Morgunblaðið - 19.05.1979, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. MAI 1979
Aðgerðir flugumferðarstjóra:
Fella niður þjónustu í and-
stöðu við gildandi reglur
Frá innanlandsdeild
flugstjórnarinnar á
Reykjavíkurflugvelli.
Tveir menn af fjórum
við vinnu, en tveir stólar
auðir.
LJósm. Kristján
segja yfirmenn þeirra
Nokkrar seinkanir hafa orðið í
innanlandsfluKÍ í Kær og fyrra-
da« ok er ástæðan sú, að fluKum-
ferðarstjóra í innanlandsdeild
vantar þar á vaktir. Þannig voru
t.d. í Kær 2 menn af fjórum á
vakt. ok var annar þeirra veikur
en hinn í orlofi. Flujfmála.stjórn
boðaði í «ær fréttamenn á sinn
fund þar sem fulltrúar hennar,
yfirmenn fluKumferðarstjóra.
ííerðu >?rein fyrir atvinnumálum
fiujíumferðarstjóra, en þeir voru
Guðmundur Matthfasson, Valdi-
mar Ólafsson oj< Ernst Gíslaso.
Guðmundur Matthíasson deild-
arstjóri flujjumferðarþjónustunn-
ar sagði að ástæður fyrir aðgerð-
um flugumferðarstjóra mætti
rekja til kjarasamninga frá sl.
vori, en eftir þá kjarasamninga
hefði komið fram óánæjya flug-
umferðarstjóra með röðun í
launaflokka. Eru þeir nú í 19.
launaflokki, þ.e. þeir sem hafa full
starfsréttindi, en höfðu viljað fara
í 20. launaflokk, hinn sama og
varðstjórar eru í. Höfðu þeir m.a.
byggt þá kröfu sína á skipunar-
bréfi er flugumferðarstjórar
fengu árið 1956 þar sem segir, að
eftir 10 ára starf og að fengnum
öllum réttindum skyldu þeir vera í
sama launaflokki og varðstjórar.
Þetta skipunarbréf hafa nú 9 af
þeim 16 flugumferðarstjórum,
sem starfa í innanlandsdeild. I
samantekt Guðmundar Matthías-
sonar deildarstjóra segir m.a. um
aðgerðir flugumferðarstjóranna:
Þessi hópur flugumferðarstjóra
hóf aðgerðir fyrri hluta vetrar til
að knýja stjórnvöld til undanláts.
Fyrst með því að neita að taka
nauðsynlegar aukavaktir vegna
veikinda og orlofstöku starfs-
manna, en síðar með því að neita
að annast verklega þjálfun nem-
enda í deildinni og með því, þegar
starfsmenn vantaði vegna synjun-
ar aukavinnu, að skerða þjónustu
og jafnvel fella niður alla þjónustu
við innanlandsflugið að verulegu
leyti í andstöðu við gildandi
starfsreglur um takmörkun þjón-
ustu við slíkar aðstæður (aðrir
flugumferðarstjórar, er ekki
starfa í innanlandsdeildinni, hafa
ekki tilskilin starfsréttindi til að
starfa í innanlandsdeildinni).
Þegar þessar aðgerðir leiddu til
stöðvunar flugs í febrúarmánuði
s.l., var gripið til þess ráðs, til að
draga úr óæskilegum áhrifum
aðgerðanna á flug, að breyta
vaktaskrá þessara flugumferðar-
stjóra með tilskildum mánaðar-
fyrirvara og skipa fleiri flugum-
ferðarstjóra á dagvaktir en næt-
urvaktir. Fram að þeim tíma
höfðu þessir flugumferðarstjórar
verið nokkuð jafnt á dag og
næturvöktum. Þessari breytingu á
vaktaskrá mótmælti FÍF og hafa
flugumferðarstjórar í innanlands-
deild ekki mætt samkvæmt vakt-
skrá nema að hluta, þ.e. jafnt á
dag- og næturvaktir.
