Morgunblaðið - 16.10.1977, Side 5

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. OKT0BER 1977
5
un eða hvað? Naumast gat þó verið að
ekki hefði verið hægt að hringja í síma
til Moskvu annars staðar úr hótelinu en í
telexherberginu?
Á flugvellinum í Tibilissi, er við kom-
um þangað, rákum við augun í íslenzka
fánann og fannst hann eitthvað undar-
legur. Hvitu lóðréttu strikin í fánanum
voru þannig, að þau komu yfir rauða
krossinn i flagginu. Fáninn var sem sagt
rangur. Sjónvarpsmennirnir voru að
ræða þetta sín á milli, þegar Victor Ane-
kin kom þar að og spurði, hvort eitthvað
væri að fánanum. Sögðust þeir eftir
þetta gruna um að hann skyldi islenzku
eða hvernig hefði hann annars getað
vitað um umræðuefni þeirra. Þarna gat
enn verið ein tilviljunin eða hvað?
Eini staðurinn, þar sem telexinn var
ekki á sérstöku lokuðu hótelherbergi var
á hóteli Iveria í Tibilissi. Þann telex
þurfti ég ekki að nota, þar sem um helgi
var að ræða og Morgunblaðið kemur
ekki út á mánudögum. En Jón Örn sendi
útvarpinu frétt. Sendi hann á telex i
anddyri hötelsins. Vakti það athygli okk-
ar, að fjölmargir, sem þar voru staddir,
höfðu gífurlegan áhuga á að sjá, þegar
haft yrði samband við Island. Okkur
fannst þetta fyrst skritið og við skildum
ekki þennan áhuga. Það gat þó ekki
verið óvenjulegt, að teiexinn væri notað-
ur? Síðár rann upp fyrir okkur ljós. Hið
óvenjulega við telexsendinguna var, að
verið var að senda frétt til Vesturlanda
og slíkt hafði fólk ekki séð áður. Það er
ekki á hverjum degi, sem bein lina opn-
ast á milli Tibilissi og Reykjavíkur.
En hvað um það, í Tibilissi ræddi Geir
við forsætisráðherra Grúsiu, Zurab A,
Pataridse. Eins og í Armeniu máttu
blaðamenn hlýða á viðræðurnar. Hvorki
ég né aðrir íslenákir fréttamenn höfðum
áhuga á að fylgjast með þessum viðræð-
um, enda höfðum við í Armeniu orðið
vitni að því, hvernig sfíkar viðræður
fóru fram. Við fórum samt inn í viðræðu-
salinn i upphafi þeirra á meðan myndir
voru teknar. Sá ég þá, að fylgdarmaður
okkar og kunningi, Victor Anekin, var
búinn að koma sér fyrir í bezta hæginda-
stólnum og hafði tekið-upp penna sinn
og rissblokk — þess albúinn að punkta
hjá sér, hvað forsætisráðherrunum færi
á milli. Gengum við þá út. En eítir örlitla
stund kom Victor einnig út og hafði
skyldilega misst áhugann á viðræðunum.
Ég spurði hann, hvort hann hefði ekki
áhuga á viðræðunum, hvers vegna hann
hefði hætt við að hlýða á þær. Hann
yppti öxlum og kvaðst engan áhuga hafa
á þeim — slíkar viðræður væru alltaf
eins og hann vissi nákvæmlega, hvað
ráðherrunum færi á milli. — Tilviljun
eða hvað?
Síðasti áfangastaðurinn var Kænu-
garður eða Kiev. Eiður Guðnason fór á
kvöldgöngu þetta siðasta kvöld, áður en
hann fór i háttinn. Þegar hann kom
niður i anddyri hótelsins sat þar maður,
sem elti hann um leið og hann fór út.
Þegar Eiður kom til baka, skýrði hann
okkur frá þessari lifsreynslu sinni. Fór-
um við Gunnar Kvaran þá einnig á
kvöldgöngu til þess að kanna viðbrögð
mannsins i anddyri hótelsins. Þegar við
komum niður, vár hann ekki þar, en
fyrir utan hótelið stóð dökkbrún Lada.
Við gengum fyrir næsta horn og aftur
fyrir enn eitt hornið. Þá skyndilega
kemur Ladan á mikilli ferð og þegar
ökumaðurinn sá okkur, var eins og kæmi
á hann hik, en svo sneri hann við á
götunni og ók til baka. Þegar við svo
komum skömmu siðar aftur á hótelið,
var Ladan þar.
