Morgunblaðið - 05.02.1982, Side 28

Morgunblaðið - 05.02.1982, Side 28
28 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. FEBRÚAR 1982 + Bróðir okkar, INGIMUNDUR ÁGÚST KONRÁDSSON, lést 4. þ.m. Systkini hins látna. Systir okkar, FRIDNÝ SIGFÚSDÓTTIR, Álftamýri 58, Reykjavík, andaðist í Borgarspítalanum 2. febrúar. Aðalbjörg Sigfúsdóttir Voss, Friðjón Sigfússon. + SVAVAR ÁRNASON, Ásbúð 38, Garöabæ, lést að heímili sínu 3. febrúar. Ingunn Ólafsdóttir. Faöir okkar, tengdafaöir og afi, GUÐJÓN HREIÐAR FRIDFINNSSON, Miklubraut 76, veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 8. febrúar kl. 10.30. Sæunn Guöjónsdóttir, Björn Ólafsson, Hanna Guðjónsdóttir, Guöjón Gústafsson, Harpa Lind og Jóna. Faöir okkar, BJARNI JAKOB MARTEINSSON frá Eskifirði, andaöist aö Hrafnistu, Reykjavík, miövikudaginn 3. febrúar. Herborg Bjarnadóttir, Guölaug Bjarnadóttir, Hilmar Bjarnason, Steingrímur Bjarnason, Agla Bjarnadóttir, Eðvarö Bjarnason, Magnús Bjarnason. + Eiginkona mín, dóttir, tengdadóttir, móöir, tengdamóðir og amma, MARÍA GUÐMUNDSDÓTTIR, Hjaltabakka 12, Reykjavík, sem lést 29. janúar, veröur jarðsungin frá Dómkirkjunni í dag, föstudaginn 5. febrúar kl. 13.30. Fyrir hönd systkina og annarra vandamanna, Arnmundur Jónasson, Guðmundur Guðnason, Olöf K. Jónsdóttir, Guðmundur K. Arnmundsson, Erna Sigurjónsdóttir, Ólöf K. Arnmundsdóttir, Marínó Jónsson, Ingveldur R. Arnmundsdóttir, Jónas Arnmundsson, Ása K. Arnmundsdóttir, María Guömundsdóttir, + Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu mér samúö viö andlát og útför vinar mins DAGBJARTS GÍSLASONAR, múrarameistara, Barónsstíg 33. Áslaug Jóhansen. + Þökkum af alhug auösýnda samúö og vinsemd við andlát og útför, PÉTURS JÓNATANSSONAR, bónda, Neöri-Engidal, Skutulsfírði. Guðmunda Katarínusdóttir, Kristín Pétursdóttir, Gunnar Hjartarson, Gerða Pétursdóttir, Ásvaldur Guðmundsson, Katrín Pétursdóttir, Þorbjörn Sigfússon, Jóhann Pétur Ragnarsson, Helga Sigurðardóttír, Jónas Arason, Guðrún Hjaltadóttir barnabörn og barnabarnabörn. Kjartan Ólafsson Akureyri — Minning Fæddur 15. október 1910 Dáinn 28. janúar 1982 Tjaldið er fallið í síðasta sinn. Sýningunni er lokið. Hann birtist ekki framar á sviðinu, en við get- um kallað hann fram í huganum og endurminningunni hvað eftir annað. Sú mynd er hugljúf, full af góðvild, hæglátri glaðværð og hlýju hartans. Hún er ekkert leikgervi, heldur sönn mynd og eðli þess manns, sem hana bar. Hann hét Kjartan Ólafsson og andaðist snögglega á heimili sínu hér á Akureyri fimmtudagskvöld- ið 28. janúar. Ég er svo lánsamur að hafa átt Kjartan að vini og félaga, frá því að ég man fyrst eftir mér, þó að hann væri 14 árum eldri en ég. Þegar foreldrar mínir gengu í hjónaband og settust að á Akur- eyri árið 1922, fengu þau leigt hjá foreldrum hans, Jakobínu Magn- úsdóttur og Ólafi Tryggva Ólafs- syni, á Spítalavegi 15. Það hús höfðu þeir byggt í sameiningu, Ólafur Tryggvi og Sigurgeir, afi minn, og þar bjuggu fjölskyldurn- ar í ágætu sambýli frá árinu 1906, amma og afi á neðri hæð og 9 börn þeirra, en Jakobina og Olafur á efri hæð ásamt börnum sínum þremur, Þóri, Jóhönnu og Kjart- ani. Seinna fluttust svo til þeirra hjónin Sigurbjörg Jónasdóttir og Júlíus Ólafsson í Hólshúsum, eftir að þau hættu búskap, en þeir Júlí- us og Ólafur TryggVi voru bræður. Þarna á loftinu fæddist ég í herberginu hans Kjartans, sem síðar varð, og ég mun hafa stigið fyrstu skrefin í eldhúsinu hennar Jakobínu. Fyrstu minningar mín- ar eru tengdar þessari góðu fjöl- skyldu, sem tók strax við mig miklu ástfóstri. Þó að við flytt- umst í eigið hús, þegar ég var á þriðja ári, leitaði