Morgunblaðið - 17.11.1982, Side 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. NÓVEMBER 1982
F.v.: Gísli Kjartansson, oddviti Borgarneshrepps, Georg Hermannsson, Borgarnesi, Húnbogi Þorsteinsson, sveitarstjóri, Borgarnesi, Friðjón Þórðarson,
dómsmálaráðherra.
Framlög til vegamála í fjárlagafrumvarpi 1983:
20% lægri en langtímaáætlun
í vegagerð gerir ráð fyrir
Segir Birgir Guðmundsson umdæmisverkfræðingur VR á Vesturlandi
„ÉG HYGG að árið 1994, í lok þess
12 ára tímabils sem langtímaáætlun
í vegagerð nær yfir, verði stofnbraut-
ir á Vesturlandi orðnar mjög þokka-
lega upp byggðar, aðalleiðir komnar
með bundið slitlag og megi þá vel
við una, það er að segja ef áætlunin
kemst í gegn og við hana verður
staðið,“ sagði Birgir Guðmundsson
umdæmisverkfræðingur Vegagerðar
ríkisins á Vesturlandi í samtali við
Mbl. að loknum aðalfundi samtaka
sveitarfélaga á Vesturlandi. A aðal-
fundinum flutti Birgir framsöguer-
indi um langtímaáætlun í vegagerð
en hún liggur nú fyrir Alþingi til
afgreiðslu.
— Hverjar verða helstu vega-
framkvæmdir á Vesturlandi sam-
kvæmt þessari áætlun?
„Langtímaáætlunin nær til 12
ára og er skipt í þrjú fjögurra ára
tímabil. Á fyrsta tímabilinu
1983—1986 verður bundið slitlag
að mestu komið frá Reykjavík til
Akraness og Borgarness en Hval-
fjarðarbotn verður þó eftir. Lokið
verður við brúargerð í ofanverðum
Norðurárdal, endurbyggður verð-
ur kaflinn frá Fornahvammi til
Hæðasteinsbrekku og lagt bundið
slitlag á þann kafla og norður
fyrir Miklagil. Þá ættu verstu
kaflarnir á Holtavörðuheiði að
verða komnir upp fyrir snjóa.
Áætlað er að ljúka við Ólafsvíkur-
enni og verður þá komið bundið
slitlag á milli Hellissands og
Ólafsvíkur, ennfremur um 7 km
kafli með bundnu slitlagi við
Grundarfjörð og Stykkishólms-
vegur frá Stykkishólmi að Snæ-
fellsnesvegi verður einnig kominn
með bundið slitlag. Lokið verður
við að byggja veginn yfir Svínadal
yfir snjóa. Á þessu fyrsta tímabili
á að leggja í allt 72 km með
bundnu slitlagi, sem er um 18 km
á ári.
Á öðru tímabili, 1987—1990,
verður lagt bundið slitlag á 93 km,
sem er um 23 km á ári. Þá verður
höfuðáherslan lögð á að byggja
veginn í Norðurárdal og verður
þeim framkvæmdum að mestu
lokið á tímabilinu og verður hann
lagður bundnu slitlagi. Ólafsvík-
urvegur vestur Mýrar verður
endurbyggður og lagður bundnu
slitlagi vestur að Heydalsvega-
mótum. Kaflinn frá Olafsvík að
Snæfellsnesvegi verður endur-
byggður og lagður bundnu slitlagi.
Haldið verður áfram framkvæmd-
um frá Grundarfirði í átt til
Stykkishólms og vegurinn endur-
byggður inní Kolgrafarfjörð og
iagður bundnu slitlagi. Fyrir norð-
an Búðardal verður vegurinn
endurbyggður norður að Fáskrúð.
Á þriðja tímabilinu 1991—1994
verður lagt bundið slitlag á 108
km, sem er um 27 km á ári. Þá
verða allir aðalvegir á Vesturlandi
komnir með bundið slitlag frá
Reykjavík til Akraness og Borg-
arness og norður yfir Holtavörðu-
heiði, einnig vestur Mýrar að
Vegamótum. Frá Hellissandi og
allt norðanvert Snæfellsnesið að
Stykkishólmi verður vegurinn
kominn með bundið slitlag. Þá
verður byrjað á endurbyggingu
vegar yfir Bröttubrekku og má bú-
ast við að sú framkvæmd verði
langt komin við lok tímabilsins en
það á að leggja á þann veg bundið
slitlag. Má búast við því að 1994
verði komið bundið slitlag frá
Gröf í Miðdölum gegnum Búðar-
dal og í Gilsfjörð. Vegir í Stað-
arsveit, á Heydal og á Skógar-
strönd verða einnig endurbyggðir
á þessu tímabili þótt með malar-
slitlagi verði.
