Morgunblaðið - 27.05.1979, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. MAÍ 1979
7
Postulasagan segir frá
mönnum, sem „horfðu til
hirnins". Fyrir andartaki
hafði upprisinn lausnari
þeirra staðið hjá þeim, en
horfinn jafn óvænt og
snögglega og hann hafði
birzt, en jafn óvænt, jafn-
skyndilega stóöu hjá þeim
tveir menn hvítklæddir
vottar frá þeirri veröld,
sem hinn upprisni hafði
horfið til. Hér eins og víðar
í N.testam. eru sendiboð-
ar æðri heima blátt áfram
nefndir menn í hvítum
klæðum en ekkert gefið í
skyn um vængi, sem síðar
varð alsiða að hugsa sér
englunum nauðsyn, en
hversvegna?
Lexía uppstigningar-
dags segir frá þessum
mönnum, sem horfðu til
himins eftir Drottni sínum.
Hversvegna horfðu þeir?
Hvers væntu þeir? Þess er
auðvelt að geta sér til um
menn, sem misst höfðu
vin, sem var þeim óbæt-
anlegur á alla lund, og vin
sem hafði um skeið verið
furðulegum samvistum við
þá eftir andlátið en var
þeim jafnóvænt horfinn og
hann hafði óvænt vitjað
þeirra hvað eftir annað.
„Þeir horfðu til himins",
— menn horfa til himins
enn, uggandi, spyrjandi.
Aö svo sé hér á landi hefur
af engu orðið Ijósara en
skoðanakönnun þeirri,
sem Erlendur Haraldsson
háskólakennari í sálfræði
gerði meö nokkrum
stúdentum og birt hefur
verið í bókinni „Þessa
heims og annars". Þar
kom í Ijós, aö öll ástæöa
er til að ætla, að mikill
meiri hluti þjóðarinnar
„horfi til himins" og leiti á
svokölluðum dulrænum
leiðum ráðningar á lífsgát-
unni og örlögum manns-
sálarinnar fyrir handan
mörk dauðans. Nokkur
ástæða er til að ætla, að
æöi margir, sem á þessum
leiðum leita er þeir „horfa
til himins" gefi næsta lítiö
fyrir það, sem nútíma guð-
fræði hefur til málanna að
leggja. Mætti það vera
nokkur viðvörun þeim,
sem þjónar kirkjunnar eru.
Mikil er ábyrgð þeirra,
sem eiga það ævistarf að
boða samtíö sinni Krist,
nýrri og nýrri öld. Búning-
urinn sem við klæöum
hann í — kennisetning-
arnar — getur ýmist laðaö
menn að honum eöa fælt
þá frá honum — burt.
„Þeir horfðu til himins".
Hvað gagnar þaö okkur,
mér og þér, mætir auganu
annað en blákaldar fjar-
lægöir, þögular ómælis-
víddir?
Hví horfið þið til himins
út í auðan bláinn, lítiö
sjálfum ykkur nær, þiö
draumóramenn, — var
sagt við postulana fyrir 19
öldum og svo er sagt enn í
dag. Þiö gleymið jörðunni
fyrir ímyndaðan blekk-
ingaveröld, sem aldrei var
til. Þið vanrækiö heiminn
og lifið í veröld, sem þið
hafið byggt ykkur sjálf!
Svo hrópa vitringar þessa
heims og sjá sjálfur ekki
aöra veröld, en þá sem
þeir vilja sjá.
Hví horfum við upp,
spyrjandi um það, sem
búa kann í fjarlægðum
upphimins og hugboð í
okkar eigin barmi bendir
til? Er það sem jarönesk
augu greina aðeins „reyk-
ur af huldum loga“ (Jakob
Jóh. Smári), en loginn
sjálfur handan við jarð-
neskan sjónarbaug? Við
horfum ekki til himins til
að flýja heiminn, heldur til
þess aö skilja heiminn. Við
horfum upp til þess aö
skilja betur það, sem hér
neðra býr. Við horfum upp
til þess að finna fótfestu á
jöröunni. Við horfum ekki
til himins til að gleyma
þjáningunni, sorginni,
neyðinni á jöröu, heldur til
þess að finna einhverja
ráðningu á þeim rauna-
rúnum öllum. Endanlega
lausn á lífsgátunni finnur
enginn, en okkur lærist að
líta öðrum augum á böliö
þegar okkur er Ijóst, aö
jörðin sem misskiptir stór-
lega milli barna sinna
hamingju og hörmum, er
örstuttur spölur á miklu,
miklu lengri leið.