ég jafnan síðan fast á þessar fornu slóðir eins og lamb, sem sækir í góðan haga, þar sem það veit af sætu og safaríku fjölgresi. Atlætið var alltaf eins, hlýtt bros, glatt viðmót og klapp á koll, og góð var rúllupylsan í búr- inu hjá Jakobínu. En skemmtilegast var að hitta Kjartan. Hann vissi alla skapaða hluti og kunni frá þeim að segja á ljósan og einfaldan hátt, þannig að ungum sveini var auðvelt að meðtaka. Hann átti hljómplötur með fiðluleik Fritz Kreislers og ungs undrabarns, Yehudi Menu- hins, og söngplötur ekki minni manna en Sjeljapíns og Carúsós. Slíkt var hrein opinberun á að hlýða, og við Kjartan gleymdum okkur oft við þessa undrahljóma. Það var líka margt að sjá og skoða í herberginu hans Kjartans, svo sem myndin dularfulla af kon- unni í hellinum. Ef vandlega var skoðað, hafði hún aðeins níu fing- ur. A vegg hékk einnig merkilegt sverð eða byssustingur, sjálfsagt úr fyrri heimsstyrjöld, og vakti hroll og tengsl við myndir, sem ég hafði séð í bókum af Engiending- um og Þjóðverjum í návígi. Þá fannst hve gott var að eiga heima á Islandi, langt frá grimmdinni í útlöndum. En hinu var ekki að neita, að mér þótti ekki lítils um vert, þegar Kjartan sýndi mér það traust og vinarbragð að lána mér sverðið góða á öskudaginn, enda gerði ég mér í hugarlund, að hin- um strákunum stæði hin mesta ógn af þessu geigvæna vopni og þá um leið af kappa þeim, sem það bar. Hann hlaut að vera fullhugi mikill og hinn fræknasti. I leysingum á vorin fórum við stundum upp að pollinum mikla, sem varð viö vallargarðinn efst í Eyrarlandstúni, og létum þar sigla hin fegurstu fley, gerð úr borðvið- arbútum. En stundum átti Kjart- an til að smíða handa mér önnur skip og miklu vandaðri, þótt smærri væru, með vasahníf sínum og límdi saman hlutana með fiski- lími. Þau voru yfirleitt 15—20 sm löng og í réttum hlutföllum. Sum þessara skipa á ég enn, nokkuð löskuð þó. Þar voru eftirlíkingar af öllum Fossum Eimskipafélags- ins, svo að vandalaust var að þekkja þá, einnig íslandinu, sem hingað sigldi lengi, danska eftir- litsskipinu Fyllu og svo voru þar að auki togarar og fleiri skip. Þessum skipum var ekki ætlað að sigla á vatni, heldur á borðplötu eða gluggakistu. Þau voru flest máluð og öll hinir mestu kjörgrip- ir og völundarsmíð. Allt þetta og miklu fleira gerði Kjartan til að gleðja mig, smá- sveininn, enda dáði ég hann og virti eins og góðan eldri bróður. Reyndar hændust öll börn að hon- um og eins systkinum hans, Þóri og Jóhönnu, en þau voru öll gædd hinu ljúfa lundarfari foreldra sinna. Nú er þessi fjölskylda öll horfin af þessum heimi. Kjartan var ágætlega íþróttum búinn. Hann var í fyrsta keppnis- liði Knattspyrnufélags Akureyrar 1929, enda einn af bestu knatt- spyrnumönnum Akureyrar á æskuárum. Hann var gæddur mörgu atgervi öðru, var hagur ágætlega og haldinn skilningsþrá og fróðleiksþorsta. Þegar Gagn- fræðaskóli Akureyrar tók til starfa haustið 1930, gerðist hann einn af fyrstu nemendum hans og þótti æ síðan vænt um gamla skól- ann sinn, eins og glögglega kom fram á 50 ára afmæli skólans fyrir rösku ári. Þá má enn telja, að Kjartan hóf leikstarfsemi hjá Leikfélagi Akureyrar árið 1936 og kom fram í 500—600 sýningum fé- lagsins og vann þar að auki sem hvíslari við yfir 300 sýningar. Leikhúsgestir síðustu áratuga eiga honum marga og mikla þökk að gjalda fyrir góða skemmtan, ánægjustundir og erfiði, sem hann lagði á sig, en taldi þó aldrei eftir sér. I haust var hann að makleik- um heiðraður sérstaklega á leik- sviði Akureyringa fyrir 45 ára leiklistarstarf í bænum. Kjartan átti sér óvenjulegt tómstundastarf allt frá árinu 1947. Hann var