Morgunblaðið - 16.03.1979, Blaðsíða 22

54
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. MARZ 1979
MORtfdlv-
KAVFINÚ
Ilann er sauðmeinlaus, nema honum sé neitað um íyrir einum
Portugaia!... bá ...?
Afsakið. fröken. Er þetta ekki
yðar hanski?
Við verðum að gera þetta verk-
færalausir. Ég kemst ekki í
verkfæratöskuna!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
I sveitakeppni voru bæði austur
og vestur nokkuð vissir um að hafa
náð góðu spili þegar þeir dobluðu
andstæðinga sína á lágu sagnstigi.
Vestur gaf, norður suður á
hættu.
Norður
S. 84
H. 75
T. 732
L. ÁK8432
Austur
S. Á5
H. K1083
T. KD
L. D10765
Vestur
S. KD72
H. DG943
T. Á94
L. G
Suður
S. G10963
H. Á6
T. G10865
L. 9
Nei, ég vil ekki hringtrúlofa mig, ég fæ slæma
samvisku ef ég kyssi einhvern annan.
Orkuskipti og
stórvirkjun
ORKUKREPPA er nú skollin á
hér í annað sinn með stuttu
millibili. Þegar fyrri kreppan var
hér, var það samþykkt af öllum að
orkuöflun, bæði vatnsafls og jarð-
1 gufu til rafmagnsframleiðslu og
hitaveitna til húshitunar, skyldi
hafa algeran forgang á fjárlögum.
Afturhaldsöfl austan- og norðan-
lands komu beinlínis í veg fyrir að
virkja mætti nokkurn hluta þeirr-
ar miklu vatnsorku sem þessir
landshlutar ráða yfir. Eingöngu
þess vegna var samþykkt af öllum
flokkum á Alþingi að ráðast i
Kröfluvirkjun. Undir þessum að-
stæðum voru þetta hárrétt við-
brögð. Trúlega hefðu þeir menn
sem unnu að þessari virkjun að
1 ágætum ekki verið hundeltir sem
hálfgerðir glæpamenn ef engar
náttúruhamfarir hefðu átt sér
stað og virkjunin skilaði nú þeirri
orku sem áætlað var og eflaust
hefði það komið sér vel í olíu-
kreppunni nú.
Einnig var hraðað byggingu
Sigölduvirkjunar og miklar hita-
veituframkvæmdir upphófust sem
nú spara þjóðinni miklar fjár-
hæðir.
• Öfuguggar í
orkumálum
Núverandi stjórn orkumála
tekur þveröfuga stefnu. Hún hefur
reynt að stöðva og seinka orku-
öflunarframkvæmdum eins og hún
hefur frekast getað vitandi vits
um hina miklu hættu sem okkur
stafar af striðsástandi olíuþjóð-
anna. Það er talað um að spara
orku. Auðvitað getum við það og
verðum eflaust neydd til þess
fljótlega. Bensín mætti spara
mikið með því að nota strætis-
vagna meira eða bara taka heilsu-
bótargöngu til og frá vinnustað á
skemmri leiðum.
• Orkuskipti
En þótt við getum eitthvað
sparað orku þá er það engin
frambúðarlausn. Það er
höfuðnauðsyn að nú þegar verði
Vestur valdi að opna á einum
spaða og norður skellti sér beint í
girv ljónsins þegar hann sagði tvö
lauf. Dobl frá austri og suður tók
út í tvo tígla, sem vestur doblaði
og allir pass.
Laufgosinn var eðlilegt útspil,
tekið í borði og í hinn laufslaginn
lét suður hjarta en vestur tromp-
aði, skipti í spaðakóng og spilaði
spaða á ásinn. Austur spilaði þá
laufi og suður reyndi að trompa
með áttu en vestur átti níuna,
trompaði betur og lét félaga sinn
trompa spaða með drottningunni.
Og með því að spila laufi og spaða
á víxl fengu varnarspilararnir
fimm slagi á tromp og tvo á spaða,
sem jafngilti 500 fyrir spilið.
En við samanburðinn eftir leik-
inn kom í ljós, að sveitarfélagarnir
í norður og suður á hinu borðinu
höfðu tapað 800 í sama samningi.
Hvernig gat vörnin fengið 8 slagi?
Þar hafði vestur spilað út
hjartadrottningu, sem suður tók
og spilaði laufunum. Lét hjarta af
hendinni eins og gert var á hinu
borðinu en í þetta sinn trompaði
vestur ekki, lét heldur spaða.
