Morgunblaðið - 31.10.1979, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 31. OKTÓBER 1979
23
Fæddur 29. september 1884.
Dáinn 22. október 1979.
Hann afi er dáinn. Okkur langar
til aö minnast hans með nokkrum
orðum. Hann var fæddur á Geir-
mundarstöðum í Strandasýslu 29.
september 1884. Foreldrar hans
voru Kristín Björnsdóttir og Eyj-
ólfur Eyjólfsson, er þar voru í
húsmennsku. Hann fluttist að Ósi
í Steingrímsfirði með móður sinni
til Þórarins Hallvarðssonar og
Guðmundínu Kristjánsdóttur og
er þar til 22 ára aldurs er hann fer
til Hnífsdals til fiskiróðra og er
þar uns hann kvænist og flytur til
Önundarfjarðar. Hann kvæntist
Hólmfríði Þóru Guðjónsdóttur 25.
desember 1914. Þau bjuggu í
Armúla í Önundarfirði. Þau eign-
uðust 4 börn, þau eru Aðalsteinn,
vinnur í Áburðarverksmiðjunni,
Kristján, póstmaður, Guðmundur,
strætisvagnabílstjóri, Þórunn,
húsmóðir. Þau búa í Reykjavík og
Mosfellssveit. Afkomendur afa
eru orðnir 72. Afi og amma
fluttust suður til Reykjavíkur 1947
og settust að hjá syni sínum í Nesi
við Seltjörn. Síðan fer afi sem
vaktmaður í Arnarholt og var þar
til 85 ára aldurs. Síðan hefur hann
verið hjá Þórunni dóttur sinni.
Amma lifir mann sinn.
Þrátt fyrir háan aldur var afi
andlega og líkamlega hraustur,
þar til fyrir ári að heilsu hans
hrakaði.
Hann spurði svo mikið um
afabörnin og langafabörnin sín til
að vita hvernig þeim vegnaði á
lífsbrautinni. Afi var alltaf svo
ljúfur og góður, það hefur hjálpað
honum síðustu árin þegar ellin
færðist yfir og hann hætti að fara
í sínar vanalegu gönguferðir. Við
þökkum guði fyrir góðar minning-
ar um afa og þökkum honum fyrir
allt og biðjum guð að varðveita
ömmu okkar á þessari sorgar-
stund.
Blessuð sé minning hans.
Dúna og Togga.
Hafsteinn
Björnsson
I dag hefði Hafsteinn Björnsson
miðill orðið 65 ára ef hann hefði
fengið að vera lengur hér á meðal
okkar. En hann er farinn því
enginn ræður sínu skapadægri.
Eg var sitjari hjá Hafsteini í 8
ár og þar sem ég var mágkona
hans töluðum við kannski meira
saman en hann gerði við fólk
yfirleitt, því Hafsteinn var fátal-
aður um hæfileika sína á andlega
sviðinu, því eins og hann sagði
vissi hann minna sjálfur en þeir
sem sátu fundi hjá honum, þá var
hann víðs fjarri og vissi ekkert um
það sem gerðist, en þótti mjög
gaman að heyra ef eitthvað merki-
legt kom fyrir sem oftast var.
Aftur var skyggni hans svo
merkileg að undrun sætti og sagði
hann mér frá ýmsu sem fyrir
hann bar. Langar mig í minningu
hans að segja frá einu sem hann
sagði mér. Hafsteinn var á Hellis-
hólum hjá syni sínum Gísla, sem
þar bjó, var hann einn úti á túni
að raka, fann hann nálægð Run-
ólfs (stjórnanda að handan), var
hann í nokkurri fjarlægð og benti
honum að koma, lagði Hafsteinn
frá sér hrífuna og gekk á móti
Runka en þá hvarf hann. Hélt
Hafsteinn að ekkert væri um að
vera og sneri við, en þá birtist
gamli maðurinn aftur og beygði
Vegna slæmra mistaka, sem urðu hér í blaðinu í
gær við birtingu minningargreina þessara — og
blaðið biður alla hlutaðeigandi afsökunar á, eru
greinar þessar birtar hér í dag eins og þær áttu að
vera.
