Morgunblaðið - 21.05.1978, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. MAÍ 1978
39
allan tímann. En það vegur upp á
móti hvað þetta er okkur allt
mikið sameiginlegt áhugamál,
búskapurinn, umsvifin hér og svo
auðvitað hestamennskan, segir
Sigfús.
— Hvernig gengur rekstur reið-
skólans?
— Reksturinn gengur býsna vel
þá þrjá mánuði ársins, sem
reiðskólinn er starfandi, segir
Rosemarie. Skólinn er þá full-
skipaður og aðsóknin svo mikil að
sumum námskeiðunum, að mikið
vantar á að hægt sé að anna
eftirspurninni. En ef við miðum
hins vegar við þessa miklu og dýru
aðstöðu, sem við erum með hér og
nýtist ekki nema þessa fáu mánuði
á ári, þá gefur auga leið að
heildarútkoman verður ekki góð,
og raunar má segja að reksturinn
standi alveg í járnum.
— Hvernig væri hægt að nýta
aðstöðuna betur?
— Það mætti gera með ýmsu
móti, en helzt hefði ég áhuga á að
koma á samvinnu við opinbera
aðila, til dæmis skóla. Ég held að
fullkomlega væri grundvöllur fyrir
því að skólafólki væri gefinn
kostur á því að sækja námskeið í
hestamennsku. Almennt hefur
viðhorfið gagnvart þessari íþrótt
gjörbreytzt á tiltölulega fáum
árum. Það er orðið svo miklu
meira um það en áður að fólk eigi
hesta, og það hefur færzt gífurlega
í vöxt að börn og unglingar fari
snemma í hestamennsku. Það er
ekki bara í Reykjavík sem áhuginn
hefur aukizt — hann fer líka
vaxandi í sveitunum. Það þarf ekki
annað en líta á starfsemi hesta-
mannafélaganna til að sjá það,
segir Rosemarie. — Ég verð
auðvitað mest vör við þennan
mikla áhuga og beinlínis þrýsting
frá börnum og unglingum af því að
ég hef haft mest kynni af þessum
aldurshópum í sambandi við
hestamennskuna.
— Eru það eingöngu börn og
unglingar, sem sækja reiðskólann?
— Þetta er langfjölmennasti
aldurshópurinn, en hingað kemur
líka mikið af fullorðnu fólki,
margt erlendis frá um hásumarið.
Flestir koma þó úr Reykjavík, en
nokkur undanfarin ár hefur það
verið að færast í vöxt að börn og
unglingar úr sveitunum komi
hingað, segir hún.
— En þarf að kenna fólki, sem
hefur alizt upp í sveit, að fara með
hesta?
— Þegar ég byrjaði að kenna
þótti það eins og hver önnur
fásinna að það þyrfti að kenna
íslendingum yfirleitt hvernig ætti
að sitja hest, hvað þá sveitafólki.
Auðvitað er enginn vandi að
komast upp á lag með að sitja á
hestbaki án þess að eiga það á
hættu að lenda úti í móa, en
reiðmennska og meðferð hrossa er
engin meðfædd gáfa. Góð hesta-
mennska grundvallast vitaskuld á
þjálfun og fræðslu eins og flest
annað. Mér finnst gaman að
fylgjast með því eftir því sem árin
líða, hversu margir knapar, sem
nefndir eru í fréttum af hestamót-
um, hafa byrjað hér hjá mér.
— En er þetta ekki mjög
kostnaðarsöm tómstundaiðja?
— Jú, það er nú óhætt að segja
það, og stofnkostnaðurinn er
býsna mikill. En ef raunverulegur
áhugi er fyrir hendi þá neita
unglingar, sem eru búnir að fá
„hestadelluna", sér um flest til að
geta átt hestinn, enda er þá varla
tími til að sinna öðru í tómstund-
unum.
— Hvað kostar það að koma sér
upp hesti með reiðtygjum?
— Það fer náttúrulega alveg
eftir því hvernig hesturinn er.
Góður og fulltaminn hestur fyrir
byrjanda fæst fyrir svona 250 til
300 þúsund, en þá er auðvitað ekki
um að ræða það, sem kallað er
gæðingur. Meðalverð fyrir hnakk
og beizli er sennilega eitthvað um
100 þúsund. Svo er það kostnaður-
inn við að eiga hestinn og hann er
auðvitað mismunandi mikill, en
einhverntíma heyrði ég að fram-
færslukostnaður fyrir reiðhest
næmi sem svaraði verði eins
sígarettupakka á dag, segir
Rosemarie.
— Nú hefur sú hugmynd verið
viðruð, meðal annars á Alþingi, að
komið verði á fót ríkisreknum
reiðskóla. Hver er afstaða þín til
þess máls?
— Það getur verið að grundvöll-
ur sé fyrir slíku, segir Rosemarie,
alla vega ef tillit er tekið til þess
hversu mikill áhuginn er, en
stofnkostnaður við svona skóla er
bara svo mikill að frá hagrænu
sjónarmiði hlyti það að vera sóun
að leggja út í slíkt fyrirtæki
meðan til er aðstaða, sem er
hvergi nærri fullnýtt.
— Hefur þú leitað eftir fyrir-
greiðslu hjá ríkinu í sambandi við
skólann?
— Já, ekki alls fyrir löngu
ræddi ég þetta við menntamála-
ráðherra, með það fyrir augum að
hægt yrði að koma á einhvers
konar samvinnu við skólakerfið.
