Morgunblaðið - 11.02.1977, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. FEBRÚAR 1977
Hólmfríður Péturs-
dóttir Thorlacius
Minning
Minning:
Magnús Richardson
fv. umdœmisstjóri
frá Saurbœ
F. 9. október 1895.
D. 1. febrúar 1977.
Hólmfrfður var fædd á Fossá é
Hjarðarnesi í Barðastrandar-
hreppi.
Foreldrar hennar voru þau
hjónin Pétur Jónsson, bóndi þar
og Pálina Þórðardóttir.
Seinna fluttist fjölskyldan að
Stökkum á Rauðasandi. Pétur
sinnti fleiri störfum en bústörf-
um. Hann var löngum farkennari
og þekktur fræðimaður og fræða-
þulur. Eftir hann er Stranda-
mannabók, er út kom árið 1947.
Pálina Þórðardóttir var systir
föðurömmu minnarl Guðbjargar,
frá Vattarnesi í Austur Barða-
strandarsýslu.
Pétur Jónsson gisti oft á heim-
ili foreldra minna á Patreksffirði
er hann átti leið um. Man ég, þótt
ungur væri, að hann vvar með
afbrigðum skemmtilegur og fjör-
legur maður i viðræðum, hafsjór
fróðleiks og kunni skil á hinum
ókiklegustu hlutum.
Hóimfriðum mun hafa komið að
Stökkum 6—7 ára að aldri og þar
átti hún sin bernskuár með for-
eldrum sínum og systkinum.
Af systkinunum, sem voru
fimm, er nú Guðjón einn eftirlif-
andi. Hólmfríður giftist Gisla
Ölafssyni Thorlacius í Saurbæ,
hinn 13. dag októbermánaðar árið
1922.
Þau brugðu búi i Saurbæ árið
1945 og fluttust til Reykjavíkur.
Gisli var þá orðinn þreyttur og
farinn að kröftum eftir löng og
erfið búskaparár. Hann andaðist
árið 1956.
Stórbýlið Saurbær stendur mið-
svæðis íhinni fögru sveit, Rauða-
sandi. Þaðan gefur að líta fagurt
útsýni um alla sveitina með út-
verðina Skor og Látrabjarg að
sunnan og vestan sveitarinnar.
Búskapur þeirra hjóna Hólm-
friðar og Gisla I Saurbæ var stór-
brotinn, enda jörðin viðlend með
stórum úthögum og flæðiengjum.
Geta má nærri að svo stór jörð
eins og Saurbær var krefðist mik-
illar umsýslu, enda var það svo að
fjöldi manns var að jafnaði á
heimilinu auk unglinga er dvöld-
ust þar sumarlangt. Fitjað var
upp á ýmsum nýjungum i ræktun.
Flestar heyvinnuvélar, sem þá
þekktust, voru notaðar við bú-
skapinn og svo hafði húsbóndinn
sjálfur átt þátt í smiði ýmissa
tækja er léttu undir við heyskap-
inn. Hagsýni hans, áræði og dugn-
aður var til fyrirmyndar, enda
maðurinn vel menntaður búfræð-
ingur. Svo sem geta má nærri
hvíldi ekki litil ábyrgð á hús-
freyjunni i Saurbæ. í mörg horn
var að lita á svo stóru og mann-
mörgu heimili. En hún var mikil-
hæf kona og húsmóðir, stjórnsöm
með afbrigðum, hagsýn og vinnu-
söm og ekkert var henni óviðkom-
andi innan sem utan húss.
Hún var hreinskiptin kona, sem
gerði miklar kröfur til sjálfrar sín
og annarra og öll hyskni og sér-
hlífni var andstætt hennar eðli.
Hún var að jafnaði létt í lund,
kát og skemmtileg þegar við átti,
enda lík föður sinum á margan
hátt.
Ég, sem þessar línur rita var
svo lánsamur að eiga þess kost
ungur að árum að koma á heimili
Hólmfriðar og Gisla og dvelja þar
að staðaldri sumarlangt til 14 ára
aldurs..
Frá þessum bernskuárum min-
Framhald á bls. 19
t
Hjartanlegar þakkir til allra, er
sýndu vinar- og hlýhug við and-
lát og útför,
JÓHANNESAXELS
STEINGRÍMSSONAR.
Dyngjuvegi 12.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
gjörgæzludeildar Landspítalans,
svo og Málarafélags Reykjavikur
Guðbjörg Baldursdóttir,
dætur, fósturbörn.
faðir, systur og
Fæddur 21. október 1901.
Dáinn 8. febrúar 1977.
Magnús Richardson verður
borinn til grafar i dag. Hann lést I
svefni aðfararnótt sl. mánudags.
