Morgunblaðið - 30.08.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. ÁGÚST 1978
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Evrópumót í ynsri flukki
stondur nú yfir í Storlinghá-
skólanum í Skotlandi. Á moóal
nítján þátttökuþjóða er silfur-
sveitin úr síðasta íslandsmóti
skipuð þoim Sijjurði Sverrissyni,
Skúla Einarssyni, Guðmundi Her-
mannssyni ok Sævari Þorbjörns-
syni en fyrirliði án spilamennsku
cr Sverrir Ármannsson.
Þegar þetta er skrifað hafa enn
ekki borist spil frá mótinu. En
spilið í dag kom fyrir á einni af
fjölmörgum æfingum liðsins.
Suður gaf og allir voru utan hættu.
Norður
S. K8
H. ÁK8753
T. 4
L. D1062
Hvada hlunk-
ur er þetta
Uggur almennings eykst dag frá
degi. Höfuðatvinnuvegir okkar eru
að stöðvast, atvinnuleysi blasir við
í kjölfar efnahagslegs hruns.
Á meðan riðlast púkar vinstri
flokkanna um á fjósbita stjórnar-
ráðsins eigandi það eitt sammerkt
að koma höggi á hvern annan,
tútna og hjaðna á víxl. Og allt í
einu er NATO-fjandinn orðinn
ástæða þess, að vinstri hreyfingin
öll er orðin að almennu athlægi
meðal landsmanna.
í Þjóðviljanum í dag þann 25.
ágúst, eru leiddir til vitnisburðar
á síðum blaðsins „sannir“ boðber-
ar lýðræðis og mannréttinda til að
tjá sig um það, að kratar hafi haft
slík helgispjöll í frammi með því
að samþykkja ekki Lúðvík sem
forsætisráðherra að það jafnist við
það, að 25% kjósenda (þ.e. Alþýðu-
bandalagsins) búi við annars
flokks lýðræði í landinu, séu
annars flokks kjósendur.
Og hvaða boðberar lýðræðis og
mannréttinda eru þarna leiddir á
pall?
Einar Olgeirsson, "Eðvarð
Sigurðsson, Kolbeinn Friðbjarnar-
son, Ingi R., Lúðvík sjálfur og
Steinka ieikkona og Shakespeare-
aðdáandi. Allir karlar sem þarna
eru nefndjr eiga það sammerkt að
hafa haft forystu um að útiloka
frá stjórnarforystu í verkalýðs-
hreyfingunni fulltrúa a.m.k. 25%
allra þeirra sem skipulagðri
verkalýðshreyfingu fylgja, þ.e.
sjálfstæðismenn. Hefur þetta ver-
ið gert með ýmsum ólýðræðisleg-
um ráðum og því miður oft í
samráði við krata og framsóknar-
menn. Hefur ekki farið dult að
„kjarasáttmáli" komma og krata á
síðasta ASI-þingi hafi haft slík
ákvæði að finna. Nokkrir þessara
þekkilegu karla hafa svo ítrekað
móðgað og sýnt fyrirlitningu á
mannréttindum og óskum um
almenn þegnréttindi til handa
einstaklingum og hópum, sem búa
við það þjóðskipulag sem þeir
kjósa sér, en mikill meirihluti
Islendinga vill ekki sjá.
Sá hlunkur er nú heyrist úr
herbúðum kommúnista kemur
eftir að æðsti prestur kommúnista
telur sig hafa náð samkomulagi
um 4 mánaða stjórnun landsins
með stórauknum skattaálögum,
gengisfellingu og með því að
svínbeygja flokksmenn sína sem
trúnaðarstörfum gegna í laun-
þegasamtökunum, vitandi þó vel
að þeir ráða ekki í endanlegri
ákvarðanatöku heldur hinn al-
menni félagsmaður hvers einstaks
verkalýðsfélags.
Vestur
S. 103
H. D2
T. Á873
L. KG873
Austur
S. Á94
H. G109
T. G1096
L. 954
Suður
S. DG7652
H. 64
T. KD52
L. Á
Eftir fremur einfaldar sagnir
varð Skúli, í suður, sagnhafi í
fjórum spöðum. Vestur spilaði út
lágu laufi og Skúli fékk slaginn.
Hann fór inn í borðið á hjartaás
og spilaði tígli, gosi, kóngur og ás.
Til baka fékk hann tromp, kóngur
og ás og aftur tromp.
Eftir þetta upphaf var kast-
þröng eina vonin. Skúli átti níu
slagi örugga og til að kastþröngin
gæti virkað varð að gefa einn slag
til viðbótar. Hann tók því síðasta
trompið af austri og spilaði síðan
lágum tígli undan drottningunni.
