Morgunblaðið - 14.10.1977, Side 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. OKTÖBER 1977
+
SIGURÐUR GESTSSON
frá Hvammi,
lést í Borgarspitalanum að kvöldi 1 1 október
Vandamenn
+
Útför móður okkar
VALGERÐAR EINARSDÓTTUR SORING.
fer fram frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 1 5 október kl 1 4
Fyrir hönd vandamanna
Einar Söring
Karl Söring
Jón Söring
+
Ástkær eigmmaður mmn. faðir okkar og fósturfaðir.
GUNNAR EYJÓLFSSON,
frá Húsatóftum á Skeiðum,
lést að heimili sinu 1 0 þ m
Jarðarform fer fram frá Ólafsvíkurkirkju laugardagmn 1 5 október kl.
14
Laufey Pálsdóttir og börn.
+
Eigmmaður mmn.
ÁSTMAR INGVARSSON,
andaðist að heimili okkar á Skagaströnd 10 október Útförin fer fram
laugardaginn 1 5 október kl 2. frá Hólaneskirkju
Jóhanna Sigurjónsdóttir.
+
Eiginmaður mmn og faðir okkar,
GUÐVARÐURJÓNSSON,
Austurgötu 24, Hafnarfirði.
lést að heimili sínu, miðvikudaginn 1 2 október
Þorbjörg Guðmundsdóttir,
Jóna Guðvarðardóttir, Einar Már Guðvarðarson
+
Ástkær eigmkona min og móðir
HALLVEIG K. JÓNSDÓTTIR, Ijósmóðir.
Njálsgötu 59,
lézt i Landakotsspítala að morgni 12 þ m
Fyrir hönd systra hmnar látnu
Theódór Danielsson,
Lára María Theódórsdóttir.
+
Eiginkona min, móðir, tengdamóðir og amma
MAGNÚSÍNA STEINUNN BÖÐVARSDÓTTIR
frá Sámstöðum,
verður jarðsett frá Hjarðarholtskirkju laugardaginn 15 október kl 2
e h
Fyrir hönd aðstandenda
Jón Jósefsson
Hjartans þakklæti + fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
eigmmanns míns GUÐMUNDAR JÓNSSONAR.
Blómvallagötu 7.
Guðrún Friðfinnsdóttir.
Minning:
Elías Pálsson fyrrv.
yfirfiskimatsmaður
Fæddur 23. júlí 1891
Dáinn 6. uklóber 1977
I
1 da« er fyl«t lil erafar niætum
manni. Eliasi Pálssyni, fyrr-
verandi yfirfiskimatsmanni, sem
lést aðfaranótt 6. þ.m. eftir lansa
(>íí harrta baráttu virt einn þeirra
sjúkdóma sem nrenn kunna ekki
enn nein varanlefí læknisrárt
íiefjn. Sú barátta var hárt af þeirri
karlmennsku o>» ærtruleysi sem
einkenndi Elías alla ævi.
Hann fæddist 23. júi 1891 art
Vestra-Fiflholti í Vestur-
Landeyjum. Foreldrar hans voru
Páll Gurtmundsson Irá Stiiind í
Vestur-Landeyjuln ox eiginkona
hans, Gurtfinna (íurtmundsdóttir.
fædd á írafelli i Kjós en ætturt úr
Hrunamannahreppi í Arnessýslu.
BjufíHU þau í fyrslu í Reykjavík
en fluttusl sírtar austur i Land-
eyjar. Slitu þau samvistum eftir
nokkra dvöl þar,
Elías ólst upp l'rá bernskuárum
hjá förtursystur sinni, Gurtlinu
Gurtmundsdóttui'. of* eiffinmanni
hennar. Isaki Sif>urrtssyni. í
Mirtkoti í Vestur-Landeyjum.
Fluttist hann mert þeim art Garrt-
skafíavita árirt 1903. en þá tók
Isak virt starfi vitavarrtar þar. Þar
átti Elías heima na-sta áratuf>inn.
Arirt 1906 hóf Elías art sækja sjó
á opnum bátum, þá 15 ára art
aldri. Sjálfan lanf>arti hann til art
læra méira en tækifæri höfrtu
í>efist til mertan hann var enn í
Landeyjunum, þar var þá far-
kennsla eins of> vírtar í sveitum.
kennt þrjár vikur á vetri. en
fóstra hans fannst lítil fyrir-
h.Vfífíja í því fyrir unf>an pilt art
fara art dútla virt nám of> taldi
vænlegar fyrir hann art halda út í
atvinnulífirt of> varrt þart því úr.
