Morgunblaðið - 31.12.1982, Side 13

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 31. DESEMBER 1982
45
^ Guðrún L.
Ásgeirsdóttir,
Mælifelli,
Skagafirði
Er hugurinn reikar til baka og
minni þessa árs, sem brátt er á
enda runnið, rifjast upp, verður
fyrst staðnæmst við upphaf þess,
en fyrir okkur hérna á Mælifelli
voru áramótin nokkuð óvenjuleg. í
stað þess að heyra snarkið í eldin-
um í brennunni okkar suður á
Harðhausnum á gamlárskvöld,
lifðum við nú mót burtgengins og
nýs árs við hljóm klukkunnar í
ráðhúsinu í Kaupmannahöfn og
þyt flugelda yfir Tívolí, og í stað
þess að hringja kirkjuklukkunum í
Mælifellskirkju á miðnætti
hringdum við klukkum í porti
Vartovs-kirkjunnar, en sálmurinn
„Nú árið er liðið" hljómaði vel og
var sunginn með góðum granna
þar, líkt og hér heima, séra Jó-
hanni Hlíðar sendiráðspresti.
Dvölin í Jónshúsi er sú minning
ársins, sem hæst ber, enda borgin
við Sundið einkar kær og stór-
borgarlífið mikil tilbreyting og
skemmtileg okkur sveitafólkinu.
Vissulega á borgin sínar erfiðu og
neikvæðu hliðar, en það á sveitin
líka þótt í ólíku sé. Tengt dvölinni
í Jónshúsi er stutt ferð til Rómar,
en þar náði tilfinningin um dá-
samlega upplifun hámarki, eink-
um í eftirminnilegri þriggja
stunda biskupsvígslu í Péturs-
kirkjunni og 12 þúsund manna
móttöku hjá páfa, þar sem hann
mælti á sjö tungum, en á báðum
stöðum var lúterskum prestshjón-
um norðan úr álfu vísað til sætis
innarlega á bekk.
Heimsviðburðir margir eru eft-
irminnilegir eins og títt er um
slíka, en því miður allflestir öm-
urlegir, svo sem fjöldamorðin í
Líbanon, stríðsrekstur víða í
heiminum, meðal annars hjá
grönnum okkar, Bretum, hernað-
urinn í Afghanistan og herlög í
Póllandi, en fregnirnar um friðar-
drauma þjóðanna eru þó gleði-
legar og efling friðarhreyfinga
víða um heim er það, sem helzt
skal minnzt frá árinu 1982.
Úr heimi stjórnmálanna hér á
landi er einkum minnisstætt, að
ríkisstjórnin skyldi halda velli
þótt einn þingmaður hennar
brygðist og mjóu virtist muna vik-
um saman.
Við hið skyndilega fráfall hins
ástsæla fyrrverandi forseta,
Kristjáns Eldjárns, setti þjóðina
hljóða og er hans saknað af öllum
almenningi. Ógleymanleg verður
mér alvörustundin í Dómkirkj-
unni við ' útför hans. En maður
kemur í manns stað og stoltir
máttum við íslendingar vera af
forseta okkar, Vigdísi Finnboga-
dóttur, í ferðum hennar bæði til
granna okkar Grænlendinga til
þúsund ára minningarhátíðar um
Grænlandsfund Eiríks rauða og
enn vestar um haf til hinnar
miklu norrænu sýningar á megin-
landi Ameríku síðar. Ekkert hefur
glatt mig meira en sigurför okkar
glæsilega forseta, og hneigist ég æ
oftar til að segja „þetta vissi ég
alltaf“.
Eitt og annað hefur gerzt
merkilegt hér á Norðurlandi
vestra á árinu og skal fyrst fræga
telja Blönduvirkjun. Þar sem ég
hef fórnað nokkru sálarþreki í
baráttunni fyrir þann málstað,
þótt stundum væri erfitt um vik,
hlýt ég að nefna feginleik minn,
þegar framkvæmdir hófust við
virkjunina á árinu.
Þá voru ýmis meiri háttar mót
og hátíðir haldnar hér í Skagafirði
í sumar, sem lengi verður minnzt,
prestastefna Islands á Hólum í
júnílok í dýrlegu veðri, 100 ára af-
mæli Hólaskóla í júlíbyrjun í af-
leitu veðri, sudda og rigningu, og
svo auðvitað hið margumrædda
landsmót hestamanna í ýmsum
veðrabrigðum. En fyrst farið er að
nefna veðrið, þá virðist enn ætla
að ásannast, að síðari hluti aldar
verði kaldur, og má minnast síð-
asta vors, sem aldrei kom, a.m.k.
hér nyrðra, sumarsins svala og
september, sem var kaldastur í
áratugi. Minningin um veðrið á
útlíðandi ári er því ærið kaldrana-
leg, þótt önnur minni ylji.
