Morgunblaðið - 17.07.1980, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. JÚLÍ1980
19
Ég kom á tilsettum tíma og hitti
fyrir utan borgarráðsherbergið
Albert Guðmundsson og bað hann
skila til borgarstjóra, að ég væri
kominn. Síðan kom borgarstjóri
fram og sagði, að því hefði verið
neitað, að ég kæmi á fundinn og
bað mig senda inn skriflegt form-
legt erindi, svo að hægt væri að
taka málið fyrir.
Ég átti ekki orð, en fékk að vita
stuttu seinna hvað hafði gerst. Ég
fór við svo búið og skrifaði borg-
arráði bréf. dags. 3. júlí 8.1.
Ég fór siðan úr bænum og kom
aftur s.l. föstudag og varð þá
áskynja um hvað gerst hafði.
Það, sem gerðist á fundi borg-
arráðs 8. júlí s.l. var einfaldlega
það, að erindi mitt var borið undir
atkvæði. Formaður borgarráðs ,
Kristján Benediktsson og Adda
Bára Sigfúsdóttir guldu því já-
kvæði sitt, Þrír sátu hjá: Davíð,
Sjöfn og Albert. Þar með var
brugðið fæti fyrir hljómsveitina í
þessu máli. Samkvæmt fundar-
sköpum fellur málið, þar sem
þátttaka í atvkæðagreiðslu er
ónóg, ekki helmingur fundar-
manna; fær ekki stuðning, eins og
það er kallað. Skötuhjúin gátu því
fellt málið án þess að greiða
atkvæði gegn því og geta því sagt
á eftir með filmbros á vör, að
Sinfóníuhljómsveitin sé alls góðs
makleg.
Þessi afgreiðsla þýðir þó það, að
mínu viti, að málið geti borið aftur
fyrir borgarráð, og mun ég freista
þess, þegar þessir varamenn fara,
að bera erindi mitt upp aftur fyrir
aðalmönnum borgarráðs og fá úr
því skorið, hvort það fær þá ekki
meiri stuðning en 8- júlí.
I bókun Davíðs Oddssonar á
borgarráðsfundi síðar og í viðtali
hans við Morgunblaðið eru villur,
sem ég þarf að leiðrétta.
VIII
Davíð segir í viðtalinu við Morg-
unblaðið, að ekkert liggi á í þessu
máli, það megi taka það upp um
áramótin við gerð fjárhagsáætl-
unar. Aftan í þessa fölsku for-
sendu hnýtir hann þvi gamal-
kunna, að Sinfónúhljómsveitin sé
alls góðs makleg!
Davíð hefur sem sé ekki lesið
bréfið mitt til borgarráðs en þar
kemur fram að við verðum að fara
að tilkynna þátttöku, ef við getum
vænst þess að fá að vera með.
Hljómleikahald, eins og hér um
ræðir, kostar langan undirbún-
ingstíma og listahátíðin í Wiesba-
den getur ekki beðið í óvissu fram
í desember eða janúar með að fá
svar frá okkur.
IX
Ég er fulltrúi borgarstjórnar i
heild í stjórn Sinfóníuhljómsveit-
arinnar en ekki einhverra afla
innan hennar. Davíð þarf því ekki
með bókun að kvarta undan því,
að ég tali ekki um málið við
„minnihlutann". Innan þess
„minnihluta" sem Davíð er hér að
tala um, eru menn bæði með og
móti Sinfóníuhljómsveitinni og er
því þýðingarlaust að tala við
„minnihlutann" sem slíkan. Hið
sama gildir um „meirihlutann",
svo sem afstaða Sjafnar ber vott
um.
Þess vegna óskaði ég eftir því að
fá að koma á fund borgarráðs og
útskýra málið og leggja það fyrir
allt ráðið. Borgarstjóri boðaði mig
á fundinn. Þegar hins vegar end-
anlega var gengið frá dagskrá
fundarins, lagðist Sjöfn Sigur-
björnsdóttir eindregið gegn því að
ég kæmi á fundinn og sagði:
„Hann getur bara skrifað**.
Af þessum ástæðum (!) fékkst
málið ekki tekið fyrir á borgar-
ráðsfundi 1. júlí.
Ég tel það fráleit vinnubrögð, að
borgarráð neiti að hlýða á mál
fulltrúa síns á tilteknu sviði varð-
andi málefni, sem þarfnast úr-
lausnar og mér er nær að halda,
að þetta sé einsdæmi í sögu
borgarráðs. Allt annað hefði verið,
ef ekki var tími á þessum fundi, að
biðja mig að koma á þann næsta.
Bókun Davíðs um málatilbúnað
minn er því út í hött.
X
Davíð segir í bókun sinni og
viðtalinu við Morgunblaðið að
fjármálayfirvöld borgarinnar hafi
á 5 mínútna afgreiðslutíma máls-
ins í borgarráði mótmælt erindi
mínu. Hverju voru blessaðir
mennirnir að mótmæla? Ástæðan
fyrir því, að ég vildi leggja málið
fyrir borgarráð var einmitt sú, að
utanlandsferðin var fyrir utan
venjulegan rekstur hljómsveitar-
innar.
