Morgunblaðið - 10.05.1978, Blaðsíða 5

37
Fjölbreytt starf Kven-
réttindafélags íslands
fram á að þeim væri veitt náms-
skírteini, sem síðan var metið að
fullu af skólastjórum viðkomandi
grunnskóla. Þetta voru nemendur
í 8. og 9. bekk grunnskóla.
Stefáns Það er sömu sögu að
segja um Tónmenntaskólann.
Fyrsti nemandinn fór þessa á leit
við mig í dag.
Jóni Þetta hefur tíðkast á meðal
nemenda Kvennaskólans og ann-
arra sambærilegra skóla, sem hafa
verið við tónlistarnám hjá okkur.
Stefán: Viðurkenning á tón-
listarnámi kemur, ef þrýstingur-
inn er nógu mikill frá tónlistar-
nemum og aðstandendum þeirra!
Jóns Það er mikilvægt að tón-
listarnám sé meiið sem fyrst á
námsbrautinni. Það hefur hvetj-
andi áhrif á nemandann, og
hjálpar honum að taka ákveðna
stefnu fyrr.
Sigursveinni Ég vil sérstaklega
taka undir þessi orð Jóns. Nem:
endur sem fá inngöngu í fram-
haldsdeildir tónlistarskóia eiga að
baki óhemjumikia vinnu. Hana ber
að meta að fullu. Ég hef átt
bréfaskipti við nokkra skólastjóra
hér í bæ um þetta mál, og mér
virðist sem töluverðs skilnings
gæti, ög að umræður hafi farið
fram um þetta innan stéttarinnar.
Nú keppast skólar ykkar inn-
byrðis um þá tiltölulega fáu
nemendur. kennara, og fjárfram-
lög. sem lítil borg eins og
Reykjavík hefur uppá að bjóða.
Er þetta rétt? Væri ekki nær að
sameina tvístraða krafta. kenn-
aralið. nemendur og fjármuni svo
kleift yrði að reka einn veglegan
tónlistarskóla, fremur en fjóra.
sem allir berjast í bökkum?
Stefán: Ég held að tónlistar-
skólarnir berjist ekki í bökkum
eftir að nýju lögin um tónlistar-
skóla voru samþykkt 1975 — þeim
líður alls ekki illa! Lögin gáfu
skólunum mikið öryggi, þar sem
launaliðurinn, mesta vandamálið,
er úr sögunni. I öðru lagi álít ég
að skólarnir keppi ekki innbyrðis
um nemendur. Framboðið er
meira en svo að við getum annað
því. Oft vísa ég nemendum til
Tónskóla Sigursveins, og öfugt, af
því hvorugur skólanna getur sinnt
öllum umsóknum.
Garðar: Ég er alveg sammála
þessu.
Sigursveinn: Það er viss hvati í
skólastarfi sem er fólginn í því
þegar um fleiri en eina sjálfstæða
stofnun er að ræða. Eina raun-
verulega samkeppnin milli skól-
anna er sú að bæta menntunina.
Stefán: Við getum kallað þaö
gæðasamkeppni.
Jón: Eg er þeirrar skoðunar að
það sé nægilegt olnbogarými fyrir
fleiri tónlistarskóla en þá sem
fyrir eru, og þá sérstaklega á neðri
stigunum. En eftir því sem ofar
dregur fækkar nemendum og því
eðlilegt að aðeins einn skóli annist
kennslu þar, þannig að það séu
nægileg verkefni fyrir hann. Við
eigum ekki að tvístra þeim hópi
nemenda.
Hver skólanna ætti að taka að
sér það háa hlutverk?
Jón: Það myndi nú kannski
standa næst þeim skóla sem hefur
haft þetta með höndum undanfar-
in ár þ.e. Tónlistarskólanum. Ég
býst við að starfsbræður mínir séu
samþykkir því.
En úr því það er öllum frjálst
að reka tónlistarskóla, svo fremi
hann uppfylli viss gæðaskilyrði,
og jafnvel lagt til að skólum sé
fjölgað: Hver yrðu viðbrögð
Tónlistarskólans í Reykjavík ef
upp risi tónlistarskóli með ná-
kvæmlega sömu markmið og
hanni skóli sem ætlaði sér að
keppa um þá fáu tónlistarnema
sem við cigum á framhaldsstigi?
Jón: Mér finnst sjálfsagt að
þetta mál verði tekið föstum
tökum af opinberum aðilum, og
það er einmitt það sem vantar.
Þessi menntun þarf að vera
skipulögð, og skólarnir að vita
hvert hlutverk þeirra er innan
skólakerfisins. Nú er það t.d. svo
að starfsemi Tónmenntaskólans á
neðri stigum, og Tónlistarskólans
á þeim efri, hefur verið samræmd,
svo úr verður nánast samfelld
námsbraut; allt frá grunnskóla og
upp í háskólanám!
