Morgunblaðið - 28.11.1979, Síða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. NÓVEMBER 1979
fHnrgiwiMítóiífo
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guömundsson.
Björn Jóhannsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar:
Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033.
Áskriftargjald 4000.00 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 200 kr.
eintakiö.
Unga fólkið
og Sjálfstæð-
isflokkurinn
Unga fólkið ræður miklu um úrslit þeirra kosninga, sem
fram fara um næstu helgi. Það skiptir líka meira máli
fyrir æsku þessa lands hversu til tekst um landsstjórnina
næstu árin en flesta aðra. Allan þennan áratug upplausnar og
óðaverðbóigu höfum við hjakkað í sama farinu. Verðum við að
þola óbreytt ástand næstu árin eða tekst okkur nú að rífa okkur
upp úr þessu feni? Úrslit kosninganna um helgina munu ráða
miklu um það.
Halldór Blöndal, sem skipar 2. sæti á framboðslista
Sjálfstæðisflokksins í Norðurlandskjördæmi eystra, gerði
afstöðu unga fólksins sérstaklega að umtalsefni í viðtali við
Morgunblaðið sl. laugardag. Halldór Blöndal sagði m.a: „Vorið
1978 batt unga fólkið vonir sínar við Alþýðuflokkinn. Hann
hefur nú brugðist þeim öllum. Vaxtaokrið, óhagstæð lánskjör
og lánsfjárskortur hafa komið mörgum húsbyggjendum á
kaldan klaka. Alþýðuflokkurinn lofaði að setja samningana í
gildi, hann lofaði niðurfellingu tekjuskatts og auknum
kaupmætti. Samningarnir voru ekki settir í gildi. Tekjuskattar
hafa hækkað og verið lagðir á tvisvar sinnum í stað einu sinni
áður. Og kaupmátturinn hefur dregist saman. Þetta veldur því,
að möguleikar ungs fólks til að koma sér fyrir hafa minnkað
verulega. Þess vegna horfir ungt fólk nú til Sjálfstæðisflokks-
ins. Ég er ekki að segja, að það sé afskaplega vongott, en það
gerir sér grein fyrir því að Sjálfstæðisflokkurinn er eina
haldreipið nú.“
Ungt fólk ætti að hugleiða þessi orð Halldórs Blöndals. Þær
vonir, sem aðrir flokkar gáfu ungu fólki fyrir einu og hálfu ári,
hafa ekki orðið að veruleika. Sjálfstæðisflokkurinn einn hefur
nú lagt til, að reyndar verði nýjar leiðir í verðbólgubaráttunni,
sem skiptir miklu um framtíð lands og þjóðar. Er ekki ástæða
til að gefa Sjálfstæðisflokknum tækifæri til að framkvæma
leiftursóknina og standa eða falla með gerðum sínum?
Hitaveituskatt-
ur Ólaf s
Olafur Jóhannesson reynir í athugasemd í Morgunblaðinu í
dag að snúa sig út úr ummælum sínum um verðjöfnun á
hitunarkostnaði og heldur því fram, að hann hafi alls ekki átt
við sérstakan hitaveituskatt heldur vilji hann, að hitunarkostn-
aður þeirra heimila, sem búa við olíukyndingu, verði jafnaður
til móts við hitunarkostnað annarra landsmanna, annaðhvort
með hækkun olíustyrks eða með öðrum sambærilegum hætti.
Þessar tilraunir Ólafs Jóhannessonar til þess að snúa sig út
úr eigin ummælum duga ekki. Skv. frásögn Tímans á sunnudag
sagði hann orðrétt: „Ég verð að svara þessu persónulega fyrir
mig. Ég er með verðjöfnun, þótt kannski sé hættulegt fyrir mig
sem frambjóðanda í Reykjavík að vera svo. En sannfæring mín
er ekki föl fyrir atkvæði og það er mín sannfæring, að
verðjöfnun á upphitunarkostnaði þurfi að koma til.“
Verðjöfnun þýðir, að verði á hitunarkostnaði er jafnað út yfir
alla landsmenn þ.e. að þeir sem búa við lágan hitakostnað
greiði hærra verð til þess að hægt sé að lækka verðið hjá þeim
sem búa við háan hitakostnað. Nú þykist Ólafur Jóhannesson
hafa átt við almenna skattlagningu til þess að hækka olíustyrk
en hvað hefði verið svo „hættulegt" fyrir hann sem frambjóð-
anda í Reykjavík við slíkar hugmyndir? Ekkert.
Það er því alveg ljóst, að í Tímanum á sunnudag kveðst
Ólafur Jóhannesson vilja sérstakan skatt á hitaveitugjöld og
endurtekur það raunar í gær en dregur svo í land, þegar hann
verður var við reiði kjósenda í Reykjavík vegna þessara áforma
hans. Stjórnskipuð nefnd, sem hans eigin ríkisstjórn setti á
fót, segir að leggja þurfi 40% gjald á hitaveitugjöld til þess að
fullur jöfnuður náist og það sýnir, að hugmyndir Ólafs
Jóhannessonar þyða 40% hitaveituskatt á Reykvíkinga og aðra
þá, sem búa við ódýra hitaveitu.
