Morgunblaðið - 15.03.1978, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. MARZ 1978
Minning:
Júlíus Rósinkrans-
son fyrrv. fulltrúi
F. 5 júlí 1892
D. 4. marz 1978
Júlíus Rósinkransson lézt aö
heimili sínu að kvöldi 4. marz s.l.
Æviöðrull hans var að vísu
Kenginn í vesturátt, en ekki kom
mér til hugar, er ég átti tal við
hann síðast, giaðan og hressan, að
svo örstutt væri til sólarlags.
Júiíus fæddist að Tröð í
Önundarfirði 5. júlí 1892. Foreldr-
ar hans voru Guðrún Guðmunds-
dóttir Jónssonar,, bónda að
Grafargili í Valþjófsdal í
Önundarfirði og Rósinkrans A.
Rósinkransson, bóndi í Tröð.
Systkini hans voru: Anna, gift
Jens Hólmgeirssyni, fulltrúa. Hún
lézt í blóma lífsins. Guðlaugur,
fyrrv. þjóðleikhússtjóri, er lézt s.l.
haust, og Jón, er andaðist á
æskuskeiði. I Tröð ólst Júlíus upp
í foreldrahúsum og vann þar öll
venjuleg búskaparstörf, en stund-
aði jafnframt nokkuð sjósókn, svo
sem algengt var um unga menn
vestra á þeim tímum.
Tvo vetur var Júlíus við nám í
unglingaskólanum að Núpi í Dýra-
firði, en veturinn 1918—1919 var
hann í Samvinnuskólanum í
Reykjavík. Skömmu síðar varð
hann starfsmaður hjá Kaupfélagi
Önfirðinga á F'lateyri. Var hann
þar í nær sjö ár og um tíma
framkvæmdastjóri félagsins. 1926
gerðist Júlíus bókari hjá Kaup-
félagi Stykkishólms og var það til
1946, er þann varð starfsmaður á
Vegamálaskrifstofunni í Reykja-
vík og var fulltrúi þar til 1962, er
hann lét af störfum að mestu, fyrir
aldurs sakir.
Árið 1926 kvæntist Júlíus
Sigríði Jónatansdóttur frá Hóli í
Önundarfirði, ágætri konu, og
voru þau búin að vera í 52 ár í
ástríku hjónabandi, er yfir lauk.
Þau hjónin eignuðust tvö börn:
Jón, fyrrv. yfirkennara við
Menntaskólann í Reykjavík, ,nú
framkvæmdastjóra hjá Flugleið-
um. Jón er kvæntur Signýju Sen,
lögfræðingi, og Önnu, sem gift er
þeim, er þetta ritar.
Eg kynntist Júlíusi fyrst, er
hann var orðinn roskinn maður,
rúmlega sextugur.
Það var í raun og veru ekki neitt
áhlaupaverk að kynnast Júlíusi
náið, því að hann var mjög dulur
og hlédrægur, þrátt fyrir mikla
hlýju og elskulegt viðmót, en hann
var allra. manna tryggastur og
ættræknastur. Júlíus var bráðvel-
gefinn maður, með afbrigðum
minnugur og ættfróður svo af bar
og hélt sálargáfum sínum til
hinztu stundar. Skapgerðin var
óvenjulega heilsteypt, hann var
samvizkusamur og nákvæmur, og
aldrei heyrði ég hann hallmæla
nokkrum manni, en svo sannar-
lega hafði hann sínar ákveðnu
skoðanir á málefnum, og það var
ekki heiglum hent að hrófla við
þeim, því að hann gat verið
einbeittur, maður, ef þörf var á,
þótt hann flíkaði því ekki að
óþörfu. Prúðmennska Júlíusar og
grandvör framkoma var einstök.
Þær eru ekki fáar ferðirnar, sem
við höfum farið og notið íslenzkrar
náttúru, mér til mikillar ánægju,
og ég þori að segja, honum til
ánægju líka, og þær eru margar og
ógleymanlegar stundir, sem við
höfum átt saman á heimilum
okkar, og það var einstaklega ljúft
að vera í návist hans.
Júlíus var gæfumaður: Hann
hlaut ágæta eiginleika í vöggugjöf,
gott uppeldi, sem hefur átt mikinn
Jón Ásgeirsson raf-
stöðvarstjóri - Kveðja
þátt í að þroska persónuleika hans,
hann eignaðist ágæta konu, sem
var honum samtaka í að skapa
yndislegt og friðsælt heimili, hann
var fundvís á þau gæði, sem mölur
og ryð fá ei grandað og hélt
áhugamálum sínum til hinztu
stundar. Hann naut góðrar heilsu
til elliára og hafði virðingu og
traust allra, sem honum kynntust.
Um hann á ég einungis góðar
minningar.
Löngu og fögru lífi er lokið.
Eftir stendur minningin um góðan
og göfugan mann.
