Morgunblaðið - 29.07.1979, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. JÚLÍ 1979
Plötudómar—Plötudómar—P1
„THE BEATLES
CONCERTO“
Rostal & Schaefer
(Parlophone/Fálkinn)
1979
Stjörnugjöf: ★ ★ ★
Flytjendur:
Peter Rostal: Ptanó / Paul Sehaefer:
Pfanó / auk Royal Liverpool Phllhar
monic Orchestra undir stjórn Ron Good-
win.
STJÓRN UPPTÖKU:
GEORGE MARTIN.
EINS og margir á undan þeim'
langaði þá Rostel og Schaefer
að sameina tónskáld poppsins
og tónlistarflutning „klassísk-
unnar". „Beatles Concerto" er
með sterkari slíkum flutningi,
útsetjarinn Ron Godwin er
reyndar vanur að vinna með
báðum stefnunum jafnt, og
sama má segja um upptöku-
stjórann George Martin, þó
hann hafi orðið frægur fyrir
störf sín með Beatles.

ith w: vTu.sav^ i &to H ÍIUI > K
Godwin tengir saman nokk-
ur af melódískustu lögunum
eins og „Yesterday", „Eleanor
Rigby", „Hey Jude", „All My
Loving", „She Loves You“, og
„Long And Winding Road“ í
einn „Concerto" sem þeir Rost-
al og Schaefer flytja lýtalaust
og gæða vissi breidd, þó til-
finningaiaus meðferðin á
„Yesterday“ sé galli á annars
ljúfri plötu sem angar af natni
og ástúð á tónlistinni sem
unnið er að.
„The Beatles Concerto" þek-
ur fyrri hliðina. En á þeirri
seinni eru „Six Beatles Im-
pressions", þar sem lögin “Fool
On The Hill“, „Lucy In The Sky
With Diamonds", „Michelle",
„Maxvell’s Silver Hammer",
„Here Comes The Sun“ og „A
Hard Days’s Night" eru tekin
hvert fyrir sig. Það er eins á
seinni hliðinni, hröðu lögin eru
pottþétt, en ljúfu melódíurnar
full tilfinningasnauðar.
Annars má búast við fleiri
slíkum í kjölfarið þar sem
þessi plata er ágætlega heppn-
uð, en þess má geta að Boston
Pops Orchestra tók mörg Bítla-
lög hér í gamla daga, og búast
má við því að eitthvað af þeim
verði á markaðnum á næstunni
í minningu stjórnanda hennar,
Arthur Fielder, sem er nýlát-
inn.
„DISCOVERY“
Electric Light Orchestra
(Jet/Steinar)
1979
Stjörnugjöf: ★★★★
Flytjendur:
Jeff Lynne: grítar, Höngur, píanó og
synthesizer/ Bev Bevan: trommur, Roto
toms, slagverk/ Richard Tandy: hljóm-
borð og synthesizer/ Kelly Groucutt:
ba88agítar og songur/. Auk Htrengja-
Hveitar og kórn undir stjórn Louis
Clark.
STJÓRN UPPTÖKU: JEFF LYNNE.
„Discovery" er ekki nein „upp-
götvun" og hún er því síður „very
disco"! En hún er þægileg af-
þreying.
„Discovery" er fjórða platan
frá þeim sem tekin er upp í
Musicland í Þýskalandi, en
einmitt á þessum fjórum plötum
virðist lítil sem engin þróun hafa
verið á tónlist þeirra. Öll lögin
eru mjög góð popplög, vel upp-
byggð, vel flutt, stundum hug-
vitssamlega, t.d. í „confusion"
þar sem hljómborðseffektar eru
látnir undirstrika texta. Lítið er
um að hljóðfæraleikararnir sýni
ágæti sitt, að undanskildum
Richard Tandy, en hljómborðs-
leikur hans er „dóminerandi" á
plötunni þó fjölbreyttur sé, auk
kröftugs trommuleiks Bev Bevan
í „Don’t Bring Me Down“, eina
„alvöru” rokklaginu, sem er meö
þeim betri.
Mik Kaminski, fiðluleikari,
Melvyn Gale, sellóleikari og
Hugh McDowell, sellóleikari eru
ekki með á þessari plötu, en
útgáfan hefur neitað að þeir séu
ekki lengur með. Fullvíst má þó
telja að einhverjar breytingar
verði gerðar eftir þessa plötu þar
sem ekki virðist ljóst hver stefn-
an sé, þar sem endurtekningar
eru eina uppistaðan á plötunni.
Djúpir strengir einkenna enn
mörg laganna þ.á m. „Shine a
Little Love“ en þar er bassa og
trommum stillt á diskó og rödd-
un er a la Lennon/McCartney.
