Morgunblaðið - 29.09.1978, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 29.09.1978, Blaðsíða 28
28 MORGUNBLAÐIÐ, FOSTUDAGUR 29. SEPTEMBER 1978 MOR^dN-^ KArr/NU * c 'V 'ív^í; ' / k ______ ít__/ (!Í ___^ 4'&í#,e ---X Varstu að spyrja um son minn eða dóttur? Allt í lagi. ég er búinn að finna hnappinn. zm Oþarfa námsgreinar? BRIDGE Umsjón: Pill Bergsson Að loknu spilinu hér að neðan saKðist fimmti maðurinn við borðið, áhorfandi við hlið vesturs, hafa lítt skilið í hvað vestur ætlaðist fvrir í spilinu. En málið skýrðist þegar leið á spilið. Lesendur ættu að leggja fingur- gómana yfir hendi- austurs og suðurs og reyna sig í vörn. Vestur gjafari og allir á hættu. Norður S. D107 H. D5 T. KD63 L. ÁK104 Vestur S. ÁG9 H. ÁK1074 T. GIO L. 963 Austur S. K3 H. G862 T. 9842 L. 875 Suður S. 96542 H. 93 T. Á75 L. DG2 Yestur tekur tvo fyrstu slagina á hjarta gegn þrem spööum spiluðum í suður eftir þessar sagnir: Vestur Norður Austur Suður 1 h Dobl 2 H 2 s 3 h 3 spaðar og allir pass. Hvað gerir þú í þriðja slag? Spilar auðvitaö tígulgosa. Það liggur nokkuð beint við, að ef austur á tígulásinn þá á suður bæði spaðakóng og laufdrottningu. Og ef suður á ásinn þá á austur a.m.k. spaðakónginn. Úr þessu fæst skorið þegar suður tekur gosann með ásnum. Hann spilar lágum spaða og hvað gerir þú nú? Þegar spilið kom fyrir hafði vestur gert sér ljósar staðreyndir máisins. Hann tók á spaðaás og nú máttu líta á hendur austurs og suðurs. Vestur spilaði aftur tígli, tekið í borði, spilaði lágu laufi og þvínæst s[)aðatíunni svínað. Aust- ur tók með kóngnum og eins og til var ætlast spilaði hann tígli, sem vestur trompaði með gosanum. Einn niöur. Betra hefði verið fyrir norður og suður að verjast í þrem hjörtum. Hefðu þá fengið töluna, það þurfti líka góða vörn til að hnekkja spaðasamningnum. '/' ',v/,'/,«■vj;'VX? 7:~:"U‘'n 7 '/A"//' v/ ‘ý' 'Jr”s»'! 'V / o /‘ /,, i'1 /' /'' / / 'h/n)' > iji''/ / /// >1 / / / ' '1 / ú / ''/hW%\ /Q&/ ' 'l 11' 11 i 1 ' / / /JTLwaLfc- n , i , / 1 pib i //~. / / — I, i '1 •' H,/I"i • 1/ijTjJl/i^'r'1 iL ' rl ,l 11 )SPER/ / / /',', ' l / '.'<" ' n ' < ,'J n 777/ Hættirðu ekki að öskra drengur, færðu aldrei að koma með aftur! Kæri Velvakandi. Þegar þessar línur eru færðar á blað er bréfritari í þeirri aðstöðu að eiga yfir sér 8 mánaða skólavist þennan vetur og eru þeir margir eftir. Með bréfi þessu vildi ég gjarnan fá að beina orðum minum til þeirra sem fara með^stjórn menntamála, því það stingur sáran að þurfa að bergjast gegn þeirri þrá að komast út í atvinnu- lífið til að vinna að málefnum sem andinn elskar. I mínum sporum eru árin mörg sem eftir eru í mínu námi til að ég fái að koma nálægt mínu hjartans niáli að fullu gagni. Þegar ungt fólk er komið af stað í framhaldsskóla hefur það upp til hópa gert upp hug sinn í því hvað það ætti að hafa sem ævistarf. En það sem að er í skólakerfinu er að lamið er inn hjá ungu fólki ótal námsgreinum sem litlu máli skipta fyrir það starf sem hver og einn hefur ákveðið að fara í. Tími nemenda er því ónýttur sem annars gæti verið notaður til margs konar gagns, Hugsið ykkur hve gífurleg orka fer til spillis út í loftið hjá ungu fólki sem sitja þarf mörg ár á skólabekk undir.slíku fargi. í framhaldi af þessu síðast- nefnda er ég sannfærður um að afbrot unglinga má rekja í miklum mæli til bældrar starfsorku á skólabekknum. Til að bæta úr því þyrfti að koma á löngum starfs- kynningum fyrir nemendur þar sem þeir fá að kynnast áhugastarfi sínu og mjög æskilegt væri að skólar sæju fyrir óskastarfi fyrir nemendur sína yfir sumartímann. Annar tilfinnanlegur og mjög slæmur galli er sá er fólk strandar á námsgreinum sem ekkert hafa að gera með væntanlegt starf, og er þá hæfileikum kastað á glæ. I guðs nafni styttið námstímann og dragið úr öllu hinu hégómlega flóði námsgreina sem hver og einn getur lesið sig til um ef hann vill. Hvers vegna þarf sá sem ætlar í læknisfræði að vita hvað einhver rnaður hét á miðöldum, hvað Andromeda sé langt frá okkar sóikerfi