Morgunblaðið - 14.02.1982, Blaðsíða 18

66
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. FEBRÚAR 1982
Umsjón: Séra Karl Sifíurbjömsson
Séra AuÖur Eir Vilhjálmsdóttir
L áUdrottinsdegi
Aö lesa
Biblíuna
Nokkur ráð handa þeim sem vill
lesa Biblíuna.
Kyrrdarstund
Yfir Guðs orði 5 eða 10 eða 15
mínútur á degi hverjum, kvölds
eða morgna, það er í margra
augum óyfirstíganlegt vanda-
mál. Það er svo margt sem kallar
að í önnum og amstri daganna.
En slík stund verður brátt
ómissandi! Það er reynsla ótal-
margra.
Tilbeiðsla og trú
Tilbeiðsla, það er að vita sig
vera frammi fyrir augliti Guðs. I
Biblíunni mætir þú augliti hans,
og hann ávarpar þig, áminnir
isetningum, heldur í samskipt-
um sínum við Israelsþjóðina og
þeirri sögu sem leiðir fram til
Jesú frá Nasaret, sem er Kristur
Drottinn, Guðs sonur. Kærleikur
Krists, miskunnsemi og friður
og fögnuður lætur engan ósnort-
inn. Og Jesú segir: Sá sem hefur
séð mig, hefur séð föðurinn.
Helgi og hátíð
Drottinn vill einnig mæta þér
í samfélagi safnaðar síns. I guðs-
þjónustu helgidagsins færðu
tækifæri til að tilbiðja Guð
ásamt öðrum og biðja með öðr-
um. Guðsþjónustan byggist á
orði Guðs í Bibliunni, bænir og
sálmar eru túlkun orðsins og í
prédikuninni er boðskapur Biblí-
unnar útskýrður og tengdur hinu
Eins og ferð um
framandi slóðir
Að hefja reglubundinn lestur
Biblíunnar er eins og að takast á
hendur ferð um framandi slóðir,
þar sem stórkostleg reynsla og
ævintýri bíða. Þess vegna er það
mikilvægt að velja réttu leiðina,
og gefast ekki upp við fyrstu örð-
ugleika, sem á vegi verða. Hver
er rétta leiðin? Það er að byrja á
guðspjöllunum, til dæmis Lúk-
asi, og taka síðan fyrir eitthvert
bréfa Páls, svo sem Filippíbréfið.
Og lesa með bæn í hug og hjarta!
Betri ósk á ég ekki þér til
handa, en að reynsla fangans
forðum mætti verða þín: „Ég las
í bókinni í nótt. Af blaðsíðum
hennar birtist maður. Ég vonast
til að mæta honum á himnum."

Sáðmaður
gekk út að sá
Lúk. 8. 4—15 — 2. sunnud. í níuviknaföstu
Það vill vefjast fyrir okkur að verða sammála um hvernig háttað
er samstarfi Guðs og okkar um frelsun sálna okkar og ávöxtun
frelsisins í lífi okkar. Er Guð þar einn að verki? Eða erum við
hluttakendur og þá hvernig? Við þekkjum orð Ritningarinnar um
að við eigum að endurfæðast, ganga inn um þröngt hlið. Þó sé það
aðeins af náð, sem við verðum hólpin, það sé ekki okkur að þakka
heldur Guðs gjöf. Við höfum reynt að gera okkur grein fyrir þessu
með því að segja að Guð taki 99 skref á móti okkur en eitt skref
verðum við að taka sjálf, það skref tökum við þó ekki nema af náð
Guðs, þeirri náð, sem stendur öllum opin.
I guðspjallinu í dag, þessu guðspjalli, sem við þekkjum svo vel og
þykir svo vænt um, segir að við bregðumst á margan mismunandi
hátt við fagnaðarboði Drottins. Við hlustum á það stutta stund en
höfnum því svo, við hlustum á það með feginleik en eignumst enga
rótfestu og föllum frá þegar efiðleikar mæta, við hlustum en gleym-
um svo kalli Guðs í annríki okkar og amstri, eftirsókn okkar eftir
skemmtun og veraldarinnar velmegun.
