldkeri
Jakob V. Hafstein
ritari.
* j!M 11(18*1 1 ífl I ,1
1 * *1 ’ 1 111 i 11II1i I I i: I 1 I i 1 11.1 j 11
•HMtttD'ltttHtfMHHtfttHUtmtflimtt
f( í ! I
4 ( ( i> V% 4A% >í I<UU
I I i 1
I «