Bergþór Smári.
Þann 20. febrúar lést á heimili
sínu Jón Ásgeirsson, rafstöðvar-
stjóri, en hann var jarðsettur 28.
febrúar. Jón var fæddur í Stykkis-
hólmi 26. október 1908, sonur
hjónanna Guðrúnar Stefánsdótt-
ur og Ásgeirs Jónssonar renni-
smiðs.
Innan við fjögurra ára aldur
flutti Jón með foreldrum sínum til
Isafjarðar, þar sem móðir hans
rak matsölu en faðir hans vann að
iðn sinni. Börn Guðrúnar og
Ásgeirs voru auk Jóns Steinunn og
Einar sem bæði eru búsett hér í
borg.
Jón ólst upp á ísafirði þar til
hann hóf smíðanám á vélsmíða-
verkstæði í Vestmannaeyjúm árið
1926, síðar settist hann í Vélskól-
ann og lauk þaðan vélstjóraprófi.
Árið 1931 hóf Jón störf hjá
Rafmagnsveitu Reykjavíkur og
starfaði þar til dauðadags eða í 47
ár og síðustu 15 árin sem stöðvar-
stjóri.
Jón var einlægur trúmaður, átti
hann bjargfasta trúarsannfæringu
sem einkenndi allt líf þessa
grandvara og heiðarlega manns,
veit ég að samviskusamari
starfsmann hefði vert verið hægt
að finna. Dramb og sjálfbyrgings-
Ástríður
Selfossi —
Hún var fædd á Desey í
Norðurárdal 14. ágúst 1895. Ung
fluttist hún að Selfossi. Hún kom
þangað haustið 1919 með þeim
hjónum Guðmundi Guðmundssyni
frá Reykholti og Kristínu Gunn-
arsdóttur. Guðmundur var þá að
taka við gjaldkerastörfum við hinn
nýstofnaða banka þar. Á Selfossi
kynntist hún Gunnari Símonar-
syni og tókust með þeim ástir og
giftu þau sig sumarið eftir. Þau
tóku við búi foreldra Gunnars,
Símonar Jónssonar og Sigríðar
Sæmundsdóttur.
Ástríður var lagleg kona hjarta-
hlý og góð. Sást hún sjaldan skipta
skapi. Til þeirra Gunnars og Ástu
komu margir. Þar var oft glatt á
hjalla. Þá var þorpið á Selfossi að
byrja að myndast og kunnings-
skapur milli fólks náinn, þar sem
allir þekktu alla. Á heimili þeirra
Ástu og Gunnars dvöldu langan
tíma þrjár gamlar konur, sem
hvergi áttu skjól. Ásta annaðist
Ólafsdóttir
- Minning
þær með. ástúð og umhyggju, og
dvöldust þessar gömlu konur á
heimili Ástu, þar til yfir lauk.
Ásta missti mann sinn á bezta
aldri, og harmaði hún hann mjög.
Þau eignuðust tvö börn. Stúlku
sem dó ungbarn og son, Gunnar
sem nú býr á Selfossi, en hann
reyndist henni í hvívetna ástríkur
og umhyggjusamur sonur. Eftir að
Ásta missti mann sinn dvaldist
hún hjá syni sínum og konu hans,
Steinunni Eyjólfsdóttur, þar til
hún missti heilsuna. Þá fór hún á
sjúkrahúsið á Selfossi, þar sem
hún andaðist á 83. aldursári.
Eins og áður er sagt var Ásta
ættuð frá Desey í Norðurárdal,
systir Ólafs Ólafssonar trúboða.
Þau voru tvíburar. Oft hugsaði
Ásta til bróður síns með kvíða.
Hann var þá að hefja trúboðsstarf
í Kína. Norðurárdalur var Ástu
mjög kært umræðuefni. Hugurinn
leitaði til skógivaxinna hlíða
dalsins og í anda sá hún Baulu,
Glanna og Paradís við Norðurá.
Ýmsir aðrir staðir voru henni
kærir. Það er fallegt á Selfossi á
blíðum vorkvöldum, þar sem
Ölfusá niðar við túnfótinn.
Nú er Ásta dáin, blessuð sé
minning hennar. Tómas Guð-
mundsson segir í einu af sínum
ágætu ljóðum:
PannÍK endar lífsins sólskinKsaga.
Vort sumar stendur aðeins fáa daga.
En kannski 4 upprisunnar mikla morgni,
við mtetumst öll í nýju götuhorni.
Sæm. Símonarson.
t
Maðurinn minn, faöir okkar, sjúpfaöir og afi,
LÚTHER HRÓBJARTSSON,
fyrrum húavörður í Auaturbaajarakólanum,
lést í Borgarspítalanum 14. marz s.l.