svonefndur DX- maður margra erlendra útvarps- stöðva, þ.e. hþistaði á þær á viss- um tímum og veitti þeim reglulega upplýsingar um hlustunarskilyrði. Með þessu móti komst hann í persónulegt vináttusamband við útvarpsmenn um víða veröld, svo sem í Hollandi, Englandi, Frakk- landi, mörgum Austur-Evrópu- löndum, Japan og Ástralíu, svo að eitthvað sé nefnt. Hann sendi þeim stundum dagskrárefni frá Islandi og einkum Akureyri, sem síðan var útvarpað til milljóna- þjóða, og var oft ávarpaður sér- staklega í mörgum útvarpsstöðv- um. I þakklætisskyni var honum leyft að velja sér dagskrár, og honum voru einatt sendar góðar gjafir, svo sem listaverka- og fróð- leiksbækur, úrvals hljómplötur og ýmsir vandaðir gripir. Hann tók líka þátt í spurningakeppni út- varpsstöðva víða um lönd, oft með góðum árangri. Vegna þessa hlustunar- og kynningarstarfs átti Kjartan bréfaviðskipti við fjölda manna víða um heim og var óspar á að veita þeim fróðleik um ísland og íslendinga og svara margs kon- ar fyrirspurnum. Þessi landkynn- ingarstarfsemi Kjartans var sjaldnast í hámælum höfð, en var víðtækari og virkari en margan grunaði. Á þriðja tug ára hafði Kjartan atvinnu af að bera út póst til Ak- ureyringa, en þegar honum tók að þyngjast fótur, gerðist hann starfsmaður Olíuverslunar ís- lands (1965) og vann þar fram á síðasta dag ævi sinnar. 21. maí 1944 gekk Kjartan að eiga Þórdísi Jakobsdóttur, dóttur Jakobs Kristinssonar skipstjóra og Filipíu Valdemarsdóttur, sem lengi áttu heima í Lækjargötu 4. Þar stofnuðu ungu hjónin heimili' sitt, en keyptu fyrir allmörgum árum neðri hæð gamla læknis- hússins, Spítalaveg 9, og bjuggu þar síðan. Þau eignuðust tvö börn, Jakobínu Þórdísi, sem gift er Valdimar Brynjólfssyni, fyrrum dýralækni í Stykkishólmi, en nú heilbrigðisfulltrúa á Akureyri, og Ólaf Tryggva, rafvirkja, sem kvæntur er Þorbjörgu Ingvadóttur og eiga þau einnig heima á Akur- eyri. Já, tjaldið er fallið, og nú er það okkar, sem eftir sitjum í salnum, að þakka góðar stundir. Ég kveð gamlan bernskuvin klökkum huga með þakklæti fyrir áratuga vinar- þel og tröllatryggð. Við hjónin sendum Þórdísi og öllum vanda- mönnum þeirra Kjartans einlæg- ar samúðarkveðjur en Kjartani ósk um fararheill. Sverrir Pálsson Áheit og gjafir til Stokks- eyrarkirkju árið 1981 Haraldur Júlíusson sendi Mbl. eftirfarandi lista yfir áheit og gjafir til Stokkseyrarkirkju á árinu 1981 og bað um að hann yrði birtur. Gjafir: Ásta Steinþórsdóttir, í tilefni 90 ára afmælis síns, kr. 1.000, Guð- munda Torfadóttir, til minningar um Bjarna Jónasson og Arnlaugu Sveinsdóttur, kr. 1.000, Sigurlaug Siggeirsdóttir og Ingólfur Gunn- arsson kr. 1.000, Ágúst Bjarnason kr. 500, ágóði af hlutaveltu sem Sesselja Jóna Ólafsdóttir, Bjarn- heiður G. Jónsdóttir, Ingunn Alex- andersdóttir og Guðjón Birkisson héldu kr. 225, samtals kr. 3.725. Seld minningarkort samtals kr. 2.485, samtals alls kr 10.600. Sóknarnefnd Stokkseyrarsókn- ar færir öllum gefendum bestu þakkir fyrir höfðinglegar gjafir. Guð blessi ykkur öll. Áheit: S.E. kr. 40, Ragnhildur Jónsdóttir Fögrubrekku kr. 40, Sigríður Þórarinsdóttir kr. 100, R.H. kr. 100, G.H. kr. 100, Hjördís í. kr. 300, G.B.J. kr. 100, N.N. kr. 500, A.H. kr. 100, V.S. kr. 200, R.J. kr. 100, S.J. kr. 100, E.H. kr. 100, Gunnar Jósteinsson kr. 100, X kr. 500, Ragnhildur Jónsdóttir kr. 50, Sigvaldi Bjarnason kr. 300, A.H. kr. 100, R.H. kr. 300, B.G.B. kr. 50, I.G. kr. 200, S.H. kr. 110, G.J. kr. 100, Sigríður og Guðmundur Sæ- túni kr. 100, Marta Kjartansdóttir kr. 100, Aðalheiður Eyjólfsdóttir kr. 500, samtals kr. 4.390.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.