Morgunblaðið - 05.06.1980, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. JÚNÍ1980
31
Sigurður Baldvins-
son - Minningarorð
Hinn 18. maí s.l. lést í Borg-
arspítalanum elskulegur bróðir
minn Sigurður Baldvinsson. Að
hann skuli vera horfinn sjónum
okkar er okkur öllum erfið og
sársaukafull staðreynd.
Sigurður Baldvinsson fæddist í
Rvík hinn 20.5. 1941, sonur hjón-
anna Kristínar Sigurðardóttur og
Baldvins Sigurðssonar.
Hann lærði prentiðn í
Reykjavík og starfaði við hana hér
og í Noregi.
Hann var einnig tónlistarmaður
af guðs náð og voru fá hljóðfærin
sem hann lék ekki á. Hann naut
þess að hlusta á góða tónlist og
hafði miklar mætur á jassmúsik.
Hann var sjálfur virkur hljóð-
færaleikari hérna á íslandi og
einnig lék hann í hljómsveitum í
Noregi.
Hann hafði komið til landsins
þremur dögum áður en hann lést,
til þess að kveðja föður sinn
hinztu kveðju, og fær hann inni-
legar þakkir fyrir það.
Sigurður var dulur maður og
virtist oft fáskiptinn, en í raun og
veru var hann félagslyndur og
viðkvæmur en alvörugefinn og
raunsær. Á sumri komanda var
ákveðið að hann kæmi alkominn
til íslands. Við sem þekktum hann
vel, vissum að það var hans
draumur að koma heim.
En eigi má sköpum renna.
Draumur hans varð ekki að veru-
leika. Við systur hans og foreldrar
höfðum lengi beðið eftir heim-
komu hans.
Orð mín verða ekki mörg, en ég
þakka honum allt, sem hann var
mér. Ég veit að fjölskylda hans og
dæturnar þrjár í Noregi þakka
honum einnig allt sem hann var
þeim.
Blessun guðs fylgi honum á
framandi slóðum. Hrafnhildur.
Egill Johnson
Minningarorð
Fæddur 24. október 1889
Dáinn 25. febrúar 1980
25. febrúar í vetur lést í
Vancouver í Kanada Egill John-
son eftir stutta legu.
Hann var fæddur á Flanka-
stöðum á Miðnesi 24. okt. 1889,
sonur hjónanna Margrétar Þór-
arinsdóttur og Jóns Olafssonar,
bónda í Vallarhúsum á Miðnesi,
frá Fjalli í Landsveit.
Egill ólst upp í Vallarhúsum
ásamt yngri bróður sínum, Ingi-
mari, sem fórst með mb. Njáli
frá Sandgerði 10. febrúar 1922.
Egill stundaði nám í Flens-
borgarskóla í Hafnarfirði og var
svo til sjós víðs vegar um landið.
Einnig fór hann til fiskiveiða til
Kanada og var þar einn vetur,
kom svo heim, en fluttist alfar-
inn þangað 1920, með fjölskyldu
sína.
Hann var þá kvæntur Rann-
veigu Jónsdóttur frá Kirkjubóli
á Miðnesi, þau áttu þá þrjú börn,
Jóhönnu, Jón og Egil og önnur
þrjú eignuðust þau í Kanada,
Ingimar, George og Diane.
Eftir komuna til Kanada fór
hann að vinna hjá ríkisjárn-
brautunum og bjó þá í Saskat-
chewan, og vann þar uns hann
komst á eftirlaun. Þá fluttust
þau Rannveig vestur til Van-
couver B.C. enda börn þeirra
komin þangað.
Egill kom í nokkrar kynnis-
ferðir til íslands og dvaldi t.d. í
einni slíkri á Hrafnistu í rúmt
ár, síðast kom hann hingað
sumarið 1972.
Hann fylgdist alla tíð sér-
staklega vel með öllum málum
hér og var í bréfasambandi við
marga vini og frændur hér,
einnig hafði hann mikið sam-
band við íslendinga á vestur-
ströndinni og sótti allar sam-
komur sem þeir héldu, meðan
heilsa leyfði.
Hann varð fyrir því óhappi,
þegar hann var 84 ára, að detta
og lærbrotna og var eftir það að
mestu bundinn við hjólastól, og
dvaldi eftir það á hjúkrunar-
heimili, en hélt að öðru leyti
líkamlegri og andlegri heilsu og
fylgdist vel með fram á síðasta
dag.
Rannveig lifir mann sinn og
börn þeirra eru öll búsett í
Vancouver og nágrenni.
Vinir og frændur Egils kveðja
hann og þakka honum tryggð
hans og ræktarsemi við gamla
landið. tt |
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina.
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast i
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera i sendibréfs-
formi. Þess skal einnig getið
af marggefnu tilefni að frum-
ort ljóð um hinn iátna eru
ekki birt á minningarorðasið-
um Morgunblaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með
góðu linubili.
Birt með leyfi I.andmælint[s Islnnds.
Meðfylgjandi sumarþáttur hóf göngu sína hér í blaðinu
í fyrra og varð vinsæll af þeim sem vilja nota frístundir
sinar yfir sumarmánuðina til þess að viðra sig á tveimur
jafnfljótum. Eins og menn muna kannski, er það
meginmarkmið þessara pistla að kynna mönnum aðgengi-
legar og skemmtilegar gönguleiðir ekki allt of fjarri
þéttbýlinu hér á höfuðborgarsvæðinu. — Og hefst nú
gangan á nýjan leik.
