Morgunblaðið - 01.05.1981, Blaðsíða 10

42
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MAÍ 1981
„Flestir eiga
erfitt með að ná
endum saman66
Á ferA MorKunhlartsmanna um
höfuðborgarsvæðið þar sem
launamcnn af hinum ýmsu stétt-
um voru teknir tali í tilefni
verkalýðsdaKsins litum við inn i
Hinnahúð við Iljallahrekku i
Kópavojii ok tókum tali systkinin
Guðhjörj;u og Siiíurð Hinriksson
sem eru þar við störf, en Sigurð-
ur stjórnar m.a. rekstri verzlun-
arinnar. Það var létt í þeim
hljóðið.
„Ek held að allir hafi það gott á
þessum síðustu og verstu tímum.
Þrátt fyrir allt, verðbólgu og aðra
óáran, virðast allir fokríkir, aka
um á nýjum bílum og fara í
Spánárferðir ár eftir ár. Þeir sem
sem gerst hefur á allra síðustu
misserum, er að kaupmáttur laun-
anna hefur minnkað verulega og
menn hafa orðið að temja sér
meiri sparnað í öllum útgjöldum,
maður hefur orðið að temja sér
hófsemi í allri eyðslu," sagði
Sigurður.
Sigurður sagði að 1. maí væru
tvö ár liðin frá því hann tók við
stjórn verzlunarinnar, en átta
manns starfa þar. „Það sem háir
verzlunarrekstri er hinn mikli
vaxtakostnaður nú á tímum há-
vaxta og verðbóta. Útaf fyrir sig
get ég tekið afstöðu með aðgerðum
af ýmsu tagi sem ætlað er að
koma betra lagi á efnahagsmálin,
svo sem verðstöðvun, en þetta
Guðbjörg og Sigurður Hinriksson við verzlunarstörf í Hinnabúð.
Ljósm. Mbl. RAX.
bessar fimm stúlkur á auglýsingadeildinni voru við þegar Kristján tók þessa mynd, og Steinunn og Inga
eru þessar tvær öftustu.
|*r]
ys
L *é Hr
„Hingað gengi _
enginn karlmaður inn
í 9da flokk..
— segja þær starfsstúlkur á auglýsingadeild hljóðvarps
kvarta og kveina um erfiða tíma
eru helzt þeir sem hafa allt en
finnast þeir aldrei fá nóg,“ sagði
Guðbjörg og var þar með rokin á
bak við kjötbúðarborðið.
Það var annar tónn í máli
Sigurðar, meiri alvara, enda hefur
hann nýverið ráðist í það stórvirki
ásamt bróður sínum að festa kaup
á jörð norður í Öxarfirði, þar sem
þeir hyggjast hefja búskap, fyrst
um sinn í smáum stíl.
„Þannig er málum háttað í
kaupgjalds- og verðlagsmálum í
dag, að þeir sem standa í íbúða-
kaupum og þess háttar, setja sig í
skuldir, eiga í hinum mestu erfið-
leikum með að ná saman endum,
jafnvel þrátt fyrir mikla auka-
vinnu.
Og ég held að það megi segja um
marga, að menn séu hættir að
kippa sér upp vegna verðhækkana
og efnhagsaðgerða af ýmsu tagi,
þetta er orðið daglegt brauð. Það
í MIÐBÆ Kópavogs eru nokkr-
ar verzlanir og litum við inn í
eina þeirra og tókum þar tali
Soffíu Einarsdóttur afgreiðslu-
stúlku. Soffía er útivinnandi hús-
móðir. er með stórt heimili, en
starfar hálfan daginn í verzlun-
inni Klukkan við Ilamraborg.
Við spurðum Soffíu fyrst hvernig
rekstur stórs heimilis gengi í
dag:
„Hann hefur orðið erfiðari og
erfiðari í seinni tíð, tvímælalaust.
Fyrir tæpum tveimur áratugum
fékk maður meira fyrir pen-
ingana, það hefur breytzt anzi
mikið.
En ég þarf ekkert að kvarta, og
geri það ekki meöan við höfum í
okkur og á, meðan nóg er að bíta
og brenna.
Það má þó vel taka fram, að
tímarnir hafa breytzt. Það verður
hefur verið í þeim dúr að árangur
er enginn. Verðstöðvun er út af
fyrir sig góð, ef hún bara tækist og
hefði einhvern árangur í för með
sér. Það hefur því miður ekki
gerst.
Það verður að segja um nýkrón-
una, að verzlunarmönnum leiðist
myntin, hún er svo smá. En mér
hefur tekist ágætlega að laga mig
að nýja gjaldmiðlinum. Til að
byrja með hugsaði maður alltaf á
gamla genginu, og því bregður
öðru hverju fyrir, að sjálfsögðu.
Ég tek hins vegar mikið eftir
því, að fólk hugsar enn mikið í
gömlum krónum, og þegar það
spyr um verð og skoðar vöru, þá
breytir það venjulega yfir í gamla
gengið til að fá samanburðinn.
En trúlega held ég ég megi
segja, að allt stefni nú í það að
menn hugsi, reikni og tali í nýjum
krónum, en ekki gömlum," sagði
Sigurður að lokum.
að spara hverja krónu svo endar
nái saman í heimilisbúskapnum
og verða menn að fara vel með
aurana. Þá er þörf fyrir talsverða
hagsýni og maður verður að reyna
að gera sem mest sjálfur til að
halda kostnaði niðri."