Ráðherrann sýndi málinu skilning,
og taldi þetta þarfa starfsemi, sem
ekki mætti niður falla, en var hins
vegar þeirrar skoðunar, að
landbúnaðarráðuneytið væri sá
aðili, sem málefni svona stofnunar
heyrði undir, og þar stendur
hnífurinn í kúnni. Reiðskólinn
hefur aldrei fengið opinberan
styrk eða notið nokkurrar aðstoð-
ar frá ríkinu að öðru leyti en þvi
að fyrir nokkrum árum fengum við
lán úr Ferðaniálasjóði til að bæta
aðstöðu skólans. Þetta lán er
vísitölutryggt og það er alveg að
verða okkur ofviða. Þetta vindur
sífellt upp á sig, eins og allir
þekkja, og það er ekki bara
reiðskólinn, sem hefur farið flatt
á þessu láni, þótt á sínum tíma
hafi það orðið til þess að okkur
reyndist kleift að koma skólanum
í það horf, sem hann er nú í. Mörg
lítil hótel úti á landi hafa bókstaf-
lega kollkeyrt sig á sams konar
lánum. Til að reyna að koma þessu
á einhvern skynsamlegan grund-
völl leituðum við svo til landbún-
aðarráðuneytisins um fyrir-
greiðslu til að borga lánið upp og
losna þannig af þessum klafa, en
fengum synjun. Þessi vísitölu-
tryggðu lán, sem nú tíðkast,
mundu eflaust þjóna tilgangi'
sínum, ef þau héldu^t í hendur við
aðra lánastarfsemi, en þegar þau
verða atvinnurekstri beinlínis
fjötur um fót af því að þau eru úr
tengslum við það fjármálakerfi,
sem ríkjandi er í landinu, þá eru
það auðvitað út í hött, segir
Rosemarie.
— í hverju er kennslan hjá
ykkur fólgin?
— Við kennum alla almenna
undirstöðu í reiðmennsku, allt um
hestinn, byggingu hans og með-
ferð. Við byrjum á því að kanna
jafnvægisskyn hvers nemanda,
kennum honum síðan að leggja við
og leggja á, kemba og bursta, og
síðan fær hver nemandi sinn hest
til að annast meðan námskeiðið
stendur. Þá eru bóklegir tímar þar
sem fjallað er um helztu atriði í
sambandi við sjúkdóma, fóðrun og
hirðingu. Undirstaða kennslunnar
í sjálfri reiðmennskunni eru
hlýðniæfingar. Fyrst er auðvitað
ekki farið nema fetið, en síðan
eykst hraðinn jafnhliða færni
nemandans.
— Við ætlum að hafa heldur
styttri námskeið í sumar en verið
hefur. Yfirleitt hafa þetta verið 6
til 12 daga námskeið, þar sem
byrjendur og framhaldsnemendur
hafa verið sitt í hvoru lagi. I
sumar verður hins vegar aðeins
um að ræða 5 daga námskeið og af
því að nú getum við kennt á
tveimur stöðum í einu getum við
haft samtímis byrjendur og þá
sem kunna meira fyrir sér. Þá
verður haldið kvennanámskeið í
ágúst og í september verðum við
í fyrsta skipti með sérstakt
námskeið til undirbúnings fyrir
svokallað hlýðnipróf B, sem ér
fyrir unglinga.
— Sérstakt kvennanámskeið,
segirðu?
— Já, það er kannski von að þú
spyrjir, segir Rosemarie. Sann-
leikurinn er sá að þessi námskeið
hafa einkum verið sótt af konum,
sem giftar eru hestamönnum, og
þegar þær fara svo sjálfar út á
sömu braut kæra þær sig ekkert
um að gefa körlunum tækifæri til
að upphefja sjálfa sig á þeirra
kostnað.
— Rosemarie, hvernig fara ís-
lenzkir hestamenn með hestana
sína?
— Ég held að mér sé óhætt að
halda því fram, að yfirleitt fari
fólk vel með hestana sína, en því
miður sér maður samt ennþá alltof
mikið af hinu gagnstæða. Það er
stundum ljótt að sjá til raanna,
sem ætla að sveigja skepnuna
algerlega undir vilja sinn og spara
þá hvorki hörku né fantabrögð.
Hestar eru engar vélar, heldur1
hefur hver einstaklingur sín sér-
einkenni og verður að meðhöndlast
í samræmi við það. Að ætla sér að
stjórna hesti með offorsi og látum
er vonlaust verk, en auðvitað þarf
hesturinn að finna hver það er,
sem stjórnar og heldur í taumana.
Það þarf að fara að með lagni ef
ætlunin er að ná góðum árangri og
laða fram það bezta sem býr í
hestinum, sagði Rosemarie Þor-
leifsdóttir að lokum.
- Á.R.
Mínar innilegustu þakkir flyt ég öllu frændfólki og
vinum sem glöddu mig á 85 ára afmælisdaginn
16. maí s.l. meö heimsóknum, gjöfum og
heillaóskum og geröu mér daginn ógleymanleg-
an.
Guð blessi ykkur öll.
Guörún frá Seljavöllum.
Demantshringar
Úr og skartgripir
Jón og Óskar,
Laugaveg 70, sími 21910.
D-listinn boöar til framboösfundar þriöjudag-
inn 23. maí kl. 20.30 í Sjálfstæöishúsinu
Hamraborg 1, 3. hæö.
Framsöguræöu og fyrirspurnir.
Fundarstjóri Stefnir Helgason.
Allir velkomnir.
D-listinn