Sagnhafi spilaði þá spaða frá
borðinu, sem austur tók með ás og
tók á bæði tígulhjónin. Síðan
spilaði hann hjarta, sem suður
trompaði og spilaði spaða. Vestur
fékk á drottninguna, tók á tígulás,
spilaði enn hjarta og þá fór síðasta
tromp suðurs. Og þá átti vestur
afganginn eftir vel heppnaða vörn.
„Fjólur — mín ljúfa“
Framhaldssaga eftír Else Fischer
Jóhanna Kristjónsdóttir Þýddi
85
leiða Bernild á villigötur eina
ferðina enn.
Tilhugsunin um Martin veitti
henni skyndilega kraft sem
hún hafði ekki vitað að hún
byggi yfir. Þegar hann teygði
hendurnar fram til hennar
neytti hún þeirra og sparkaði
kröftuglega til hans. Hann rak
upp sársaukavein og sleppti
henni. Þá stökk hún á hann og
beitti öllum þeim brögðum sem
hún hafði lært í bernsku sinni.
Hún reif í hár hans, svo að hún
stóð með blæðandi hártoppa í
höndunum, beit og sló. Hún
vissi hún var að berjast fyrir
lífi sínu, en þó vissi hún að
fyrst og íremst var hún að
berjast fyrir Martin.
Hv<irt það var Gitta, Martin
eða Berniid sem barg henni var
erfitt að skera úr um. Þau
komu öll inn í sömu andránni
og þau komu á þeirri stundu að
Ijóst var að hún var að bíða
ósigur. Susanne var að gefast
upp og Jasper hafði aftur náð
taki á hálsinum á henni.
En skyndilega var allt um
garð gengið. Jasper var fjar-
lægður með ópum og sjúkleg-
um óhljóðum. Martin hafði
slegið hann í höfuðið og Gitta
hafði sparkað í magann á hon-
um. Bióðið rann niður andlit
hans úr rifum sem Susanne
hafði veitt honum og hann
hágrét og veinaði yfir því að
aðdáendur hans myndu verða
vonsviknir. Hryglukenndar
stunurnar vöktu viðstöddum
óhug f meira lagi.
Susanne var borin yfir á
sófann og Martin sat við hlið
hennar og strauk hönd hennar
og sagði henni hvað hann elsk-
aði hana innilega. Rödd hans
var rám og torkennileg og
Susanne rétti fram höndina og
strauk honum um kinnina hug-
hreystandi þótt hún vissi ekki
almennilega af hverju hún
þyrfti að stappa stálinu f hann.
— Ég barðist nú vel, sagði
hún með nokkru stolti f rödd-
inni.
— Hvort þú gerðir. Martin
kyngdi rösklega og tók þakk-
samlega við viskiglasinu sem
Gitta rétti honum.
— Þetta glas var nú ætlað
Susanne, sagði Gitta og brosti
afsakandi og Susanne brosti á
móti og fannst allt i cinu að
fjölskylda Martins væri sú ynd-
islegasta í öllum heiminum.
— Og má ég þá fá að vita um
hvað málið snýst, sagði Gitta
og settist á gólfið fyrir framan
sófann.
— Málið er að þú ert svo
ómúsfkölsk að þú þekkir ekki
nótur, sagði Martin og ýfði
striðnislega á henni hárið.
Susanne leit brosandi á þau.
— Nei, láttu ekki svona,
segðu mér hvað málið snýst
um. sagði Gitta biðjandi.
— Það er í raun og veru
nokkuð til í þessu, svaraði
Susanne.
— Þeir sem kunna að lesa
nótur og hafa örlftið vit á
tónlist hefðu fyrir löngu séð að
nóturnar á fórnarkrukkunni
voru stefið við „fjólur — mín
ljúfa“.
— Já, en hvaða máli skiptir
það?
Gitta horfði spyrjandi á þau
til skiptis.
— Einar gerði þetta fyrir
þremur árum. Jasper kom
fram á sjónarsviðið með fjól-
urnar fyrir tveimur árum ...
byrjaði Martin.
— Svo að þetta hefur þá
verið lag Einars... en hvers
vegna lét hann það gott heita.
— Vegna þess hann var
spenntur að vita hvernig
laginu yrði ágengt í Alþjóða-
keppninni og það hefði ekki
verið tekið þangað ef hneykslið
.)
ia.L

1 * ^
U OVÖV