Einkennilegt er lífið. Þegar
maður er ungur þráir maður að
verða fullorðinn og finnst tíminn
lengi að liða. Þegar skeiðið er
runnið á enda, er eins og þetta
hafi aðeins verið smásprettur. Við
Magnús vorum fæddir á sama
árinu, 1901. Sennilega finnst öllu
yngra fólki a.m.k. óralangt muni
vera siðan við vorum börn, en
mér finnst örstutt siðan við
vorum unglingar hér i gamla mið-
bænum.
Við vorum samtimis i Mennta-
skólanum, þó ekki I sama bekk.
Magnús lauk gagnfræðaprófi og
prófaði siðan sjómennsku, fór á
síldveiðar og isfisk, en var sjó-
veikur. Fyrirætlanir hans um að
gerast sjómaður strönduðu þó
ekki á þvi, heldur hinu að það var
erfitt fyrir unglinginn að fá skips-
rúm í samkeppni við ffleflda og
vana sjómenn.
Magnús fór siðar i simritara-
skóla Landssfmans, haustið 1919
og lauk þaðan prófi vorið 1920.
Þar með var lífsferill hans ráðinn.
Hann var fyrst simritari f
Reykjavík og á ísafirði, en 1932
réðist hann umdæmisstjóri við
simstöðina á Borðeyri. í þá daga
var simstöðin á Borðeyri mjög
mikilvægur tengiliður á milli
landshluta, enda ekkert um sjálf-
virkni I þá daga. Þetta var mikið
starf og oft argsamt, einnig
stundum mjög erfitt að vetri til,
þegar línur slitnuðu I óveðrum.
Til Reykjavikur fluttist Magnús
svo 1953 og vann á aðalskrifstofu
Landssímans þar til aldursmark-
inu var náð, en eftir það og til
dauðadags M dags vinnu.
Fyrir nokkrum árum var
Magnús nokkuð Illa haldinn af
kransæðastíflu, en náði sér mjög
vel — þangað til 14. des. sl. að
hjartað bilaði aftur. Hann lá
þungt haldinn á spitala, en náði
sér nokkuð vel á strik aftur og
dvaldi síðast á Heilsuhæli
Náttúrulf. ísl. f Hveragerði. Um
sfðustu helgi brá Magnús sér I
+
Bróðir okkar
ÁSGEIR JÓNSSON
Vatnsstlg 4
andaðist á Landsspitalanum 9.
þ m.
bæinn og spilaði við góða vini sina
sunnudagskvöldið. Einn þeirra ók
honum heim. Þeir skildu glaðir og
var ekkert á Magnúsi að sjá eða
finna. Hann lagðist til hvilu I
rúmi sínu og sofnaði en —
vaknaði ekki aftur til þessa lífs.
Hann var látinn.
Þetta er í mjög stórum dráttum
og lauslegum æviferill vinar mins
Magnúsar Richardsonar.
Eins og fyr segir minnist ég'
Magnúsar mjög vel frá skólaárun-
um, þótt við værum ekki mikið
saman. Ég man ekki hvar eða
hvenær við hittumst fyrst, en feð-
ur okkar voru systkinabörn, svo
sennilega hafa fyrstu kynni okkar
verið í þvf sambandi. Gunnar hét
bróðir Magnúsar, nokkrum árum
eldri. Hann fór til Ameríku og tók
þátt f fyrri heimsstyrjöldinni.
Hann var I stórskotaliðssveit,
særðist nokkrum sinnum og féll
að lokum í valinn.
Gunnar mun hafa verið viljug-
ur að skrifa yngri bróður sfnum
til og lýsti hann atburðum striðs-
ins mjög vel. Magnús hafði bréfin
með sér í skólann. Það mun hafa
atvikast nokkurn veginn af sjálfu
sér, þvi einn af kennurunum,
Jóhannes Sigfússon sá elskulegi
og hugljúfi maður, spurði oft
frétta af Gunnari. Voru bréfin oft
lesin í heyrandi hljóði f timum
Jóhannesar. Um þetta heyrðum
við, sem ekki vorum í bekknum
sögur og þótti okkur þær mjög
spennandi.
Eftir að Magnús fór til simans
skildu leiðir og við hittumst lftið,
fyr en kom aftur til Reykjavikur.
Þó man ég að við spjölluðum
saman við brúna á Hrútafjarðará,
hann var þar með veiðistöng og
lax.
Á Borðeyri mun Magnús hafa
lifað sin bestu starfs og mann-
dómsár og alltaf talaði hann hlý-
lega um þann stað. Þetta var nú
aldrei nein stórborg, aðeins 57
ibúar og mest krakkar, eins og
hann sagði einhverntíman.
