Morgunblaðið - 19.03.1977, Side 13

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. MARZ 1977
13
Þorsteinn Hannes-
son tónlistar-
stjón sextugur
Það er svo skammt á milli
stórafmæla á Skúlagötu 4 þessa
dagana, að ef haldið væri þríheil-
agt, gæti hátíðin staðið í viku.
Utvarpsstjóri sextugur á miðviku-
daginn var, og Þorsteinn Hannes-
son tónlistarstjóri dregur hann
uppi á sprettinum í dag.
Að sinni verður látið sitja á
hakanum að rekja ættir hans og
einkamál fram yfir það, að hann
fæddist 19. marz 1917 á Siglufirði,
þar sem séra Bjarni Þorsteinsson
sat og sönglff og músíkmennt hef-
ur, að minnsta kosti með köflum,
staðið með talsverðum blóma.
Foreldrar hans voru Hannes Jón-
asson bóksali þar og kona hans,
Kristín Björg Þorsteinsdóttir. Að
loknu samvinnuskólaprófi 1935
og ýmsum störfum hér heima um
nokkurra ára skeið steig Þor-
steinn það skref, sem hann hlaut
að stíga vegna eðlislægrar list-
gáfu og löngunar. Hann sigldi til
Lundúna, meðan álfan logaði
öðru sinni á þessari öld, og hóf
nám í The Royal College of Music,
sem hann stundaði 1943—47, var
reyndar samtímis jafnaldra sín-
um og samstarfsmanni, Andrési
Björnssyni, og fleiri góðum mönn-
um í Lundúnum fyrsta árið. Aðal-
námsgrein hans var söngur, en að
námi loknu varð hann aðaltenór
við The Covent Garden Opera þar
í borg um sjö ára skeið, 1947—54,
og söng einnig á þeim árum sem
gestur við aðrar óperur, m.a. í
Hollandi og á Irlandi. Frá 1955
var hann aðalkennari i söng við
Tónlistarskólann í Reykjavík i ell-
efu ár og hefur undanfarið kennt
f Söngskólanum. Hann varð
aðstoðarmaður forstjóra i
Áfengisverzlun rikisins 1957 og
siðan innkaupafulltrúi Áfengis-
og tóbaksverzlunar ríkisins um
margra ára skeið, eða þar til hann
gerðist starfsmaður i tónlistar-
deild útvarpsins. Þar var hann
aðstoðartónlistarstjóri i nokkur
ár, en við starfi tónlistarstjóra tók
hann snemma árs 1975 og hefur
gegnt því síðan. Mörg trúnaðar-
störf hafa Þorsteini verið falin í
áranna rás, og skal hér aðeins
nefnt, að hann var fyrsti forstöðu-
maður listkynningar í skólum,
átti I mörg ár sæti í útvarpsráði og
I stjórn Bandalags íslenzkra lista-
manna og var varaforseti þess um
skeið. Og fleira mætti telja.
Ég held, að nú séu um það bil
sjö ár liðin siðan við Þorsteinn
Hannesson skiptumst fyrst á orð-
um, og ég man það vel og finnst
spaugilegt nú, að ég var dálftið
tortrygginn á þennan stóra og
gustmikla mann. Ég hafði ekkert
haft af honum að segja, allra sízt
nokkuð misjafnt, og þekkti hann
ekkert persónulega. Þá var ég að
vinna á fréttastofu útvarpsins og
hafði stundum séð honum bregða
fyrir eða orðið honum samferða í
lyftunni, þegar hann var að koma
á útvarpsráðsfundi. Og milli út-
varpsráðsmanna og útvarpsstarfs-
manna er stundum dálitil vík,
meðan þeir þekkjast ekkert per-
sónulega, og halda hvorir á sínu.
Því er stolið úr mér, hvað okkur
fór á milli, get þó fullyrt, að
það var ekki merkilegt, en mér
fannst einhver þóttasvipur á Þor-
steini og jafnvel fleiri útvarps-
ráðsmönnum, þegar þeir hurfu
inn í fundarherbergið — til þess
að ráða ráðum sfnum og ræða um
það, sem við hin vorum að gera
(því að það þóttumst við viss um).
En sitt er nú hvað að vera þótta-
fullur eða vera dálítið gustmikill í
fasi. Og sfðan er ég búinn að
kynnast bæði Þorsteini Hannes-
syni og útvarpsráði betur. Nú er
fjarlægðarbláminn horfinn og
með honum hinn óttalegi leyndar-
dómur og óttablandni dularblær,
en annað komið i staðinn: hvers-
dagsleg mannleg samskipti á
ákaflega jarðnesku plani — og
hlýr og notalegur vinur og sam-
starfsmaður, sem mér hefur fund-
izt gaman að kynnast.