Vestur sá hvað var að gerast og
reyndi að fá á áttuna. Hann ætlaði
síðan að spila hjarta og skera með
því á nauðsynlega samgönguleið.
En austur var ekki með á nótun-
um. Hann tók á níuna og spilaði
aftur tígli. En þá var gatan
greiðfarin fyrir Skúla. Hann tók
trompslagina og eins og lesendur
ættu að geta fundið út var spilið
unnið.
U SyiCII A K i n Ak 1F A O If Framhaldssaga eftir Mariu Lang
| | | | II III l^%7 I Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði
hér og við vitum flest um þau
sem skiptir máli. Þess vegna
kemur trúlofun þeirra okkur
meira við — hvort sem þér
finnst þetta hljóma sennilega
eður ei.
Erk Berggren lögreglumað-
ur — yngri og bjartari útgáfa
af föður sínum stóð upp,
lagfærði beltið á búningnum og
sagðis
— Þar að auki er nú trúlof-
un alltaf meira spennandi
þegar í spilinu eru hæði pen-
ingar og rómantík. Eða að
minnsta kosti er fullt af pen-
ingum í því. Rolle skortir að
minnsta kosti ekki seðla.
— Hm. sagði Christer — og
sennilega er annað þeirra
morðingi scm er borinn og
barnfæddur í Skógum og sneri
aftur hingað. Er það okkert
krydd á rómantíkina?
Berggren yngri var horfinn
á hraut. svo að það var sá eldri
sem rak endahnútinn á álykt-
unina.
— Ásta'ðan íyrir því að
Sandor-máliö gekk svona ótrú-
lega hljóðlega fyrir sig er
einfaldlega sú að lögregluyfir-
völd fengu mjög naumar upp-
lýsingar um hvað var að
gerast. Þau sem komu við sögu
höfðu ákveðið að þegja. og þar
á meðal hljóta þær að teljast
hún og móðir þín og Lisa
Billkvist. í hlöðunum var þá
ríkjandi áhugi á kóngamálun-
um og frásagnir af andláti
kóngsins og því sem á eftir fór
urðu til að annað féil í skugg-
ann.
— Ég hef alltaf verið hlynnt
kónginum sagði Tuss Berg-
gren.
— Ég man þó enn að við
endurtókum það sem Stig
Dagerman skrifaði og kaliaði
..skipulagða sorg*‘. Liðin vika
hefur sýnt okkur hvernig sorg'
má nota sem auglýsingu —
na'stum sem nautarlyf.
— Já. sagði Leo — ef vinur
vor Matti hefði verið sólginn í
að það yrði skrifað um hann og
talað um hann látinn þá valdi
hann sannarlega alrangan
tíma til að setja á svið sjálfs-
morð sitt.
— Þú heldur þig enn við þá
kenningu? sagði Christer Wijk.
Og Leo Berggrcn sagði na*st-
um reiðilega.
— Það VAR Sandor sjálfur
sem stal cyankaliumduftinu úti
í verksmiðjunni. Judith sá
hann taka glasið og hún gekk
út frá því sem gcfnu að hann
a'tlaði að setja hana í míní-
flöskusafnið sitt að gamni sínu.
— Þann framburð hefur hún
tekið aftur. Hún staðha'fir að
Rolle Norell hafi fengið hana
til að ímynda sér að hún hafi
séð hann taka glasið.
Yfirlögregluþjónninn horfði
hálfillur á starfshróður sinn.
— En Rolle sá það í það
minnsta.
— Ég varð því miður að tjá
þér að hann heldur ekki fast
við þann framburð lengur.
Hann skýrði í örstuttu máli
frá samræðum sínum við þessi
vitni sem tvísaga höfðu orðið
og Leo tautaði öðru hverju.
— Hamingjan sanna! Þvflíkt
pakk! Þvflíkt par! Hvernig geta
þau nokkurn tíma treyst hvort
öðru.
— Já. sagði Tuss kona hans
— og hvernig á IIÍJN að geta
treyst honum. Það var hann
sem taldi henni trú um þetta.
Ekki öfugt.
— Og svo skiptust þau á að
fylla lögregluna með lygasög-
unni. Og þeim tókst að ná því
fram sem þau ætluðu sér. að við
hölluðumst smám saman að því
að ekki gæti verið á fcrðinni
neitt annað en sjálfsmorð. Og
ég fáhjáninn, sem fannst þetta
allt koma svo hærilega heim og
saman — þjófnaður á eitrinu,
pappírssniísið í lófa hans! En
Daniel Severin hélt áfram að
gjamma allan timann.