Þegar leiðir okkar lágu aftur
saman I Reykjavik atvikaðist það
þannig að við lentum báðir I sömu
stúku í Oddfeilowreglunni. Þar
starfaði Magnús af miklum áhuga
og einlægni eins og hans var von
og visa, enda félagslyndur í besta
lagi. Þar gafst okkur tækifæri til
að starfa saman og endurnýja
forn kynni, báðir komnir á efri ár,
enda þótt ekki bæri mikið á þvi,
a.m.k. hjá honum, hann var tein-
réttur og fyrirmannlegur alla tíð.
Við komum til að sakna Magnúsar
mikið í Oddfellowreglunni. Við
höfum orðið að fylgja 3 öðrum
ágætisfélögum siðasta spölinn á
þessum vetri og nú bætist Magnús
I þann hóp. Meðal þeirra var alda-
vinur Magnúsar, Jón Helgason,
sem mér er kunnugt um að
Magnús tregaði mjög. Kannske
hafa þeir nú hitzt aftur, hver
veit?
Söknuðurinn verður þó mestur
hjá ástvinum Magnúsar
Richardsonar.
Við Anna flytjum þeim okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Sömuleiðis flyt ég þeim innileg-
ar samúðarkveðjur frá bræðrum í
st. nr. 9 "ormóði goða, I.O.O.F.
9. febrúar 1977
Gunnar Bjarnason.
+
Móðursystir mín
INGIBJÖRG PÁLMADÓTTIR.
frá Rekavfk, Baklátrum.
andaðist miðvikudaginn 9. febrúará Elliheimilinu Grund
Pállna Friðriksdóttir
t
Móðir okkar og tengdamóðir
GUÐRÚN GUOMUNDSÓTTIR
Skúlagötu 58,
lézt I Borgarspltalanum 2. febrúar. Útför hefur verið gerð.
Skarphéðinn Pálmason Kirstin Olsen
Guðmundur Pálmason Ólöf Jónsdóttir
Ólafur Pálmason Þóra Davlðsdóttir.
+
Útför föður okkar og tengdaföður
KJARTANS ÁSMUNDSSONAR
gullsmiðs,
sem lézt 4 febrúar sl fer fram frá Fossvogskirkju, föstudaginn 11
februar kl 3 e.h. Kjartan Kjartansson, Heiða Leifsdóttir,
Óskar Kjartansson, Herdls Þórðardóttir,
ÞórdlsS. Kjartansdóttir, Valdemar Jónsson,
Ragnar Kjartansson, Helga Thomsen.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við fráfall og útför fósturbróður
míns.
GUÐBJÖRNS JÚLÍUSAR PÉTURSSONAR,
Arnarhóli, Vestur-Landeyjum.
Sérstakt þakklæti til hjúkrunarfólks á Landakotsspltala.
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Sigurbjörg Guðmundsdóttir.
+
Jarðarför fósturmóður minnar,
GUÐBJARGAR ANDRÉSDÓTTUR
frá Norðurgröf,
fer fram frá Lágafelli laugardaginn 1 2. febrúar kl. 2.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á llknarsjóði Ferð verður frá
Umferðarmiðstöðinni kl 13.30
Fyrir hönd vandamanna,
Pétur Pálmason.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
FRÍÐU SIGURBJÖRNSDÓTTUR
Ijósmóður
Sporði
Sérstakar þakkir til Þórarins Guðnasonar læknis og starfsfólks Borgar-
spitalans Birna Þorbjömsdóttir Ágúst Jóhannsson
Þorbjörn Ágústsson Oddný Jósefsdóttir
Jóhanna S. Ágústsdóttir Niels Ivarsson
Þráinn Traustason Guðrún H. Helgadóttir
Sigurbjartur Frfmannsson Sigrún Ólafsdóttir
Magnús Jónsson Rósa Guðjónsdóttir
tengdaforeldrar hins látna.
Systur hins látna.
+
Þökkum auðsýnda hluttekningu og samúð við útför móður okkar,
tengdamóður og ömmu
ÞÓRHILDAR L. ÓLAFSDÓTTUR
Skólabraut 63, Seltjarnarnesi
Sigrfður Johnson Hannes O. Johnson
Þorkell P. Pálsson Sólveig Vikar
Ólafur H. Pálsson Erla Sch. Thorsteinsson
SigfúsÁ. Pálsson
+
Innilega þökkum við auðsýnda samúð og vináttu við andlát og jarðarför
ÞÓRUNNAR FREYJU ÞORKELSDÓTTUR,
Hávegi 9. SiglufirðL
Fyrir mlna hönd, barna okkar og annarra vandamanna
Jón Orn Sæmundsson.
Verzlanir félagsmanna
verða lokaðar í dag kl. 2—5
vegna jarðarfarar,
Kjartans Ásmundssonar,
gullsmiðameistara
Félag íslenskra gullsmiða.