Morgunblaðið - 31.12.1978, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 1978
63
Clash var ein af þeim nýju hljómsveitum sem skaraði fram úr á árinu.
pr - - v
f 1
í 'flBrl K j|

L
WLe* ' I
■ 'Sr'
í eaiy i ||i«
já ■) ii! i| 1 I* || 1 Illl
II 1 1 I|||
!J | 1 1 1111
| .flEBiaBII Wm w }• f l| ¥ .< W. h i if' ® |
El3i?31iȇ
Blues í apríl líka en Patrick
Moraz tók sæti Mike Pinder í
september. f
Julian Marshall hætti í Marshall
Hain í desember en Kit Hain
heldur nafninu Marshall Hain
eftir sem áður.
Wings urðu aftur að kvintett í júlí
1978 með tilkomu Steve Holly
og Laurence Juber,
John Mahavishnu McLaughlin
skellti sér aftur í rafmagnaða
tónlist á árinu og stofnaöi við það
tækifæri hljómsveitina The One
Truth Band ásamt Lakshmirn-
aravana Shankar, Stu Goldberg,
Wilbert Saunders og Anthony
Allen-Smith.
Motors misstu Bram Thakowsky
og Ricky Slaughter í september
og hafa enn ekki ákveðið sig
hvernig framtíð hljómsveitar-
innar verði háttað.
Zal Cleminson gekk í Nazareth í
október eftir að hafa gefist upp á
•eigin hljómsveit Zal, sem hann
stofnaði eftir að Sensational
Alex Harvey Band leystist upp.
Ramones misstu trymbil sinn
Tommy Erdelye í maí og í hans
stað kom Mark Bell.
Þjóðlaga-rokk-hljómsveitin
Steeleye Span hætti í mars og
síðan hafa komið tvær sólóplötur
frá Maddy Prior, en lítið heyrst
frá öðrum meðlimum.
Dave Lambert yfirgaf Strawbs í
október og fór að semja með
Allan Clarke, fyrrum Hollies
söngvara.
Tony 0‘Malley hætti í lOcc í mars
og í hans stað kom Duncan
Mackay, sem lék áður með Steve
Harley.
Thin Lizzy misstu Brian Robert-
son í apríl en hans stað kom
Gary Moore, sem áður hafði
leikið með Colosseum II og í
Thin Lizzy fyrir nokkrum árum.
Who gerðust aftur virkir í
desember með hjálp Kenny
Jones og John „Rabbit“
Bundrick.
Nýlegar kosningar sem Melody
Maker í Englandi stóð fyrir
komu fram litlar breytingar.
Yes unnu í fjórum tilfellum,
söngvari, gítarleikari, bassa-
leikari og hljómborðsleikari, og
komu í 3. sæti sem hljómsveit,
plata í 5. sæti (Going For The
One), 5. sæti í sviðsframkomu, 6.
sæti Alan White sem trymbill,
Anderson/Howe lentu í 3. sæti
sem lagasmiðir og Yes lenti í 2.
sæti sem útsetjarar.
Genisis gerðu það álíka gott.
Númer eitt sem hljómsveit og
sviðsframkoma, lagasmiðir og
útsetjarar. Phil Collins náði líka
fyrsta sæti sem trymbill og 6.
sem söngvari. Follow You Follow
Me komst í 3. sæti sem lítil plata
og Then There Were Three náði
2. sæti sem plata ársins. Steve
Hackett 6. sæti sem gítarleikari
og Mike Rutherford 4. sæti sem
bassaleikari.
Tony Banks náði 2. sæti sem
hljómborðsleikari að auki. Aðrir
sem unnu voru Kate Bush sem
vann sem söngkona og
„bjartasta von“, „Baker Street“
lag Gerry Rafferty varð lag
ársins hjá Melody Maker og
„Live & Dangerous" breiðskífa
Thin Lizzy vann sem slík. Besta
diskóplata ársins var valin
„Night Fever" með Bee Gees.
Bob Dylan sló sér nokkuð upp í
þessum kosningum. Dylan kom
nýr inn í 3. sæti sem söngvari, en
hann var síðast í fyrsta sæti
1970, plata hans „Street Legal“
náði líka 3. sæti, Dylan var
valinn í 2. sæti sem lagasmiður
og í 4. sæti fyrir sviðsframkomu.
Ýmislegt annað smávægilegt
gerðist í poppheiminum.
Grateful Dead ferðuðust til
Egyptalands og lék þar í skugga
prýamídanna, Jethro Tull komu
fram í beinni útsendingu frá
hljómleikum um gervihnött og
sáust í flestum Evrópulöndun-
um. Bob Dylan og Bruce Spring-
steen komu báðir með nýjar
plötur á árinu og fóru í hljóm-
leikaferðir sem endurreistu
stöðu þeirra. Peter Green reyndi
líka að koma fram úr myrkrinv
en án mikils árangurs.
Reynt var að endurreista Cream
til einna hljómleika en án
árangurs.
RayneCounty lét loksins breyta
sér í kvenmann en var þá hafnað
landvistarleyfi í Bretlandi.