1914 fór hann svo alfarinn frá
fósturforeldrum sínum (>f> hóf sjó-
sókn á topurum. ýmist innlendum
erta erlendum.
Arirt 1917 ákvart hann art f>era
f>amlan draum sinn art veruleika
(>K fara i Stýrimannaskólann.
Hafrti hufjur hans lensi startirt til
þess en fram art þvi hafrti hann
ekki árætt art lef>f>ja út á þá braut
því art hann vissi sip skorta
menntun á virt ýmsa artra. svo sent
títt var um marpa alþýrtumenn á
þeim árum sent höfrtu orrtirt art
fara art vinna fyrir sér barnungir
þó art þrár þeirra beindust oft i
artra átt en art böklausu striti.
Elías átti ekki í mörg hús art
venda varrtandí vottorrt um ha>fni
sína til þess art hefja nám. en þess
var þá krafist í skólanum. Leitarti
hann þá ásjár séra Kristins
Daníelssonar á Utskálum. sem
hafrti fermt hann. of> varrt prestur
vel virt málaleitun hans svo art
Elías fékk inngönf-u i skólann.
Lauk hann svo pröfi frá skólanum
1919. Lá nú leirt hans á sjóinn
aftur.
9. desember 1922 kvæntist Elías
Maifjréti Halldórsdóttur frá
Seyrtisfirrti. hínni áffætustu konu.
of> varrt þeim tvefígja sona aurtirt.
Sá eldri. Sverrir, f>ekk i
Verslunarskóla íslands og starf-
arti eftir þart í Landsbanka
íslands, þangaö til hann lést, árið
1971. Eftirlifandi kona hans er
Irtunn Geirdal (>f> eignuöust þau
tværdætur. Yngri sonurinn, Kári.
lærrti rakarairtn. Kona hans er
Katrin Asmundsdöttir og eign-
uðust þau tvö börn, son og dóttpr.
Elias oj> Marf>rét bjuggu lengi í
húsinu Lindarbrekku virt Vestui-
vallagötu 6. Þart hús átti Jón
Magnússon yfirfiskimatsmaður
of> kona hans, Ingibjörg Isaks-
dóttir. fóstursystir Elíasar. Elías
átti virt þrálátan sjúkdóm art
strirta i nærfellt tvö ár frá
haustinu 1925 svo art honum gekk
fyrir þær sakir erfirtlega art koma
undir sig fötunum.
Arirt 1927 fór hann art starfa art
saltfiskmati og vann ýmist virt þart
erta sjómennsku til ársins 1940. en
þart var sírtasta sjömennskuár
hans.
1. janúar 1947 var Eiias settur
yfirfiskimatsmartur varrtandi salt-
fisk i Reykjavikurumdæmi og
gegndi hann því starfi þangaö til
hann varrt að láta af því vegna
aldurstakmars 1962. Först honum
þart starf vel úr hendi eins og
annart sem hann lagrti stund á. Á
þeim árum fór hann t.d. til
Brasilíu og Spánar i erindum fisk-
matsins.
Næstu árin starfarti Elías art
skreirtarmati og hlertslustjórn
fisktökuskipa. Kringum 1970 tók
sá sjúkdömur art gera vart virt sig
hjá honum, sem art lokum dró
hann til daurta.
II
Kynni min af Elíasi Pálssyni
hófust veturinn 1941—42. Virt
Sverrir, sonur hans. vorum sam-
bekkingar í Verslunarskóla
Íslands, og tökust brátt góð kynni
ntert okkur. Virt urrtum ásáttir um
art lesa saman og bauö Sverrir
mér art koma heim til sín og
skyldum virt lesa þar. Ég var utan-
bæjarmartur og átti enga fjöl-
skyldu art í hænum. Foreldrar
Sverris, Elias og Margrét, tóku
mér tveim höndum og brátt burtu
þaú mér art borrta hjá sér. Varrt
heimili þeirra í Lindarbrekku því
annart heimili mitt, því ég var þar
öllum stundum nema blánóttina.
Fæ ég aldrei fullþakkað því
ágætisfölki þaö sem þau gerðu
fyrir mig. því það hefur orðið
mörgum ungum manninum að
falli að búa einn sér, án fjöl-
sk.vldu og fjarri föstu heimili.
Það leyndi sér ekki að hjóna-
band Elíasar og Margrétar var
með afbrigðum gott. Þau bjuggu
þröngt um þær m.undir og eldhús-
not höfðu með þeim gömul hjön
sem bjuggu i einu herbergi. En
aldrei heyrði ég styggðarorð fara
þar á milli manna.
