Morgunblaðið - 01.06.1976, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. JUNl 1976
31
Ingibjörg Jónsdótt-
ir—Minningarorö
Fædd 22.11. 1905.
Dáin 26.5. 1976.
Miðvikudaginn 26. maí andaðist
á Heilsuverndarstöðinni Ingi-
björg Jónsdóttir, eða amma Imba
eins og við systurnar kölluðum
hana alltaf. Hún hafði að undan-
förnu átt i baráttu við erfiðan
sjúkdóm sem ekkert fékk stöðvað.
Það var eitthvað svo undarlegt að
heimsækja ömmu Imbu á sjúkra-
hús og sjá hana veika. Þessi háa,
myndarlega kona sem var svo
sterk og hraust, og alltaf vinn-
andi. Hún var hörð af sér og ekki
bar hún tilfinningar sínar utan á
sér. Stundum fannst mér jafnvel
að lifið hefði gert hana svona
harða og stundum bitra, og að
hún notaði það til að hylja við-
kvæmar tilfinningar. Hún átti
hægara með að sýna hlýjan hug
með gjöfum en orðum.
Amma Imba hafði fallega söng-
rödd. Á hverjum jólum hljómaði
rödd hennar yfir okkar hinna og
breiddi yfir það sem miður fór
hjá okkur, er við sungum Heims
um ból. Amma Imba söng í mörg
ár í Fríkirkjukórnum, og þaðan á
Krabbameinsfélag Amessýslu:
Varar við auglýs-
ingastarfsemi
tóbaksframleiðanda
AÐALFUNDUR Krabbameins-
félags Arnessýslu var haldinn á
Selfossi 20. maí. Auk venjulegra
aðalfundarstarfa var Itarlega
fjallað um framtíðarstarfsemi
félagsins. Var einhugur um að
félagið legði áherslu á fræðslu á
sviði krabbameinsvarna, ekki slst
um skaðsemi reykinga. Flutti
framkvæmdastjóri Krabbameins-
félags Reykjavíkur I fundarlok
erindi um leiðir I baráttu gegn
tóbaksnautn.
Á fundinum var einróma sam-
þykkt ályktun þar sem varað er
sterklega við tilraunum tóbaks-
framleiðenda og umboðsmanna
þeirra til að draga virt almanna-
samtök, t.d. innan íþrótta-
hreyfingarinnar, inn i áuglýsinga-
starfsemi sina, svo sem með fyrir-
hugðu skákmóti á vegum
sígarettuframleiðanda. Jafnframt
er fagnað afstöðu Skáksambands
íslands til móts þessa og tékið
undir áskorun þess til skákmanna
að hafna þátttöku í mótinu.
Nú eru um 420 félagar í
Krabbameinsfélagi Árnessýslu.
Samþykkti aðalfundurinn að leita
eftir styrktarfélögum meðal
félagasamtaka, fyrirtækja og
stofnana í Árnessýslu.
Formaður Krabbameinsfélags
Árnessýslu er nú Þórhallur B.
Ólafsson, héraðslæknir í Hvera-
gerði, en aðrir í stjórn, Arndís
Þorbjarnardóttir, Selfossi, Ást-
hildur Sigurðardóttir, Birtinga-
holti, Gróa Jakobsdóttir Eyrar-
bakka og Sigurveig Sigurðar-
dóttir Selfossi.
ég margar góðar minningar um
hana. Frá því að ég var smástelpa
fékk ég sunnudag eftir sunnudag
að fara með henni niður í Frí-
kirkju, standa hjá, syngja með,
kynnast lífinu og fólkinu þar. Það
eru stundir sem ég minnist oft
með þakklæti.
Mér er einnig minnisstæð ferð
okkar tveggja austur í Skarð, eina
verslunarmannahelgi fyrir mörg-
um árum. Við sátum fremstar í
troðfullri rútu, og ræddum helstu
vandamál þjóðfélagsins af mikilli
alvöru, hún á sextugsaldri, ég átta
ára, en við ræddum eins og jafn-
öldrur og vinkonur. Hún tók mér
þannig og leyfði mér aó þykjast
vera fullorðin.
Þó var það einn dagur ársins
sem amma Imba átti sérstaklega,
það var jóladagur. Á jóladag fór-
um við öll á Grettisgötuna til
ömmu Imbu, og þar sátum við í
góðu yfirlæti langt fram á kvöld.
Þar fengu allir að vera þeir
sjálfir, hún var þægilegur gest-
gjafi. Það verður tómlegt næsta
jóladag, enginn amma Imba
lengur. En það er gott að minn-
ingin deyr ekki, heldur fáum við
að halda í hana og ylja okkur á
henni.
Ég þakka ömmu fyrir allt það
sem ég fékk að njóta með henni,
bænir mínar fylgja henni.
Halla.
Ingibjörg var fædd og alin upp í
Reykjavík hjá foreldrum sínum,
Önnu Jónsdóttur frá Mjósundi i
Flóa og Jóni Einarssyni frá Ferju-
nesi í sömu sveit. Börn þeirra
voru átta, fimm systur og þrír
synir. Faðir þeirra, Jón, lærði
múraraiðn í Danmörku og vann
lengi hjá Reykjavíkurbæ.