Bridge
Umsjón ARNÓR
RAGNARSSON
Öruggur sigur
bræðranna
í Siglufirði
Sveitakeppni Bridgeféiags
Sigluf jarðar er nú nýlokið. Ur-
slit urðu þau, að Siglufjarðar-
meistarar urðu bræðurnir f jór-
ir, sem skipa sveit Boga Sigur-
björnssonar. Auk Boga eru f
sveitinni þeir Anton, Jón og
Asgrfmur.
Sveit Stig
Boga Sigurbjörnss. 109
Björns Þórðarsonar 75
Sig. Hafliðas. 68
Páls Pálssonar 66
Reynis Pálss., Fljótum 55
Björns Ólafssonar 23
Ástu Ottesen -*-13
Butler næsta
keppni hjá BR
Næsta keppni félagsins verð-
ur Butler-tvímenningur. 36 pör
geta verið með i keppni þessari
og verður að láta skrá sig í
keppnina í siðasta lagi 24. marz.
Er það vegna skipulagsins á
keppninni — en það er nokkuð
þungt i vöfum.
Feðgar á toppn-
um hjá Asunum
9. umferðum er nú lokið af 23
f Barometers-keppni Ásanna,
og hafa feðgar tekið forystuna.
Annars er staða efstu para
þessi:
Stig
Ólafur Lárusson —
Lárus Hermannsson 685
Karl Adolphsson —
Georg Sverrisson 668
Haukur Ingason —
Þorlákur Jónsson 667
Jón Páll Sigurj. —
Guðbr. Sigurbergss. 655
Jón G. Pálsson —
Sigmundur Stefánss. 635
Guðm. Pálsson —
Sigmundur Stefánss. 629
Meðalskor er 594 stig.
Árangur Hauks og Þorláks er
orðinn athyglisverður i vetur,
og hafa þeir tekið miklum
framförum. Þeir eru m.a. efstir
í B.Kóp, og auk þess taka þeir
þátt i úrslitum Reykjanessmóts-
ins í Skiphól.
Núverandi Barometers-
meistarar Ásanna eru þeir fél-
agar Jón Páll og Guðbr. N.k.
laugardag munu Ásarnir heyja
félagskeppni við Borgarnes, en
afkomendur Egils og BÁK hafa
skipst á heimsóknum undanfar-
in ár.
Bronsstig útgef-
in af Asunum
AUs bafa 153 blotið bronsstig
útgefin af Asunum og þar af
eru 52 sem hlotið hafa 80 stig
eða meir. 23 aðiljar hafa hlotið
200 stig, eða meir, og eru 3
komnir yfir 500 stig eða meir.
Athuga ber, að þetta eru ein-
ungis stig útgefin af Asunum,
en margir eru nú komnrr yfir
1000—1500 stig samtals f öllum
félögum.
Stighæstu menn eru þessir:
Guðmundur Péturss. 553
Þorfinnur Karlsson 530
Lárus Hermannss. 511
Ármann J. Láruss. 470
Sigtryggur Sigurðss. 467
Ólafur Lárusson 389
Ég er ekki maður til að tala um
tónlist og söng og læt þvi öðrum
eftir ailt listrænt mat á framlagi
afmælisbarnsins í hofi sönggyðj-
unnar, en vel er mér ljóst, að þeir,
sem taka við hana tryggðum, telja
tónlistina ótvíræða drottningu
allra lista. Marga hef ég heyrt
minnast þess með mikilli ánægju,
hve vel Þorsteinn hafi sungið
hlutverk sitt i „I Pagliacci" I Þjóð-
leikhúsinu á sinum tíma, og vafa-
litið má hafa söngframa hans á
dvalarárunum ytra til marks um
gáfur hans, menntun og hæfileika
á því sviði. Og mikið hef ég alltaf
gaman af segulbandsspottanum,
þar sem hann syngur „Hvar eru
fuglar?“, um sumarið innra fyrir
andann, og „Vor og haust“, þar
sem þeir leggja saman Siglfirð-
ingarnir, Bjarni Þorsteinsson,
sem samdi lagið, Þorsteinn, sem
syngur það, og Páll J. Árdal, sem
var sýslungi hans og tengdur hon-
um og setti saman textann. Það er
eitthvað ljúft og notalegt við
þetta allt saman og verður ekki
lýst með orðum einum. En hvað
sem líður söngvaranum og lista-
manninum Þorsteini Hannessyni,
sem nú syngur ekki nema endrum
og eins opinberlega, nýtur ís-
lenzkt tónlistarlíf starfskrafta
hans og reynslu sem tónlistar-
stjóra útvarpsins, stjórnar- og
áhrifamanns i sinfóniuhljóm-
sveitinni og söngkennara, og verð-
ur svo vonandi enn um mörg ár.
Á sextugsafmæli hans er mér
ljúft og skylt að minnast góðra
kynna við hann á slðustu árum.
Samstarf okkar hjá útvarpinu er
oft býsna náið i blíðu og striðu.
Við höfum átt gott með að vinna
saman, og ég held mér sé óhætt að
fullyrða, að við eigum hvor ann-
ars trúnað.
