Morgunblaðið - 09.08.1979, Qupperneq 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. ÁGÚST 1979
vlw
KATFINU
(ö r\n?í
Mengunin — er sko ekki að
drepa okkur!
cr^ f
Ég vil segja yður málavaxti frá
báðum hliðum og þá getið þér á
eftir spurt sjálfan yður spurn-
ingarinnar: Reyndi ég að kúga
hann?
„..hægt að útvarpa klassík
á skemmtilegri hátt..”
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Af hverju spilar hann út þess-
um lit, spurði sagnhafi sjálfan
sig í spilinu hér að neðan. Svarið
kom von bráðar enda tiltölulega
augljóst. En það ieysti ekki allan
vandann.
Vestur gaf, allir á hættu.
Norður
S. G543
H. K9
T. Á764
L. 1095
Vestur
S. ÁK1087
H. DIO
T. K8
L. ÁD63
Austur
S. D92
H. Á943
T. G95
L. G74
Suður
S. 6
H. G7652
T. D1032
L. K82
Söguhetjan sat í vestri og opn-
aði á einum spaða, fékk svarið eitt
grand og krafði þá um game með
stökki í þrjú lauf. Félaginn sagði
þrjá spaða og vestur skýrði skipt-
inguna með þrem gröndum, sem
austur leiðrétti í fjóra spaða og
varð það lokasögnin.
Norður íhugaði útspil sitt vel og
valdi laufniu. Þá kom spurningin
og svarið: Norður átti mikilvæg
háspil í hinum litunum, úr því að
hann valdi útspil í sögðum lit. Og
tapslagirnir virtust margir, tveir
á tígul, minnst einn á lauf, hjarta-
slagur og hugsanlega einn í
trompi.
Vestur tók útspilið með drottn-
ingu, tók á ásinn og spilaði þriðja
laufi. Suður spilaði þá hjarta og
samkvæmt áætlun lét vestur
tiuna, kóngur og ás. Vestur bjóst
við óþægilegri tromplegu og að
tígulásinn væri í norðri. Hugsan-
leg leið var, að fara inn á hendina
á hjarta og svína spaðaníu en til
var önnur betri.
Eftir að hafa spilað sig heim á
hjarta tók vestur á ás, kóng og
spilaði þriðja spaða á drottning-
una. Síðan spilaði hjarta, tromp-
aði heima og norður réði hvað
hann gerði. í reynd valdi hann að
yfirtrompa ekki, en þá spilaði
vestur þrettánda laufinu og aftur
vildi norður ekki trompa. En þá
rak vestur smiðshöggið þegar
hann stakk norðri inn á trompgos-
ann og fékk síðan tíunda slaginn á
tígulkóng.
COSPER
Það þarf að skipta um mótor, fá ný dekk undir hann
og nýjar hurðir!
Kæri Velvakandi.
Lengi hefur mig langað til að
skrifa og spjalla um eitt og annað
líkt og aðrir, og hef nú ákveðið að
láta af því verða.
Fyrst og fremst langar mig til
að þakka Guðmundi Gilssyni þátt,
er hann hafði einn sunnudag í
maílok. Þar las hann samantekt
Úrsúlu Ingólfsdóttur á Gold-
bergstilbrigðum Bachs. Var það
mjög fræðandi og skemmtilegt og
þar á eftir lék Úrsúla tilbrigðin.
Þetta er mjög vandasamt verk og
heyrist hér sjaldan og á hún bæði
iof og þakkir skildar.
Annað er það sem mér liggur á
hjarta. Mig langar að vita hvernig
þessi skoðanakönnun útvarpsins
hefur farið fram, því ekki hef ég
eða neinir, sem ég þekki, verið
spurðir álits á klassískri tónlist.
Þekki ég fjölda fólks sem ann
þessari tegund tónlistar og er ég
hrædd um að þessi könnun gefi
ekki rétta mynd af skoðunum
fólks.
Auðvitað væri hægt að útvarpa
klassískri músík á skemmtilegri
hátt en nú tíðkast, t.d. með því að
hafa þætti sem í væru fleiri, sem
tala um verkið, talað væri um
flytjendur og þeir kynntir, sagt
frá útgáfu platnanna og því um
líkt, eins og gert er í einum
poppþættinum. ég geri mér alveg
ljóst að það getur verið erfitt og
leiðinlegt fyrir fólk sem er óvant
góðri tónlist að hlusta á löng þung
verk án nokkurra skýringa.
Heldur finnst mér það handa-
hófskennt þegar valdar eru plötur
milli klukkan 3 og 4 á daginn og
mjög sjaldan er það skemmtilegt
val. Ef svo vildi nú til, að eitthvað
gott heyrðist á morgnana milli
klukkan 11 og 12 þá finnst þeim
hjá útvarpinu hægt að koma með
blessaða klukkuna inn í verkið
klukkan 12. Þvílík smekkleysa!!!
• Eldgamlar
skjálfandi
plötur
Ég held að okkar blessuðu
söngvarar, sem hafa verið í út-
varpinu við að kynna eldgamlar,
skjálfandi plötur með óperusöngv-
urum hafi nú ekki laðað fólk
almennt til að leggja eyrun við
klassík, eða sígildri tónlist. Það er
nú út af fyrir sig merkilegt að
þegar söngvarar eiga að velja
tónlist þá er eingöngu valinn
söngur — en þegar píanóleikarar
eiga að velja þá er alls konar
tónlist valin. Hvers vegna? Eru
sumir þröngsýnni en aðrir?
