Morgunblaðið - 15.06.1974, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. JUNl 1974
1 Framboðslisti Sjálfstæðis-
flokksins í Austurlandskjördæmi
1. Sverrir Hennannsson,
Keykjavfk.
2. Pétur Blöndal,
Seyðisfirði.
3. Jón Guðmundsson,
Neskaupstað.
4. Egil! Jðnsson,
Seljavöllum.
5. Herdfs Hermððsdóttir,
Eskifirði.
6. Tryggvi Gunnarsson,
Vopnafirði.
10. Helgi Gfslason,
Helgafelli.
Danskt
listafólk
AÐ VERA TIL hét dagskrá f
tali og tónum, sem danska lista-
fólkið Lone Hertz, Bonna Sönd-
berg og Torben Petersen efndi
til í Norræna húsinu á miðviku-
daginn. Lone Hertz er leikkona,
Bonna Söndberg óperusöng-
kona og Torben Petersen pfanó
leikari og tónskáld. Dagskrá
þessi var ( alla staði hin smekk-
legasta, atriðin tengd saman á
skemmtilegan hátt. Efnið var
sótt f gamlan skáldskap og nýj-
an, áhersla einkum lögð á það,
sem áheyrendur eiga auðvelt
með að tileinka sér, létt efni og
vinsxlt.
Það, sem fyrst og fremst er
athyglisvert við dagskrá eins og
þessa, er viðleitni flytjenda til
að laða fram heildaráhrif, list-
ræn niðurröðun efnis. Flest lét
kunnuglega f eyrum, eins og til
dæmis I Danmark er jeg födt
og Historien om en moder eftir
H.C. Andersen, En liden
islandsk vise eftir Jóhann
Sigurjónsson, Gruk eftir Piet
Hein og Börnerim Halfdans
Rasmnssens svo að ekki sé tal-
að um Bréf Páls postula til
Korintumanna. Orð Páls: Þótt
ég talaði tungum manna og
engla, en hefði ekki kærleika,
yrði ég bvellandi málmur og
hljómandi bjalla, mátti vel lfta
á sem einkunnarorð dagskrár-
innar.
Kære Ole eftir ungan rithöf-
und, Sten Kaalö, f flutningi
Lone Hertz, skar sig nokkuð úr
og vakti verðskuldaða athygli.
Þátturinn er f formi bréfs, sem
fráskilin kona skrifar fyrrver-
andi manni sfnum. Lone Hertz
túlkaði af mikilli sannfæringu
einmanaleik hinnar ungu konu
og einnig skoplegu hliðina á
Bökmenntir
eftir JOHANN
HJÁLMARSSON
bréfi hennar. Þetta var efni,
sem talaði beint til áheyrenda.
Piet Hein var rækilega
kynntur, bæði sem skopskáldið
Kumbel og alvarlegra skáld,
sem velti fyrir sér örlögum
Giordanos Bruno: Hvorfor
dræbte de Giordano Bruno.
Piet Hein er dæmigerður fyrir
þau skáld, sem keppa eftir al-
menningshylli, en vegna þess,
að hann er kunnáttumaður og
töluverður hugsuður, verður
hann aldrei auðvirðilegur. Um
Halfdan Rasmussen má að
vissu marki segja sama. Börn-
erim hans er tilraun til að ná til
fjölmenns lesendahóps (Inde i
min mosters mave; Opfinder
Olsen), en þessir glaðværu og
fyndnu textar eru settir saman
af hagleik og tónlist Torbens
Lone Hertz
Petersens við þá einkar hug-
þekk. -
Lone Hertz sannaði með túlk-
un sinni, að hún er góðum gáf-
um gædd og á auðvelt með að
bregða sér f hin ýmsu gervi.