Ingibjörg var af mjög góðu
bergi brotin i báðar ættir. Þegar
hún var ung stúlka vann hún hér í
Reykjavík í búð en fór svo með
eldri systur sinni til Danmerkur
og var þar bæði við starf og nokk-
urt nám i tæp fimm ár, en kom
svo heim og giftist síðar Ölafi syni
Guðlaugs sýslumanns, sem þá var
ekkjumaður og starfaði á Hótel
Borg.
Þau gengu í hjónaband 14. júni
1934. Ólafur dó 1959, eftir margra
ára veikindi.
Um eitt skeið höfðu þau hótel í
Hafnarfirði, „Björninn", um 9 ár.
Ingibjörg eignaðist 3 mannvæn-
lega syni. Þann elsta missti hún
1973 og var hann henni harm-
dauði mjög. Hann var giftur Þóru
Runólfsdóttur. Hinir eru Jón
Karl, kvæntur Hönnu Bachmann.
Hann er forstjóri. Guðlaugur er
yngstur, kvæntur Hrafnhildi
Kristjánsdóttur, hann er
bólstrari.
Ingibjörg var góð móðir og átti
líka góða drengi. Öll hennar fjöl-
skylda hefur verið sérstaklega
samrýnd. Þar hefur hver hjálpað
öðrum þegar á hefur þurft að
halda og glaðst saman af sannri
einlægni.
Ingibjörg hefur unnið i fjölda
mörg ár hjá Sláturfélagi Suður-
lands við matargerð. Það var
enginn svikinn af verkum
hennar, því að hún var bæði
myndarleg og dugleg, en einnig
hagsýn og fór vel með fjármuni.
Ingibjörg var söngvin mjög og
hafði mikla söngrödd. Hún söng
mjög lengi í kirkjukór Fríkirkj-
unnar. Hún varí Þjóðhátíðarkórn-
um 1930, og kórnum sem Sigfús
Einarsson fór með á söngmót
Norðurlanda 1929, sem gat sér
góðan orðstír. Hún eignaðist
marga kunrtingja í sambandi við
þetta, enda félagslynd og glöð
sjálf.
Húsmóðurstarfið rækti hún
Ingibjörg mjög vel og ól syni sína
upp af fyrirmyndarbrag. Sjálf var
hún alin upp á þeim tíma er sjálf-
bjargarviðleitnin dugði best til
manndóms. Að heimta ekki allt af
öðrum en mikið af sjálfum sér er
mikil hollusta við lífið. Þá verður
siður fúið undir fæti. Jngibjörg
skilur eftir sig heil og hrein lífs-
spor i þessum anda. Hún gerði
meira af þ.ví að gefa en þiggja.
Sem félagi var hún skemmtileg
og hógvær, en sem vinur var hún
sterk og sönn. Sá var ekki ber að
baki sem átti vináttu hennar.
Orðið vinur er stórt, og krefst
mikils. En íslensk tunga er slyng
og á líka orðið hollvinur, sem er
dýpra að merkingu. Það er þetta
orð, sem hægt er að nota um Ingi-
björgu, og er þá mikið sagt.
Ingibjörg kunni manna best að
þegja um töluð orð og atvik.
Það hefur löngum þótt bera vott
um góða greind, en ekki siður um
sterkan persónuleika, sem ræður
yfir lágum hvötum, og er svo
sannarlega ekki mjög algengt,
enda var Ingibjörg föst fyrir,
höfðingi í lund, og flíkaði ekki
hugsunum sinum.
Ég hef þekkt hana alla okkar
lifstið og segi það, sem mér finnst
sannast, og því var hún mér kær,
að mér fannst hún vera eftir-
sóknarverð til vináttu. Ég mun
ekki vera ein um það.
Á vistlegu heimili hennar var
gott að dvelja, og það var líka
gaman að opna dyrnar fyrir
henni, með sinn glaða svip og
traustleika vinarhugans. Ótal
svipmyndir koma þeim fyrir sjón-
ir sem voru kunnugastir henni.
Hjálpfýsi þessarar duglegu
konu, sem var boðin og búin til
þess að miðla öðrum af getu sinni,
er minnisstæð.
Það er mikill missir að missa
góðan vin og ástvin, en eftir lifir
sterk og fögur minning um úr-
valskonu og höfðingslund.
Ingibjörgu þakka ég alla vin-
áttu og votta aðstandendum
hennar innilega samúð mina.
Áslaug Gunnlaugsdóttir.

I
I
■
■
■
■
Nú er hver
síðastur
að tryggja
sér Skoda.
Síðustu sendingarnar
á hinu einstaklega lága
afmælisverði eru
að verða uppseldar.

Shodh
TEKKNESKA BIFREIÐAUMBOÐIÐ
Á /SLANDI H/E
AUÐBREKKU 44 KÓPAVOGI SÍMI 42600
AKUREYRI:
SKODA VERKSTÆÐIÐ A AKUREYRI H.lf. OSEYRI 8
EGILSTAÐIR:
VARAHLUTAV GUNNARS GUNNARSSONAR.
Auglýsendur
athugið
Auglýsingar sem birtast eiga í Morgunblaðinu
laugardaginn 5. júní (síðasta útkomudag fyrir
Hvítasunnu) þurfa að hafa borist auglýsinga-
deildinni fyrir kl. 1 1 föstudaginn 4. júní.
Auglýsingar sem birtast eiga í miðvikudags-
blaði 9. júní þurfa að berast fyrir kM 1,8. júní.
Auglýsingadeild Morgunblaðsins.