Morgunblaðið - 10.06.1975, Side 29

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. JÚNÍ 1975
15
ÞEIR voru í miklum ham meistaraflokksmcnn 1A er þeir mættu FH-ingum á Akranesi á laugardag-
inn. Mörkin hlóðust upp og áður en yfir lauk höfðu FH-ingar mátt sækja knöttinn sjö sinnum í netið.
Svolftil huggun var það þó fyrir þá að skora sjálfir einu sinni.
Þá var ekki minni hátfð f Kópavogi er Breiðablik mætti öðrum nýliðanna f 2. deild, Ólafsvíkui-
Víkingum. Bfikarnir sem léku þarna fyrsta opinbera leikinn á nýja grasvellinum í Kópavogi sendu
knöttinn 11 sinnum í mark Vfkinganna við mikil fagnaðarlæti áhorfenda.
A meðfylgjandi mynd sjást markaskorarar Akraness f leiknum á laugardaginn: Jón Gunnlaugsson,
Matthfas Hallgrfmsson og Teitur Þórðarson í fremri röðinni og f.vrir aftan þá ungu mennirnir Arni
Sveinsson, Karl Þórðarson og Hörður Jóhannesson.
KSÍ færðar gjafir í tilefni sigursins
SENNILEGA er langt síðan að
iþróttaviðburður hefur vakið jafn-
mikla hrifningu hérlendis og sigurinn
i knattspyrnulandsleiknum við Aust-
ur-Þjóðverja. Menn hafa rætt um að
sæma ætti knattspyrnumennina
orðum, og einnig hvað væri hægt að
gera til þess að létta þeim róðurinn
við að fylgja hinum glæsilega sigri
eftir.
Meðal þeirra sem sýnt hafa áhuga
sinn i verki er Sýslunefnd Eyja-
fjarðarsýslu, sem hafði samband við
Knattspyrnusamband íslands og til-
kynnti að ákveðið hefði verið að
færa KSÍ 25 þúsund króna gjöf i
tilefni sigursins. Er þetta framtak
Eyfirðinganna mjög lofsvert, og er
vonandi að aðrir fylgi á eftir og veiti
KSÍ stuðning.
Þá hefur hið þekkta þýzka fyrir-
tæki Adidas, sem framleiðir fþrótta
fatnað einnig haft samband við KSI
og tilkynnt að það muni gefa
islenzka landsliðinu knattspyrnuskó
af beztu tegund og æfingatóskur.
KáriíUMFN
HINN kunni körfuknattleiks-
maóur úr Val og leikmaður með
fslenzka landsliðinu í körfuknatt-
lcik, Kári Marísson, hefur nú til-
kynnt félagaskipti og mun klæð-
ast búningi Ungmennafélags
Njarðvfkur á næsta keppnistfma-
bili. Er ekki að efa að Kári mun
styrkja Njarðvíkurliðið verulega,
en Njarðvfkingar stóðu sig með
prýði f sfðasta Islandsmóti og
þóttu einkum erfiðir heim að
sækja. Hins vegar verður örugg-
lega skarð fyrir skildi í Valslið-
inu, er Kári yfirgefur það.
p mm
W'm &
- ■ “
*

ÞAÐ BAR til tfðinda f leik Armanns og Völsunga f 2. deild á
laugardaginn, að óvæntur gestur birtist á vellinum. Var það gamall
maður, sem ætlaði að stytta sér leið yfir völlinn. Hefur hann líklega
ekki haft hugmynd um mikilvægí þess sem þar fór fram. Dómarinn
kom ekki auga á gestinn fyrr en hann var kominn inn á miðjan völl og
var leikurinn þá strax stöðvaður. Sá gamii var f fyrstu ekkert á því að
yfirgefa völlinn, taldi sig vera í fullum rétti til að ganga þar yfir, en að
lokum Iét hann tilleiðast og hvarf á braut. Ljósm. Mbl. SS.
MEISTARATAKTAR A SKAGANUM
0G VÖLLUR Á KÓPAVOGSMÖNNUM
ISLENZKU frjálsfþróttamenn-
irnir sem dvelja við æfingar í
Durham í Englandi tóku þátt f
mcistaramóti Sunderland og Dur-
h^m. sem haldið var um helgina.
