Morgunblaðið - 13.01.1978, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 13. JANUAR 1977
23
IN MEMORIAM -
ÓLÖF SWANSON
Hinn 3. september s.l. lézt frú
Ölöf Swanson í Long Beach í Kali-
forniu. Hún var fædd og uppalin í
Vesturheimi, en af alislenzku
bergi brotin, átti íslenzku að móó-
urmáli og varð æ íslenzkari, eftir
þvi sem á ævina leið. Hún átti á
tslandi svo stóran hóp ættmenna
og vina, sem hún hélt einstakri
tryggð við, að kveðjuorð og þakk-
lætis að leiðarlokum eiga vissu-
íega heima í íslenzku blaði.
Ölöf fæddist í Norður-Dakóta
24. september 1895. Foreldrar
hennar voru hjónin Ingibjörg
Guðmundsdóttir og Gunnar Guð-
mundsson (Goodman), en þau
voru bæði fædd á tslandi. Ingi-
björg var dóttir Guðmundar
söðlasmiðs á Syðrihóli í A.-Hún.
Ólafssonar prests Guðmundsson-
ar í Nesþingum og síðar að Hjalta-
bakka og Höskuldsstöðum. Móðir
Ingibjargar var Halldóra Sveins-
dóttir Sveinssonar bónda að
Sleitustöðum f Skagafirði.
Gunnar, fáðir Ólafar, var fædd-
ur á Dalkoti í V.-Hún. 1869, sonur
Gunnars Frímanns Gunnarsson-
ar, bónda, sem bjó -á ýmsum jörð-
um f V-Húnavatnssýslu, en lengst
á Refbeinsstöðum og Hnjúkum.
Gunnar fór til Bandarikjanna
1894, þangað sem öll systkini hans
fóru, þau er upp komust, nema
Agnar Bragi Guðmundsson, sem
lengi bjó á Fremstagili í Langa-
dal.
Ingibjörg, móðir Ólafar, fór í
bernsku til Vesturheims með for-
eldrum sfnum, en slík var ræktar-
semi hennar við ættlandið, að hún
kom tvivegis f heimsókn til Is-
lands, 1921 og 1930, og voru slík
ferðalög ærin fyrirtæki í þá daga.
Ólöf Gunnarsdóttir ólst upp hjá
foreldrum sínum í Norður-Dakóta
til 10 ára aldurs, en þá fluttist
fjölskyldan til Winnipeg. Þar
kynntist Ólöf Sumarliða Sveins-
syni, sem varð lífsförunautur
hennar, unz hann lézt, 1961. Sum-
arliði fór tvítugur að aldri vestur
um haf. Hann var sonur hjónanna
Sigríðar Rögnvaldsdóttur og
Sveins Ólafssonar, sem lengstum
bjuggu að Smiðjustíg 11 í Reykja-
vík.
Eftir nokkurra ára búsetu i
Winnipeg fluttust þau Ólöf og
Sumarliði búferlum til Long
Beach (Langasands) í Kaliforniu
og voru fyrstu íslendingarnir,
sem settust að á þeim slóðum. Þar
bjuggu þau sfðan til æviloka og
farnaðist vel. Sumarliði gerðist
fasteignasali nokkrum árum eftir
komu þeirra til Long Beach og
naut mikillar virðingar i starfi.
Hann var m.a. um tfma forseti
félagsskapar fasteignasala í Long
Beach, og segir það nokkra sögu,
en hitt eigi síður, að Ólöf var
lengi forseti félags eiginkvenna
fasteignasala í Long Beach, en
það félag hafði á hendi marghátt-
aða starfsemi. Ólöf var af afbrigð-
um framtakssöm kona, og félags-
lif hlaut að vera með miklum
blóma, ef hún hafði forystu. Hún
var einnig um langt skeið formað-
ur Listafélagsins í Long Beach, en
hún var mjög listhneigð og málaði
sjálf í tómstundum.
En Ólöf fékk einnig útrás fyrir
listhneigð sína á hagnýtan hátt,
þar sem þau höfðu oft þann hátt á
hjónin að kaupa gömul hús og
endurbyggja þau, og þá var Ólöf
innanhúss arkitektinn, ef svo má
segja. Sjálf áttu þau hið glæsileg-
asta heimili, og þar var oft gest-
kvæmt, enda voru þau mjög sam-
hent að rausnarskap og félags-
lyndi, frændrækni og vinatryggð,
enda naut þess fjöldi íslendinga,
þvf að íslenzk voru þau fyrst og
fremst, þó að þau væru jafnframt
hinir virtustu og vinsælustu borg-
arar í Long Beach. Hjá þeim fór
saman virðuleiki og glæsi-
mennska, alúð og glaóværð.
Þau Ólöf og Sumarliði komu oft
til íslands, eftir að flugsamgöng-
ur hófust milli Islands og Banda-
ríkjanna eftir strfð. Þá var alltaf
mikil hátfð hér meðal ættingja og
vina. Ólöf kom hingað nokkrum
sinnum, eitir að maður hennar
lézt, og hún lét þá ósk rætast, sem
þeim báðum hafði verið mikið í
mun, að börn þeirra bæði, Gloria
(Emma) og Ray, kæmu til ætt-
lands foreldranna og tengdust því
og ættfólkinu sem nánustum
böndum. Er það von okkar ætt-
ingjanna, að eins vel og til var
stofnað megi hið hlýja og góða
samband haldast um langa fram-
tíð. Ólöf kom hingað til lands sfð-
ast þjóðhátíðarárið 1974 ásamt
syni sínum, Ray. Kom þá glögg-
lega í ljós, hvflíkum viljakrafti
hún var gædd, þvf hún var þá
farin að heilsu. Hún hélt þó fullri
reisn og hélt ættingjum og vinum
veglegt kveðjuhóf.