Um Þorstein má segja með
óvenju miklum rétti, að hann láti
sér ekkert mannlegt óviðkom-
andi, þvi að hann er gæddur svo
lifandi áhuga á mönnum og mál-
efnum, svo heilbrigðri forvitni og
löngun til að fylgjast með, að
hann kveikir hvarvetna líf i
kringum sig. Hann er opinskár og
ákafur að jafnaði, þó að hann eigi
sínar alvörustundir eins og aðrir,
og hefur listamannsgeð, sem tekið
getur stórar sveiflur. Andúð sinni
og samúð á hann bágt með að
leyna og er hjálpsamur og raun-
góður, ef þvi er að skipta. Hann er
heimsmaður í háttum og ræðinn
og fjörugur í samkvæmum og á
mannamótum. Þess vegna er gam-
an með honum að vera og æ
skemmtilegra, eftir því sem mað-
ur kynnist honum betur.
Eins og þessi upptalning og all-
ur ferill Þorsteins bera með sér,
hefur hann komið viða við, og þó
að einungis sé talað um útvarpið,
verður hið sama upp á teningn-
um. Hann er áhugasamur um
starf sitt og hefur yndi af að
vinna fyrir útvarp, ekki aðeins á
sviði tónlistarmála, heldar einnig
hins talaða orðs, enda nýtur hann
vinsælda sem upplesari og dag-
skrárgerðarmaður, — og lang-
skemmtilegast þykir honum beint
útvarp, af því að þvi fylgir spenna
og það reynir á marga eðlisþætti,
sem mönnam af hans gerð eru
gefnir og þá koma bezt í ljós.
Mér er fjarri skapi að minnast
þess með nokkrum trega, að Þor-
steinn Hannesson er sextugur í
dag. Til þess er hann allt of ungur
í anda, og þess vegna hefur
aldursmunurinn aldrei skipt okk-
ur máli. Við höfum ekki einu
sinni munað eftir honum. Marga
útvarpsráðsfundi höfum við nú
setið hlið við hlið starfsmanna-
megn við borðið, þegar hinir þing-
kjörnu fulltrúar fólksins í land-
inu koma til að athuga, hvað sé að
gerast, leggja á ráðin og móta
stefnuna og gæta þess, að
„embættismannavaldið" vaði
ekki athugasemdalaust með skít-
uga skóna yfir hausinn á almenn-
ingi! Þá getur stundum verið
gaman að Þorsteini, sem hlustar
og horfir á þetta eins og misjafn-
lega vel teflda skák, þvi að i
starfsmannahópnum, sem einung-
is hefur málfrelsi og tillögurétt,
nýtur hann þeirrar sérstöðu að
hafa lika setið hinum megin við
borðið. Oftsinnis hefur hann líka
hlammað sér í stólinn hinum meg-
in við skrifborðið mitt og sagt mér
nýjustu fréttir, látið gamminn
geisa um allt og ekkert eða ég
komið upp til hans, og þá hefur
oft verið glatt á hjalla. Nú óska ég
honum langlífis i landinu, góðrar
heilsu, hárrar elli og margra
skemmtilegra stunda, þar sem ég
vil gjarnan vera viðstaddur.
Og ef honum skyldi ekki finnast
þetta nógu löng eða vegleg af-
mæliskveðja, af því að hún er
skrifuð í flýti, mætti ég kannski
minna hann á litið atvik. Ein-
hvern tima á viðkvæmu augna-
bliki hafði hann orð á því, svo að
fleiri heyrðu, að ég hefði verið
óþarflega langorður um tiltekið
atriði. En ég hefndi mín grimmi-
lega, bað um orðið og sagði, að
mér fyndist þetta nú koma úr
hörðustu átt, því að með fullri
virðingu fyrir vini minum, Þor-
steini Hannessyni, yrði ég að
segja, að öllu kjaftaglaðari mann
hefði ég ekki þekkt. En það er nú
einmitt það, sem gerir hann
skemmtiiegan félaga á góðri
stund. Svona eru samskipti okkar.
Og þessa smámuni veit ég, að
hann tekur ekki illa upp.. Svo er
guði og kimnigáfu tónlistarstjór-
ans fyrir að þakka.
Hjörtur Pálsson.
Bílmotta
sem heldur
þurru og hreinu
Hvernig er það nú hægt? Jú — í vætu og snjó lætur þú
hliðina með kantinum snúa upp. Vatnið safnast í botninn
á mottunni en skórnir hvíla þurrir á upphleyptu munstr-
inu.
Hellt úr eftir þörfum.
í þurrkatíð lætur þú hina hliðina snúa upp og sandur og
aur, sem berst inn í bílinn, safnast í vöfflumunstraðan
botn mottunnar.
Stærðir: 40 x 51 cm. og 46 x 57 cm. Margir litir.
Fást á bensínstöðvum Shell.
Olíufélagið Skeljungur hf
ii