Morgunblaðið - 03.11.1976, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 3. NÓVEMBER 1976
t
Eiginmaður minn,
JÓN BRYNJÓLFSSON
endurskoSandi
Rauðalæk 40
andaðist 1. nóvember
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Sigurðardóttir.
t
Móðir okkar
VIGDÍS STEINGRÍMSDÓTTIR
andaðist 2 nóvember
Steingrfmur Hermannsson
Pálfna Hermannsdóttir.
t
SKÚLI H. MAGNÚSSON
Rauðagerði 56
andaðist 1 nóvember s.l
Eiginkona, böm og tengdaborn
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og fóstufaðir
JÓHANNES TEITSSON
húsasmfðameistari
andaðist að Hrafnistu 1 þ.m
Þóra Guðmundsdóttir,
synir og fósturdóttir hins látna
t
Maðurinn minn og faðir okkar
GUNNAR PÉTURSSON
er látinn Útför hefur farið fram i kyrrþey samkvæmt ósk hins látna
Olga Ásgeirsdóttir.
Gunnar B. Gunnarsson. Ólafur Gunnarsson.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
SIGURJÓNS JÓNSSONAR
frá Djúpadal.
Ragnheiður Rögnvaldsdóttir
Júlfana Sigurjónsdóttir.
t
Hjartans þakkir til allra sem auðsýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför eiginmanns míns,
PÁLS ÓSKARS GUNNARSSONAR,
vélstjóra,
Hlfðarvegi 42. Kópavogi
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarfólki, Heilsuverndar-
stöðvarinnar, við Barónsstlg
Fyrir mlna hönd, föðurs, systkina og annarra vandamanna,
Margrét Eirfksdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir og tengdafaðir,
KARL EINARSSON
Boragarhrauni 11,
Grindavfk
verður jarösunginn föstudaginn 5. nóvember frá Fossvogskirkju kl.
1 30 Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vildu minnast hins
látna er bent á Hjartavernd
Eva Pétursdóttir
Sigursteinn Smári Karlsson Jóhanna Ingvadóttir
Ingveldur Lára Karlsdóttir Guðmundur Jónsson
Einar Karlsson
Eva Birgitta Karlsdóttir
Pétur Karl Karlsson
Minning:
Svaoar Markússon
aðstoðarbankastjóri
F. 30. maí 1935
D. 28. okt. 1976
Svavar dáinn, þessi tíðindi voru
í senn ótrúleg og lamandi, og þó,
þeir sem best þekktu til vissu með
nokkrum fyrirvar að hverju
stefndi.
Okkar kynni hófust síðla árs
1955 þegar ég hóf æfingar í hlaup-
um hjá K.R. Þá tók Svavar þenn-
an orðhvata og sjálfumglaða ung-
ling undir sinn verndarvæng og
leiddi hann fyrstu skrefin á
hlaupabrautinn, og héldust þau
kynni alla tíð síðan, án þess að
skuggi á félli.
Minningarnar frá þessum árum
eru svo margar, að það er nær
ótæmandi efni að skrifa um. Þó
eru mér árin sem við hlupum
saman á æfingum og í keppni
minnisstæðust. Sex daga vik-
unnar allan ársins hring var
hlaupið. A veturna frá Iþrótta-
húsi háskólans, þar sem Benedikt
Jakobsson þjálfari okkar hafði
bækistöð sín. A sumrin var haldið
til á Melavellinum.
Oft var kalt á vetradegi að
hlaupa út í myrkrið á kvöldin, en
aldrei var neinn bilbug á Svavari
að finna, og kom þá einna greini-
legast I ljós hversu mikið karl-
menni Svavar var.
Ekki bar hann það utan á sér,
hár og grannur, og virkaði ekki
sterkur. Annað kom svo f ljós
þegar á reyndi, kom þar til hans
mikla skap, sem hann bar ekki
með sér hversdagslega, og svo var
Svavar nær undantekningarlaust
í góðri þjálfun.
En fyrst og fremst verður Svav-
ars minnst sem hins trausta og
heiðarlega manns sem ekki mátti
vamm sitt vita í neinu, og hafði
allt í reglu hins fædda snyrti-
mennis.