Heimilisandinn var léttur og
glartvær. Elias átti aurtvelt mert að
taka þátt i skrafi okkar og gaman-
semi því hann var sjálfur léttur í
lund og kunni frá mörgu art segja.
Hann hafrti ákvertnar skoöanir á
flestu og var alls ófeiminn að láta
sína skortun i ijós, eins þó að
virtmælendur hans hefðu allt
önnur sjónarmið, og hann hafði
gaman af rökræðum. Skoðanir
hans móturtust jafnan af þeirri
karlmennsku og réttsýni, sem
mínum aldursflokki finnst hafa
verirt vírtar art finna i æsku okkar
en nú. Elias var tvímælalaust
einn þeirra manna sem mann-
bætandi var aö eiga sálufélag virt.
Sjúkdómur Eliasar ágerrtist
eftir þvi sem árin lirtu og honum
var strax Ijóst að hverju fór.
Kjarkur hans var þó sá að enginn
sá á honum kvíða né heyrrti til
hans umkvörtunaroró. Hann
fylgdist vel mert öllu sem gerrtisl,
las mikirt og ræddi það sem virt '
bar virt vini sína af áhuga og
kappi. A þessu ári tök Ragnar
Þorsteinsson rithöfundur art færa
ævinminningar hans í lelur og
var því verki lokirt þegar sirtasti
þáttur sjúkdómsins hófst. Elías
vonarti þó art lifa þart lengi art
hann fengi art lita ævi-
minningarnar sínar augum, en
það brást. Eg kom til hans fáein-
um dögum áður en hann andaðist
og þá lifnaði hann aliur við þegar
minnst var á bókina hans. En þar
var virt stóran art deila.
Ævi þessa ágæta drengskapar-
manns er nú á enda, en hann lifir
áfram. bærti annars heinis og i
hugum okkar, eftirlifandi vina
hans, því aö górtur drengur hefur
ævilöng áhrif á þá sem hann
umgengst.
Eftirlifandi eiginkonu hans.
syni, tengdadætrum, barnabörn-
unt og öðrum ættingjum flvt ég
i n n i 1 egu st u s am ú rt ar k v ert j u r
mínar,
Hann hvili i frirti.
Torfi Ólafsson
I dag erum virt döpur, þvi virt
erum art kvertja Elías afa, en þart
fylgir því art kveðja góðan og
ástríkan vin, en jafnframt fer
maður art hlakka til endurfunda,
því ég veit aö þegar viö hittumst
aftur þá tekur hann á móti okkur
mert sinni hjartahlýju og glaó-
værrt, sem honum var svo eigin-
leg. Því að á mertan fjölskylda
mín var öll og virt fórum i ferða-
lög, var yfirleitt farirt seinast og
komirt fyrst virt á Austurbrún 2,
því art það var og verður aldrei
krókur að koma þar við. Mig
langar art þakka afa fyrir allt, sem
hann hefur gert fyrir mig og
mina. Eg þakka honum fyrir son
minn, sem hann tók inn í fjöl-
skyldu sína og reyndist svo vel i
alla starti og sonum hans var hann
bezti afi í heimi eins og annar
sonur hans sagöi einu sinni, og ég
þakka honum ógleymanlegar
stundir sem virt hjónin áttum með
honum i veiöiferðum og ferða-
lögum, þvi af þeim hafði hann
mikið yndi. Og svo bjartsýnn var
hann og áhugasamur í vor, að virt
vorum að ráðgera að fá veiðjleyfi
austur i Hólsá, því þar elskaði
hann að veiða og undi sér vel á
bökkum hennar. Ég er þakklát
fyrir að hafa átt þennan elskulega
mann fyrir tengdaföður í yfir
þrjátiu ár, og ég vona að sonur
hans, sem farinn er nokkrum
árum á undan, komi til móts við
hann meö sitt bjarta bros og fái aö
leiðbeina honum til bjartari
heima. Við kveðjunt hann með
söknuöi, en minningarnar um
elskulegan afa lifa á meðan lif
endist.
Þökk fyrir allt,
hans tengdadóttir
Irtunn
+
Eiginkona mín og móðir okkar
VILBORG MAGNÚSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja í Hvammi i Dolum,
andaðist 1 2 október
Magnús Sturlaugsson
og börn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og últör móður okkar.
ömmu og langömmu,
INGIBJARGAR OGMUNDSDÓTTUR.
fyrrverandi simastjóra
Guðrún Guðmundsdóttir
Ogmundur Haukur Guðmundsson
barnabörn og barnabamabörn