Sem dæmi má nefna Breve til
William Humpel eftir Nis Pet-
ersen. Flutningur hennar á
Historien om en moder eftir
H.C. Andersen var einnig frá-
bær. (Stendur nokkurt danskt
skáld fyrr og sfðar jafnfætis
Andersen?) Bonna Söndberg
söng bæði klassfsk lög og lög f
anda dægurtónlistar af miklum
innileik og kunnáttu. Undir-
leikur Torbens Petersens og
hlutur hans f dagskránni átti
sinn þátt f að gera þessa dag-
skrá eftirminnilega.
LISTA
HÁTÍÐ
1974
Kvöldstund í
Háskólabíói
ÞAÐ komust færri að en vildu á
Kvöldstund með Cleo Laine,
Dankworth, Previn og Árna
Egilssyni á fimmtudagskvöldið
f Háskólabfói. Húsið var troð-
fullt, og lfklega hefði mátt fylla
húsið f 2—3 skipti. Ekki hélt
undirritaður, að hann mundi
nenna að sitja heilt kvöld undir
jazzleik, sú var þó raunin og
meir en það, ég hefði vel getað
farið aftur að hlusta á þetta
fólk. Jazz er vitanlega hugtak,
sem nær yfir hinar ólfkustu
tegundir tónlistar, hann hefur
þróast yfir á ýmis þau svið, sem
f raun og veru eru andstæð upp-
runalegustu merkingu orðsins
jazz, og það eru ekki lengur
til svona „alætur", sem
Tónllst
eftir ÞORKEL
SIGURBJÖRNSSON
mmmm"mmmmmmi^mmmi"mmmm^mmmmmmmmmmm
annaðhvort eru jazzunnendur
eða unnendur klassfskrar tón-
listar — eins og fólki var áður
skipt f fyikingar — áhugi
flestra takmarkast við ákveðin
stflbrigði. Þeir t.d., sem mátu
Duke sáluga Ellington mest
höfðu, lítinn áhuga á eldri
rassakastamúsfk, og dixieland-
fólk eða swing-fólk hefur farið
f erindisleysu til að hlusta á
jazz-nýjungar f afskræmdum
Webern-stfl.
Það var einmitt breiddin,
sem einkenndi þessa kvöld-
stund. Þau Cleo og John komu
hingað með þrautæfðan hluta
kvöldsins ásamt Tony Hymass,
Roy Jones og Daryl Runswick.
Þar skáru sig úr lögin, sem
John hafði sjálfur samið við
vandaða texta — og úr þvf að
minnst er á texta, er ástæða til
að hrósa söngkonunni alveg
sérstaklega fyrir framburð og
textatúlkun, af þvf mættu allir
söngvarar læra, hver svo sem
stíll þeirra annars er. Cleo
Laine er ótrúlegur virtúós f
beitingu raddarinnar, hún þen-
ur röddina yfir minnst fjórar
áttundir og gæðir fjölda lit-
brigða frá viðkvæmni til hörku,
frá grófum til fágaðs söngs.
Dankworth hafa tónleikagestir
hér kynnst einu sinni áður sem
kompónista f verkinu, er hann
samdi (ásamt Seiber) fyrir
jazzleikara og sinfónfuhljóm-
sveit. Og hann kann vissulega
vel til verka á sfnu sviði.
Þeir Árni og Previn voru
gestir kvöldsins, mættu undir-
búningslftið til leiks eins og
upprunalegustu jazzmenn,
voru fljótir að setja sig inn f
aðstæðurnar á „heimilinu", og
tóku svo duglega til höndunum.
Vögguvfsa Emils Thoroddsen
fékk þarna það óvænta hlut-
verk að vekja upp frekar en
svæfa. Þarna skiptust kontra-
bassi og bassagftar á
„replikkum“ lfkt og persónur
hjá Ionesco, og André reif út úr
pfanóinu hinar furðulegustu at-
hugasemdir. Seinasta lagið,
Control yourself, átti hann
sjálfur og þar með kórónaði
Cleo afrek kvöldsins.