Séra Jón A.
Baldvinsson,
Staðarfelli,
S-Þingeyjarsýslu
Þegar á heildina er litið má
segja, að það ár sem er að kveðja
hafi verið fremur hagstætt bænd-
um í Ljósavatnshreppi og Bárð-
ardal. Síðastliðinn vetur verður þó
að teljast með þeim lengri og erf-
iðari, sem hér hafa komið um
langt árabil. Mátti segja að hann
legðist að með fannfergi í október-
byrjun og linaði ekki á fyrr en í
apríl. Þá kom blíðviðriskafli, sem
þó reyndist skammgóður vermir,
því um mánaðamót kom hann á
norðan með versta veður og fann-
burð. Sérstaklega er minnisstæður
2. maí, þá var fermt í Þór-
oddsstaðarkirkju í stórhríðar-
veðri.
Sauðburður var bændum erfið-
ur því ekki var albatnað fyrr en
um mánaðamótin maí-júní. Það
lætur að líkum að bændur fyrndu
ekki eftir slíkan vetur og þar sem
spretta fór ákaflega hægt af stað
leist mönnum ekki meira en svo á
blikuna. En um miðjan júlí kom
einhver mesti hita- og þurrkakafli
í manna minnum. Stóð hann í
þrjár vikur sámfellt og var ævin-
týri líkast að fylgjast með heyöfl-
uninni þann tíma. Því voru bænd-
ur allvel undir vetur búnir. Haust-
ið hefur leikið við okkur og er
varla hægt að segja að vetur hafi
gengið í garð fyrr en undir jól.
Hér eru berjalönd góð og var
berjaspretta sæmileg. Laxveiði í
Skjálfandafljóti og Djúpá olli
vonbrigðum og hafa menn áhyggj-
ur af þróun þeirra mála. Þrátt
fyrir þrengingar í landbúnaðinum
láta menn ekki deigan síga hér um
slóðir. Eru menn að leita fyrir sér
um nýjar leiðir. Einn bóndinn hef-
ur fengið sér ullarkanínur, og
refarækt er á döfinni hjá öðrum.
Ekki verður því þó á móti mælt, að
skortur á atvinnutækifærum utan
hins hefðbundna búskapar Sníður
mönnum nokkuð þröngan stakk.
Félagslíf er hér þlómlegt. Á
svæðinu starfa tvö ungmennafélög
og halda uppi margháttaðri
starfsemi. Annað þeirra, Einingin
í Bárðardal, hélt upp á 90 ára af-
mæli sitt á aðventu. Kvenfélög
starfa einnig af kappi, svo og bún-
aðarfélög og Lions-klúbbur. Þá er
sönglíf mikið og almennt. Kirkju-
kórar æfa reglulega og vel við all-
ar kirkjurnar þrjár og Karlakór-
inn Hreimur, sem að hluta til er
skipaður mönnum af þessu svæði,
starfaði mikið á síðastliðnu ári.
Kom söngur hans út á hljómplötu
á haustdögum. Hér stunda menn
einnig skáldskap eins og vera ber.
Á árinu kom út ljóðabók eftir
roskinn bónda hér í sveitinni, Jón
Jónsson í Fremstafelli, sem um
langt árabil hefur varið stopulum
frístundum sínum til ljóðagerðar.
Um síðastliðin áramót varð
Lundarbrekkukirkja í Bárðardal
100 ára. í tilefni af því ákvað söfn-
uðurinn að fegra hana og bæta
eftir föngum. Þetta er merkilegt
hús, hlaðið úr steini, og var smíði
þess afrek á sínum tíma. endur-
bæturnar á kirkjunni tókust með
ágætum og var hátíðarstemning í
Dalnum þegar hún var að nýju
tekin í notkun við guðsþjónustu á
annan sunnudag í aðventu. Á ár-
inu var unnið að undirbúningi að
nýrri kirkju á Þóroddsstað.
