Morgunblaðið - 04.09.1981, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1981
• 1981 Um»«riol Pr«tt Svndicat*
„ BREMSURklAR. GÁFU S»<3 ! "
Ast er...
.. md vera viss um ad <">ll
hréfin sév frá honum.
TM Reg U.S P®l. Off. — all rlghts reserved
0 1979 Los Angefes Tlmes Syndicate
Ertu veiðimaður?
Með
morgnnkaffinu
mála nakta konu, en svo sá
ók í hendi mcr. að ck Kct
ckki málað slíka mynd.
HOGNI HREKKVÍSI
Um ástand islenzku þjóðveganna:
Veghefill hefur ekki
sést allt sumarið
Reykjavík, 1. sept. 1981
Velvakandi góður!
Eitt er það mál, sem ég vil
gjarnan koma á framfæri og það er
ástand vega. Ég er nýkominn úr
ferð austur í Vestur-Skaftafells-
sýslu, nánar tiltekið að Kirkjubæj-
arklaustri. Framan af gekk ferðin
þokkalega eða þangað til komið var
austur að Hólmsá. Að vísu voru
slæmir kaflar undir Eyjafjöllum,
en þegar komið var austur yfir
Hólmsá keyrði um þverbak. Það
finnst varla sléttur blettur á vegin-
um frá Hólmsá og alla leið austur
að Lómagnúp. Nú er þetta ekki
fyrsta ferðin mín þarna austur í
sumar, en vegurinn virðist ekki
hafa verið heflaður á milli þess,
sem ég hefi verið þar á ferð.
Ég spurði nokkra aðila þarna
fyrir austan, hvenær hefill hefði
síðast sézt og fullyrtu þeir, að það
hefði ekki gerzt allt sumarið. Einn
gekk meira að segja svo langt að
fullyrða, að hefill hefði ekki sézt
nema einu sinni frá því í apríl og
hefði það verið um verzlunar-
mannahelgina. Ötrúlegt það, eða
getur það verið satt?
Nú er það svo, að eitthvert mesta
öryggisatriðið í umferðinni er, að
vegirnir séu í góðu lagi, eða skyldu
þeir hjá Vegagerðinni ekki hafa
gert sér það ljóst ennþá. Ég hefði
þó haldið, að bifreiðaeigendur
greiddu orðið það mikið í vega-
skatta, að það ætti að vera hægt að
hafa helztu þjóðvegi landsins
sæmilega færa, en það verður varla
sagt um áðurnefndan veg.
Ég er búinn að aka mikið á
þjóðvegunum í sumar, en hef þó
hvergi orðið var við aðra eins
hörmung og þarna fyrir austan.
Það eru því tilmæli mín til Vega-
gerðarinnar, að hún reyni að gera
eitthvað í málinu. Ég á eftir að fara
a.m.k. eina ferð austur í þessum
mánuði og mér þætti afar vænt um
það, ef hægt væri að aka með
sæmilegu öryggi austur að Kirkju-
bæjarklaustri, að öðrum kosti verð
ég líklega að notast við flugvél.
Með þökk fyrir birtinguna.
ísólfur Þ. Pálmason.
Yfirgangur Færeyinga
á Norður-Atlantshafi
í áraraðir hefur íslenska þjóðin
mátt þola yfirgang erlendra
þjóða og það svo að á tímabilum
hefur landið tæpast verið byggi-
legt. Loksins þegar íslendingum
hefur tekist að brjótast undan oki
og yfirgangi útlendinganna og
menn voru farnir að anda léttara,
þá gerist það að Færeyingar fara
að taka sig til og gerast miklir
yfirgangsseggir, það svo, að ýms-
ir framámenn hér á landi hafi af
því miklar áhyggjur.
Tímabil það er Færeyingar
hafi haldið uppi ferðamanna-
flutningum milli íslands og ann-
arra landa, hefur af manni í
ábyrgðarstöðu verið jafnað við
tímabil það er Svartidauði herj-
aði hér á landi. Það var ef til vill
ástæðan fyrir því að Norður-
landaráð velti fyrir sér í sjö ár
hvort ætti að koma á sambandi
sjóleiðis milli Norðurlanda.
Mennirnir hafa bara séð fram á
hættuna fyrir land og þjóð og
þess vegna látið málið fá þá
meðferð sem það fékk í Norður-
landaráði.
Það er fleira sem menn hafa
áhyggjur af, en flutningum Fær-
eyinga á ýmsu skaðlegu fyrir
landslýð. Þingmaðurinn Albert
Guðmundsson var svo snjall að
koma auga á hvílík hætta það var
fyrir fiskistofnana, að leyfa
handfæraveiðar þeirra hér við
land, og flutti þess vegna tillögu,
í utanríkismálanefnd Alþingis,
þess efnis að nú ætti að rannsaka
skak Færeyinga við strendur ís-
lands. Jakob V. Hafstein er svo
hrifinn af tillöguflutningi Al-
berts í utanríkismálanefnd, að
hann á vart orð til að lýsa
hrifningu sinni, — íslandi allt —
en engin millimál.
Allt er þeKar
þrennt er
Þriðja og stærsta málið er
yfirgangur Færeyinga á Norður-
Atlantshafi, eins og Jakob V.
Hafstein lögfr. kallar það. A
hann þar við laxveiði Færeyinga.
JVH er búinn að eyða miklu bleki
í skrif sín um þessar veiðar og
virðist, sem maðurinn fjarlægist
meir og meir kjarna málsins,
eftir því sem hann skrifar meir
um það. í staðinn fyrir að fjalla
um málið á raunhæfan hátt,
hefur JVH leiðst út í það að
ófrægja Færeyinga og rangsnúa
því sem fram hefur komið frá
Færeyingum um veiðar þessar.
Islenskir menn, fiskifræðingar og
aðrir, sem hafa aðra skoðun á
málum þessum en JVH, hafa
verið teknir á beinið. Jakob V.
Hafstein og aðrir áhugamenn um
fiskirækt og fiskvernd verða að
gera sér ljóst, að þessi mál
leysast ekki með einhliða ákvörð-
unum, og væri betra fyrir þessa
aðila að gæta þess að láta ekki
kappið hlaupa með sig. Hafa ber í
huga að Færeyingar sem eiga alla
sína afkomu undir fiskveiðum,
vilja halda þeim lífsskilyrðum,
sem þeir eru búnir að ná, og með
sífellt þrengri veiðisvæðum þarf
að nýta veiðisvæðin á sem skyn-
samlegastan hát. Ekki er ástæða
til að óttast að Færeyingar sýni
neina óbilgirni í samskiptum við
sanngjarna menn en ófræg-
ingarmenn og æsingarmenn eru
ekki að skapi Færeyinga.
Niels J. Erlingsson