Stefán: Eg vil bæta því við í
sambandi við fjölgun tónlistar-
skóla í höfuðborginni, að það er
borgaryfirvalda að ákveða. Stjórn
þessara mála er í höndum sveitar-
félagsins, eins og nýju lögin kveða
á um. Ef einhver vill stofna nýjan
skóla verður sá hinn sami að leita
til borgarinnar, og borgin síðan að
meta hver þörfin sé í það og það
skiptið. Ég teldi eðlilegra að setja
á stofn útibú á vegum þeirra skóla
sem fyrir eru, sérstaklega í
úthverfum þar sem þörfin er mest
frekar en stofna nýja skóla. Skólar
okkar eru hvort tveggja rótgrónir
og hafa öðlast mikla reynslu. Ef
við tökum Breiðholtshverfið sem
dæmi, þá er langt í frá að við
getum annað þörfinni þar. Samt
eru þar rekin útibú frá Tón-
menntaskólanum og Tónskóla
Sigursveins. Húsnæðismál standa
okkur fyrir þrifum.
Nú eru nemendur Söngskólans
á svipuðu reki og nemendur
Tónlistarskólans. Gerir Söngskól-
inn ekkert tilkall til þess að
kallast æðri menntastofnun líkt
og tónlistarskólinn?
Garðar: Nei. I raun og veru ætti
Söngskólinn að vera deild innan
Tónlistarskólans.
Viltu sameina skólana??
Garðar: Ja — ef það hefði verið
til deild innan Tónlistarskólans
sem hefði séð um að mennta
söngkennara væri söngskólinn
ekki til. I raun er það hlutverk
okkar að útskrifa söngkennara, og
takmarkið ekkert annað. Eftir að
nemendur hafa lokið námi er
ekkert fyrir þá að gera annað en
ieita út fyrir landsteinana ef þeir
hafa á annað borð áhuga á
framhaldsnámi. Ef ekki, þá ættu
þeir að komast inn í kerfið sem
söngkennarar.
Þá með kennararéttindi og
laun samkvæmt þvi?
Garðar: Ekki tónmenntakenn-
araréttindi, heldur söngkennara-
réttindi. Það er hins vegar ann-
arra að meta hver launin ættu að
vera. En ég tel menntun nemenda
Söngskólans sambærilega við
menntun tónmenntakennara Tón-
listarskólans.
Söngskólinn gerir þá einnig
tilkall til útnefningar sem a'ðri
tónlistarstofnun eins og Tón-
listarskólinn!?
Garðar: Ekki endilega
.. .Tónlistarskólinn er auðvitað
með söngnemendur eftir sem áður.
Og ég ætlast ekki til að hann fari
að senda mér sína nemendur í
Söngskólann til framhaldsnáms.
En nú ætlast Tónlistarskólinn
til að Söngskólinn sendi sína
nemendur þangað til framhalds-
náms. þar eð hann gerir tilkall til
þcss að vera æðsta tónlistarstofn-
un landsins.
Garðar: Ef eitthvað væri í
Tónlistarskólanum sem komið
gæti í beinu framhaldi af þeirri
menntun sem nemendur hljóta í
Söngskólanum, þá kæmi þetta
bara af sjálfu sér.
Telur þú að svo sé?
Garðar: Jón getur kannski
svarað því.
Jón: Nei, það held ég ekki —
ekki á söngsviðinu. Það er rétt sem
Garðar segir, að fyrst þegar farið
var að tala um Söngskólann þá var
það hugmyndin að hann yrði hluti
af æðri tónlistarskóla, hver sem sá
skóli yrði. Nú er ég ekki að gera
beint tilkall fyrir hönd Tónlistar-
skólans að hann verði útnefndur
æðsta tónlistarstofnun Islands.
Mér finnst það bara eðlilegt miðað
við hlutverk hans í gegnum árin,
og þá hefð sem hefur mótast þar.
Úhlutun námsstyrkja úr Menn-
ingar- og minningarsjóði Islands
hefur nýlega farið fram. Styrkþeg-
ar í ár eru Ragnheiður Þorgríms-
dóttir frá Kúludalsá við Akranes
og Heba Hallsdóttir, Reykjavík og
hlutu þær kr. 200 þúsund hvor.
Sjóðurinn starfar innan vébanda
Kvenréttindafélags íslands og eru
tekjur hans aðallega afrakstur
merkjasölu um allt land.
Aðalfundur KFRÍ var haldinn
að Hallveigarstöðum 9. mars s.l. I
skýrslu stjórnar kom m.a. fram að
á árinu störfuðu hópar innan
félagsins, er sinntu ýmsum sér-
verkefnum. Mjög brýnt var að
endurnýja húsbúnað og bæta
starfsaðstöðu í skrifstofu félagsins
að Hallveigarstöðum. Fjáröflunar-
hópur ásamt stjórn Menningar- og
minningarsjóðsins og ritnefnd „19.
júní“ efndu í því skyni til bóka-
veltu að Hótel Borg 1. des. Margir
urðu til að styðja það framtak með
þeim árangri að nokkurt fé
safnaðist og hefur aðstaða til að
sinna verkefnum félagsins nú
batnað til muna.
í nóvember sendi KRFÍ opið
bréf til stjörnmálaflokka hér á
landi með áskorun um að konur
skipi framboðslista við kosningar
til Alþingis og sveitastjórna til
jafns við karla.