Fjölmiölar bera okkur
daglega fregnir af hernaði,
bræðravígum, blóðskuld,
bölvun og tárum. Sér þú
ekki ranglæti, kúgun, of-
beldi, sjálfselsku, hatur
tröllríða jöröinni, og marg-
víslegt böl, sem menn
veröa bótalaust til æviloka
að bera? Er enginn sá
heimur til, ekkert þaö
samfélag í alheimi, þar
sem menn hafi vaxiö frá
þeim mistökum sem við
iðkum í svo ríkum mæli,
að daglega drekkur Móðir
Jörð bylgjur blóðs og
hrannir tára? Á okkar jörð
verður þess lengi enn að
bíða, en er slíkt samfélag
hvergi í alheimi Drottins
til?
Manstu ekki menn sem
„horfðu til himins“ eftir
upprisnum og uppstignum
Drottni. Á dánardegi
kvaðst hann hverfa þann
sama dag til Paradísar?
Nú hverfur hann þaðan.
áfram til æöri heimkynna.
Hvaö er af þessu að
læra? Paadís er einn
áfangi á miklu leið, og
leiðina hefur Kristur varð-
að fyrir þig með uppstign-
ingu sinni frá Paradísar-
sviðinu. Um nýja reynslu-
heima liggur leiöin, um
Paradís og áfram, áfram. í
reynsluskólum hafa borg-
arar æðri samfélaga
hreinsast og vaxið frá því
sem flekkar okkar jörð
blóði og fyllir hana böli í
ótal myndum. Þau samfé-
lög eru til. Láttu þér ekki
til hugar koma, að okkar
litla jörð sé ein byggð
vitsmunaverum í alheimi
Drottins. Hugsýnir mikilla
skálda eins og E.Ben.:
„Sjálfsköpuð þján bæði
þjóðar og manns skal
þurrkast úr lífsins bókum“,
og þá ekki síður
„Stjörnu-Odda draumur"
Gr. Thomsens benda til
hugboðs um slík samfé-
lög, og þangaö bendir
uppstigning Krists.
Slíkar hugsanir vekur
mér ævinlega Uppstign-
ingardagurinn að
ógleymdu því, sem sízt
ætti aö gleymast: Á
þessum reginleiöum að
markmiöi órafjarlægu er
með einhverjum hætti
leiðtoginn hann, sem að
lokum leiðir allar sálir
heima, — KRISTUR.
„Þeir horfðu
til himins”
Einbýlis-eöa raðhús
á Flötunum
óskast til kaups
Óska «<tir aö kaupa einbýlishús á Flötunum í
Garðabæ. Æskilegt er aö svefnherbergjafjöldi sé
ekki færri en fjögur. Þeir sem vildu sinna þessu
vinsamlega leggi nöfn sín ásamt símanúmeri og
heimilisfangi inn á auglýsingadeild Morgunblaðsins
merkt: „Trúnaðarmál — 3170“ fyrir 2. júní n.k.
FARIÐ A
NORRÆNAN LÝÐHÁSKÓLA
í Danmörku
6 mán. 1/11—30/4 og 4. mán 3/1—30/4.
Lágmarksaldur 18 ár. Norrænir kennarar. Skrifið eftir stundaskrá
og nánari uppl. Myra og Carl Vilbæk,
UGE FOLKEH0JSKOLE
DK-6360 Tinglev, tlf. 04 - 64 30 00
Breytt Naturelle Hárlína
3 tegundir af shampoo og hárnæringu.
Nýr lagningaryökvi með
HENNAEXTRAKT sem gefur hárinu
aukna mýkt og glans.
FÁST í SÉRVERSLUNUM
inu.n.r/T . .
CzMmeri^Kd “ Tunguhálsi 11, sími 82700.
Við kynnum nýjar snyrtivörur frá
PIERRE R0BERT
—i
Kökur yðar og brauð verða bragðbetri
og íallegri ef bezta tegund af
lyftidufti er notuð.