Sigríöur Kjartanadóttir
börn og aórir aöatandandur.
t
Systir mín,
JÓNÍNA SIGURBRANDSDÓTTIR,
Vífilagötu 16,
lést í Borgarspítalanum 7. marz s.l. Jaröarförin fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 17. marz kl. 10.30 f.h.
Fyrir hönd systra hinnar látnu
Anna Sigurbrandadóttir.
t
Maöurinn minn,
HARALDUR ÓLAFSSON,
lést aö heimili sínu, Hringbraut 99. 13. marz.
Kriatlaug Péturadóttir.
t
ANNA GUÐRÚN GUDMUNDSDÓTTIR,
Njálagötu 74,
veröur jarösungin frá Dómkirkjunni, fimmtudaginn 16. marz kl. 13.30.
Vandamenn.
t
Móöir okkar og tengdamóöir,
SIGRÍÐUR DAGFINNSDÓTTIR
veröur jarösungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík, föstudaginn 17. marz kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Halldóra Jóhannadóttir, borbjörn Eyjólfaaon,
Louiae Jóhannadóttir,
Gunnhildur Jóhannadóttir, Björn Mekkinóaon,
Hjördfa Einaradóttir, Jóna Jónadóttir.
t
Maöurinn minn, faöir og tengdafaöir,
HANS NIELSEN
mjólkurfræóingur,
Háageröi 14,
veröur jarösettur frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 16. marz kl.
Hallfríóur Nielaen
Alice B. Nieleen örn Steingrfmaaon
Lillian B. Nielaen Steinar Halldóraaon
Kriatián Friórik Nielaen Pálfna Arnaradóttir
ÍÖ.30.
háttur voru fjarri honum í leik og
starfi enda samrýmdist það ekki
lífskoðun þessa góða drengs, en
hlýtt og ljúfmannlegt viðmót
mótaði alla hans framkomu.
Smiður var Jón góður jafnt á tré
sem járn og liggja eftir hann
margir góðir smíðisgripir. Tónlist-
in var Jóni í blóð þorin og greip
hann oft til fiðlunnar einkum áður
fyrr en tónlistarnám hafði hann
stundað við Tónlistarskólann.
Mörg önnur áhugamál átti Jón,
ótaldar eru þær stundir sem hann
var við vinnu í garðinum sínum við
að hlúa að blómum og öðrum
gróðri en sérstaka áherslu lagði
hann á ræktun matjurta, en það
áhugamál sem átti hug hans allan
var að vinna að útbreiðslu Guðs-
ríkis, en Jón var virkur félagi í
Gídeon, ^K.F.U.M. og einnig var
hann safnaðarfulltrúi Árbæjar-
sóknar.
Jón var rólegur en mannblend-
inn maður og hafði ávallt tíma til
að ræða við fólk hvort heldur sem
var í léttum tón eða um alvarlegri
málefni en skoðanir hans á hinum
ýmsu málum voru fastmótaðar og
yfirvegaðar.
Jón kvæntist 23. maí 1942
eftirlifandi konu sinni, Gunnþór-
unni Markúsdóttur. Stofnuðu þau
heimili sitt inni við Elliðaárstöð-
ina og hafa búið þar allan sinn
búskap. Jóni og Gunnþórunni varð
þriggja barna auðið. Oll bera þau
æskuheimili sínu og foreldrum
gott vitni sem sýnir að á heimilinu
hefur verið lögð rækt við að ala
upp gott fólk, þau eru Ásgeir
Markús, kvæntur Gerði Ólafs-
dóttur, Sigríður, gift Pétri
Sigurðssyni, og Guðrún, gift
Guðmundi M. Guðmundssyni,
barnabörnin eru sjö. Sakna þau nú
að fara ekki með afa sínum í
eftirlitsferðir upp að Elliðavatni
eða niður í kjallara að smíða en
barngóður var Jón með afbrigðum.
Fregn um lát kemur oft óvænt
og of snemma. Svo var einnig í
þetta sinn en þó leiðir skilji aðeins
um stund er söknuðurinn sár,
einkum hjá Gunnþórunni, sem sér
á bak góðum og ástríkum eigin-
manni, en fullvissan um örugga
heimkomu hjá föðurnum á himn-
um gerir sorg hennar léttbærari.
Eg kveð tengdaföður minn og
þakka honum samfylgdina sem þó
var alltof stutt, fullviss þess að
hann fái ríkulegan ávöxt af lífi
sínu og trú og að hann hafi
höndlað sigursveiginn.
Guð blessi minningu Jóns Ás-
geirssonar.
G. M.G.
Að marggcfnu tilefni skal
athygli vakin á því, að af-
mælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á f mið-
vikudagsblaði, að berast f síð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera f sendibréfsformi eða
bundnu máli.
Sé vitnað til Ijóða eða sálma
skal höfundar getið. Greinarn-
ar þurfa að vera vélritaðar og
með góðu lfnubili.