Á keppnisferli sinum var
Svavar ætíð mjög sigusæll, og í
þeim landskeppnum sem hann
tók þátt I fyrir ísland, sigraði
hann f einni eða fleiri hlaupa-
greinum, með einni undantekn-
ingu á árunum frá 1955 til 1961.
Og alltaf stóð Svavar sig best
þegar mest á reyndi. Sem dæmi
skal nefnt að Svavar setti nær öll
sín fslandsmet, en þau voru mörg,
erlendis í keppni við bestu menn
sem til voru á þeim tfma, og ekki
man ég eftir að hann þyrfti nokk-
urn tíma að afsaka árangur sinn f
keppni erlendis, sem landanum
er þó svo tamt.
Svavar á tvö óslegin Islandsmet
í dag, í míluhlaupi sett 1957 og í
þúsundmetrum sett 1958.
Eftir að Svavar hætti keppni
1961, tók hann að vinna að félags-
málum F.R.I., og gerði það til
dauðadags.
Það hefur oft verið sagt að
miklir fþróttamenn væru mis-
heppnaðir á öðrum sviðum lffsins,
en ég tel að Svavar hafi sannað að
þetta sé þjóðsaga sem komið hef-
ur verið af stað af fólki sem
ekkert þekkir til.
Svavar var afburða vel látinn í
störfum sínum hjá Búnaðar-
bankanum, og í einkalífi hefur
hann verið hamingjumaður.
Mörgum mun kannski finnast
að hér sé fullmiklu lofi hlaðið á
einn mann, þó látinn sé, en ég tel
að seint verði Svavar oflofaður af
okkur hans gömlu vinum og fé-
lögum.
Ég og fjölskylda mín sendum
frú Kristínu og dætrum, okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Kristleifur Guðbjörnsson.
Sagt hefur verið, að þeir, sem
berjast saman á vígvelli, tengist
traustum böndum, en miklu nán-
ari tengdir takist þó með þeim
mönnum er vinna langtfmum að
sömu verkum. Þetta mun margur
hafa reynt og geta tekið undir
þótt ekki sé einhlítt fremur en
annað, sem rætur á í mannlegum
tilfinningum. Samverkamenn og
aðrir förunautar eru hver öðrum
ólíkir og á langri leið verða sumir
manni leiðir og hverfa sýnum.
Svipir annarra verða hugstæðir,
taka á sig geðfellda mynd og kær-
komna til upprifjunar og sam-
neytis.
En slfkar myndir eru oftast
hálfkaraðar f hugskoti manna unz
til þeirra tfðinda dregur á vegi
samferðamannsins, að hann er
burt kallaður af þessum heimi. Þá
fyrst taka þær á sig skýrt og full-
mótað form, þá tregablöndnu
endurminningu, sem við varir.
Þess er að vænta þegar lfður að
ljósaskiptum f lífi manna hér, að
þeir geymi með sjálfum sér fáein-
ar slfkar hugstæðar myndir lið-
inna förunauta úr dagsins önn.
Svo er um þann, sem þetta ritar.
Enda þótt minningin um
Svavar Markússon sé naumast
fullmótuð svo skjótt og óvænt sem
fráfall hans bar að höndum, hygg
ég að hann muni fyrir margra
hluta sakir verða mér minnis-
stæður um flesta menn fram.
Kynni mín af Svavari voru ekki
umtalsverð fyrr en hann tók ung-
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður og tengdamóður,
LÁRU HILDAR ÞÓRÐARDÓTTUR
Strandaseli 9.
Árni Ketilbjamar,
Erna Árnadóttir, Þór Þorsteinsson.
Katla Árnadóttir, Pétur Jónsson.
Tilkynning
Vegna jarðarfarar Svavars Markússonar,
aðstoðarbankastjóra verður aðalbankinn,
Austurstræti 5 lokaður í dag frá kl. 13 —
14:45.
Búnaðarbanki íslands.
ur að árum við hina vandasama og
umfangsmikla starfi deildarstjóra
víxladeildar Búnaðarbankans.
