Morgunblaðið - 28.11.1979, Síða 22

Morgunblaðið - 28.11.1979, Síða 22
22 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. NÓVEMBER 1979 „Yið lofum ekki gulli og grænum skógmn_“ f Salome Þorkelsdóttir heimsótti í gær fyrirtæki í Mosfellssveit Friðrik Sophusson á fundi mcð starfsmönnum LandssmiAjunnar í x*r. Ljósm. Mbl. RAX. „Eðlilegt að starfsmenn hefðu forgang um að kaupa fyrirtækið ef ríkið á annað borð tæki ákvörðun um að selja það“ Friðrik Sophusson á fundi með starfsmönnum Lands- smiðjunnar: „SAGAN segir okkur. að fyrir- tæki í einka- eða samvinnurekstri hafa jafnan skilað meiri arði heldur en fyrirtæki í eigu ríkis- ins,“ sagði Friðrik Sophusson fyrrverandi alþingsimaður og frambjóðandi Sjálfstæðisflokks- ins i komandi alþingiskosningum á fundi með starfsmönnum Landssmiðjunnar í gærdag en Friðrik hafði frumkvæði að því að hann var haldinn. „Því tel ég eðliiegt að sem allra flest fyrir- tæki í eigu ríkisins verði færð yfir í önnur rekstrarform. T.d. tel ég eðlilegt að starfsmenn Landssmiðjunnar hefðu forgang að því að eignast sitt fyrirtæki ef það yrði selt. Það er mér ennfremur hulin ráðgáta hvers vegna ríkið á að vera með bundið fé í einu fyrir- tæki fremur öðru. Hvers vegna á ríkið að eiga Landssmiðjuna, en ekki Hamar eða Héðin? Spurning- in er ekki um að selja fyrirtækið ef það gengur vel eða illa. T.d. hefur Landssmiðjan verið rekin með ágóða síðustu árin og ég er þess vegna sannfærður um að þar sitja góðir stjórnendur og starfs- menn fyrirtækisins eru starfi sínu vaxnir," sagði Friðrik ennfremur. „Það hefur komið fram sú skoð- un í blöðum andstæðinga okkar sjálfstæðismanna að við teldum sölu Landssmiðjunnar vera einn þáttinn í því að lækka verðbólg- una í landinu. Þetta er auðvitað fullkominn misskilningur. Sú stefna sjálfstæðismanna að leggja eigi áherzlu á breytt rekstrarform hinna ýmsu ríkisfyrirtækja kemur fram í öðrum hluta stefnu okkar nú fyrir kosningar, en alls ekki í þeim hluta sém fjallar um „Leift- ursókn gegn verðbólgunni". Spurningin um að selja Lands- smiðjuna eins og önnur fyrirtæki í eigu ríkisins kemur fram í þeim hluta stefnu okkar sem fjallar um bætt lífskjör og aukna atvinnu- uppbyggingu," sagði Friðrik ennfremur. Fjölmargar spurningar voru bornar fram til Friðriks á fundin- um: í tillögum frá Sjálfstæðis- mönnum og öðrum hefur oft komið fram að Landssmiðja skuli lögð niður og húsnæðið nýtt til annars en smiðjureksturs, þetta var meðal annars niðurstaða nefndar sem skipuð var af Matthí- asi Á. Mathiesen árið 1977. Hefur starfsfólk Landssmiðjunnar nokkra tryggingu fyrir því að hafa atvinnu í Landssmiðjunni eftir að ríkið hefur sett hana á söluskrá eins og lagt er til í stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins og samanber grein þxna í Mbl. 14. nóvember s.l.? „Ég tel að starfsfólkið hafi þar jafnan rétt og það fólk sem hjá einkafyrirtækjum vinnur, það er alltaf fyrir hendi sá möguleiki að einkafyrirtæki gangi kaupum og sölum. Ég tel hins vegar að leggja eigi áherzlu á að gera starfs- mönnum fyrirtækisins sjálfum kleift að kaupa fyrirtækið og njóta sjálfir þess ágóða sem af rekstrin- um verður. í því sambandi mætti nefna að til gæti komið sameign- araðild viðkomandi lífeyrissjóða og jafnvel viðkomandi sveinafé- laga járniðnaðarmanna." Þá var eftirfarandi spurning borin fram: í grein þinni í Mbl. 14. nóvember s.l. og í stefnuyfirlýs- ingu Sjálfstæðisflokksins kemur fram að ríkisfyrirtæki skuli seld og andvirði þeirra notað til að kaupa hlutabréf í nýjum, áhættu- sömum fyrirtækjum. Einnig stendur: „Rétt nýting fjármagns er einn mikilvægasti þátturinn í lífsbjargarviðleitni einstaklinga