Morgunblaðið - 19.05.1979, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. MAI1979
11
greinum en eftirfarandi tvœr
málsgreinar: „Fráhvarf frá nátt-
úrunni hefur jafnan hrapað í
hvaða formi sem var innan lista-
skóla, alveg frá því að þeir fyrst
litu dagsins ljós. Rannsóknir á
náttúrunni og eðli alls, sem lifir
og hrærist, hlýtur jafnan að vera
einn grunntónninn í allri list-
fræðslu og listuppeldi á öllum
sviðum. Enginn getur afneitað
uppruna sfnum. Og hið verðmæt-
asta úr erfðavenju fortíðarinnar
hlýtur jafnan að byggja upp hin
varanlegustu gildi innan allra
listgreina. Fjölbreytileikinn í
náttúrunnar ríki á einmitt að
sanna okkur lítilvægi einstefnu-
vinnubragða í myndlistum — og
ólíkur hugsunarmáti fólks i ólík-
um þjóðlöndum á að koma fram
— en ekki eitthvað alþjóðamynst-
ur, sem rétttrúnaðarmenn á lista-
sviði prédika."
Rainer Maria Rilke reit eitt
sinn: „List er bernska — listin
heldur því fram, en veit ekki með
vissu, að veröldin sé fögur, og
skapar sinn heim. Hún fær aldrei
séð, að allt sé harla gott.
Óánægja er æska. Ég held að Guð
hafi verið of gamall f upphafi.
Annars hefði hann ekki hætt að
kvöldi hins sjötta dags. — Og
ekki heldur á þúsundasta degi. —
Né heldur í dag...“ — óánægjan
með listaskóla — og vissan um,
að jafnan sé hægt að gera betur,
á að mfnu mati meiri rétt á sér en
sú yfirdrifna ánægja og vissa um
óskeikulleik kennslunnar, sem
sumir uppfræðarar eru haldnir,
og f raun og veru gefa sjálfum
sér einkunnir á ári hverju f stað
nemendum sínum. Allt telst gott
og óaðfinnanlegt — engin vanda-
mál, sem orð er á gerandi. Slíka
afstöðu er mér fyrirmunað að
skilja. í erlendum listaskóla
rakst ég eitt sinn á veggspjald f
einni kennslustofunni með svo-
hljóðandi áminningu til nem-
enda: „Það er hámark leti að
álíta allt gott, þegar fyrst er
gert“ — Hér var að sjálfsögðu
verið að höfða til þess, að þá sé
hámark leti að álfta að ekki sé
hægt að gera betur.
Þessar hugleiðingar voru settar
fram vegna sýningar Myndlista-
og handíðaskólans, sjálf sýningin
er of umfangsmikil til að fjallað sé
hér um hana í heild, en ég mun
gera ýmsu skil í Lesbók innan
skamms og munu þá litmyndir
fylgja. Svo sem jafnan skila sum-
ar deildir betri árangri en á fyrra
ári, en aðrar lakari, en í heild telst
þetta sterk vorsýning og hinum
nýja skólastjóra Einari Hákonar-
syni til sóma og vitnis um dug og
framtak í starfi.
Gefið hefur verið út vandað
kynningarrit um skólastarfið, og
annáll hans frá upphafi er ritaður
af Birni Th. Björnssyni og ferst
honum það vel úr hendi. Ýmsir
hnökrar eru þó á annálnum, enda
segir hann réttilega, að heimildir
séu æði gloppóttar og standi því
vafalaust margt til endurskoðunar
og síðari bóta. Bendi ég hér á, að
það vantar mynd af Gunnari
Róbert Hansen, er var settur
skólastjóri í forföllum Lúðvígs
Guðmundssonar skólaárið
1959—60. Þess er og ógetið, að
Halldór Pétursson gaf skólanum
steinþrykkpressu árið 1956 og
hófst þá fyrst samfelld kennsla í
listgrafík, sem staðið hefur fram á
daginn í dag og aukist stórlega sl.
áratug. Aðrir geta hér vafalítið
einnig bent á margt og ættu að
koma því á framfæri. Og vegna
langskrælnaðrar heimildaþurrðar
mætti reyna að afla upplýsinga og
fá að taka afþrykk af gömlum
skólaljósmyndum og láta gera
litskyggnur af skólamyndum og
verkum viðurkenndra listamanna,
er hófu nám sitt við þessa stofnun.
Ég vil eindregið hvetja sem
flesta til að leggja leið sína á
Kjarvalsstaði, áður en sýningunni
lýkur á sunnudagskvöld og gefa
sér rúman tíma til að skoða það,
sem þar er að sjá.
Bragi Ásgeirsson.
Grafík eftir Sven-
robert Lundquist
Á göngum Norræna hússins
heldur ungur grafík-listamaður
sýningu á 27 verkum sínum
þessa dagana. Hér er á ferð
sérlega eftirtektarverður lista-
maður, ungur að aldri, en samt
margslunginn í listgrein sinni og
kunnáttumaður með einsdæm-
um. Það kemur því ekki á óvart,
að þessi ungi listamaður sé
álitinn einn fremsti maður í
sinni grein, grafík, í heimalandi
sínu, Svíþjóð. Við hér í borg
höfum áður séð verk þessa lista-
manns á sýningu hér fyrir
nokkrum árum, og þá þegar
vakti handbragð og rökhyggja
hans athygli, sem ekki á síður
við á núverandi sýningu, sem að
mínum dómi er fremri því, er
hann sýndi hér áður, og er þá
nokkuð mikið sagt. Sá er þessar
línur ritar hefur orðið þeirrar
ánægju aðnjótndi að umgangast
eitt af verkum SVENROBERT
LUNDQUIST í nokkur ár, og
mér er ljúft, að þau kynni hafa
hvorki valdið leiða eður von-
brigðum. Þar hafa hlutir æxlast
á þveröfugan hátt, bæði ég, og ég
vona verkið líka, hafa vaxið í
þeirri sambúð og dagleg kynni
haldið fersk og örvandi.