„Cönfusion" er sungið í Abba stíl
og lagið allt með nokkru „euro-
vision" hljóm.
„Need Her Love“ og „On The
Run“ er nokkuð í stíl George
Harrison bæði í söng og gítar-
leik, „Dairy of Horace Wirnp" er
samblanda frá „A Day In The
Life“ nema bara flatara, textinn
er a la „Ob la di Ob la da“ og inn
á milli eru Bee Gees-falsetto
raddanir, og samt rennur allt
sæmilega saman! Þess má geta
að breska útgáfufyrirtækið
þeirra hefur valið þetta á nýju
litlu plötuna.
„Last Train To London",
„Midnight Blue“ og „Whishing"
eru lög sem eru öll nokkuð
keimlík fyrri lögum ELO, sterk-
ar og sérstaklega grípandi meló-
díur, klingjandi raddir og mikill
hljómborðsklingjandi í bak-
grunni.
En besta lagið er rokklagið
„Don’t Bring Me Down“ sem er í
stíl Jerry Lee Lewis/ Paul
McCartney. ELO leikur hér sem
fjögurra manna rokkhljómsveit
og tekst þeim vel, þó að
skemmtilegt hefði verið að hafa
venjulegt píanó og eins og eitt
gítarsóló með.
Eins og fyrr segir eru þeir í
ELO ekki að segja neitt nýtt hér,
heldur að gefa út góðar melódíur
og hafa tekið plötuna upp í
rútínuvinnu en lítið hugsað um
nýjar útsetningar, með öðrum
orðum ekki lengur neitt skap-
andi. En samt sem áður þægileg
og góð plata.
Aukin drykkja eða
bætt vínmenning
Sennilega hefur það ekki farið fram hjá
neinum að fyrir rúmri viku tóku gildi ný lög
um opnunartíma vínveitingahúsa. An efa hafa
margir fagnað þessum lögum, en þeir eru
einnig til, sem líta á lög þessi sem vondra
manna ráð og til þess eins faliin að auka hið
mikla áfengisböl er hrjáir landann.
Nýju lögin fela í sér að vínveitingahúsum er
leyft að hafa opið til klukkan þrjú að nóttu
föstudags- og laugardagskvöld og til klukkan
eitt öll önnur kvöld. Ef marka má ummæli
veitingahúsamanna í dagblöðum nú í vikunni,
eftir fyrstu helgina, sem þessi lög voru í gildi,
virðist sem almenningur hafi notfært sér lengri
opnunartíma til hins ýtrasta. Öllum ber einnig
saman um að flakk á milli veitingahúsa hafi
einnig verið mikið og virðist því, sem sú
ráðstöfun að afnema hina fáránlegu hálf-tólf
reglu, hafi gefizt vel. Það er allt annað að geta
skroppið á barinn að lokinni ellefu sýningu á
bíó, en að þurfa að teyga ölið með skeiðklukku í
annarri hendinni og kvíða þeirri mínútu, sem
klukkan sýni ellefu. Á það hefur einnig verið
bent að gestirnir .hafi verið að koma og fara
allan opnunartímann og aldrei hafi náð að
myndast nein örtröð, hvorki við innganginn,
barinn eða fatahengið. Er það vel. Því gætu
nýju lögin haft mikil áhrif í þá átt að bæta
vínmenningu okkar íslendinga.
Fram hjá því má hins vegar ekki horfa að
erfitt er að dæma um hvort þessi lög séu nokkru
betri en þau gömlu, fyrst verður að koma
einhver reynsla á þau. En það er vissulega
ástæða til að ætla að lögin eigi eftir að
gerbreyta skemmtanalífinu í höfuðborginni og
nágrenni.
Á móti kemur að framlenging opnunartímans
getur leitt til aukinnar drykkju. Sumir telja að
heimapartíin verði áfram haldin, þau færist
aðéins lengra fram á nóttina. Þeir hinir sömu
telja að leigubílavandræðin séu síður en svo úr
sögunni og að fyrr en vari munum við hjakka í
sama farinu. Á það skal eigi lagður dómur
ólíklegt er að sá fjöldi sem var á böllum til
klukkan eitt og fór síðan beint heim, nenni allur
að hanga til klukkan þrjú. Því mætti ætla að
örtröðin við skemmtistaðina klukkan þrjú verði
minni, en hún var meðan gömlu lögin giltu.
Loks má benda á að gildistaka nýju laganna
hlýtur að bitna hart á þeim sem búa í nágrenni
vínveitingahúsa og hafa hingað til ekki getað
farið að sofa fyrr en tæplega þrjú, sakir
drykkjuláta. Óefað munu þeir ekki sofna fyrr
núna.
