Morgunblaðið - 23.09.1981, Síða 28
28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. SEPTEMBER 1981
i, Önnur pylsan datt á. góltó. )?i&
\jero\o c& kasta upp krónu hvorá cö>
■Pá ru/ora.1'
I>jónnnnnn. — Ék bað oinmitt
um að ekkort hor vari á
koktoilnum!
Með
morgunkaffinu
llann var aAoins hálftíma art
tama floskuna. on það tók
hann 5 daga aó húa til iamp-
ann.
HÖGNI HREKKVÍSI
Kvikmyndin um Snorra:
Skora á sjónvarpið að
endursýna fyrri hlutann
0843—0144 skrifar:
„Eg var ekki all kostar laus við
kvíða.þá er sjónvarpið hugðist
sýna nýjasta afsprengi sitt,
Snorra Sturluson, á sunnudaginn.
Sannleikurinn er sá að mér hefur
þótt það tiltæki, að kvikmynda
bókmenntir, afar hvimleitt og
takast miður vel. Að mínu áliti
eru bókmenntir eitt og kvikmynd-
ir annað, hvort um sig sjálfstæð
listgrein sem ekki er hægt að
blanda saman eftir hentugleikum.
Þykir mér Paradísarheimt, þ.e.
kvikmyndun sögunnar, vitna um
það. Nóbelsskáldið á að lifa í
bókarformi þar sem smæstu atriði
listaverka hans koma fram. Ef til
vill má flokka þetta sjónarhorn
undir íhaldssemi en svona er það
nú samt.
Bréfritara þykir „vont, ef einhverjir hafa misst af Snorra vegna
fordóma Dana“, en þarna eru þeir Gísli Halidórsson og Sigurður
Halimarsson i hlutverkum þeirra bræðra, Sighvats á Grund og Snorra
í Reykholti.
Vont ef einhverjir
hafa misst aí Snorra
Af þessum ástæðum var ég
kvíðinn á sunnudaginn þar sem
gera átti enn eina tilraunina í
þessa átt og sjálfur Snorri Sturlu-
son fórnarlambið. Er skemmst frá
að segja að ég varð mjög undrandi
og glaður, því ég gat ekki annað en
haft hina bestu skemmtun af
myndinni þrátt fyrir alla íhalds-
semina og vil ég sannarlega þakka
öllum þeim sem að stóðu. Ekki gat
ég heldur fundið annað en þeir,
sem við mig ræddu eftir sýning-
una, væru á sama máli. Þykir mér
vont ef einhverjir hafa misst af
Snorra vegna fordóma Dana, en
hingað bárust þær fréttir, að
Baunagreyjunum leiddist myndin.
Því skora ég á sjónvarpið að sýna
fyrri hlutann aftur, þá seinni
hlutinn hefur verið sýndur, svo að
sem flestir megi njóta."
Þessir hringdu . . .
Um skrefa-
talninguna
Einmana símnotandi hringdi
og hafði eftirfarandi að segja: Ég
hef fylgst með skrifum sérfróðra
manna um skrefatalningarmálið
svokallaða, og á ég þar einkum við
skrif Gísla Jónssonar prófessors
og tölfræðileg rök Jóns Ogmundar
Þormóðssonar lögfræðings, sem
sanna að símagjöld má jafna á
farsælli hátt en með þessum
óvinsæla skrefateljara. Mér skilst
einnig að þessi niðurstaða hafi
verið viðurkennd af þeim sem
höfðu forgöngu um að koma þess-
um breytingum af stað, þ.e. að
breyta yfir í skrefatalningu. Ég er
ein af mörgum sem skrifað hafa
undir áskorun til alþingis um að
leiðrétta hlut okkar símnotenda.
Ég vildi leyfa mér að skora á þá
menn sem við með atkvæðum
okkar höfum fært inn á Alþingi
yfirstandandi kjörtímabil, að þeir
taki þetta mál til meðferðar og
leiði það til lykta á þann hátt sem
að mati sérfróðra manna er til
farsældar fyrir alla aðila, minnug-
ir þess, að þeir eru í umboði okkar
í þingsölum, en við getum aðeins
stutt þá með atkvæði okkar á
fjögurra ára fresti.
Þökk fyrir
liðlegheitin
Ingunn Einarsdóttir hringdi og
sagði: — Fyrir tveimur árum
keyptum við hjónarúm í hús-
gagnaverslun Ingvars og Gylfa.
Nýlega urðum við fyrir því óhappi
að gafl brotnaði í rúminu og
höfðum við engin ráð önnur en að
fara með það upp á Grensásveg í
von um að fá gert við gripinn. Og
það var ekki aðeins að vel væri
tekið á móti okkur, heldur var gert
við rúmið fljótt og vel og það sent
heim til okkar, okkur að kostnað-
arlausu. Ég þakka fyrir liðlegheit-
in.
Jarðskjájftarnir I896|
°£ Þrju börn '
^un„Kristlnsd(Jt(|rhn„(!di
hlaðinu uní^artskjálfu M°.rKun-
SuðurJandi , ÁiT • "Una hér á
nfjrti.Tým s?"usi«rí4ar Þa«
við lesturTre/nTrinT í'ír
emmitt fæ,j(i Jfr. h' eK er
1896. / jj£ÍLftJar69kjálft*ihd
inné
">o«ir mín, ólavía .WíÁ* en
^.ar heimiiis. Hún ól q Var