Morgunblaðið - 05.09.1982, Blaðsíða 6

50
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. SEPTEMBER 1982
I
í bandarísku menningarlífi er það
ávallt stórviðburður þegar frum-
sýnd er mynd eftir leikstjórann og
leikarann Woody Allen. Svo var
einnig nú, þegar nýjasta mynd
hans, „A Midsummer Night’s Sex
Comedy“, var frumsýnd í New
York fyrr á þessu ári. Woody All-
en hélt upp á frumsýninguna með
því að rjúfa langa þögn sína við
bandaríska fjölmiðla og voru birt
viðtöl við hann í stórblöðum þar
vestra og er hluti af einu þeirra
birtur hér á eftir. „A Midsummer
Woody Alten og Mia Farrow f hlutverkum eínum í „A Midsummer
Night’s Sex Comedy".
Night’s Sex Comedy“, sem er eins
konar „svefnherbergis skopleik-
ur“, fjallar um hverflyndi þriggja
hjóna. Hún lýsir einni helgi ástar-
æðis og daðurs á sveitasetri ást-
leitins, kenjótts uppfyndinga-
manns, sem leikinn er af Woody
Allen og hinnar feimnu, en tor-
tryggnu konu hans, sem leikin er
af Mary Steenburgen. Gestirnir,
sem koma til að taka þátt í hinum
„rómantíska feluleik“, eru leiknir
af José Feerer, Miu Farow, Tony
Roberts og Julie Hagerty.
Miðsumarnótt með
Þótt enginn dragi hæfileika All-
ens í efa hefur myndin samt hlotið
misjafna dóma og nægir þar að
vitna í gagnrýnendur eins og Jenet
Maslin hjá The New York Times
og Sheilu Benson hjá The Los
Angeles Times. — „Hvað svo sem
Allen er að gera með því að búa til
þessa einföldu og þægilegu
gamanmynd er hann ekki að gera
þá hluti sem hann er bestur í,“ —
skrifar Maslin og kallar myndina
„hliðarspor við fyrri verk hans“,
en bætir því þó við að engin
ástæða sé að horfa framhjá henni.
Benson sagði myndina vera “auð-
meltanlega" og „Iétt þvaður sem
væri hvorki fugl né fiskur og ekki
dæmigerð Woody Allen-mynd“.
Myndin er sú tíunda í röðinni á
leikstjórnarferli Allen, sem hófst
fyrir þrettán árum síðan með
kvikmyndinni „Take the Money
and Run“. Hún er jafnframt sú
fyrsta af þremur, sem hann gerði
samning um við Orion-fyrirtækið.
Allen hefur þegar lokið við aðra
mynd, sem væntanlega verður
frumsýnd um jólin og að sögn er
hann að hefja upptökur á þeirri
þriðju. En lítum nú á hvað lista-
maðurinn hefur til málanna að
leggja:
Hvena'r fór hugmyndin að þessari
mynd að brjótast um í kollinum á
þér?
„Ég hafði skrifaö annan gaman-
leik — handritið að myndinni sem
kemur um jólin — og mér datt í
hug að gera alvarlega mynd sam-
hliða hinni. Ég vildi gera mynd
um napurlegt samband, mynd um
náunga sem harmar glatað tæki-
færi og stúlku sem er í þann veg-
inn að gefa sig alla að miklu eldri
manni, sem í raun er ekki hinn
rétti fyrir hana. Upprunalega
hugmyndin var ekki gamanmynd
heldur mynd alvarlegs eðlis.
Síðan fékk ég bakþanka og
hugsaði með mér: — Guð minn
góður, þetta efni bókstaflega
heimtar spaugilega meðhöndlun.
— Hópur af fólki í sumarhúsi um
helgi, með mánaskin í bland við
fuglasöng og blóm og allt það. Því
ekki að skoða þetta viðfangsefni í
spéspegli? Og láta alvöruna liggja
á milli línanna. Svo ég fór að
skrifa handritið út frá þessum
punkti og sóttist verkið vel því ég
fór strax að hafa mikla ánægju af
þessu.
Þá hafði ég tvö handrit í hönd-
unum. Ég hafði hinn upprunalega,
svart-hvíta, „surrealistiska"
gamanleik og svo þennan róman-
tíska „mærðarleik", sem þarfnað-
ist mildra, hlýlegra lita. Ég hugs-
aði með mér: Ég bíð í ár með að
filma þetta. Síðan fékk ég bak-
þanka og hugsaði með mér: Nei,
því ekki að filma þær saman. Á
þann hátt gat ég hagnýtt ýmislegt
WOODY
ALLEN
sameiginlega svo sem góða veðrið.
Svo ég hófst handa við að móta
verkið og filmaði þær saman.
Þetta eru gjörsamlega óskyldar
sögur. Hin gerist í New York á
þriðja áratugnum."
Er hlutverkaskipting sú sama?
„Nei, aðeins ég og Mia. Kvik-
myndatökufólkið er hins vegar
það sama, að sjálfsögðu. En sem
sagt, ég filmaði þær saman og
merkilega nokk, það borgaði sig
fjárhagslega. Til dæmis á meðan
maður beið eftir ákveðnum veðra-
brigðum í litmyndinni gat maður
notað tímann og tekið atriði í
svart-hvítu myndinni."
Þú hefur valið „Brúðarmars”
Mendelssohns sem titillag í „A Mid-
summer Night’s Sex Uomedy”. Á
maður að taka það sem staðfestingu
á þeim orðrómi að þú hyggist ganga
i hjónaband?
„Nei, nei...“
Er það kannski óskhyggja?
„Ég veit það ekki. En þið hjá
blöðunum búið til og finnið upp
hina furðulegustu hluti um mig.
Eitt var að ég hefði fjárfest í húsi
á ströndinni, sem var ekki satt.
Annað var að ég og Mia værum að
flytja til Connecticut, sem var að
sjálfsögðu kjaftæði. Að við værum
gift og síðan að við ætluðum að
giftast. Og í einni greininni var
sagt að ég ætti í útistöðum við
Orion, en ég hafði farið í mat með
stjórnendunum og við vorum að
ræða nýja samninga. Svona er
þetta alít hjá ykkur, bull og kjaft-
æði.“
Hafa ekki hinar mótsagnakennd-
ustu lýsingar verið gefnar á þér á
undanrórnum árum — um tíma var
sagt að þú værir hrókur alls fagnað-
ar í samkvæmislífinu?
t4.„Uh huh...“
Okkur var talið trú um að þú vær-
ir í raun félagslyndur laumupoki,
sem stælist út á kvöldin til að
skemmta sér?
„Þetta þekki ég ekki. Þessa
ímynd þekki ég ekki. Það sem ég
hef lesið er að ég fari á „Elaine’s"
(veitingastaður í New York) á
hverju kvöldi og það er einfaldlega
til að fá að vera í friði. Það er eini
staðurinn í borginni þar sem þú
getur borðað í friði. Gestum er
bannað að biðja um eiginhandar-
áritun og ljósmyndurum er ekki
hleypt inn á staðinn. Það er það
góða við að borða á „Elaine's". Ég
er þar alltaf innan um sama fólk-
ið, 60 eða 70 manns, sem virðist
borða þar á hverju kvöldi.
Venjulega vakna ég snemma,
skrifa eða vinn við kvikmyndatöku
allan daginn. Ég kem aftur heim
um kvöldið, sæki Miu og við förum
á „Elaine’s" og fáum okkur snarl
og síðan förum við snemma að
sofa. Ég er venjulega sofnaður um