Kepptu allir nema Vilmundur
Vilhjálmsson, en sem kunnugt er
hefur hann átt við meiðsli að
stríða undanfarið. Hann er hins
vegar búinn að ná sér sæmilega af
þeim, og er farinn að æfa aftur af
fullum krafti. Óvfst er þó hvort
hann getur keppt með íslenzka
landsliðinu í Portúgai um næstu
helgi.
A mótinu um helgina kepptu
þeir Sigfús Jónsson og Leif Öster-'
by i 5000 metra hlaupi, en hlupu
ekki i sama riðli. Sigfús náði
sinum næst bezta tíma i hlaupinu,
hljóp á 14:54,0 mín. Leif bætti
fyrri árangur sinn mjög verulega,
hljóp á 16:16,0 mín. Var mjög
góður byrjunarhraði í hlaupinu
hjá Leif, og hljóp hann fyrstu
3000 metrana á 9:27,0 min., eða
langtum betri tíma en hann hefur
náð í þeirri grein. Hins vegar
voru síðustu tveir kilómetrarnir
honum erfiðir, enda mikil hita-
svækja, er keppnin fór fram.
Sigurður P. Sigmundsson, FH,
keppti í 1500 metra hlaupi ungl-
inga og hljóp á sfnum næst bezta
tima, 4:14,6 min.
Jón Diðriksson og Gunnar Páll
Jóakimsson kepptu í 800 metra
hlaupi. Jón varð þriðji i sínum
riðli á 1:57,0 mfn., en Gunnar Páll
sigraði í sinum riðli á 1:59,9 mín.,
eftir að hafa haft forystuna
hlaupið út. I báðum þessum
hlaupum var um mjög litinn byrj-
unarhraða að ræða, enda lögðu
ensku keppendurnir í þeim alia
áherzlu á að krækja sér í sæti í
úrslitahlaupinu — tíminn skipti
þá ekki máli. Töldu þeir Is-
lendingana spilla fyrir sér og
halda uppi of miklu ,,tempói“ og
kvörtuðu til mótsstjórnar. Voru
mótmæli keppendanna tekin til
greina með þeim afleiðingum að
aðeins einn Islendingur fékk að
keppa seinni daginn, Ágúst
Ásgeirsson. Hljóp hann 1500
metra hlaup og varð annar i
sfnum riðli á 3:56,2 mín. Fékk
hann einnig að taka þátt í úrslita-
hlaupinu og varð fjórði i því á
3:53,5 min. Er það nokkuð frá
hans bezta í þessari grein sem er
3:51,4 mín., en eins og áður var
byrjunarhraðinn í hlaupinu mjög
Ptill.
2tlor£uuIiIafciíi
GÓÐUR ARANGUR
HLAUPARANNA Á
MÓTI YTRA
Góður vilji enga gerir stoð
Sjaldan hefur orðið annar eins
hávaði i sambandi við fjársöfnun á
vegum iþróttahreyfingarinnar og
varð í vetur er stjórn Frjálsiþrótta-
sambandsins tilkynnti að hún
hefði gert samning við umboðs-
aðila ákveðinnar vindlategundar
um að safna tómum vindlapökk-
um og átti siðan að fá greitt
ákveðna upphæð fyrir hvern tóm-
an pakka er skilað yrði. Þótt
ákvörðun um þetta væri tekin ein-
róma af stjórn FRÍ lýstu stjórnar-
menn þvi strax yfir að þeir hefðu
ekki gengið glaðir til þessa leiks,
en fjármagnsskortur sambandsins
væri hins vegar svo mikill, að
heldur en að skera verulega niður
starfið hefði þessi leið verið valin.
Mjög skipti i tvö horn um álit
manna á vindlingapakkasöfnun-
inni, en eins og svo oft áður voru
þeir háværari sem voru henni and-
vigir, og nokkur félög og samtök
innan íþróttahreyfingarinnar
sendu frá sér mótmælaorðsend-
ingar, þar sem megininntakið var
að ekki væri sæmandi að vera að
elta tóma vindlingapakka, né
heldur að veita aðstoð við auglýs-
ingu á vindlategund. I þessum
orðsendingum kom þó hvergi nein
ábending um hvaða aðrar leiðir
FRI ætti að fara til þess að safna
fé.
