Morgunblaðið - 02.09.1979, Blaðsíða 18

Morgunblaðið - 02.09.1979, Blaðsíða 18
18 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. SEPTEMBER 1979 Fimmtugur á morgun: Guðmundur Benedikts- son garðyrkjufræðingur Guðmundur Benediktsson, garð- yrkjufræðingur, fæddist að Bæjum á Snæfjallaströnd 3. september 1929. Faðir Guðmundar var Benedikt Ásgeirsson, en móðir Benedikts var Kristrún Benediktsdóttir og voru þau ættuð af Barðaströnd. Benedikt ólst upp á hinu mika rausnarheimili Vigur í ísafjarðar- djúpi hjá þjóðskörungnum sr. Sigurði Stefánssyni. Móðir Guð- mundar er Fanney Gunnlaugs- dóttir húsfreyja í Bolungarvík. Faðir hennar var Gunnlaugur kennari Jónsson frá Valshamri á Skógarströnd. Foreldrar Gunn- laugs voru Jón bóndi á Valshamri og síðar Nafreyri á Skógarströnd, Jónssonar bónda í Gvendareyjum, Jónssonar og seinni kona hans Málmfríður Kristín Jósefsdóttir Hjaltalíns bónda á Valshamri og seinni konu hans Guðrúnar Jónsdóttur. Faðir Jósefs Hjaltalín var sr. Jón Hjaltalín, gáfaður maður og skáld gott. Kona hans, en móðir Jósefs, var Guðrún dóttir sr. Jóns Bergssonar í Bjarnanesi. Faðir sr. Jóns Hjaltalíns var Oddur Hjaltalín lögréttumaður að Reyðará en kona hans var Oddný dóttir Erlends lögréttumanns Brandssonar að Hrólfsskála. Fað- ir Odds var Jón sýslumaður Hjaltalín. Kona hans var Metta María, dóttir Hans Jans Sörensen borgmeistara á Jótlandi. Bróðir Jósefs á Valshamri var hinn landskunni læknir Oddur Hjalta- lín. Gunnlaugur frá Valshamri kenndi við ísafjarðardjúp 1902—03. Þar kynntist hann Steinunni Sigurðardóttur, þá á Eyri í Skötufirði. Þau Gunnlaugur og Steinunn eignuðust eina dóttur, Fanneyju móður Guðmundar og systkina hans. Ekki varð meira úr samvistum þeirra Gunnlaugs og Steinunnar. Han hvarf fljótlega af landi brott og dó ókvæntur í Ameríku 14. mars 1956. Um 12 ára aldur fluttist Guð- mundur með foreldrum sínum og systkinum til Bolungarvíkur. Var Benedikt faðir þeirra þá farinn að heilsu og dó hann nokkrum árum síðar. Næstu árin vann Guðmundur að ýmsum störfum t.d. fór hann á matreiðslunámskeið og var um skeið matsveinn á bátum. 18 ára gamall fór Guðmundur til Dan- merkur og vann þar í 1 ár á búgarði. Það má heyra það á Guðmundi, að þetta hafi veri gott og skemmtilegt ár og hann hafi lært þar mikið. Þegar heim kom fór Guðmundur að vinna við múr- verk og vann í þeirri iðn um 7 ára skeið. Þótt Guðmundi byðist gott framtíðarstarf við múrverkið, því að hann er maður mjög vel verk- hagur, þá fannst honum tími til þess kominn að snúa sér að líf- rænni viðfangsefnum. Guðmund- ur settist í Garðyrkjuskóla ríkis- ins á Reykjum í Olfusi og var þar 1957—60. Að loknu námi var hann um skeið ráðunautur Sambands sunnlenskra kvenna. Árið 1963 gerðist Guðmundur garðyrkjubóndi í Reykjanesi við Djúp og var jafnframt ráðsmaður Héraðsskólans í Reykjanesi. Árið 1967 hætti Guðmundur störfum í Reykjanesi og fluttist suður á land. Vann hann þá eitt ár hjá Ingimar Sigurðssyni í Fagra- hvammi við Hveragerði. Nú er komið að þeim tímamót- um, sem undirrituðum eru kærust og þeim, sem biðja hann fyrir árnaðaróskir. Árið 1968 fluttist Guðmundur að Barnaheimilinu Sólheimum og tók þar við garðyrkjustörfum. Guðmundur mun alltaf hafa haft áhuga á lífrænni ræktun, en á Sólheimum komst hann í beint samband við hana. Á Sólheimum hefur aðeins verið lífræn ræktun og hvorki notað eiturefni eða tilbúinn áburður í garðræktinni. Stjórnandi heimilisins var þá hin merka kona Sesselja Hreindís Fimmtugur: Kristján revisor Kristjánsson Augnabrúnir sólbakaðra baðdísanna lyftast þegar Kristján revisor og fungerandi endurskoð- andi endurnærist í hollustur.ni og sprangar vöðvastæltur eins og Tarzan í mittisskýlu einni klæða á vatnsblautum börmum Laugar- dalslaugar. Þegar þessi bringu- breiði loðinbarði og kvennaljómi teygar og sogar í sig súrefnið eins og stálfjaðraður lyftingameistari gengur kafloðinn brjóstkassinn óralangt út eins og kommóðu- skúffa af súpergerð. Freudískur ungpíukliður fer um laugarnar og skerandi skrækir eru ærandi eins og í kríugeri. „Gvöð, hvað hann er draumó og töff!