Eða við heyrum orðið og geymum það í hjarta okkar. Við höldum
okkur fast í orðið þótt mótlæti og margs konar annríki og upplyft-
ing verði hlutskipti okkar. Við höldum okkur fast við orðið. Þá
gerist undrið. Hjarta okkar, sem stundum er kalt og stundum
tómlegt, stundum hrætt og stundum hrokafullt verður göfugt og
gott við að geyma orð Guðs. Og orðið ber ávöxt í lífi okkar.
Ég efast ekki um að í rauninni er það þetta, sem við þráum. Vlð
þráum það miklu, miklu heitar en stutta stemmningu í trúartil-
finningu, miklu heitar en velmegun veraldargæða. Við þráum frið í
hjarta okkar. I dag vitum við hvað við eigum að gera. Við eigum að
hlusta á orðið, sækjast eftir því eins og fjársjóði, í einrúmi og í
samfélagi trúaðra, láta það sökkva djúpt í hjarta okkar og geymast
þar. Og þá ber það ávöxt fyrir náð Guðs.
öllum opið
Orð Guðs
Orð Guðs- öllum opið
Hið íslenska bibl-
íufélag er starfs-
tæki kirkjunnar til
útbreiðslu heilagr-
ar ritningar.
Minnumst þess
mikilvæga verkefn-
is í bænum okkar
og með fjárfram-
lögum!
Biblíulestur
vikuna 14. til 20. febrúar.
Sunnudagur 14. febrúar. Mark. 4, 26—32.
Mánudagur 15. febrúar. Gal. 1, 1—10.
Þriðjudagur 16. febrúar. Gal. 1, 11—24.
Miðvikudagur 17. febrúar. Gal. 2, 1 —10.
Fimmtudagur 18. febrúar. Gal. 2, 11—21.
Föstudagur 19. febrúar. Gal. 3, 1—9.
Laugardagur 20. febrúar. Gal. 3, 10—18.
Þitt orð er lampí fóta minna, og Ijós ó vegum mínum.
þig, fræðir þig, huggar þig, nær-
ir sál þína og anda. Og í bæninni
svarar þú honum.
Ögun og þjálfun
Biblían er ekkert árennileg við
fyrstu sýn. Það kostar ögun og
þjálfun að kynnast efni hennar
að ráði. Stundum verður þú
þreyttur og latur og leiður, og
stundum vakna efasemdir yfir
því sem þú lest. Eða þá að þú
tekur að efast um sjálfan þig, og
það sem þú hefur áður talið
sjálfsagt og eðlilegt. Gefstu því
ekki upp. Haltu áfram, lestu
meira. Kristur er hjá þér, og
þekkir þig, og vill leiða þig með
anda sínum frá efa til TRUAR.
Traust og trú
I Biblíunni mætir þú Guði.
GUÐ, — það tengjast margar
ráðgátur þessu litla orði. Og
Biblían breiðir ekkert yfir það.
En í Biblíunni mætir þú þeim
Guði, sem afhjúpar veru sína,
vilja og markmið! Hann afhjúp-
ar það ekki í formúlum og kenn-
daglega lífi og spurningum
okkar. Í mörgum söfnuðum eru
líka Biblíuleshópar. Helst ættu
þeir að vera í hverjum söfnuði.
Þar gefst tækifæri til að ræða
saman um efni Biblíunnar og
leita svara við spurningum sín-
um og láta saman uppbyggjast.
„Af blaðsíðum hennar
birtist maður ...“
A stríðsárunum gerðist það
einu sinni sem oftar, að meðlim-
ur norsku andspyrnuhreyfingar-
innar var tekinn fastur af nas-
istum og dæmdur til dauða.
Prestur kom í heimsókn til hans
í dauðaklefann, en fanginn var
ekkert móttækilegur fyrir því
sem presturinn sagði. En að
skilnaði þá gaf presturinn hon-
um Nýjatestamenti. í morgun-
sárið næsta dag þegar fanginn
skyldi leiddur til aftöku sinnar,
sagði hann við prestinn: „Ég las
í þessari bók í nótt. Af blaðsíð-
um hennar birtist maður. Ég
vonast til að mæta honum á
himnum."