Þar kom að þrir framtaksamir
menn tóku af skarið og tilkynntu
að þeir hefðu hafið fjársöfnun til
styrktar Frjálsiþróttasambandinu,
gegn því að það hætti við fyrir-
hugaða vindlingapakkasöfnun, og
kom fram hjá þeim þegar í upphafi
að stefnt yrði að þvi að safna
þeirri upphæð sem FRÍ taldi sig
geta fengið út úr vindlingapakka
söfnuninni, eða um 1,5 milljónum
króna. Næstu daga eftir að söfnun
þessi var hafin, var síðan oftsinnis
haft eftir þremenningunum í fjöl-
miðlum að mikill áhugi væri á
söfnun þeirra, og margir vildu tjá
hug sinn um smekkleysi FRÍ við
hina fyrirhuguðu fjáröflunarstarf-
semi sina.
Nokkrum dögum eftir að söfnun
þessi hófst efndi FRÍ siðan til
fundar með fréttamönnum, þar
sem hún skýrði frá þvi að boð
þremenninganna um fjárhagsað-
stoð yrði þegið, og jafnframt látið
af söfnun vindlingapakkanna.
Voru þremenningarnir á fundi
þessum og voru þeir þá að þvi
spurðir hversu mikið fé hefði safn-
ast þá þegar, en ekki kváðust þeir
geta greint nákvæmlega frá þvi,
þar sem svo margir söfnunarlistar
væru í gangi. Kom þó greinilega
fram, að enn töldu þeir áhuga á
söfnuninni mikinn meðal almenn-
ings og líklegt að takast mætti að
ná þvi marki sem upphaflega hafði
verið sett, að safna 1,5 milljónum
króna.
Siðan hefur svo verið hljótt um
söfnun þessa, eða allt fram til sl.
föstudags, er þremenningarnir af-
hentu stjórn FRÍ söfnunarféð.
Kom þá i Ijós að það var ekki einu
sinni einn þriðji af þvi sem upphaf-
lega var gert ráð fyrir, og þarf
engan að undra þótt stjórnarmenn
FRÍ væru nokkuð vonsviknir með
árangurinn. Varla er að efa að út
úr vindlingapakkasöfnuninni hefði
fengizt það sem áætlað var, enda
áætlun FRj mjög varleg, og má
stjórnin sjá eftir þvi að hafa tekið
tilboði þremenninganna. Það
kostaði hana um eina milljón
króna, og slikri fjárhæð hefur FRÍ
ekki efni á að missa af.
Margir hafa velt þvi fyrir sér
hvort þremenningarnir séu ekki
ábyrgir fyrir þeirri upphæð sem á
skortir að söfnunarfé þeirra nái
þeirri upphæð sem FRÍ afsalaði
sér sennilega með þvi að hætta
við vindlingapakkasöfnunina, en
að sögn Arnar Eiðssonar, for-
manns FRÍ, hyggst sambandið
ekki gera neitt frekar i málinu og
er út af fyrir sig þakklátt fyrir
stuðning umræddra manna, þótt
svo til tækist sem raun varð á.
En mál þetta er raunar miklu
yfirgripsmeira en i fljótu bragði
virðist. Það kemur nefnilega ber
lega i Ijós, að mjög margir hafa
litla sem enga þekkingu á þeim
gifurlegu fjárhagsvandræðum sem
hrjáir iþróttastarfsemina hérlendis
og stendur henni fyrir þrifum.
Framlög hins opinbera til iþrótta-
starfs eru hér sennilega minni en
víðast hvar annars staðar og eru
þá hin svokólluðu þróunarriki ekki
undanskilin. Er sem islenzkir
stjórnmálamenn geri sér yfirleitt
litla grein fyrir þýðingu öflugs
íþróttastarfs, né heldur þvi hversu
gifurlega fjölmenn islenzk iþrótta
hreyfing er — hún telur varlega
áætlað fjórðung þjóðarinnar.
j þróttahreyfingin hefur þvi orð
ið að byggja fjárhagsafkomu sina
að verulegu leyti á þvi sem kallað
er „snikjur", og er það starf sem
forystumenn leggja af mörkum við
slíkt ótrúlega mikið, og geta vist
flestir imyndað sér hversu
skemmtilegt það muni vera fyrir
þá. Sagt er að meiri hluti starfs
stjórna þeirra sérsambanda sem
Framhald á bls. 35