Morgunblaðið - 07.02.1980, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. FEBRÚAR 1980
11
Betri er kona í náttkjól
en snurða á þræði
ÞJÓÐLEIKIIÚSIÐ:
NÁTTFARI OG NAKIN
KONA.
Tveir skopleikir:
VERT' EKKI NAKIN Á VAPPI
eftir Georges Feydeau.
Þýðing: Flosi Ólafsson.
Leikstjóri: Benedikt Árnason.
BETRI ER ÞJÓFUR í HÚSI
EN SNUÐRA Á ÞRÆÐI
eftir Dario Fo.
Þýðing: Úlfur Hjörvar.
Leikstjóri: Brynja Benedikts-
dóttir.
Lýsing: Kristinn Daníelsson.
Leikmynd og búningar: Sigur-
jón Jóhannsson.
Þjóðleikhúsið sýnir nú tvo
íétta skopleiki eftir þá Georges
Feydeau og Dario Fo. Má ætla að
leikhúsið hafi ekki viljað vera
lakara en önnur leikhús sem með
góðum árangri hafa boðið upp á
kræsingar af þessu tagi að und-
anförnu. Það verður reyndar að
segja að hlutverk Þjóðleikhúss
hlýtur m.a. að vera að bjóða upp
á afþreyingu öðru hvoru, enda
njóta slík verk mikilla vinsælda
og eru kærkomin í skammdeg-
inu.
Lelkiist
eftir JÖHANN
HJÁLMARSSON
Vert’ ekki nakin á vappi eftir
Frakkann Georges Feydeau
(1862—1921) er afbragðsvel sam-
inn skopleikur. Feydeau er
Islendingum að góðu kunnur.
Hann er einn þeirra höfunda
sem hafa verið endurmetnir á
síðustu áratugum og það mat
verið honum mjög í hag. Sýning
Þjóðleikhússins á Vert’ ekki
nakin á vappi er með bestu
sýningum sem þar hafa sést
lengi. Það fer ekki framhjá
neinum að Sigríður Þorvalds-
dóttir fer á kostum í hlutverki
Clarisse, þingmannsfrúarinnar
sem með hneykslanlegri fram-
komu sinni gerir framadrauma
manns síns að engu. Hún struns-
ar um íbúð þeirra hjóna á
náttkjól og með hatt, manni
sínum til sárrar gremju og
mikilvægum gesti hans til furðu.
Þessi gamli franski húmor á
kannski ekki greiða leið að
klakabrynjuðum íslendingum,
en þó gat ég ekki betur séð og
heyrt en leikhúsgestir á þriðju
sýningu skemmtu sér vel. Túlk-
un Sigríðar Þorvaldsdóttur var
með miklum ágætum. Gaman
var einnig að sjá Gísla Alfreðs-
son ná sterkum tökum á hlut-
verki þingmannsins Ventroux.
Þar átti sér stað eftirminnileg
persónusköpun. Það er eiginlega
orðið sjálfsagt að Valur Gíslason
geri allt vel sem hann tekst á
hendur. Hann var ákaflega
franskur og sannfærandi í hlut-
verki hins brokkgenga heiðurs-
manns Brumpillons borgar
stjóra. Stjarfan þjóninn, Viktor,
lék Sigmundur Örn Arngríms-
son með hæfilegum ýkjum.
Blaðamann Kvöldblaðsins, De
Jaival, túlkaði Flosi Ólafsson og
minnti á Sancho Panza spari-
klæddan. Flosi hefur þýtt leikrit
Feydeaus lipurlega.
Vert’ ekki nakin á vappi er að
vísu græskulaus skopleikur. En
það er alvara undir niðri eins og
jafnan hjá Feydeau. Sumt í
leiknum segir okkur ekki svo
lítið um okkar eigin stjórnmála-
menn, ekki síst nú þegar margir
virðast komnir í sjálfheldu og
eru jafnvel stoltir af því.
Dario Fo er eitt af uppáhalds-
leikskáldum undirritaðs. En ein-
hvern veginn tókst miður að
sýna okkur skop hans í Betri er
þjófur í húsi en snurða á þræði.
Teflt var fram góðum leikurum,
en aðeins einn þeirra fékk ein-
hvern hljómgrunn. Það var
Margrét Guðmundsdóttir í hlut-
verki Önnu; hún virtisj; fyllilega
skilja hvernig á að túlka Fo.
Erlingur Gislason var að vísu
nokkuð góður í hlutverki Anton-
io, en hinir leikararnir virtust
mér utangátta, og spenntir og
yfirdrifnir til að passa í hluverk
sín. Ég undanskil að vísu Sig-
mund Örn Arngrímsson í
minnsta hlutverkinu. Hann fékk
ekkert tækifæri til að flytja
okkur misheppnaðan Fo.
Úlfur Hjörvar þýðir Betri er
þjófur í húsi en snurða á þræði
og ferst það vel. Líka getur
maður verið sáttur við leikmynd
og búninga Sigurjóns Jóhanns-
sonar.
Ég vil að lokum gera athuga-
semd við það sem stendur í
leikskrá um Dario Fo og leikhús
hans. Mér finnst fróðlegt að vita
að hið merka leikhúsfólk, hjónin
Brynja Benediktsdóttir og Er-
lingur Gíslason, hafa kynnst
persónulega hjónunum Dario Fo
og Franca Rame sem svo margt
gott hafa lagt til leiklistarmála á
Italíu. Að Franca hafi orðið fyrir
pólitískum ofsóknum hljóta allir
að harma. En ég skil ekki hvers
vegna þarf að leggja jafn mikla
áherslu á pólitíska innrætingu
óg gert er í leikskránni þegar
saklausir leikhúsgestir í Þjóð-
leikhúsinu koma til að sjá frem-
ur meinleysislegan skopleik um
vandræðalega borgara í fram-
hjáhaldshugleiðingum og heið-
arlega þjófa sem verða á vegi
þeirra. Fyrir alla muni, þið sem
skrifið í leikskrá, veljið ykkur
réttan vettvang til að koma
skoðunum ykkar á framfæri. I
þessu sambandi má einnig
minna á að leikskrá Þjóðleik-
hússins hefur lengi verið á
fremur tilþrifalitlu máli og gild-
ir það reyndar um fleiri leik-
skrár sem réttar eru að fólki.
Gagnrýnandi nennir ekki að
tíunda þetta í hvert skipti sem
hann fer í leikhús. En hér er á
það minnt.
Valur Gíslason, Gísli Alfreðsson og Sigríður Þorvaldsdóttir í hlutverkum sínum.

9<,4,V)f 4%f/ó>-
m • 3Oo Ut4 '■
r

W -- ^
VUh\álmur
Villýálniason
50-70%
afsláttur á öllum plötum
og kassettum
Vegna flutninga á vörulager og breytinga höfum viö
innkallaö allar eldri plötur og kassettur og seljum nú á
rýmingarsölunni á mjög lágu verði.
AHt plötur og kassettur, sem ekki veröa lengur til sölu í verzlunum, en engu aö síöur vandað
og vinsælt efni. Barnaefni, kórsöngur, einsöngur, harmonikumúsik, gamanefni, popmúsik
og mikið af dans- og dægurlögum.
Ódýrustu stóru plöturnar kosta aðeins kr.
r, • IUUUl“
Rymingarsalan er i
VÖRUMARKAÐNUM
Ármúla.
i