Samkvæmt starfsreglum er
áætlað að á tímabilinu nóv,—apr.
starfi 3 flugumferðarstjórar á
dagvakt og 2 á næturvakt í innan-
landsdeildinni, en tímabilið
maí—okt. 4 á dagvakt og 2 á
næturvakt. Það er því augljóst að
nauðsynlegt er að geta hagrætt
Pétur Pétursson þulur:
Halelújakonsert
útvarpsráðsmanna
Formanni útvarpsráðs, Olafi
Einarssyni, fer sem fyrr. Morgun-
blaðið og íhaldsmeirihluti Reykja-
víkurbæjar 1932 hefir siðferðis-
vinning yfir hann. Bæjarstjórnin
veitti „sendinefnd áheyrenda fyrir
utan“ viðtal og tók mark á henni.
Ólafur neitar Andófi '79 um aug-
ljósan rétt. Velvakandi Morgun-
blaðsins gagnrýndi mig fyrir störf í
morgunútvarpi. En hann lét lesend-
um blaðsins eftir að kveða upp sinn
dóm. Birti ummæli mín nær öll,
orði til orðs. Með því móti gátu
lesendur blaðsins myndað sér
skoðun um það hver sök mín væri,
ef hún var þá nokkur, önnur en sú
að ræða um heilnæmt fjallaloft og
hollustu gönguferða Ferðafélagsins
og annarra samtaka göngugarpa.
Sagnfræðingurinn sem grúfir sig
yfir prentaðar og skráðar heimildir
neitar mér um þau sjálfsögðu
réttindi að láta staðfest endurrit af
ummælum mínum fyljjja fundar-
gerð útvarpsráðs. Hann fjölfaidar
sleggjudóma Eiðs Guðnasonar og
dreifir þeim sem vísdómi útvarps-
ráðs undir skjaldarmerki Ríkisút-
varpsins. Hvaða dómstóll á byggðu
bóli færi þannig að ráði sínu? Svo
heimta þessir kallar heil Salómons-
musteri á jörðu niðri og glóandi
vígahnetti á himinhvolfi svo þeir
geti þaðan stjórnað og drepið í
dróma, þagað um sannleikann, en
breitt út ósannindin. Það á ekki að
innsigla tæki útvarpshlustenda og
hóta þeim hörðu. Þá á að innsigla
ósannindi stjórnendanna sjálfra
eða setja á þá sannleiksmæli og
birta línuritið.
Var það ekki lágmarkskrafa að
útvarpsráð birti ummæli mín, þau
er það taldi „hnútukast" og „mis-
notkun"? Hver sæmilega siðaður
maður sér, að svo er. En útvarps-
ráðsmenn þurfa ekki siðfentes, þám
nægir valdið. Þeir segja eins og
maðurinn í sjávarháska er sneri sér
til Drottins og sagði: „Þú veist,
Drottinn, að ég hefi ekki talað við
þig í 20 ár, en ef þú skilar mér
lifandi á land, skal ég gefa
kirkjunni, ég skal gefa henni...“.
Þá gall félaginn við: „Svona,
þegiðu maður, lofaðu engu. Við
erum sloppnir.“ En þeir sleppa ekki
svo glatt. Fólk með fullri dóm-
greind lætur ekki bjóða sér svona
trakteringar af mönnum í
ábyrgðarstöðum.
Þegar lesnar eru í heyrenda
hljóði starfsreglur útvarpsstjóra
heitir það „hnútukast" á máli Eiðs
Guðnasonar og félaga hans í út-
varpsráði. Þegar þær hinar sömu
regíur eru brotnar þá er það ekki
„misnotkun á aðstöðu" heldur er
það að leita til „höfuðaðila í málinu,
í samræmi við reglur um frétta-
flutning“. Hvað sem þeir útvarps-
ráðsmenn senda mörg ljósrit af
ál.vktunum sínum, þá heldur lygi
áfram að vera lygi, og það þótt hún
sé ljósrituð. „Höfuðaðilar" í málinu
voru ekki Kristján Thorlacius og
Tómas Árnason. Þeir voru annar
aðilinn er lagði sameiginlegan
samning fram og biðu ósigur. Við
þann aðila er sigraði í atkvæða-
greiðslhnni var ekkert rætt. Ég skil
vel að útvarpsráð og frétta-
stofurnar tala ekki við seglskip eins
og mig. En hvers vegna töluðu þeir
ekki við einhvern annan Andófs-
mann úr hópi félagsráðgjafa,
kennara, hjúkrunarfræðinga, skrif-
stofumanna, strætisvagnabílstjóra,
lögreglumanna, símastúlkna, lyfja-
gerðarfólks, póstmanna. Eða út-
varpsstjóra. Hann keypti sjálfur
merki. Já, einhvern hinna
fjölmörgu er tóku þátt í starfi
okkar og unnu frægan sigur. Mín
vegna gátu þeir gjarnan talað við
Ágúst Geirsson símamann. Raunar

V M • Q Ít* u lfSpr J
É J . M
flugumferðarstjórum á dag- og
næturvaktir eftir þörfum.