og þjóða". — a) Telur þú það rétta nýtingu á almannafé að nota það til þess að styrkja fyrirtæki með- an um taprekstur er að ræða en láta síðan einstaklinga hirða hagnaðinn? — b) í blaðinu „Bákn- ið burt“, dagsett 1. marz 1977, segir í grein sem ber yfirskriftina „Urelt skipulag og enginn at- hafnavilji": „Þessi stefna leiðir líka til þess að reynt er öðru fremur að fá ríkisvaldið til þátt- töku í oft varasömum fyrirtækjum þeim til bjargar". Hvernig sam- ræmist þetta sjónarmið því að ríkið leggi fé í áhættusöm fyrir- tæki? — „Varðandi fullyrðingu um að leggja fé í áhættusöm fyrirtæki er því til að svara að þar voru skilyrðin mun fleiri eða fimm talsins, svo sem að þau skiluðu arði og væru á allan hátt þjóð- hagslega hagkvæm. Varðandi lið a í spurningunni svara ég „Nei“. Varðandi lið b vil ég segja að það sem fyrir okkur vakir er einfald- lega það að fyrirtæki séu rekin á hagkvæmnisgrundvelli. í dag er málum þannig komið, að það getur verið vandkvæðum bundið að fara á hausinn. Þetta er auðvitað fráleitt, illa rekin fyrirtæki verða að rúlla, annað er aðeins byrði á þjóðfélaginu," sagði Friðrik. HMM:792 TNR:7 JU:0,7 Þá var Friðrik að því spurður hvort hann hefði kynnt sér starfsemi Lands- smiðjunnar og hvort hann hefði kynnt sér skoðanir þeirra sem Landssmiðjan hefur veitt þjón- ustu sína á því hvort óhagstætt væri að skipta við hana og hvort ætti að selja hana. Ennfremur hvort hann vissi hversu mikinn gjaldeyrissparnað framleiðsla Landssmiðjunnar hefði í för með sér. — „Ég hef auðvitað kynnt mér starfsemi Landssmiðjunnar eftir föngum og tel mig þekkja starf- semi hennar mæta vel. Lands- smiðjan er auðvitað ekki eina fyrirtækið sem ég hef kynnt mér, heldur hef ég kappkostað að ! kynna mér rekstur þeirra sem flestra. Varðandi viðskiptavini Landssmiðjunnar get ég sagt að ég hef við þá rætt og veit að þeir eru ánægðir með þá þjónustu sem þeir þar fá, eins og t.d. Skipaút- gerð ríkisins. Ég hef hins vegar ekki spurt þessa aðila hvort æski- legt væri að selja hana, ég er eigi að síður sannfærður um að þeir ættu eftir sem áður viðskipti við hana hvort sem hún væri ríkisfyr- irtæki eða einkafyrirtæki. Um spurninguna hvort ég viti hversu mikið gjaldeyrissparandi fram- leiðsla Landssmiðjunnar sé, get ég aðeins sagt, að mér er fullljóst að frameiðslan er mjög gjaldeyris- sparandi, en hversu mikið veit ég ekki. Þá var eftirfarandi spurning borin fram: „í grein í blaðinu „Báknið burt“, frá 1. marz 1977, sem Heimdallur og SUS gáfu út meðan þú varst formaður SUS, er eftirfarandi málsgrein: „í ríkisfyr- irtækjum einkennast viðhorf starfsmanna frekar af því að fá sem mest fyrir sem minnst, því þeir þykjast vissir um að fyrir- tækið þoli öll þau áföll sem á því kunna að dynja, vegna hins sterka aðila sem á bak við stendur. Eins sjá þeir að úreltu skipulagi og rekstri er haldið til streitu gegn- um þykkt og þunnt og því ekki um annað að gera en að dingla með og sleppa sem bezt frá öllu saman“. — Þessi ummæli virðast eiga við ríkisfyrirtæki almennt og þar af leiðandi starfsmenn þeirra líka. Fjórtán af starfsmönnum Lands- smiðjunnar eru ríkisstarfsmenn. Eiga þessi ummæli við þessa hópa, eða getur þu bent á einhvern úr hópi starfsmanna hér sem þessi ummæli eiga við? Ef þessi um- mæli eiga ekki við starfsfólk Landssmiðjunnar, í hvaða ríkis- fyrirtækjum vinnur það starfsfólk sem við er átt? — „Þarna er auðvitað ekki átt við neina starfs- menn sérstaklega heldur er verið að reyna að gera glöggan mun á þeim aðstæðum sem starfsmenn einkafyrirtækja annars vegar búa við og starfsmenn ríkisfyrirtækja

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.