og svo mætti lengi telja? Hvers vegna þarf sá sem ætlar í guðfræði að læra'öll þessi feikn af algebru sem hann kemur aldrei til með að nota? Hvers vegna allt þetta flóð af óhagnýtum náms- greinum? Menntamálaráðuneyti, hleypið okkur út úr þessu fangelsi hömlunar sem bannar okkur að vinna með lífsglöðum höndum okkar og huga — þau störf sem andinn elskar, þau árin þegar vatn hreinna uppsprettulinda vökvar hugssjónir anda okkar og hjarta. Einar Ingvi Magnússon • Vínið út „Já, mikið gladdi það mig að heyra að menn viðurkenna óholl- ustu reykinga. Búið er að reikna út hið gífurlega tap þjóðarinnar í sóaðri heilsu landsmanna. Nú skal stemma á að ósi, reykingar leggist niður, þessi blóðsuga og banavald- ur. Já, Guð gefi að svo verði sem fyrst. En hvað þá um vínið, þennan gamla fjanda alls lífs. Er ekki kominn tími til að reikna út hvað Kirsuber í nóvember Framhaldssaga eftir Mariu Lang Jóhanna Krístjónsdóttir íslenzkaði 78 svaraði varla þrgar hún yrti á hann. Seinni hluta dags reyndi hún að hressa sjálfa sig og hantv við og hakaði rúnstykki og bollur og þegar hún hafði lokið því var farið að rökkva og sonur hennar allur á bak og burt. Eijk liigregluforingi hafði ekki farið af stað til að eltast við morðingja. Þvert á móti. Um niuieytið sat hann að því er virtist hinn rólegasti í heknastofu Severlns í Malm- giitu. — Við hefðum þurft að hafa fjórtán daga upp á að hlaupa sagði hann letilega. — I>á hefði allt verið klappað og klárt. — Eg gef ekkert fyrir þessi fortíðarmál. sagði la-knirinn. — En ég hef hins vegar fullan hug á að fá að vita hver stelur eitri af stofunni minni og ég mun ekki unna mér hvíldar fyrr en ég hef haft upp á því. í þriðja hægindastólnum sat fyrrverandi yfirlögregluþjónn. Leo Berggren. þrekinn og þriflegur. — Já. tautaði hann samsinn- andi. — Við megum víst vera meira en lítið þakkiátir ef ekki verður eitthvert ólán með þetta nýja eitur. — Nýja eitur? Hugsanir (’hristers höfðu beinzt inn á aðrar hrautir. — Cyankalium hlýtur að vera eldgamalt eitur. Er það ekki kaliumsalt af blásýrunni. Daniel. — Jú. það er víst. — Og hlásýra er víða í náttúrunni. í heiskum möndl- um. í kjörnum ýmissa ávaxta. svo sem í ferskjum og aprikós- um. — Og í kirsuberjakjörnum. glevmdu þeim ekki. — Kirsuber! Augu Christers stækkuðu. — En sagði hann og hallaði sér áfram áfjáður. — þú sagðir ... þegar þú varst að tala um krufninguna ... að það va>ri ekkert eitur í sjálfum molunum. Þú sagðir það. — Já og mér fannst það eiginlega furðulegt. — Já. enda þótti mér það í meira lagi kynlegt. — En það fannst eyan- kalium, var það ekki? í súkku- laöimolaleifunum? — Tja. sagði Severin. — l>að fannst í innyflunum bæði cyan- kalium og súkkulaði og leifar af hálftuggðu beri og í enda- þarmi leifar af molum sem fyrr hiifðu verið borðaðir. — Jæja, sagði Christer — þá held ég sé nú kominn timi ti) að bera til baka siiguna um að molarnir hafi verið lífshættu- legir. — Ekki fyrr en þú hefur skýrt fyrir okkur hvernig stóð á því að í hendi Sandors fannst pappír utan af molunum og hann virðist í dauðaaugnablik- inu hafa verið að kreista. — Á því andartaki sem hann gaf upp andann? hjða þegar dauðinn var orðinn staðreynd? Hvað segir Daniel um það? Er það hugsanlegt? — Auðvitað getur maður ekki útilokað það. Morðinginn gæti hafa þrýst pappírnum inn í lófa hans og kreist aftur á honum höndina. Kringluleitt andiit Leo Berg- grens var sem stórt spurning- armerki. — Ileyrðu. sagði hann við Christer. — hvað vakir eigin- lega fyrir þér. — Að leysa gátuna sem kalla mái hvernig dó Matti Sandor? — Hann dó sem sagt ekki eftir að hafa etið eitraðan súkkulaðimola? — Nei. það hefði verið alltof háð tilviljunum. Auk þess hefði sú aðferð getað bitnað á hverj- um þeim sem kom í heimsókn til Matta Sandor og hefði haft ágirnd á að fá sér sa>lga>ti. En tveir moiarnir sem á borðinu lágu voru með eitri. — Já. rétt er það. Og veiztu hvers vegna þeir voru á borð- inu? — Af sömu ástæðu og vesl-

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.