Fram kom á blaðamannafund-
inum, að innanlandsdeildin er
tvískipt og á dagvakt á sumrin
sinna að jafnaði tveir flugumferð-
arstjórar innanlandsflugi, og tveir
samskiptum við flugvélar á ís-
lenzka flugstjórnarsvæðinu vestur
af landinu og á flugi yfir landinu í
meira en 20 þúsund feta hæð.
Sögðu fulltrúar flugmálastjórnar,
að væru t.d. tveir menn á vakt,
gæti annar þeirra sinnt innan-
landsfluginu að nokkru leyti, en
hinn samskiptum við flugvélar í
var hann einnig einn Andófsmanna,
því merki okkar bar hann í barmi,
sem og fjöldi annarra símamanna.
Hers vegna bauð kjörstjórn
BSRB fulltrúum okkar Andófs-
manna að vera viðstaddir talningu
atkvæðanna? Leit hún á okkur sem
„sjálfskipaðan hóp“?
Hvers vegna keypti sjálfur
Kristján Thorlacius Ándófsmerki
af mér við atkvæðatalninguna?
Sökum þess, að hann er drengur
góður og kunni á þeirri stundu að
taka ósigri stjórnarforystunnar.
Hvers vegna hafði Ómar
Ragnarsson viðtal við mig áður en
atkvæðagreiðslan fór fram?
Flokkaðist það undir 10. grein
reglugerðar útvarpsstjóra um að
greint skuli frá upphlaupum og
óeirðum?
Útvarpsráðsmönnum og sjón-
varpsmönnum fer sem í grísku
goðsögninni um unglinginn
Narcissus.
Hann lá dögum saman og starði á
mynd sína í vatnsfleti fullur
aðdáunar á eigin fegurð. Eða
kannski væri nærtækara að nefna
Gvend „dúllara". Hann sagði er
hann hafði haldið einn af mörgum
konsertum sínum: „Mikil unun var
nú að heyra til mín í Ziemsensbúð
um daginn." í stað þess, að hér á
betur við, þá er rætt er framferði
ráðamanna, lýsing músikvinar á
konsert margra einsöngvara er
hann sótti hér í borg.
„Sá fyrsti var þannig, að það var
auðheyrt að hann hafði lært í
hálfan annan tíma hjá þriðja flokks
kennara. Hinn næsti hafði að vísu
kúltíveraða framkomu, en var
búinn að tapa röddinni. Þriðji
virtist ekki eiga annað erindi, en
„simply to make noise“. Það besta
við konsertinn er það, að ekki er
hægt að endurtaka hann.“
Ég vona, vegna útvarpshlustenda,
að Hallelújakonsert þeirra útvarps-
ráðsmanna verði aldrei endurtek-
inn. Færi svo, óska ég þess að
söngvarinn með „kúltiveruðu
framkomuna" verði búinn að fá
„röddina". Ég læt bíða betri tíma
að ræða um „Óháða fréttamanna-
söfnuðinn“.
Pétur Pétursson, þulur.
millilandaflugi, en ljóst væri að
skerða þyrfti þá að einhverju leyti
þjónustu við báða þessa hluta
flugsins. Hins vegar höguðu flug-
umferðarstjórarnir því svo til, að
báðir sinntu millilandafluginu, en
hvorugur innanlandsfluginu og
því kæmu aðgerðir þeirra niður á
því þegar ekki væri hægt að fljúga
sjónflug.
