Morgunblaðið - 03.06.1982, Blaðsíða 44
44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. JÚNÍ1982
ást er...
/ °
,.. að bíða með
að hlæja þar til
hann hefur sagt
brandarann.
TM Reo U.S. Pat. Off.—aM rtghts reserved
•1982 Loe Angetee Tlmee Syndtcate
M eð
morgunkafíinu
Ertu bara með ölhun mjalla, Eva,
Ja, við sleppum ættarnafninu, en beldurðu að hægt sé að búa til sal-
hvaða stöðu hefur þú í kerfinu? at úr náttfötunum mínum?
HÖGNI HREKKVÍSI
" Lo0*au FLOTimm Si&LCh A«si VA Atv/s
Ljótur leikur rán-
fugls viö Tjörnina
Kæri Velvakandi!
Á laugardaginn fyrir hvíta-
sunnu gekk ég niður að Reykja-
víkurtjörn síðdegis til að skoða
fuglana, sem þar eru. Þegar ég
var staddur við suðurenda
Tjarnarinnar á móts við Skot-
húsveginn, sá ég stokkönd
koma úr litla hólmanum, sem
þar er í aðaltjörninni. Eg sá
strax að öndin var með stærri
ungahóp en venjulegt er. Ég
beið því þar til hún kom með
allan hópinn að bakkanum til
mín. Ég taldi ungana og voru
þeir 18. Svo stóran hóp með
einni önd hefi ég ekki séð áður.
Hefi ég þó fylgst með Tjörninni
og lífinu þar frá því ég var
unglingur.
Daginn eftir, á hvítasunnu-
dag, fór ég aftur með brauð
niður að Tjörn. Ég fór þá að
huga að öndinni með ungana
sina átján. Jú, ég fann hana, en
þá var hún aðeins með þrjá
unga. Hvar voru allir hinir?
Stóð ekki á svarinu, því á með-
an ég var staddur þarna kom
svartbakurinn og hirti þessa
þrjá sem eftir voru. — Og önd-
in, sem hafði komið með átján
unga úr eggjum, hafði nú eng-
an eftir.
Þetta er ljót saga. Hvar eru
dýra- og fuglavinirnir? Er eng-
inn, sem á að sjá um fuglana á
Tjörninni af bæjarins hálfu?
Það þarf ekki mikið til að
svartbakurinn hverfi af Tjörn-
inni. Aðallega þarf vilja ásamt
smáþekkingu á háttum fugls-
ins. Ég veit, að það er ósk
flestra, sem leggja leið sína að
Tjörninni og ætla að gera það
sér til gleði og ánægju, að þeir
sem hafa umsjón með Tjörn-
inni stöðvi þennan ljóta leik
ránfuglsins nú þegar.
Sigurjón
Skrifíð eða hringið
til Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum
um hvaðeina sem þeim liggur á hjarta — eða hringja
milli kl. 10 og 12 mánudaga til föstudaga. Bréf þurfa
ekki að vera vélrituð. Þeir sem ekki koma því við að
skrifa slá þá bara á þráðinn og Velvakandi kemur
orðum þeirra áleiðis. Nöfn, nafnnúmer og heimilis-
föng þurfa að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að
höfundar þess óski nafnleyndar.
Sigfús B. Valdimarsson skrífar:
„Hárlos“ réttnefni
á útvarpsþættinum
Fyrir nokkru hlustaði ég á þátt í
útvarpinu, sem nefndist „Hárlos“.
Ég held það hafi verið réttnefni á
öllum þeim þvættingi og guðlasti,
sem þar kom fram. Þar var m.a.
vitnað í 2. kafla Postulasögunnar,
þegar postularnir „urðu fullir af
heilögum anda og tóku að tala öðr-
um tungum, eins og andinn gaf
þeim að mæla“, (4. vers.) þarna
voru menn frá mörgum þjóðum er
sögðu: „Vér heyrum þá tala á vor-
um tungum um stórmerki Guðs.
En þeir urðu allir forviða og ráða-
lausir og sögðu hver við annan:
Hvað getur þetta verið? En aðrir
höfðu að spotti og sögðu: Þeir eru
drukknir af sætu víni.“ (12.-13.
vers.) Þá er það sem Pétur reis
upp ásamt þeim ellefu, hóf upp
rödd sína og ávarpaði þá: „Þér
gyðingar og allir Jerúsalemsbúar,
þetta sé yður vitanlegt, og ljáið
eyru orðum mínum, því að eigi eru
þessir menn drukknir, svo sem þér
ætlið, því nú er þriðja stund dags,
heldur er þetta það, sem sagt hefir
verið fyrir af Jóel spámanni: Og
það mun verða á hinum efstu dög-
um, segir Guð, að ég mun úthella
af anda mínum yfir alt hold,
(14.—17. vers), því nú er þriðja
stund dags.“ Hér stoppa höfundar
þáttarins, og sleppa niðurlaginu á
svari Péturs, og slá því föstu að
postularnir hafi verið „hippar". Á
þennan hátt er oft hægt að falsa
staðreyndir. En höldum okkur
fast við orð Guðs. Pétur hélt
áfram að tala og áhrifin leyndu
sér ekki. „En er þeir heyrðu þetta,
stunguNt þeir í hjörtun og sögðu við
Pétur og hina postulana: Hvað
eigum vér að gjöra bræður? En
Pétur sagði við þá: Gjörið iðrun og
sérhver yðar láti skírast í nafni Jesú
Krists til fyrirgefningar synda yðar,
og þér munuð öðlast gjöf heilags
anda, því að yður er ætlað fyrir-
heitið og börnum yðar og öllum
þeim, sem í fjarlægð eru, öllum
þeim, sem Drottinn Guð vor kallar