Það er því í mörg horn að líta þegar þessi lög
eru athuguð og erfitt er að spá nokkru um áhrif
og afleiðingar laganna. En tilraun sem þessi er
góðra gjalda verð, því ef illa tekzt til, er alltaf
hægt að snúa til baka.
1J tihátíö
án iresta
Hver getur verið skýring-
in á því að aðeins 600 til 800
manns koma á veglega úti-
hátíð á borð við þá, sem
haldin var að Kolviðarhóli
um síðustu helgi? Eflaust
hafa margir velt fyrir sér
þessari spurningu og líklega
hefur verið fátt um svör.
í raun er ekkert svar til við
spurningunni. Útihátíðin var
stutt frá Reykjavík, veðrið
var glampandi fagurt, ekkert
annað var um að vera um
helgina og samt sér enginn
sér fært að mæta. Hand-
knattleiksdeild Víkings sem
stóð fyrir hátíðinni, hlýtur að
vera alveg gáttuð á hinni
dræmu aðsókn.
Ef til vill var hátíðin ekki
nægilega langt í burtu til að
geta talizt eitthvert ævintýri,
eða að sólskinið dró úr áhug-
anum, kannski var talið að
um íþróttahátíð yrði að ræða,
kannski var of dýrt inn og ef
til vill eru útihátíðir komnar
úr tízku.
Hver veit hvað olli hinni
lélegu aðsókn, um það má
deila og þjarka, en skipu-
leggjendur útihátíða framtíð-
arinnar munu vissulega hafa
afdrif Kol 79 í huga.
SA
Sumar 79
Hljómsveit Stefáns P„ Baldur Brjánsson, Júlíus Brjánsson og
Randver Þorláksson hafa ferðast um landið síðan á föstudaginn
6. júlf undir samheitinu Sumar 79. Er hér um að ræða
landsreisu eins og þær tfðkast, þ.e. skemmtiatriði, glens, gaman
og töfrabrögð. Til stóð að Sumar 79 hæfist með hlöðuballi í
hlöðunni á Þórustöðum, sem eru rétt utan við Selfoss, en ekki
varð neitt úr þvf þar sem leyfi til dansleikjahaldsins var dregið
til baka nokkrum klukkustundum áður en það átti að hef jast.
Sumar 79 hefur þrátt fyrir það
nú þegar ferðast víða um land og
komið við á stöðum bæði fyrir
austan og norðan og á Austfjörð-
um er verður á Vestfjörðum um
þessa helgi og á Kirkjubæjar-
klaustri um verzlunarmannahelg-
ina, og helgina þar eftir á Aust-
fjörðum á ný og fer þaðan aftur
norður um land og endar líklega í
Borgarnesi 26. ágúst.
Hljómsveit Stefáns P. sem er
2ja ára gömul skipa Stefán P.
Þorbergsson, gítar og píanó, Skúli
Einarsson, trommur, og Sigurður
Björgvinsson, bassagítar.
Jakob sigl-
ir hraðbyri
á toppinn..
Hann Jakob Magnússon
gerir það heldur betur gott
fyrir vestan haf. Nú sfðast tók
hljómplata hans „Special
Trcatment“ heljarstökk upp
jazzplötulista plötusnúða f
Vesturheimi og þaut úr 18.
sæti f hið 11. Er þetta ekki svo
lftið og fróðir telja að platan
eigi eftir að gera mun betur.
Þá er einnig farið að spá því
að platan fari að láta sjá sig á
lista yfir bezt seldu jazzplötur
Bandaríkjanna, því yfirleitt fer
saman mikil spilun í útvarpi og
vinsældir meðal almennings.
Er ekki ástæða til að ætla að
því verði öðru vísi farið nú.
Þá hefur Slagbrandi nýlega
borist í hendurnar kynningar-
rit sem dreifingarfyrirtæki
Jakobs, WEA hefur sent frá
sér um Jakob. Þessi bæklingur
fjallar um sex tónlistarmenn
og hljómsveitir og auk Jakobs
má nefna að fjallað er um Arlo
Guthire og hljómsveitina
Devo. Það er ekki leiðum að
líkjast.
I bæklingnum er viðtal við
Jakob, þar sem sagt er frá ferli
hans og meðal annars er komið
inn á Stuðmannaævintýrið, en
um þá segir Jakob að þeir hafi
verið fyrstu ræflarokkararnir.
Ekki verður annað sagt en að
tónninn í viðtalinu sé góður og
augljóst er að Jakob er þegar
orðinn þekkt nafn þar ytra. Er
í hvívetna vel látið af honum.
lckauxzciriOi