Soffía sagði að þau hjónin
kæmust vel af, þau væru eyðslu-
grönn og eyddu t.d. ekki peningum
í skemmtanir. „Maður situr mikið
heima við svona meðan við erum
enn með börn á framfæri," sagði
hún.
Við spurðum Soffíu hvernig
henni hefði gengið að laga sig og
heimilisreksturinn að nýrri krónu.
„Einhvern veginn virðist allt
vera ódýrara eftir gjaldmiðils-
breytinguna, upphæðirnar eru
lágar, en auðvitað kosta hlutirnir
það sama og áður, ef ekki raunar
miklu meira, þrátt fyrir umtalaða
Á AUGLÝSINGADEILD hljóð-
varps vinna 6 stúlkur undir
stjórn Þorbjargar Guðmunds-
dóttur. Það var létt yíir þessum
stúlkum þegar Morgunblaðs-
menn litu til þeirra um daginn og
spurðu hvernig starfsfólk á aug-
lýsingadeild hefði það á þessum
síðustu og verstu tímum. — Ja,
við erum eins og annað kvenfólk.
alltaf í lægsta skala. Nei, hér er
enginn karlmaður. Að visu eru
tveir innheimtumenn hjá okkur,
en það myndi enginn karlmaður
ganga hingað inn í 9da launa-
flokk. bað getur hver sagt sér
sjálfur. Annars er með eindæm-
um gott andrúmsloftið hér.
Mbl. spjallaði lítillega við þær
Ingu Thorsteinsson og Steinunni
Stefánsdóttur, báðar þaulvanar
stúlkur á auglýsingadeild.
— Við vinnum vaktavinnu,
segja þær, og vaktavinnan bætir
okkur upp lág launin. Við viniium
verðstöðvun. Tilkoma nýju krón-
unnar hefur orðið til þess að
blekkja fólk æði mikið. Ég verð
áþreifanlega vör við að mönnum
finnst vörurnar ódýrari, það gera
þessar litlu upphæðir, og ljóst er
að allir virðast hugsa allt öðru vísi
við það að tala í krónum og tugum
króna í stað hundruða og þúsunda
og jafnvel tugþúsunda, eins og var
fyrir áramót.
Það er sérstaklega áberandí
hvað nýja krónan hefur ruglað
börnin, yngstu kynslóðina," sagð
Soffía. „Þau vara sig síður á
þessum „litlu" upphæðum, trúlegii
hugsuðu sig betur um meðar
töiurnar voru hærri. Þeim finnst
sjálfsagðara allavega að biðja um
nokkur þúsund í gömlum krónum í
bíóferðir o.þ.h.,“ sagði Soffía að
lokum.
7 laugardaga af hverjum 10 og
einnig fimmta hvern sunnudag.
Það virðist mjög nauðsynlegt að
hafa þessa helgarþjónustu, en
sumum finnst hún nú orðin helsti
mikil og vilja spara. Jú, það virðist
vera mikið hlustað á tilkynningar.
Nú nýlega tapaðist til dæmis úr og
það var auglýst í útvarpinu og
eftir korter var það tapaða úr
komið í hendur eiganda síns.
Slíkar sögur heyrum við oft.
Við höfum það ágætt jú. Ég til
dæmis er búin að koma upp
mínum börnum, segir Inga. Én
það er mikið hvað allt hefur
hækkað eftir myntbreytinguna.
Við finnum það greinilegast þegar
við gerum helgarinnkaupin. Samt
á að heita að það sé verðstöðvun.
Gjaldmiðilsbreytingin átti vita-
skuld rétt á sér, en við erum ansi
hræddar um að sumir hafi not-
fært sér hana. Annars er það
háttur íslendinga að kvarta og því
Frú Soffia Einarsdóttir við af-
greiðslustörf.
ætti það ekki að koma neinum á
óvart þvó við berum okkur illa.
íslendingar hafa það að sið að
kvarta, þó þeir hafi það gegnum
sneitt mjög gott.
— En það er svo sem rétt, segir
Inga, að ungt fólk á mjög erfitt í
dag með sínar íbúðir og sín hús.
Þó held ég það sé ekkert erfiðara
en þegar maður sjálfur var að
koma sér upp heimili.
Þarna á auglýsingadeild er líka
Arna Dungal, nýbyrjuð og hún er
líka nýlega gift og brasar í því
með manni sínum að koma sér upp
þaki yfir höfuðið og Arna sagðist
skrymta, þau sæju raunar ekki
framúr þessu, en þau vonuðu, það
væri það eina sem þau gætu gert,
að vona.
Þær stúlkur á auglýsingadeild
hljóðvarps sögðu það mjög gott að
vinna hjá útvarpinu, þar ríkti
góður andi og starfsfólkið allt
væri framúrskarandi alúðlegt. —
Hér erum við allar vinkonur og
það hefur aldrei verið nein
óánægja hér, baktal eða neitt þess
háttar. Ég hef aldrei þekkt stofn-
un, sagði Inga, þar sem stúlkur
eru eins heilsuhraustar og stund-
vísar og hér á auglýsingadeildinni.
„Nýkrónan hefur
blekkt fólk mikið“
ÞU AUGLYSIR UM
ALLT LAND ÞEGAR
ÞÚ AUGLÝSIR í
MORGUNBLAÐINU