“ heyrist úr einu sundlaugarhorninu meðan nokkur stykki af smá-sundpíkum falla sem snöggvast í yfirlið og sökkva til botns eins og skyndilömuð loðnutorfa. Síðan stakk kappinn sér með tilþrifum í djúpið og svamlaði nokkra hringi með sporðaköstum innan um kvenfisk- inn líkt og hákarl í sjóðbullandi síldarsjó á miðju Grímseyjarsundi og loðnan flaut aftur lifandi upp. Þetta var í sólskininu í sumar þegar stirndi á fagurskapta og sólbrúna álfakroppana í Laugar- dal. Glannalegar gljátíkur í bíkini kölluðu til mín og spurðu: „Er hann að norðan þessi loðni og sexí apabróðir?" „Viltu fræða okkur eitthvað um kauða?“ Sjálfsagt, dúfurnar mínar, svaraði ég. Hann er ekki í nánari ættartengslum við frændur okkar apana en þið og ég, táturnar mínar, þó að hann sé loðinn í bak og fyrir. Aftur á móti er hann af auðsælli akureyrskri bílakóngsfjölskyldu, þar sem Kristjáns- og Friðriksnöfnin skipt- ast á með sama munstri og í dönsku konungsættinni. Danskar fyrirmyndir í fleiru en nafngiftum voru jafnan í hávegum hafðar fyrir norðan. Kristján Kristjáns- son er skírnarnafnið hans, en jafnan kallaður Ford júníor á Akureyri. Hann er nú búsettur hér í borg, sannkallaður borgar- skrautuður, mikill gleðimaður og glaumgosi líkt og hertoginn af Windsor og nafni hans Kristján fjórði forðum daga. Þó myndi júníorinn aldrei fara að, eins og þessi frægi og fyrirferðamikli danakonungur og ríða með ást- meyjum sínum í hestvagni upp Sívalaturn. Aftur á móti býður júníorinn vinkonum sínum með elegansa upp á einn eða tvo snúninga hringinn í kring um hnöttinn í þotu. „Hvaða símanúm- er hefir þessi þotu-Ford þarna að norðan?" spurði ein með áfergju og nýtilkomna sölumennsku í svipnum eða drög að rammasamn- ingi um ástir og æsandi ævintýri í væntanlegri hnattferð. 38738 svara ég, sem hofróðan reit til minnis með augnaháralit á annað lærið á sér. „Góða ferð,“ sagði ég um leið og ég hélt til míns heima, þar sem hnattferðir berast aldrei í tal. Kristján júnior er fæddur í gamla og horfna Esjuhúsinu við Ráðhústorg á Akureyri 2. september, 1929. Foreldrar hans voru glæsihjónin Málfríður Friðriksdóttir af Skeggstaðaætt og Kristján Kristjánsson bíla- kóngur. Hann átti Bifreiðastöð Akureyrar og rak Fordumboðið og var einn meðal stofnenda Flug- félags íslands. Fyrir utan að reisa stórhýsið Hótel Esju í Reykjavík var hann bæði af Illugastaða- og Reykjahlíðarætt, maður stórhuga, djarfur, glaður, og gamansamur til hinztu stundar. Júníorinn var snemma vaskur og knár og mikill fyrir sér. Barnungur gerðist hann fyrirliði samprakkaranna við Ráðhústorg. Hann var skytta slyng líkt og Vil- hjálmur Tell, sem klauf epli af höfuðhvirfli með bogaör. I upp- vexti Kristjáns mun sú íþrótt að mestu leyti komin úr tízku. Því urðu oft virðulegir góðborgarar staðarins að láta sér lynda hviss- andi skæðadrífu af steinvölum, snjókúlum og nýbökuðum drullu- kökum frá Kristjáni og köppum hans þegar svartir og sorglegir harðkúluhattarnir komu í fókus. Nú er hann fyrir löngu vaxinn frá slíku bernskusprelli, þó að grunnt sé stundum ennþá niður á play- boy-eðlið þegar brugðið er á leik og brynnt sér, sem kemur æ sjaldnar fyrir Kristján í seinni tíð. Þorsti okkar margra fer mjög þverrandi með aldrinum. Það er á misskilningi byggt, að slík hugar- farsbreyting stafi alltaf af dyggð, heldur mætti með sanni segja að umskiptin stafi miklu fremur af dvínandi hreysti plús sjálfsmeð- aumkun og kvíða fyrir síauknum þjáningum dagana eftir drykkju. Kaupmenn athugið Til sölu svo til nýjar „Beantalks" innréttingar og nýr IVO-djúpfrystir ásamt pressu. Hagstæðir greiðsluskilmálar. Upplýsingar í síma 15552 eöa í síma 15593. Sovéskir dagar 1979. Tónleikar og danssýning „Úlítá“ — þjóölaga- og dansflokkurinn frá Kazakhstan, einu af Miöasíu-lýövelda Sovétríkjanna, sýnir í