Ég fæ ekki annað séð en að
tæknihlið þessarar sýningar
SVENROBERT LUNDQUIST sé
óaðfinnanleg, hvort heldur um
er að ræða ætingar, aquatintur
eða aðrar þær aðferðir, sem
hann kann að nota. En sannast
að segja eru gæði þessara verka
þannig, að maður tekur vart
éftir í hvaða aðferðir listamað-
urinn spáir. Ég fer ekki að telja
hér upp einstaka verk, en bendi
samt á eitt sérstaklega. Það er
No. 1 á þessari sýningu og
höfðaði ef til vill meir en annað
til mín persónulega. Hitt vil ég
taka skýrt fram, að svo lítill
gæðamunur er á þessari grafík í
heild, að ef gera ætti upp á
millum þessara verka, yrði það
mat að byggjast á fyrirmyndum
og innihaldi hvers verks fyrir
sig. En þar er allt mat svo
persónulegt, að engin uppskrift
nær þar tilgangi. Eitt má þó
taka fram hér, að yfirleitt eru
viðfangsefni listamannsins svo
einföld og láta það lítið yfir sér,
að hvergi verður myndbygging
eða handbragð fyrir hnjaski, og
ekki fæ ég heldur séð hið leiða
sænska pólitíska þvaður, sem
tröllreið myndlist þeirra á Norð-
urlöndum um tíma, og ekki hvað
síst hjá Svíum. Dýrð sé skapar-
anum fyrir þá þróun.
Þetta er ein af merkilegustu
sýningum, sem haldnar hafa
verið í þessum hluta Norræna
hússins og sómir sér vel, að hún
skuli hanga uppi á sama tíma og
hin merka sýning í kjallaranum,
en um hana hef ég þegar sagt
álit mitt hér í blaðinu. Hér er án
nokkurs vafa á ferð ungur lista-
maður, sem þegar hefur sannað
gildi sitt í myndlist norðursins,
og ekki er ég hræddur um fram-
tíð SVENROBERTS
LUNDQUIST, ef horfir sem
heldur á næstu árum. Ég vildi
óska þess, að hann tæki þeim
vinskap við okkur hér á Islandi,
að hann ætti eftir að gera okkur
þann greiða á komandi árum að
sýna okkur verk sín og lofa
okkur þarmeð að fylgjast með
framvindu mála í list sinni. Við
Myndllst
eftir VALTÝ
PÉTURSSON
gætum hæglega stuðlað að þess-
ari ósk minni með því að ná
okkur í verk hans til eignar og
ánægju. Verði er mjög í hóf stillt
á þessari sýningu, og á verð-
bólgutímum er engin fjárfesting
betri en einmitt í því, sem við
köllum einu nafni myndlist.
Þetta gildir jafnt fyrir innlenda
sem erlenda list, nóta bene, að
hún hafi þau gæði tn að bera,
sem gera hana að sígildum lista-
verkum, en ekki stundarfyrir-
bæri. Þar hefur stíll ekkert að
segja, aðeins það húmanístíska,
sem enginn getur sagt með vissu,
hvað er.
Það getur verið að hér sé á
ferð besta sýning sinnar tegund-
ar eftir ungan listamann, sem
við höfum haft tækifæri til að
kynnast. Stórt orð Hákot, en
látið flakka samt.
Valtýr Pótursson.
í Laugardalshöll á morgun.
KEPPNISGREINAR:
HÁRGREIÐSLA:
MEISTARAR OG
SVEINAR.
HÁRSKURÐUR:
MEISTARAR OG
SVEINAR.
GALAGREIÐSLA
TÍSKUGREIÐSLA
í FRAMÚRSTEFNUSTÍL
KLIPPING OG
BLÁSTUR.
NEMAR:
DISCOGREIÐSLA
KLIPPING OG BLÁSTUR.
FRJÁLS GREIÐSLA
Á ÚTDREGNU MÓDELI.
KLIPPING OG
TÍSKUGREIÐSLA Á
EIGIN MÓDELI.
SÍGILD
„SKÚLPTÚRKLIPPING".
NEMAR:
FRJÁLS TÍSKUGREIÐSLA
Á EIGIN MÓDELI.
50 KEPPENDUR VÍÐSVEGAR AÐ AF LANDINU.
KYNNIR: MAGNÚS AXELSSON.
OPIN HÖLL FYRIR ALLA FRÁ KL. 11:30 ALLT TIL LOKA (CA. KL.
19:00)
AÐGANGSEYRIR
KR. 1500 FYRIR FULLORÐNA
OG KR. 800 FYRIR BÖRN.
HVAÐ ER NÝJAST í HÁRTÍSKUNNI?
SVARIÐ FÆST í LAUGARDALSHÖLL.
SAMBAND HÁRGREIÐSLU OG HÁRSKURÐARMEISTARA.