í janúar sendi stjórn KRFÍ frá
sér ályktun, þar sem lýst er
stuðningi við framleiðendafulltrúa
í sexmannanefnd. Er átalin harð-
lega sú ákvörðun yfirnefndar í
verðlagsmálum landbúnaðarins að
meta störf í landbúnaði til mis-
munandi launa eftir því hvort karl
eða kona vinnur þau.
Á fundum félagsins síðastliðið
starfsár var m.a. fjallað um
„Jafnrétti innan fjölskyldu og á
vinnumarkaði", „Störf jafnréttis-
ráða og samstarf þeirra á vegum
Norðurlandaráðs", „Frumvörp til
barnalaga og ættleiðingarlaga".
Formaður norska kvenréttinda-
félagsins, Kari Skjonsberg, sótti
KRFI heim á árinu. Á félagsfundi
ræddi hún um „Kvindesak-strategi
for videre arbeid". Stjórnarmenn
KRFI sóttu ráðstefnur og fundi á
vegum félagsins bæði innanlands
og utan.
Á aðalfundinum var uppi sýn-
ingin „Kvinden í Norden", er
Norðurlandaráð lét gera í tilefni
hins alþjóðlega kvennaárs Sam-
einuðu þjóðanna 1975. Anna Sig-
urðardóttir, forstöðumaður
Kvennasögusafns Islands, skýrði
sýninguna.
Sigríðar J. Magnússon var sér-
staklega minnst á aðalfundinum,
en hún lést síðastliðið haust hér í
borg á 85. aldursári. Sigríður var
formaður KRFÍ frá 1946 til 1964
og heiðursfélagi um árabil. Útför
Sigríðar var gerð frá Dómkirkj-
unni í Reykjavík 28. nóvember og
hófu konur úr KRFI kistu hennar
úr kirkju.
Kvenréttindafélag Islands hefur
oftar en einu sinni skorað á íslensk
póstmálayfirvöld að gefa út frí-
merki með nafngreindri íslenskri
konu. Á alþjóðlegum baráttudegi
kvenna, 8. mars, var gefið út
frímerki hér á landi með mynd
Brietar Bjarnhéðinsdóttur, braut-
ryðjanda í réttindamálum ís-
lenskra kvenna og stofnanda
KRFÍ. Frímerkið var kynnt á
aðalfundi félagsins og sérstök
spjöld og umslög er félagið lét gera
með 1. dags stimpli, voru þar til
sölu.
Stjórn KRFI skipa nú Sólveig
Ólafsdóttir, formaður Björg
Einarsdóttir, varaformaður, Ást-
hildur Ólafsdóttir, Else Mia
Einarsdóttir og Erna Ragnars-
dóttir og varamenn Esther Guð-
mundsdóttir, Guðrún Sigríður
Vilhjálmsdóttir og Júlíana Signý
Gunnarsdóttir. Enn fremur eiga
sæti í stjórninni fjórir fulltrúar
kosnir á landsfundi til 4 ára og eru
þeir nú Brynhildur Kjartansdóttir,
Gerður Steinþórsdóttir, Guðrún
Gísladóttir og Kristín Guðmunds-
dóttir.
Næsta verkefni KRFI er ráð-
stefna um Verkmenntun og jafn-
rétti“, er verður í Norræna húsinu
laugardaginn 8. apríl, en undir-
búningur hennar hefur staðið
nokkurn tíma.
Eitt af brýnustu framtíðarverk-
efnum KRFÍ er að skrá sögu
félagsins. Á 40 ára afmæli félags-
ins árið 1947 kom út afmælisrit, er
geymir mikinn fróðleik um starfið
fyrstu áratugina m.a. stofnun
Framhald á bls. 63

MEÐ IBM 82M
Framtíðardraumur ritarans er
fullkomin rafritvél, sem gerir svo að
segja allt nema að semja bréfin!
IBM 82M, nýja ritvélin frá Skrifstofuvélum
h.f., er fullkomin rafritvél, sem á sér engan
líka: —
FYRST
vélritar þú uppkast að bréfi á IBM 82M,
yfirferð uppkastið,
leiðréttir og breytir á mjög einfaldan
hátt með sérbúnaði IBM 82M.
ÞARNÆST
skilar IBM 82M bréfinu villulausu, í
eins mörgum eintökum og þú þarft,
geymir síðan bréfið í geymslunni, þar
til þú þarft að nota það á ný, — óbreytt
eða með lagfæringum.
IBM 82M skilar öllum bréfum í frumriti á
eidfljótan hátt. Geymsluminni IBM 82M
geymir allt að 200 þéttskrifuðum örkum til
notkunar hvenær sem er.
Einhvern tíma verða allar ritvélar vafalaust
gerðar fyrir ritvinnslu. Þangað til á IBM
82M sér engan Ifka!

SKRIFSTOFUVELAR H.F.
%
+ — -r
x
Hringiö í Skrifstofuvélar h.f., Sími: 20560,
og pantið kynningu á IBM 82M og ritvinnslu.

Hverfisgötu 33
Sími 20560