Tveir fulltrúar frá ráðuneyt-
inu í Moskvu, sem fylgdu
blaðamönnunum á öllum
ferðum þeirra um Sovétrik-
in, báðir skráðir sem eftir-
litsmenn, Rozhkov til hægri
og Dorozhkin til vinstri.
Daginn eftir er við vorum að ferðbúast
til Moskvu, sagði Eiður A.I. Khrenkov
frá utanríkisráðuneytinu í Moskvu frá
þvi, að hann hefði verið eltur kvöldið
áður og það á mjög klunnalegan hátt.
Khrenkov brosti sínu breiðasta, yppti
ölxum og sagði: „Þetta er vissulega
dásamlegt." Eiður var ekki á þvi að láta
slá þessu upp í grín og kvað sér vera
mikil alvara og hann væri viss um þetta.
Khrenkov hætti það að brosa ög sagði:
„Jú. þetta getur vel verið rétt. Fólkið hér
i Kiev er óvant því að erlendir menn
komi til borgarinnar og það er dálítið
taugaóstyrkt.”
Alla morgna, er við áttum að fljúga
milli staða í Sovétríkjunum, skiIuðUm
við farangri okkar um það bil hálfri
klukkustund áður en við sjálfir áttum að
vera tilbúnir til brottferðar. Þetta síð-
asta kvöld í Kiev áttum við aftur á möti
að skila farangrinum klukkan 23 um
kvöldið. Við neituðum allir og sögðumst
ekki skilja, hvers vegna við þyrftum að
láta farangurinn af hendi svo snemma.
Sættust gestgjafar okkar þá á að við
skiluðum farangrinum klukkan 6.30 og
var það gert. Enga skýringu fengum við
á þvi, hvers vegna þeir vildu fá
farangurinn svo snemma. Þess hafði
aldrei áður gerzt þörf. Hins vegar var
þetta siðasta kvöldið okkar i Sovét-
ríkjunum og það vakti grunsemdir okk-
ar. Við þóttumst sannfærðir um, að ein-
hverjir vildu kanna, hvað í farangrinum
væri. Samt held ég að segja megi, að ekki
hafi verið farið í farangurinn og kannski
eru þetta allt saman tilviljanir, sem
koma fram, vegna þess að við sjálfir
vorum tortryggnir. En ef svo er þá eru
þær æði skrýtnar allar upp til hópa.
KANARÍEYJAR
eyjar hins eilífa vors
Reykjavík:
Lcekjargötu 2,
símar 16400
og 12070.
Akureyri:
Hafnarstrceti 94,
sími 21835.
Vestmannaeyjum:
Hólagötu 16,
stmi 1515.
VINSÆLT
DAGFLUG
Sunna býður upp á þægilegt
dagflug á laugardögum.
Hægt er að velja um
1, 2, 3 eða 4 vikna ferðir.
Brottfarardagar: 16. okt. 5., 26., nóv.
10., 17., 29. des. 7., 14., 28. jan.
4., 11., 18., 25. feb. 4., 11., 18., 25.
marz. 1., 8., 15., 29. apríl.
Pantið snemma meðan ennþá er hægt
að velja um brottfarardaga
og gististaði.
BESTU HÓTEL
OG ÍBÚÐIR,
SEM VÖL ER Á
Sunna býður upp á bestu hótelin,
íbúðimar og smáhýsin sem fáanleg
eru á Kanarieyjum. CORONA
ROJA, CORONA BLANCA,
KOKA, RONDO, SUN CLUB,
EÝUENIA VICTORIA, LOS
SALMONES. Sum þessara hótela
eru þegar orðin vel þekkt meðal
íslendinga, og þeir sem einu sinni
hafa dvalið á einhverju þeirra, velja
þau aftur og aftur.
HVÍLD OG
SKEMMTANIR
í SÓL OG SJÓ
Á Kanaríeyjum er loftslag og
hitastig hið ákjósanlegasta yfir
vetrarmánuðina, meðan skammdegi
og vetrarkuldi ríkir heima.
Þar gengur fólk um léttklætt og
getur notið hvíldar eða skemmtana,
eftir því sem það óskar. Eitt er víst
að engum leiðist í SUNNUFERÐ
til Kanaríeyja.
FARARSTJÓRAR
VEITA ÖRYGGI
OG ÞJÓNUSTU
Skrifstofa Sunnu með þjálfuðu
íslensku starfsfólki, veitir öryggi og
þjónustu sem margir kunna að
meta. Þeir upplýsa farþegum um
eitt og annað, sem þeir þurfa að
vita, fara í skoðunarferðir, koma í
hótelheimsóknir og eru farþegum
innan handar i hvívetna.