Það sem ég hef talið upp eru
aðeins stofnbrautir. Langtíma-
áætlunin nær einnig til þjóð-
brauta og hún gerir ráð fyrir að
veruleg framkvæmdaaukning
verði í þjóðbrautum miðað við það
sem er í dag. Nú er verið að vinna
að gerð samskonar áætlunar fyrir
þjóðbrautir og lögð hefur verið
fram um stofnbrautir. I frum-
drögum þeirrar áætlunar er gert
ráð fyrir að a.m.k. 160 km af þjóð-
brautum á Vesturlandi verði lagð-
ir bundnu slitlagi á áætlunartíma-
bilinu."
— Nú er þetta aðeins óafgreidd
tillaga, en framkvæmdir sam-
kvæmt henni eiga að hefjast 1.
janúar 1983, veldur það ekki erfið-
leikum að frumvarpið hefur enn
ekki verið afgreitt?
„Við vegagerðarmenn lítum svo
á að í ljósi þess hvað tillagan fékk
mikla umfjöllun hjá þingmönnum,
bæði hjá þingflokkunum og hjá
kjördæmaþingmönnunum, mun-
um við líta á hana sem mjög mik-
ilvæga stefnumörkun og viðmiðun
jafnvel þó hún hljóti ekki þinglega
afgreiðslu."
— I samgöngumálaályktun að-
alfundar SSVK er mótmælt þeim
niðurskurði framkvæmda sem
óhjákvæmilega verður ef fjár-
magn verður ekki aukið til vega-
mála frá því sem fjárlagafrum-
varpið fyrir næsta ár gerir ráð
fyrir, er strax farið að svíkja þau
fyrirheit sem gefin eru með gerð
langtímaáætlunarinnar?
„Miðað við fjárlagafrumvarpið
fyrir næsta ár bendir flest til þess
að það ár, sem er fyrsta ár lang-
tímaáætlunarinnar, vanti allt
uppundir 20% til að fullnægja því
sem gert er ráð fyrir i langtíma-
áætluninni. Þá er miðað við að því
fjármagni, sem ætlað er til fram-
kvæmda samkvæmt langtíma-
áætluninni, sé skipt jafnt á hin 4
ár fyrsta tímabilsins. Fjárlaga-
frumvarpið gerir ekki einu sinni
ráð fyrir framkvæmdum sem gert
er ráð fyrir í langtímaáætlun-
inni,“ sagði Birgir Guðmundsson.
HBj.
Þegar lífskjörin batna
minnkar fylgi kommúnista
— eftir Bjarna
Júlíusson
Síðan Ólafar Thors, Jónasar frá
Hriflu og Bjarna Benediktssonar
naut ekki lengur við hafa and-
stæðingar kommúnista látið undir
höfuð leggjast að kunngera þjóð-
inni raunverulegt eðli þeirra og
fletta sauðagærunni af þeim.
Það virðist svo, að andstæð-
ingar kommúnista séu hræddir við
það, vegna þess að þeir vita sem
er, að þegar þeir hafa náð alræð-
isvaldi á íslandi munu þeir opna
hina alræmdu úlfagryfju og verð-
ur nóg rými fyrir andstæðingana.
Ibúar þeirrar gryfju hafa þegar
fengið nokkra saðningu.
Uppistaða hreyfingar kommún-
ista á Islandi skiptist aðallega í
tvo hópa. Annars vegar eru ein-
feldningar, sem trúa þeim áróðri,
að atorkumenn þjóðarinnar, sem
með framsýni og kjarki hafa hald-
ið uppi öflugu atvinnulífi allt frá
aldamótum, séu þjófar og ræn-
ingjar og ættu að vera bak við lás
og slá. Þessum áróðri hafa þeir
haldið uppi i yfir 50 ár. Það er
augljóst hvar Göbbels fékk sína
fyrirmynd, því að kommúnistar á
Islandi fundu upp áróðursvélina
löngu á undan honum..
Hins vegar eru menn sem eru
allt frá því að vera hámenntaðir
og „gáfaðir", til þeirra sem hafa
klórað sig upp valdastigann eftir
baki verkamanna til að reyna að
ná með tærnar þar sem hinir
menntuðu hafa hælana. Gáfur
þessara manna eru metnar á
landsvísu eftir því hvort þeir
kunna kafla úr Islendingasögum
eða vísukorn eftir Einar Ben. Eitt
hafa þessir hópar þó sameiginlegt
þ.e. áróðurseiginleikar þeirra.
Þarf að leita vel til að finna sann-
leikskorn í þeirri iðju, enda ekki
áhrifaríkt.
Ekki í einu tilfelli hafa komm-
únistar gert tilraun til að byggja
upp arðvænlegan atvinnuveg til
atvinnuaukningar þrátt fyrir að
þeir hafa umráðarétt yffir stórum
hluta fjármagns þjóðarinnar, sem
þeir þykjast vera fulltrúar fyrir.