VINSTRI STJÓRNAR RIFIÐ
Hvernig skyldi nú ríkisstjórn
vinstri flokkanna hafa skiliö viö
launafólkiö í landinu? í sárum,
auövitaö. Ekki einungis vegna
kaupránsstefnunnar, heldur
einnig og ekki síöur vegna
skattpíningar, sem er allt aö því
jafnmerkilegt heimsmet og óöa-
verðbólgan. Raunar þarf ekki
fleiri orö um þetta. Kratarnir eru
til aö mynda orðnir svo hræddir
viö eigin stefnu í kaupgjalds- og
efnahagsmálum aö þeir mega
vart vatni halda, ef minnst er á
hana. Þaö er eins og þeir upplifi
gamlar endurminningar um sjálf-
an Þorgeirsbola. Þaö er líka
margt líkt meö vinstristjórninni
og bola. Þjóðin hefur horft á
hann í gervi Ólafslaga berjast viö
Húsavíkur-Lalla Alþýöubanda-
lagsins og Eyjafjarðar-Skottu Al-
þýöuflokksins og hafa þaö verið
sviptingar miklar. Húöin er laus á
bola, en skrokkurinn nýfleginn
og blóörlsa. En nú er í bígerö, aö
þjóöin vísi þeim öllum til neöstu
byggöa. Hún hefur fengiö nóg af
aö horfa upp á hamfarirnar: boli
hefur tekiö á sig ýmsar myndir
eins og í þjóösögunni, „þótti
hann æriö Ijótur og voru flestir
rnenn viö hann hræddir“, eins og
Ólafslög. Hann var ýmist í
mannslíki eöa hunds, „en oftast í
nautslíki meö horn...“
En ekki er þess þó getiö, aö
hann hafi tekiö á sig hákarlslíki.
Þaö kom ekki fyrr en meö Jaws.
Önnur þjóösaga hefur veriö
skrifuö um vinstri stjórnina af
framsýni mikilli. Hún fjallar um
skattpíningarstefnu stjórnarinnar
og er hún í gervi karls nokkurs,
sem haföi þann siö aö taka allan
mat og skammta konu sinni út á
pottinn í þaö og þaö sinniö. Var
konunni mikil raun af nirfilskap
hans, en þau hjón áttu mörg
börn og voru vel viö álnir.
Dag einn þykist karl þurfa aö
fara aö heiman og er tvo daga í
burtu. Lætur þá konan smalann
á bænum skera besta sauöinn
og er hann boröaöur á heimilinu
meö góöri matarlyst, en þá
kemur karlinn heim öllum að
óvörum og fyrr en gert haföi
verið ráö fyrir. Hann sér, aö barn
þeirra hélt á kroþpuöu sauöarrifi.
Karl tekur þaö, skoöar í krók og
kring og segir eins og tollheimtu-
maöur í guösspjöllunum: „Af
hverju er rifiö aö tarna?" Kona
kveöst ekki vita þaö, en kari spyr
sömu spurningar oftsinnis eins
og þeir, sem eiga engin ráö
önnur en aö leggja á nýja og nýja
skatta — og þá ávallt meö þessa
sömu spurningu á vörum: „Af
hverju er þá rifiö?“
Karl háttar án þess aö fá svar,
en vaknar meö háhljóðum næsta
dag og deyr nokkrum dögum
síöar. Konan lætur þrest jarö-
syngja hann, eins fljótt og fram-
ast er unnt, en þegar hann er
kominn í gröfina, heyrist kallaö
úr kistunni: „Af hverju er þá
rifiö?“ Ekki vildu menn kviksetja
bónda og drógu hann upp aftur
úr gröfinni, en eftir þaö bar hann
konu sína aldrei ofurráöa um
nokkurn hlut. Hann spuröi jafnvel
aldrei framar um rifið, þangaö til
hann dó í annað sinn skaplega
og skikkanlega.
En sá er eini munurinn á karli
og vinstri stjórninni, aö hún hefur
nú dáiö þrisvar sinnum og ávallt
meö harmkvælum, svo að há-
hljóöin heyrast um allar trissur.
En aldrei tekur hún samt stakka-
skiptum eins og bóndi og ávallt
spyr hún skattpíndu þjóðina, eftir
aö jaröarförin hefur fariö fram:
„Af hverju er rifiö aö tarna?“
En aö hugsa sér aö enn þá
skuli vera til fólk á íslandi, sem
talar um nýja vinstri stjórn — og
þaö í fúlustu alvöru! Einhvern
tíma var sagt aö útför heföi fariö
svo vel fram, aö þaö væri ástæöa
til aö endurtaka hana. En þaö
veröur ekki sagt um viöskilnað
vinstri stjórnar.
Nú eru sauöirnir margskornir
og gengiö á fóð aö ööru leyti.
Þaö er vá fyrir dyrum. En löngu
eftir aö þjóöinni veröa allar
bjargir bannaðar og fólk stynur
undir skattþíningunni munu
Þorgeirsboli Framsóknar, Húsa-
víkur-Lalli Alþýöubandalagsins
og Eyjafjarðar-Skotta Alþýöu-
flokksins slást um rifiö að tarna.
Eöa mundi ekki vera kominn
tími til að gera leiftursókn gegn
uppvakningum þessum.
'CtlAUKJV