Morgunblaðið - 17.07.1980, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. JÚLÍ1980
23
I
Við
gosstöðvarnar
í Gjástykki
Er biadamaöur og Ijósmyndari voru stödd
viö gosstöövarnar nyrst í Gjástykki um
miðnætti var þar mikii fólksumferö og greini-
legt aö fóik iét þaö ekki á sig fá, aö nokkuð
erfitt var aö komast aö gosstöövunum, og
voru ailir sammála um að þaö væri fyllilega
þess viröi að leggja ó sig erfítt ferðalag til aó
sjó eldsumbrotin. Nær allir, sem viö hittum,
voru alteknir af hinni hrikalegu og jafnframt
fögru sýn, sem viö augum blasti, er gengiö var
upp á Snaga og horft yfir eldstöóvarnar og áttu
varla nokkur orö til að lýsa því, sem fyrir augu
bar. Viö tókum nokkra þeirra tali og ræddum
einnig við fólk í Kröflu og í Mývatnssveit. HG.

■ útsýnisstaður eins og sjá má, hér sést hraunstraumurinn renna til norðurs þar sem hann dreifðist. uósmynd.r mw: Emm-a B,org
fossaði niður í gjána við upphaf
gossins, en nú er hún alveg horfin,
og hraunið breiðir meira úr sér.
Þá lagði vindinn í áttina til okkar
og var lyktin svo sterk að hún olli
manni verulegum óþægindum. Er
ég ók áleiðis niður í Mývatnssveit
aðfaranqtt föstudagsins var
hreint ótrúlegt að sjá bjarmann af
gosinu, sem bar við himin. Þetta
er meira gos en ég hélt og það er
einstaklega fallegt, en mér þótti
þó marzgosið enn stórfenglegra,
vegna þess hvernig það bar við
sjóinn og því urðu andstæðurnar
enn meiri.
Það er svo mikill kostur hve vel
þetta er staðsett, hér er það langt
frá allri mannabyggð og getur
varla valdið neinum skaða,“ sagði
Ingólfur að lokum.
Þetta verð-
ur ógleym-
anlegt
• „Mér líst vel á þetta, þetta er
svo stórfenglegt og fallegt," sagði
Sigrún Gunnlaugsdóttir frá Geita-
felli, er við hittum hana og Auði
systur hennar við gosstöðvarnar.
„Ég sá öskugosið líka, það virtist
meira, en var ekki nærri eins
fallegt."
„Þetta verður ógleymanlegt,"
sagði Auður, „mér finnst þetta svo
ótrúlegt, sérstaklega hve hraunið
rennur hratt, það er alveg eins og
stórfljót. Við sáum strókinn, þeg-
ar gosið hófst en verðum ekki vör
við þetta að öðru leyti niðri í
Reykjahverfi. Við erum ekkert
þreyttar eftir ferðina, en hálf-
smeykar vorum við við að ganga
yfir nýja hraunið,“ sögðu þær
systur að lokum.
Eg er nær
orðlaus
• „Þetta er stórfengleg og hrika-
leg sýn, ég get ekki trúað því að ég
sé hér,“ sagði Ronald Funk frá
Vancouver í Kanada, sem staddur
var við gosstöðvarnar ásamt konu
sinni og dóttur. „Þetta er einstak-
lega stórbrotið og svo sérstætt að
maður er nær orðlaus. Ég átti von
á því, að hér væri margt að sjá, en
ég bjóst að sjálfsögðu ekki við
neinu slíku. Ég er hér í þriggja
vikna fríi ásamt konu minni, sem
ættuð er úr Skagafirði, og dóttur.
Er ég var að fara til íslands, þótti
mér að þrjár vikur yrðu allt of
langur tími og vinir mínir í
Kanada spurðu hvað í ósköpunum
ég ætlaði að gera í allan þennan
tíma á Islandi. Nú finnst mér
þetta allt of stuttur tími og vildi
helzt vera mun lengur, þetta er
stórkostlegt land og þjóð með
sérstaka menningu," sagði Ronald
Funk að lokum.
Gosið hef-
ur lítil
áhrif
á okkur
• „Okkur finnst það góð ráðstöf-
un þess, sem öllu stjórnar, að
gosið skuli vera á þessum stað,
svona mitt á milli sveita," sögðu
bræðurnir Einar Gunnar og Hall-
grímur Þórhallsson í Vogum, en er
við hittum þá, voru þeir að slá með
orfi og ljá í túninu hjá sér. „Þetta
er stórkostlegt, en hvort hægt sé
að segja það fallegt, vitum við
ekki. Þetta hefur annars engin
áhrif á okkur, nema það að við
höfum auðvitað skoðað gosið. Hér
í sveitinni hefur engra skjálfta
orðið vart, eins og svo oft áður, en
27. og 28. apríl, voru hér hins
vegar talsverðir skjálftar. Við
vitum ekki til þess að hér sé
nokkur skrekkur í fólki, þetta er
svo langt frá okkur.
Við erum heldur ekkert afbrýð-
issamir, þó gosið sé Kelduhverf-
ismegin, þeir mega eiga þetta, ef
þeir kæra sig um.
Við getum alltaf búizt við því að
víðar gjósi, þetta er eldvirkt svæði
og búast má við öllu, en við
reiknum nú ekki með neinum
öðrum Mývatnseldum, og erum
ekkert hræddir um slíkt, þrátt
fyrir tíð umbrot. En við verðum
alltaf að vera viðbúnir hverju sem
er,“ sögðu þeir bræður að lokum.
Stórfeng-
leg sjón
• „Mér finnst þetta alveg stór-
kostlegt", sagði Únnur Björnsdótt-
ir er við ræddum við hana á Snagá
við gosstöðvarnar. „Ég hef aldrei
séð eldgos áður og býst ekki við að
maður sjái nokkuð í líkingu við
þetta nema einu sinni á ævinni.
Það er sannarlega þess virði að
leggja ýmislegt á sig fyrir svona
lagað. Maður stendur bara alveg
agndofa og orðlaus yfir því hve
mikilfenglegt þetta er. Mér þótti
dálítið uggvekjandi að ganga yfir
nýja hraunið, það var svo mikill
hiti í því að manni volgnaði á
fótunum og ekki var nú laust við
ég væri hálf smeyk“, sagði Unnur
að lokum.
Hefði ekki
viljað missa
af þessu
• „Mér líst bara vel á þetta, það
er gaman að sjá gosið," sagði
Böðvar Jónsson frá Bláhvammi,
ungur drengur sem við hittum ' ið
gosstöðvarnar í fylgd með foreldr-
um sínum. „Ég var svolítið hrædd-
ur fyrst, en nú held ég að það sé
engin hætta á að hraunið komi
hingað. Ég var líka hálfsmeykur
við að ganga yfir nýja hraunið, en
ég hefði ekki viljað missa af þessu,
ég hef aldrei séð svona nema í bók
og það virtist miklu minna. Eg er
nú orðinn dálítið þreyttur eftir
ferðalagið og hlakka til að komast
heim,“ sagði Böðvar að lokum.