En það sýnir hin hárnákvæmu
vinnubrögð varamannanna í borg-
arráði að safna liði fjármálayfir-
valda borgarinnar á fundinn til að
kveða niður þessa beiðni hljóm-
sveitarinnar um 2,6 millj. kr. en
neita mér um að mæta þar.
XI
Ég hef ekkert minnst hér á
Albert Guðmundsson og er hann
þó aðalmaður í borgarráði. Á sviði
menningarmála og lista er því
miður ekki að vænta stuðnings
Alberts. Á Alþingi hamaðist hann
t.d. gegn lagafrumvarpinu um
Sinfóníuhljómsveitina. Á borgar-
ráðsfundinum 8. júlí sat Albert á
höndunum á sér til að koma í veg
fyrir það, að hann greiddi atkvæði
gegn erindi mínu. Það leiðir nefni-
lega af leikreglunni um þátttöku í
atkvæðagreiðslunni, að hefði hann
greitt atkvæði gegn erindi mínu,
hefði þátttakan verið nóg (60%)
og erindið verið samþykkt með 2
atkvæðum gegn 1 og hjáseta
varamannanna ekki stoðað til að
fella málið!
XII
Utanferð Sinfóníuhljómsveitar-
innar til hljómleikahalds er ekki
mikið mál í sjálfu sér, þegar litið
er á starf hljómsveitarinnar í
heild eða alla menningarmála-
starfsemina í landinu. Fjárhags-
lega skiptir utanferð Reykjavíkur-
borg mjög litlu miðað við það fé í
heild, sem borgin lætur af hendi
rakna til eflingar menningarmál-
um og listum í Reykjavík. Þessi
hlutur Reykjavíkur í utanfarar-
kostnaðinn 2,6 millj. kr. er mjög
lítill vegna þess, sem hinir erlendu
aðilar borga, en heildarkostnaður-
inn er ekki undir 25 millj. kr.
En fyrir mér og öðrum stjórnar-
mönnum hljómsveitarinnar, öllu
starfsfólki hennar og áhuga-
mönnum um blómlegt tónlistarlíf
í landinu er þetta stórmál. Fyrst
og fremst vegna þess, að í þessu
litla máli kemur fram afstaða
forráðamanna gagnvart sinfóníu-
hljómsveitinni, starfi hennar og
listrænu framlagi svo og hlutverki
hennar í tónlistarlífi þjóðarinnar.
I synjun á erindi hljómsveitarinn-
ar kristallast að mínu mati menn-
ingarfjandsamleg afstaða, — illa
grunduð afstaða, þar sem látið er
undan þunga kaupsýslutónlistar-
innar og vanmetið hrapallega gildi
æðri tónlistar fyrir tónmenntun
landsmanna og þróun tónlistarlífs
í landinu.
í öðru lagi er þetta stórmál
vegna þess, að með þátttöku Sin-
fóníuhljómsveitar íslands í lista-
hátíðum Þýskalands og Austur-
ríkis, erum við að votta virðingu
okkar og þakklæti því fólki, sem
með aðdáunarverðri seiglu og
vinnuhörku hefur gert hljómsveit-
ina að því sem hún er í dag, og
jafnframt að efla með núverandi
hljómlistarfólki sveitarinnar
áræði og sjálfstraust og fela því og
treysta því til að bera hróður
íslands um nágrannalönd okkar.
Ég treysti því að aðalmenn
Alþýðuflokks og Sjálfstæðisflokks
í borgarráði séu mér sammála í
þessu efni og að þeir leiðrétti
frumhlaup varamannanna þegar
þeir taka aftur við sætum sínum
þar.
Með þökk fyrir birtinguna.
Reykjavík, 13. júlí 1980
Mjukar plötur undir þreytta fætur
Teg. „Hamburg“
Þolir olíu og sjó, rafeinangrandi,
grípur vel fót og gólf, dregur úr
titringi, svört, 11,5 mm þykk, stærðir
allt að 1x10 metrar.
Notast í vélarrúmum og verksmiöjum
þar sem fólk stendur tímum saman
viö verk sitt.
Teg. „Rotterdam“
Þolir sæmilega olíu og sjó, grípur vel
fót og gólf, dregur úr titringi, svört, 23
mm á þykkt, stærðir 40x60 cm,
40x120 cm, 60x80 cm og 80x120 cm.
Notast yfir vélarrúmum og í brú og á
brúarvængjum.
Vesturgötu 16, Reykjavík, símar 13280/14680.
ABU
CARDINAL
Bremsan er aftan á og ongin hætta á aö línan sé fyrir þegar mest
liggur við —■ óbrjótanleg spóla — sveifina má hafa hægra eða
vinstra megin — hárnákvæm línuröðun — kúlulegur — ryðfrír
málmur o.fl. o.fl.
Cardinal hefur kostina sem engin önnur opin spinnhjól hafa.
HAFNARSTRÆTI 5
TRYGGVAGÖTUMEGIN