Ræktarsemi Ólafar gagnvart
ættfólki og ættlandi kom fram á
margan hátt, en henni auðnaðist
að stuðla að sóma íslands með
sérstæðurh hætti á alþjóðlegum
vettvangi. Hún hvatti eindregið
til þess, að ísland sendi fulltrúa á
hina frægu, alþjóðlegu fegurðar-
samkeppni f Long Beach, og er af
þvi varð, var hún gestgjafi stúlkn-
anna og verndari. Hún var ávallt
mfög stolt af islenzku stúlkunum,
enda vegnaði þeim vel. Það þótti
ágæt frammistaða, þegar 6 höfðu
tekið þátt f keppninni, að tvær
höfðu komizt í aðalúrslit og tvær
orðið meðal hinna fimm fegurstu.
En svo kom hin sjöunga 1963. I
blaðaviðtali, er hún var hér 1966,
segir Ólöf: „Ég efast um, að Is-
lendingar geri sér grein fyrir því,
hve gífurleg landkynning það er,
þegar stúlka nær langt í Langa-
sandskeppni. Þegar Guðrún
Bjarnadóttir varð nr. 1, þá hljóm-
aði nafn íslands um heim allan og
fólt tók að afla sér upplýsinga um
land og þjóð.“
Þetta mun ekki hafa verið
minni stund fyrirólöfu en Guð-
rúnu. Og vel fór á þvi, að Ólöf var
þar næst, þegar íslenskri stúlku
hefur mestur sömi verið sýndur
fyrir fegurð og framkomu, þokka
og reisn. Allt voru það eiginleik-
ar, sem hún hafði verið gædd í
rfkum mæli langa ævi. Og með
þeim lifir hún áfram í endur-
minningum þeirra, sem áttu þvf
láni að fagna að kynnast henni.
Blessuð sé minning hennar,
björt og hlý.
Sveinn Asgeirsson
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
Hvað á fólk við, þegar það talar um sjálfsafneitun til
bænar? Eg skil þetta ekki.
Orðið sjálfsafneitun skýrir sig sjálft. Það merkir
afneitun hins náttúrlega manns, afneitun sjálfsins.
Þessi sjálfsafneitun getur komið fram með ýmsu
móti, t.d. er við föstum, höldum okkur frá venju-
legum skemmtunum — eða á einhvern þann hátt,
þegar við „afneitum" holdinu og vegsömum Guð.
Daníel neitaði sjálfum sér um ánægjuna af því að
neyta kjöts konungsins og drekka vín hans, svo að
hann skyldi styrkjast andlega.
Jesús fastaði oft og baðst fyrir heilar nætur, þegar
hann fann þunga heimsins leggjast á sig. Páll fastaði
oft og varði svefnlausum nóttum til bæna, svo að
hann yrði þeim mun hæfari til að vitna um Krist.
Við nútímamenn viljum helzt þóknast okkur sjálf-
um, og þess vegna ber lítið á sjálfsafneitun. Sá, sem
vill verða dugmikill lærisveinn Jesú Krists, verður
að afneita sjálfum sér. Hann verður með öörum
orðum að keppa að því. Biblían segir: „Þreytumst
ekki að gjöra það, sem gott er, þvi að á sínum tíma
munum vér uppskera, ef vér gefumst ekki upp“
(Gal. 6,9).
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem auðsýndu okkur samúð við
andlát og jarðarför eigmmanns míns, föður, tengdaföður og afa
SIGURBJÖRNS KRISTJÁNSSONAR
Stykkishólmi.
Soffía Pálsdóttir
börn, tengdabörn og barnaböm.
+
Móðir min og fósturmóðir
ÓLÖF JÚLÍUSDÓTTIR
verður jarðsungin frá Akraneskirkju laugardaginn 14 janúar kl 2 e h
en þeim sem vildu minnast hennar láti
Elisabet Sigurðardóttir
Kristin Sigurðardóttir
Guðmundur Sigurðsson
Kristin Mariusdóttir
Lira Jakobsdóttir
Blóm og kransar afbeðið,
S V.F.Í. njóta þess
t
Einlægar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför
RANNVEIGAR MAGNÚSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki Heilsuverndarstöðvarinnar i
Reykjavik
Inga G. Þorkelsdóttir
Magnea Þorkelsdóttir
Sigurbjörn Einarsson
börn. tengdabörn og barnaböm.
t
Hjartans þökk fyrir hjálp, hlýhug og samúð okkur auðsýnda, við fráfall
og jarðarför
JÓNS FRÍMANNSSONAR
Aðalgötu 3 Ólafsfirði
Emma Jónsdóttir og böm.

1mwK»tiinwhn*i&
Iðnaðarhiisimi SÍmí 16 2 59.
v I n g ólfstrapti
Útsala.
Bútasala
Okkar árlega útsala hefst í dag
stórlækkað verð.
Einnig gefum við 10% afslátt
af öllum vörum í eina viku

m | 4 ,*&rk
&*| .........................-