Morgunblaðið - 07.04.1977, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. APRlL 1977
69
herbergisfélagi minn, stíaði okk-
ur sundur.
Síðar um kvöldið var Bretinn
drepinn af einhverjum og daginn
eftir drap háseti bátsmanninn,
réðst á hann með sveðju og ein
stunga gerði út um málið. Þannig
gekk þetta til á þessum stöðum og
þessum tíma. Heimurinn í dag er
þó litið betri, ef til vill harðari og
grimmari. I fyrra var
tengdasonur minn drepinn við
skyldustörf á vegum Sameinuðu
þjóðanna í Ríó de Janeiro í
Brazilíu. Hann hafði agað ein-
hverja gaura litillega til með orð-
um, en þeir gengu síðan að hon-
um á heimili hans og dóttur minn-
ar og skáru hann í sundur."
Á labbi yfir
Ameriku
„Þú hefur sloppið við hnífs-
stungur?"
„Naumlega. Það stóð tæpt í
höfninni í Detroit i Bandarikjun-
um þegar ég var á Hertu forðum.
Spánverji sem var um borð
reyndi að drepa mig með hníf. Ég
lá í koju siðla kvölds og var farinn
að dotta. Ljósið í gegnum kýraug-
að seiddi mig þó eitthvað frá
svefninum og allt i einu sá ég
blika á hnífsblað yfir mér. Ég
hafði að vinda mér undan högg-
inu, þetta var Spánverjadjöfull-
inn.“
„Af hverju vildi hann drepa
þig,“ spurði Jóna agndofa.
„Það veit Guð en ekki ég,“ svar-
aði Andrés.
„Það var gott að honum tókst
það ekki," hélt Jóna áfram, „ann-
ars hefði ég aldrei hitt þig.“
„Já,“ svaraði Andrés, „ég sneri
hnifinn úr höndunum á helvítinu
og sparkaði ærlega í afturendann
á honum, en þá nennti ég ekki að
standa í þessu lengur og strauk
frá skipinu án þess að taka nokk-
uð af minu hafurtaski með mér.
Það var vist nóg að ætla að fleyta
sjálfum sér á flótta, því það voru
ströng viðurlög við stroki af skipi.
Ég ákvað að halda labbandi frá
Detroit til Minnesota, en það er
slangur af hálfri leiðinni yfir
Ameríku þvera. Ég hafði heyrt að
Minnesota væri ágætur staður. Ég
gekk stanzlaust i 30 klukkutima
norður á þjóðbrautinni, kunni
ekki að stöðva bila á leiðinni. Ég
var víst með gamla lagið, lyfti
öllum handleggnum upp og það
héldu allir að ég væri að heilsa á
hátiðlegan hátt. Siðar komst ég
upp á lagið að það var dinglið á
þumalputtanum sem gilti.
Eftir langa göngu hitti ég
öldung, gráskeggjaðan. Hann var
að ná í hesta. Ég spurði hann hvar
Minnesota væri? „Many, many
miles away,“ svaraði hann. Ég
kann ensku mjög vel og tala hana
líklega betur en móðurmálið.“
„Þú þarft að kenna mér ensku
einhvern tima og.norsku líka, þú
kannt þetta svo vel,“ sagði Jóna.
„Loks hitti ég rútubilstjóra frá
Chicagó. Hann var sonur konu
sem ég hafði hitt og hún hafði
beðið strák að ráða mig i vinnu i
bænum Medecin. Konan hafði
tekið mér mjög vel, dubbaði mig
upp og ég rakaði mig og gerði mig
fínan. Maðurinn hennar var ný-
kominn af sjúkrahúsi eftir mik-
inn uppskurð. Hann sýndi mér
skurðina, tvo handarlanga hvor á
sinni siðu. Ég sagði engum að ég
hefði strokið af skipi, en sú gamla
vissi hvað klukkan sló þótt hún
segði ekki margt og hún faldi mig
í útihúsi um skeið.
Þarna vann ég síðan eitt og ann-
að á ýmsum sveitabæjum og í
borginni og gekk á ýmsu. Ég vann
i heyskap, útréttingum og einn
daginn Ienti ég í þvi að blanda
sykur i kók i kókverksmiðju.
Siðla dags var sá dagur allur eftir.
Ég sá lögregluna koma, tók pok-
ann minn og fór út bakdyrameg-
in, beint út á þjóðbrautina. Ég var
svo á flakki í viku og kom til
Minnesota seinni hluta dags með
vörutrukk. Þar fékk ég vinnu á
Hjálpræðishernum í 3 daga. Éitt
kvöldið læddi ég mér ofan á krá,
barhótel.
Amerikani sat við næsta borð
þegar barþjónninn kom til mín og
sagði: „You are far away from
home.“ Hann sá að ég var niður-
dreginn. Já, ég er Norðmaður,
svaraði ég. Stuttu seinna kom
Ameríkaninn til min, settist hjá
mér og segir á ensku: „Þú ert
ekki Norðmaður, þú ert Islend-
ingur, ég hef séð þig í Reykjavík."
Þetta þótti mér kynlegt þótt
maðurinn hefði verið í hernum á
tslandi á striðsárunum. Við spjöll-
uðum siðan lengi saman og hann
bauð mér heim til sin næsta dag,
átti heima nokkuð fyrir utan
borgina. Hann gaf mér peninga
fyrir fargjaldinu til sin og auk-
reitis fyrir bjór næsta sólarhring-
Höfum fyrirliggjandi
farangursgrindur
og
bindingar
á allar stærðir
fólksbíla,
broncojeppa
og fleiri bíla.
Einnig skíðaboga
Btlavörubúðin Fjöðrin h.f.
Skeifan 2, simi 82944.
BÆKUR TIL FERMINGARGJAFA
Stjörnur
vorsins
eftir
Tómas
Guðmundsson
Viðhafnarútgáfa. í tilefni af 75 ára
afmæli skáldsins 6. janúar 1976.
Steinunn Marteinsdóttir myndskreytti
og formáli ereftir Kristján Karlsson.
Bókin er gefin út i 1 495 tölusettum og
árituðum eintökum.
Verð kr. 7.800 —
Þjóðsagna
bók
Sigurðar
Nordals
I-III
Þetta stórmerka ritverk í þremur bind-
um er víðtækasta úrval markverðustu
þjóðsagna íslenzkra, sem gert hefur
verið fram til þessa.
Verð: Hvert bindi kr. 1.920.-
Almenna bókafélagið, Austurstræti 18, Reykjavík
PHILIPS
FERMINGAGJÖF
GJÖF SEM GLEÐUR
heimilistæki sf
HAFNARSTRÆTI 3 — 20455 SÆTÚNI 8 —15655