í?.,, .-ö
Spölkorn
útí
buskann
Umhverfis
Skarðsmýrarfiall
Á fyrri hluta þessarar aldar var
Kolviðarhóll einn þekktasti gisti-
staður landsins. Þar áttu leið um,
allir þeir, sem ferðuðust um Hell-
isheiði, fjölmargir þáðu þar gist-
ingu og annan beina. Nú er þar
annað að sjá. Háreista, glæsilega
húsið horfið og grunnur þess
jafnaður við jörð. Túnið þýfður
sinuflóki, og einu merki þess liðna,
er grafreitur síðustu gestgjafanna,
sem byggðu þennan stað. Hann
stendur fyrir sunnan bæjarhólinn
og ber vitni um það þrek og
þrautseigju er þeir bjuggu yfir,
sem hér lifðu og störfuðu.
Við hefjum ferð okkar umhverfis
Skarðsmýrarfjall héðan frá Hóln-
um, og því komumst við ekki hjá
því, að rifja örlítið upp minningar
frá liðinni tíð, um leið og við
leggjum af stað í gönguna. Við
stefnum á Hellisskarðið, sem er
milli Skarðsmýrarfjalls og Stóra-
Reykjafells. Um Hellisskarö hefur
vegurinn austur Hellisheiði legið
frá öndverðu allt þar til akvegur-
inn var lagður um þær slóðir, sem
hann er nú. Uppi á skarðsbrúninni
köstum við mæðinni um stund og
lítum til baka. Útsýnið hefur
fríkkað nokkuð og við sjáum vestur
yfir Svínahraunið, þar sem það
hefur runnið í áttina að Kolviðar-
hóli og Húsmúlanum, ofan á
grónu, eldra hrauni. Vísindamenn
telja, að Svínahraunið hafi runnið
um árið 1000 og sé austasti hluti
þess hið svokallaða Kristnitöku-
hraun, sem frægt er af þeim
ummælum, sem höfð eru eftir
Snorra goða á Alþingi það ár.
Frá Hellisskarði tökum við
stefnuna austur með Skarðsmýrar-
fjalli. Þessi hluti leiðarinnar er
sléttur undir fæti, því ökuslóðir
liggja meðfram fjallinu, færar
flestum bílum, enda eiga margir
leið hér um vegna skálanna, sem
reistir hafa verið inn með fjallinu
austanverðu. Hérna er hraun undir
fæti, því eldstöðvar eru margar um
þessar slóðir og hefur hraun frá
þeim runnið upp að fjallshlíðinni.
Forfeður okkar völdu sér gjarnan
veg um landslag líkt og þetta, því
milli hrauns og hlíðar, eins og hér
er landið oftast slétt, sandorpið og
greiðfært yfirferðar. Þetta er forn
íeið og var fjölfarin fyrrum milli
Grafnings og byggðarinnar við
Faxaflóa.
Við fetum okkur áfram og nálg-
umst austurhorn Skarðsmýrar-
fjalls. Þar rennur Hengladalsáin
fram. Hún á upptök sín í suður-
hlíðum Hengils og í Innstadal,
fellur þaðan um svonefnd þrengsli,
meðfram Litla-Skarðsmýrarfjalli
og suður á Kambabrún. Fram af
brúnni fellur hún í þröngu gili, í
fögrum fossum, niður í Reykjadal
og framhjá Hveragerði. Heitir hún
þá Varmá. Við skulum ganga að
ánni við Þrengslin og skoða gljúfr-
in, sem hún hefur mundað þar, en
síðan höldum við upp með ánni og
inn í Innstadal.
Innstidalur er luktur fjöllum að
mestu. Fyrir botni hans gnæfir
Hengillinn, en í suðurátt opnast
hann um þröngt skarð, á milli
Sleggju og Skarðsmýrarfjalls. Áð-
ur en við höldum út dalinn, skulum
við ganga upp að hverunum, sem
eru innst í dalnum. Þetta eru
kröftugir hverir og stíga reykirnir
hátt í loft upp í kyrru veðri.
Örskammt í norðvestur af stóra
gufuhvernum er hár móbergsklett-
ur móti vestri. Ofarlega í klettin-
um er hellir og grastó lítil þar fyrir
framan. Ekki er fært nema fyrir
góða klettamenn í helli þennan. En
hann á sína sögu, því þar hafa
fundist leyfar af grjóthleðslu og
nokkuð af beinum. Bendir allt til
þess, að einhverntíman fyrr á
öldum hafi sakamenn dvalið hér,
þótt engar kunnugar heimildir
greini frá því, enda er hann_ hið
ágætasta fylgsni.
Frá hvernum röltum við í róleg-
heitum suður dalinn. Hér er frið-
sælt og sumarfagurt, slétt undir
fæti um gróðursælar grundir og
ekkert liggur á. En innan stundar
stöndum við í skarðinu sem fyrr er
nefnt og héðan blasir við útsýnið
yfir Húsmúlann, Svínahraun,
skíðaskálana sunnan undir Skarðs-
mýrarfjalli og Kolviðarhól, þar
sem bíllinn bíður okkar. Nokkuð
bratt er niður úr skarðinu og því
betra að fara varlega, en þetta
hefst allt að lokum.
Ef veður er bjart og nægur tími
er ekkert sjálfsagðara en gefa sér
tíma til að skreppa upp á Skarðs-
mýrarfjallið, eða fjallshrygginn
vestan við Innstadal. Þetta eru
frábærir útsýnisstaðir og ferðin
þangað margborgar sig.
Að lokum er rétt að geta þess, að
sunnudaginn 15. júní n.k. verður
göngudagur Ferðafélags íslands,
sá annar í röðinni. Gönguleið þess
dags hefur verið valin umhverfis
Skarðsmýrarfjall. Væntanlega
kemur þú með, lesandi góður.