Mér fannst maðurinn strax geð-
þekkur og gæfusamlegur og það
kom fljótt ádaginn, að hann var
mikils trausts verðugur, hann
bæði skildi og kunni verkefni sín
til fullrar hlítar. Allar götur síðan
og fram til þess dags að hann varð
að hopa fyrir alvarlegum sjúk-
dómi á s.l. vori var samstarf okkar
mikið og náið og minnist ég þess
ekki, að nokkru sinni bæri þar
skugga á, enda þótt oft væri þrút-
ið loft og þungur sjór í peninga-
málum á þessum árum og mökkur
margslunginna viðfangsefna
myrkvaði okkur sýn um sinn um
þær vandrataðar leiðir. Það var
gott að hafa Svavar við hlið sér á
slíkum stundum, því að maðurinn
var stilltur vel og hógvær, en
fljótur, glöggur og liðtækur f
bezta lagi við vandasamar ákvarð-
anir.
Það fór ekki hjá því, að verk-
efni hlóðust á Svavar Markússon
umfram það sem starf hans gerði
ráð fyrir, og leiddi til þess að
sfðustu árin gegndi hann jafn-
framt fulltrúastarfi hjá banka-
stjórn. Reyndist hann í því starfi
ómetanlegur styrkur fámennri
bankastjórn vegna yfirgripsmik-
illar þekkingar, ekki einasta á
málefnum bankans, heldur og
högum og háttum viðskiptamanna
hans. Ekki duldist það heldur að
Svavar hafði næman skilning á
þeirri almennu afstöðu og stefnu,
sem höfð hefur verið að leiðar-
ljósi í stjórn bankans um Iangt
skeið.
Það er nokkuð almennt álit að
allur vandi af stjórn meiri háttar
stofnana hvíli á herðum forráða-
manna einna, þeirra sem ábyrgð-
ina bera. Ekki skal því mótmælt
að þeirra vandi sé stór og afger-
andi, en þó vill mönnum yfirsjást
að stundum er vandi aðstoðar-
mannsins meiri og gerir þá kröfur
um yfirsýn og dómgreind. Þau
atvik ber iðulega að höndum, að
slikir menn þurfa fyrirvaralaust
og án samráðs að taka afstöðu eða
tjá viðbrögð við erindum og mál-
efnum án þess að samráði verði
við komið við stjórnendur. Segja
má að þetta sé daglegt brauð í
stórum banka. I slfkum tilfellum
brást Svavari Markússyni aldrei
bogalistin. Mál urðu skilin eftir f
hans höndum, stór mál og litii
mál, án nokkurs kvíðboga fyrir
afdrifum þeirra I hans höndum.
Auk íþróttamennsku sinnar á
yngri árum, sem hann varð lands-
kunnur fyrir, var Svavar Markús-
son um marga hluti óvenju vel
gerður. Hann var vel á sig kominn
til likama og sálar, frfður maður
sýnum, heill og hófsamur í skoð-
unum um menn og málefni, laus
við sundurgerð og framhleypni f
háttum, en stilltur og smekkvfs í
fasi og framkomu allri. Þó var
maðurinn glaðvær og léttur í lund
og jafnan grunnt á góðu brosi.
Hann var manna þægilegastur f
umgengni og viðmóti.
Hvorki verður brugðið upp
snarljósi yfir öll þau vandasömu
og farsælu störf, sem Svavar
Markússon hefur af árvekni og
trúmennsku leyst af hendi fyrir
þá stofnun, sem hann taldi skyldu
sfna og sæmd að vera hollur, né
þann drjúga skerf, sem hann
lagði til brautargengis hennar um
árabil Ennþá sfður verður slíkt
fullþakkað með þessum fátæk-
legu orðum.
A Alþingi í fyrravetur var m.a.
ákveðið, að Búnaðarbanki Islands
skyldi hafa tvo aðstoðarbanka-
stjóra. Það var ekki mót von, að
nafn Svavars væri tfðnefnt í því
sambandi enda fór svo á haust-
dögum, að hann var ráðinn f ann-
að þessara embætta. Ekki er of-
sagt, að rökstuddar framtíðarvon-
ir hafi verið bundnar við þá
ákvörðun. Þær vonir eru nú