Nú, nú svo langar mig til að
þakka fyrir barnasögu Magneu frá
Kleifum, hún var líka svo
skemmtilega flutt. Ég vil líka
þakka fyrir lestur og þýðingu
Sigríðar Thorlaciusar á bókinni
Marselínó, sem er mikil perla.
Væri fengur í að fá fleiri slíkar
jafnt fyrir börn sem fullorðna.
Einnig vil ég þakka frásögnina,
eða öllu heldur söguna um Titan-
ic-slysið og ferðasögu Amundssen.
Þá vil ég lýsa leiðindum mínum
(_Lausnargjald í Persíu
Fftir Kvelyn Anthony
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á íslenzku

41
Peters. — Ég hef ekki séð Lucy
svo lengi — sú held ég hafi
stækkaft
Hún brosti leiftrandi til bryt-
ans og lagði af stað upp stig-
ann. Hann heyrði hana hlæja og
segja við eiginmanninn: —
Hamingjan góða, þvflfkir stig-
ar, ekki skrftið þó Eileen takist
að halda sér grannri.
Hann hafði á tilfinningunni
að hann hefði átt að vfsa þeim
inn f setustofuna, en hann vissi
ekki hvernig hann hefði átt að
hafa komið í veg fyrir að þessi
kona, sem var svo staðráðin f að
hitta Eiieen, færi sfnu fram.
Enskur bryti hefði ekki hikað,
Mario hafði ekki f sér þá eigin-
ieika sem gerðu að verkum að
bryta var hlýtt f einu og öiiu.
Hann ákvað að þetta væri allt f
lagi og gekk niður f kjallara.
Hann ætlaði að skrafa við eigin-
konu sína og Bridget Hagan um
hina kærkomnu brottför barn-
fóstrunnar.
Eileen var með Lucy við hönd
sér. Barnið saknaði þess að
hafa ekki farið út f morgun-
gönguna sfna. Hún togaði f
hönd móður sinnar og sagði:
— ígarðinn.
— Eg fer með þig seinna í
dag, vina mfn, sagði Eileen. —
Nú kemurðu með mér niður að
borða hádegisverð — heldurðu
ekki að það verði gaman? Við
fáum fjarska gott að borða
niður.
Hún opnaðí dyrnar og gekk f
áttina að stigapallinum. Litla
rimlahliðið var opið. Hún
heyrði raddirnar fyrst. Þær
voru lágar og bárust frá næstu
hæð fyrir neðan.
— Þetta er efsta hæðin. Enn
betra.
Það var karlmaður sem sagði
þetta og taiaði með amerfskum
hreim.
— Við tökum bara krakkann
og löbbum út.
Eileen snarstansaði. Hún
fann að litla telpan ýtti við
henni og benti henni að koma
áfram.
— TAKA barnið. Skelfingin
gagntók hana. Blind og tryllt.
TAKA Lucy. Logan hafði sent
cinhvern til að taka af henni
barnið. Það var enginn tími til
að sýna skynsemi, skelfingin
varð öllu yfirsterkari.
Hún greip Lucy í fangið og
hljóp aftur inn í herbergið.
— Mamma,... Litla stúlkan
fór að kjökra er hún skynjaði
óttann f móður sinni.
Eileen hljóp inn ganginn að
svefnherberginu. Hún varð að
koma Lucy á öruggan stað og
vama þvf að útsendarar Logans
gætu haft hana á brott með sér.
Hún setti dóttur sfna ofan á
rúmið.
— Lucy, elskan mín, vertu
kyrr f bólinu. Ósköp góð. Ég
kem aftur eftir augnablik.
Hérna er bangsi...
Það var lykill f dyrunum
utanverðum. Hún hafði aldrei
veitt þvf athygli fyrr. Hún læsti
dyrunum. Þegar hún sneri sér
við voru Peters og Madeleini í
herberginu. Hún sagði ekkert
og hrópaði ekki uppyfir sig.
Hún stóð og hallaði sér að
hurðinni Peters fór með hægri
höndina í vasa innan á jakkan-
um og tók og miðaði á hana.
Hann talaði mjög hljóðiega.
Madeleine hafði lokað dyrunum
að baki þeirra.
— Frú Field, hafið hægt um
yður. Gerið svo vel að vera kyrr
og hlustiö á mig.
— Hvað viljið þér? Rödd
hennar varð að hvfsli. — Hver
eruð þér?
— Færið yður frá dyrunum.
skipaði Madeleine — Rödd
hennar var hvassari en Peters.
Hún sá skelfingu lostna kon-
una, sem var að vernda barn
sitt, sem óvin sinn, ekki annað.
— Nei, sagði Eileen. — Og
allt í einu heyrði hún sjálfa sig
segja hárri og skýrri röddu. —
Þið takið ekki barnið mitt.
Peters gekk skrefi nœr henni.
Hún sá byssuhlaupið nálgast og
hún fann ekki til nelns nema
skelfingar vegna Lucy.