Þorgeir Guðmundur
Eyjólfsson — Minning
sig niður og eins og hann þreifaði
á heyinu og ýtti því til, en hvarf
við svo búið. Hafsteinn gekk
þangað og einmitt þar sem Runki
þreifaði á jörðinni lá úr sem Gísli
Hafsteinsson hafði týnt deginum
áður er hann var við slátt á
túninu, og í þeirri von um að finna
úrið var hann ekki farinn að hafa
orð á þessu við heimafólkið, urðu
því allir undrandi er úrið kom
þannig til skila.
Já, það er fáum gefið að lifa í
tveimur heimum eins og hann
gerði og þessir heimar voru hon-
um svo nálægir að hann sagði:
þetta er svo stutt, það er eins og
að stíga yfir þröskuld.
Eftir því sem leið á ævina held
ég að hann hafi hlakkað til að
flytja, hann sagðist vita að hann
færi fljótlega, það væri búið að
lofa sér að snögglega yrði klippt á
þráðinn. En hitt bið ég góðan Guð
um og vona að hann bænheyri
mig, að ég fái að deyja í grænu
grasi og vakna aftur uppi á
grænum grasbala. Hann fékk ósk
sína uppfyllta, Guð gaf honum það
fyrir allt sem hann var búinn að
gera fyrir okkur samferðamenn-
ina.
Blessuð sé minning hans.
Elisabet Helgadóttir.
/
Uthlutanir
úr Gjafa-
sjóði Thor-
valdsens-
félagsins
Á 100 ára afmæli Thorvalds-
ensfélagsins, árið 1975, stofn-
aði félagið sjóð, „Gjöf Thor-
valdsensfélagsins*4, með 10
milljónum króna, í þvi skyhi
að styrkja til framhaldsnáms
erlendis þá, sem sérmennta
sig til starfa á stofnunum til
dvalar, kennslu og þjálfunar
vanheilum og afbrigðilegum
börnum og unglingum.
Gjafasjóðurinn hefur alla tíð
verið ávaxtaður á vaxtaauka-
reikningi. Úthlutun úr sjóðn-
um hefur farið fram árlega
undanfarin fjögur ár, og hafa
alls 57 umsækjendur hlotið
styrki úr sjóðnum, samtals að
upphæð kr. 14.775.000.-. Sé
miðað við framfærslukostnað á
þeim tímum, sem úthlutanir
fóru fram á, eru þær að
verðgildi í ár kr. 25.832.000.-.
Lokaúthlutun úr gjafasjóðn-
um fór fram í miðjum ágúst
s.l., og hefur hann því lokið
hlutverki sínu.
Eftirtaldir aðilar hlutu
námsstyrki þessu sinni: Anna
Karin Júlíussen, Dóra Júlíus-
sen, Eyrún ísfeld Gísladóttir,
Guðrún Sigurðardóttir, Gyða
Haraldsdóttir, Helga St. Guð-
mundsdóttir, Jóhann Thor-
oddsen, Karl S. Benediktsson,
Karla Kristvinsdóttir, Matthí-
as Viktorsson, Rósa Steins-
dóttir, Signý Einarsdóttir og
Þorbjörg Sigurðardóttir.
Sandfell hf. var stofnaö af sjómönnum og
útvegsmönnum til aö þjóna sjávarútvegi. Eftir 15
ára þjónustu erum viö stoltir af að geta boðiö
eftirtaldar úrvalsvörur:
• MARBLUE togvíra frá British Ropes
• Flotvörpur frá ENGEL
• Norska toghlera frá BergensMekan-
iske Verksteder
• Franska toghlera frá Morgére
• Plastkúlur frá Plasteinangrun h.f
• Línur, garn og kaðla frá Hampiðjunni hf.
• Bobbinga frá Vélsmiðjunni Odda hf.
• Húöir, keöjur, millibobbinga, lása o.fl.
frá Bretlandi
• Króka, tauma, baujuluktir og belgi frá
Noregi
ALHLIDA VÍRAÞJÓNUSTA
Á VÉLVÆDDU VERKSTÆÐI
ÍSAFIRÐI
Símar. 94-3500 Bkrifstofa
94-3570 vöruafgreiðsla
94-4366 víraverkstæöi