Stiff hljómplötuútgáfan hélt sína
árlegu kynningu á sínum lista-
mönnum og náðu góðum árangri
þar sem ensku blöðin voru
yfirfull af fréttum af Wreckless
Eric, Jona Lewie, Micky Jupp,
Dýrasta bók ársins var „I Me Mine“
eftir George Harrison, á 116 pund
aðeins!
Ian Dury, Lene Lovich og Rachel
Sweet, þó fæstir hafi nokkurn
tímann í þeim heyrt.
Beach Boys, Santana og Joan Beaz
áttu að fara í hljómleikaferð til
Sovétríkjanna, en eitthvað babb
kom í bátinn því ekkert varð úr
hljómleikum, jafnvel þó Baez
hafi farið ein síns liðs þrátt fyrir
allt.
Breska popppressan lýsti óspart
vanþóknun sinni á einu og öllu
hér á Islandi eftir komu sína
með Stranglers til landsins.
Virðist svo sem upplýsinga-
streymi til þeirra hafi öll verið á
sama veg.
Plata Wings „Mull Of Kintyre" sló
snemma á árinu öll fyrri met
hvað sölu á litlum plötum
snertir.
Rokkbækur komu margar út á
árinu eins og fyrr. Fyrst skal
nefnd bók George Harrison „I
Me Mine“ sem ku vera sú
aldýrasta sem út hefur komið,
en hún kostar 116 pund. Aðrar
bækur um Beatles eru „In Their
Own Words“ (Omnibus),
„Behind The Beatl.es Songs" eftir
Philip Cowash (Polytantric
Press), „A Twist Of Lennon"
eftir Cynthia Lennon
Steeleye Span hættu á árinu.
(Wyndham), og „George
Harrison — Yesterday & Today“
eftir Ross Michaels (Flash
Books). Bækur um Bob Dylan
hafa verið gefnar út títt. í ár
komu 5: „Rolling Thunder Log-
book“ eftir Sam Shepard
(Penguin), „Bob Dylan: His
Unreleased Recordings" eftir
Paul Cable (Scorpion), „Bob
Dylan — An Illustrated
Discography" eftir Stewart
Hoggard og Jim Shields
(Transmedia Express), „Bob
Dylan — An Illustrated
History" eftir Michael Gross
(Elm Tree Books) og „Bob Dyaln
In His Own Words“ eftir Miles
(Omnibus).
Tvær komu um Elvis Presley, „My
Life With Elvis“ eftir Becky
Yancy og Cliff Linedecker, og
„Elvis — What Happened?"
(Ballantyne).
„The John Travolta Scrapbook"
og „The Grease Alburn" eru
fyrir Travolta-aðdáendur.
„Dolly“ eftir Alanna Nash {Reed
Books) fjallar um Dolly
Darton. „The Rolling Stones
On Tour“ með texta eftir Terry
Southern (Phin Publishing)
ætti að vera athyglisverð.
The Beach Boys“ eftir John Tobler
(Phoebus), „Marc Bolan — A
Tribute" (Essex House Publis-
hing) og „Frank Zappa And The
Mothers" (Babylon Books) eru
sérstaklega fyrir aðdáendur.
Aðrar athyglsiverðar eru t.d. „The
Wild Mutation As A Rock Roll
Star — The Life And Times Of
Bowie" (Babylon Books), „Babel“
ljóðasafn Patti Smith (Virago),
„Which one‘s Cliff?“ sjálfsævi-
saga Cliff Richard (Hodder &
Stoughton), „The Who . ..
Through The Eyes Of Pete
Townseed“ eftir Connor
McKnight og Caroline Silver
(Scholastic Book Service), „Rick
Wakeman — The Caped
Crusader“ eftir Dan Wooding
(Hale), „Hands Across The
Water/ Wings Tour USA“
(Paper Tiger/ Dragon's World),
„The Sex Pistols File“ eftir Ray
Stevenson (Ominibus) og
„Genesis — The Evolution Of A
Rock Band“ eftir Armando Gallo
(Sedgwick & Jackson).
Nokkrar sagnfræðilegar rokk-
bækur komu út þ.á m. „The
Sixties“ (Rolling Stone), „The
Illustrated History Of Rock’n
Roll“ eftir Jeremy Pascall
(Hamlyn), „How To Succeed In
The Music Business" eftir Allan
Dunn og John Underwood (Wise
Publications), „The Ulustrated
Encyclopedia Of Jazz“ eftir
Brian Case og Stan Britt, „The
British Record Charts
1955—1978“ eftir B. Pollock og J.
Wagman (MacDonald & Jane‘s),
„Critic's Choice — Top 200
Albums" eftir Paull Gambaccini
(Omnibus), „The Book Of Rock
Quotes" safnað af J. Green
(Omnibus), „Punk Rock“ eftir
John Tobler (Phoebus), „Not
Another Punk Book“ (Aurum
Books) og „Guitar Heroes" eftir
John Tobler (Marshall Caven-
dish).
Hia.