Þá sögðu fulltrúar flugmála-
stjórnar að hraða þyrfti þjálfun
flugumferðarstjóra og að ekki
skorti vilja stjórnvalda til að
hraða henni. Myndu á næstu 1—2
árum ljúka þjálfun þeirra manna
er nú stunduðu nám og yrði þá
flugumferðarstjórar nógu margir
til að leysa af vegna orlofs og ætti
þá aukavinna vegna orlofstöku að
hverfa að mestu að óbreyttum
aðstæðum. Þeir sögðu að til að
koma algjörlega í veg fyrir auka-
vinnu vegna orlofs og hugsanlegra
Framkvæmda-
sjóður Ríkis-
útvarps efldur
Mcðal laga, sem samþykkt voru
á Alþingi sl. fimmtudag, voru lög
um aðstoð við þroskahefta, breyt-
ing á útvarpslögum og breyting á
jarðræktarlögum.
Aðstoð við
þroskaheíta
Samkvæmt nýj^um lögum um
aðstoð við þroskahefta skal stofna
sjóð, er nefnist Framkvæmdasjóður
öryrkja og þroskaheftra og verður í
vörzlu félagsmálaráðuneytis. Hlut-
verk sjóðsins er að fjármagna þær
framkvæmdir, sem taldar eru í 1.
mgr. 17. gr. laga um þetta efni. Skv.
hinum nýju lögum skal ríkissjóður
leggja sjóðnum til a.m.k. 1000 m. kr.
árlega, verðtryggðar, miðað við
verðlagsvísitölu 1979. Hér er í
fyrsta sinn verðtryggður bundinn
útgjaldaliður hjá ríkissjóði og var
nokkur ágreiningur um það atriði
en ekki fjárframlagið sem slíkt.
Nafnakall fór fram um breytingar-
tillögu, sem fól í sér niðurfellingu
verðtryggingar. Já sögðu flutnings-
menn: Sverrir Hermannsson og
Páll Pétursson — og Matthías
Bjarnason og Matthías Mathiesen.
veikindatilfella yrði fjöldi flugum-
ferðarstjóra 6—8 mánuði ársins
langt umfram það sem nú væri
nauðsynlegt flugumferðarinnar
vegna og kæmi þar til hinn mikli
munur á sumar- og vetrarumferð.
Nokkur undanfarin ár hafa sam-
gönguráðuneytið og Félag ísl.
flugumferðarstjóra gert með sér
samkomulag fyrir eða í upphafi
orlofstímans um lausn orlofsmála,
en ekki væri enn séð fyrir endann
á því vandamáli að þessu sinni.
„Meðan flugumferðarstjórar í inn-
anlandsdeild halda uppteknum
hætti, þ.e. að synja aukavöktum,
mæta ekki samkvæmt gildandi
vaktskrá og takmarka flugumferð
ekki samkvæmt gildandi starfs-
reglum, þegar þess er þörf, má
búast við skertri þjónustu þegar
forföll verða vegna veikinda eða
starfsmenn taka sér orlof," segir í
lokaorðum greinargerðar flug-
málastjórnar.
Sverrir Hermannsson gerði grein
fyrir atkvæði sínu og minnti á
ákvæði nýlegra efnahagslaga ríkis-
stjórnar um endurskoðun bundinna
útjíjaldaliða, sem verðtryggt ríkis-
sjóðsframlag stangaðist á við;
stefndu því þessi tvenn lög sín í
hvora áttina. Hann sagðist ekki
andstæðingur þroskaheftra, þó að
hann væri andstæðingur núv. ríkis-
stjórnar, og þyrfti ekki endilega að
blanda þessu tvennu saman. Minnti
á afstöðu sína til fjáröflunar í þágu
þessa þjóðfélagshóps í fyrri þing-
málum. Hér væri hins vegar farið
út í sjálfvirkni hækkunar í bundn-
um ríkisútjíjöldum, sem gengi þvert
á markaða stjórnarstefnu í ríkis-
fjármálum og gæti verið varhuga-
vert fordæmi.
Útvarpslög
Breytingin á útvarpslögum felur
það í sér að Ríkisútvarpið skuli ár
hvert leggja 10% af brúttótekjum
sínum í sérstakan Framkvæmda-
sjóð. Hér er um tvöföldun þessa
framlags að ræða, var áður 5%. í
greinargerð flutningsmanns (Vilhj.
Hjálmarssonar fv. menntamálaráð-
herra) kom fram, að þessi breyting
er fyrst og fremst gerð til að
stofnunin geti staðið betur að fjár-
mögnun byggingar nýs útvarps-
húss, sem sé fjárfrek og kostnaðar-
söm framkvæmd.
Bundið ríkisfram-
lag til þroska-
heftra verðtryggt