Þjóöleikhúsinu laugardaginn 8. september kl. 15. Einsöngur, kvartettsöngur, hljóöfæraleikur og þjóödansar — alls um 20 sérstæö sýningaratriöi. Aöeins þessi eina sýning í leikhúsinu. Aögöngumiöasala hefst í Þjóöleikhúsinu þriðjudag- inn 4. september. Aögangseyrir 2000 krónur. MÍR. Sigmundsdóttir, brautryðjandi í málefnum vangefinna hér á landi og lífrænni ræktun. Næsta vor eru 50 ár síðan Sesselja stofnsetti barnaheimilið Sólheima og fyrsta verk hennar var að stinga upp garðholu. Sesselja sagði að heil- næm ræktun grænmetis væri undirstaða heilbrigðs lífs. Af því má sjá, að mikið lá við, að góður maður væri í því starfi og reyndi hún alltaf að veija vel í það. Hafði hún þá jafnan tvennt í huga, garðræktina og vistmennina, því að þungamiðjan í öllu starfi henn- ar voru vistmennirnir og. þroski þeirra. Starfsmaðurinn þurfti að vera vingjarnlegur við vistmenn- ina, félagi þeirra og leiðbeinandi og þetta allt á Guðmundur til. Sesselja kunni vel að meta Guðmund og stuðlaði hún að því, að hann færi 2 námsferðir til Danmerkur og Þýskalands til að kynna sér lífræna ræktun. Þótt Guðmundur sé áhugamaður um lífræna ræktun, þá lætur hann ekki kennisetningar binda hendur sínar, þegar honum finnst mikið liggja við. Þegar ég þurfti að hafa tal af Það liggur næstum stundum við, að sumir séu hreinlega öfundaðir, sem ennþá geta sporðrennt eld- vatninu léttilega eins og við Kristján júníor gerðum áreynslu- laust í blóma lífsins. Margir eru samsinnis, þó að færri vilji viður- kenna. Kristján er einstakt snyrti- menni og smekkvís í fatavali, enda hefir hann lagt drjúga rækt við klæðamenninguna án þess að innri maðurinn, sem máli skiptir, hafi orðið útundan á ræktunar- lega vísu andans. Hann gengur alltaf í gljáfægðum, spegilskyggð- um skóm svo að við fyrsta augna- kast mætti ætla, að þar færi óbreyttur „upstairs“-breti í stað einstaks og skemmtilegs akureyr- ings. Megnið af innihaldi garde- róbs garpsins er víst sérhannað í London og New York með himin- háum séntilmannaprísum. En hvað um þann saklausa smekk og lúxusstillta munað þegar litið er til þess, að júníorinn hefir aldrei verið haldinn neinu ógeðfelldu auðsnobberíi né fráhrindandi pen- ingahroka sem breytist ekki með- an hann heldur meðfæddri skyn- semi, húmor og dómgreind. Kannski varðar slíkt ekki síður sjálft hjartalagið, sem er sérlega gott í Kristjáni. í dag siglir Stjáni, ungur í anda og útliti, yfir fimmta áratuginn fullur af fjöri og lífslöngun, enda er öll hormóna- starfsemi ennþá í toppgír og gengur eins og velsmurð margra strokka Fordvél. Eftir að Kristján hafði setið um hríð ásamt Friðriki bróður sínum í Menntaskólanum á Akureyri og lent á hvalbeininu tvisvar eða þrisvar héldu þeir bræður í Sam- vinnuskólann til Jónasar frá Hriflu. Það skýtur nokkuð skökku við, að þar hafa margir af mestu um- svifamönnum einstaklingsfram- taksins setið á skólabekk eins og til dæmis Albert Guðmundsson, Ásbjörn Ólafsson, Rolf Jóhansen, Silli og Valdi og Venni Bjarna frá Húsavík, svo að helztu stórkall- arnir séu nefndir. Frá Jónasi frá Hriflu fóru þeir bræður til fram- haldsnáms í Pittmans College í London og síðar til háskólanáms í Bandaríkjunum. Kristján er nú endurskoðandi að atvinnu og leik- ur sér að margra stafa tölum og allskyns formúlum og útreikning- um með mun meiri nákvæmni en Sölvi gamli Helgason, öðru nafni Sólon Islandus pictor eður listmál- ari. Eins og frægt er orðið tókst Sölva að reikna tvíbura í eina afríkanska og varð annar svartur en hinn hvítur. Kristján á tvo uppkomna syni, fjallmyndarlega, og naumast þarf að taka fram að báðir eru hvítir. Annars hefir landshornasirkillinn Kristján komið víða við um heimsbyggðina og borið niður í flestum heimsálf- um. Það hefir reynzt mörgum góðum drengnum sannkölluð hefndargjöf i og stundum banvænt ólán að erfa jafnmargar milljónir og júníor- inn. Slík uppákoma hefir lagt líf

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.