Einhver kommúnist skrifaði
fyrir alllöngu heilan Þjóðvilja og
ærðist á þingi, svo að fáir skildu
málið sem hann talaði. Sagðist
maðurinn hafa komist að því að
Hambrosbanki í London tæki
vexti af lánum, sem hann lánði Is-
lendingum. Hvílík okurstarfsemi!
Sannfæringin á afbökuninni var
slík að hálf þjóðin trúði. Takmark
„Enginn veit til þess, að
nokkurs staðar eða
nokkru sinni hafi
kommúnistar bætt hag
þegna sinna. í löndum
eins og Kússlandi og
Kína hefur þeim mistek-
ist hrapallega.“
þessarar valdasjúku klíku er að-
eins eitt „alærði öreiganna á ís-
landi“. Þessi setning er sennilega
mesta blekkingarþvæla sem þeir
hafa látið sér um munn fara, og er
þá langt jafnað. Því að það hefir
aldrei frá upphafi vakað fyrir
þeim að færa valdið til öreiganna,
heldur hafa þeir notað einfeldn-
ingana til að þeir, þ.e. valdamenn-
irnir, næðu völdum. Og slík er
áfergjan að öllu skal fórnað til,
heill, hamingja,' lífskjör og eign-
arréttur skulu flakka ásamt
sjálfstæði íslands. Allt þetta er
góður eldiviður á valdabálið. Þeg-
ar þessu marki er náð fá íslend-
ingar í fyrsta sinn að finna fyrir
alvöru arðræningja. Valdinu skal
náð valdsins vegna og síðast en
ekki síst fjármagnsins. í því hefur
þeim þegar orðið ágengt. Lands-
lýður skal þrautpíndur til að
styrkja völdin og veikja viðnáms-
þrótt þjóðarinnar, það sýna dæm-
in erlendis frá. Komið skal upp
varðsveitum, fyrirmyndina hafa
þeir frá dögum Hitlers. Ráða skal
fávísa einfeldninga til þeirra
starfa. Reynslan sýnir, að þeir
verða þeir ófyrirleitnustu um leið
og einkennisbúningum er klæðst.
„Sjá roðann í austri hann brýt-
ur sér braut, fram bræður það
dagar nú senn.“ Ég vil upplýsa
kommúnista á íslandi um það, að
sú roðasól, sem stígur úr austri
verður ekki hnigin til viðar þegar
mestu arðræningjar sögunnar
koma, úr þeirri átt sem roðinn rís,
til að hirða bráð sína. Þá verður
úlfagryfjan opnuð Upp á gátt, því
þeir munu ekki treysta þeim sem
sviku þjóð sína og fósturland.
Enginn veit til þess, að nokkurs
staðar eða nokkru sinni hafi
kommúnistar bætt hag þegna
sinna. I löndum eins og Rússlandi
og Kína hefur þeim mistekist
hrapallega. Á valdatíma Stalíns í
Rússlandi er talið, að hann hafi
látið myrða milljónir manna,
kemst sú tala líklega seint á
hreint. Ekki dugði sú fækkun
munna til að þeir sem undan
sluppu fengju saðningu í hverju
máli. Rússland og reyndar Kína
eru meðal náttúruauðugustu
svæða heims, þar hafa kommún-
istar ríkt þann tíma sem fram-
þróun í matvælaframleiðslu og
öflun hefur verið mest í sögunni.
Samt hefur þeim tekist að halda
lífskjörum á því stigi sem miðast
við algjörar nauðþurftir. I Kína er
enn hungursneyð í sumum lands-
hlutum.
Nú hafa bæði þessi ríki, sér-
staklega Kína, tekið þann kost að
opna lönd sín meira fyrir utanað-
komandi hugmyndum um bætt
lífskjör, vegna þess að kerfi þeirra
eru sprungin. Áður tókst Kínverj-
um þó að fara að dæmi Stalíns,
„föður alheimsins og friðar", svo
notuð séu orð aðdáenda hans á ís-
landi, og slátra tugum milljóna
þegna sinna.
Á Islandi má telja að hungurs-
neyð hafi verið meira og minna
allt til síðustu aldamóta, þegar
fyrstnefndir atorkumenn fóru að
láta til sín taka og skapa atvinnu
fyrir fólkið. Allar götur síðan hafa
þessir menn staðið uppúr og
fremstir í flokki til styrktar þjóð-
inni, í einu og öllu. Þessir menn
urðu til þess að lífskjör bötnuðu
jafnt og þétt til þessa dags.
Það er tímabært að upplýsa ís-
lendinga um það að í þeim flokki
var aldrei einn einasti kommún-
isti. Þeir voru í öðru, að sinna
niðurrifsstarfseminni. Því meira
sem þeim tókst að klekkja á at-
vinnuvegunum því hærra húrruðu
þeir. Kommúnistar vita sem er, að
eftir því sem lífskjör batna
minnkar fylgi þeirra og vald um
leið.