Við áttum hér indæla jólanótt í
sannkölluðu jólaveðri. Friðarljós-
in, sem fólk tendraði í gluggum
sínum blikuðu og skiluðu boðskap
sínum boðleið frá sjó til innstu
dala. En veðrið setti hátíðahöldin
út af sporinu á jóldag og varð
prestur að láta sér lynda að koma
ekki á nema einni hátíðarmessu
þann daginn og engri síðan. Þráð-
urinn verður þó tekinn upp þegar
tækifæri gefst, enda halda menn
skylduglega jól hér i 13 daga að
gömlum og góðum sið.
Sigurður
Þórðarson,
Súðavík
í febrúar á þessu ári var mikill
flutningur á fólki hér á staðnum.
Tekin var í notkun átta íbúða
blokk og var flutt í allar íbúðir
þar. Ennfremur voru aðrar fjöl-
skyldur sem skiptu um húsnæði,
þ.e.a.s. 11 fjölskyldur voru að
flytja sama dag og þykir það mik-
ið á svona litlum stað.
Á vegum hreppsins var í sumar
endurbyggð vatnsveita, en ný
stífla var byggð og aðallögn
endurnýjuð niður í byggð. Verk-
taki var Karl Þórðarson Bolung-
arvík og gekk það verk ágætlega.
Aðalframkvæmdir á hraðfrysti-
húsinu Frosta hf. voru að færa
rækjuvinnslu frá Langeyri, þar
sem hún hafði verið starfrækt áð-
ur, í sama húsnæði og fiskvinnsl-
an er nú. Þetta er nýr og fullkom-
inn vinnslusalur. Rækjupillunar-
vélarnar eru þær sömu og voru á
Langeyri, en annar útbúnaður
nýr. Hönnun á verksmiðjunni sá
Matcon í Kaupmannahöfn um.
Voru tveir menn frá þeim í hálfan
annan mánuð í haust við uppsetn-
ingu á tækjunum. Haukur Ág-
ústsson rafvirkjameistari sá um
allt sem að rafmagni sneri og er
ekki hægt að sjá annað en að þetta
sé fullkomnasta rækjuvinnsla sem
völ er á í dag, framkvæmdin öll til
fyrirmyndar. Framkvæmdastjóri
hjá Frosta hf. er Börkur Ágústs-
son.
Sumarafli hjá rækjubátunum
Sigrúnu og Val, en þeir voru á út-
hafsrækju, var samtals 169 tonn.
Haustvertíðarafli rækjubáta, en
þeir eru fjórir og voru að veiðum í
þrjár vikur, var 82.788 tonn. Bessi
IS 410 er búinn að landa í dag, 28.
desember, 4.550 tonnum. Eina
húsið sem er hér í byggingu er
leikskóli sem er orðinn fokheldur
og eru fáeinar konur sem standa
að þeirri framkvæmd. Einstakl-
ingar, félagasamtök, hraðfrysti-
húsið og Lion hafa styrkt þær með
fjárframlögum og vinnu og kunna
þær þeim góðar þakkir fyrir. Hér
hefði þurft að byggja meira því
eftirspurn eftir íbúðarhúsnæði er
mikið og skortur á vinnuafli.
Jólaljósin eru hér með meira
móti, enda veður með eindæmum
gott. Jólasnjóinn vantar ekki því
jörð er hér alhvít. Félagar úr
slysavarnadeild Súðavíkur brydd-
uðu upp á þeim nýjungum að gefa
fólki kost á að koma með pakkana
í hús þeirra. Síðan klæddust þeir
jólasveinabúningum og færðu
börnunum gjafirnar á snjósleða og
vakti það mikla kátínu. Snjósleð-
ann hafði björgunarsveitin nýlega
fengið.
Guðsþjónusta var á annan í jól-
um og voru tvö börn skírð. Kirkju-
sókn var með ágætum, enda veður
gott.
Júlíus Kristjáns-
son og Trausti
Þorsteinsson,
Dalvík
Nú um þessi áramót er eins og
víðar annars staðar hér á landi
dauft hljóð í atvinnurekendum á
Dalvík og hefur atvinnuleysis-
draugurinn látið vita af sér. Nú í
desember voru 30 manns skráðir
atvinnulausir, en segja má að það
hafi heyrt til undantekninga ef
menn hafa farið á atvinnuleysis-
skrá hér undanfarin ár. Bátaút-
gerð hefur færzt mjög í vöxt hér
og hafa margir útgerðarmanna
reist mikil verkunarhús og lagt í
miklar fjárskuldbindingar. Nú
sitja útgerðarmenn uppi með mik-
ið af fiski, einkum skreið, og hafa
ekki getað losað um fjármagn,
sem í henni liggur og eiga því erf-
itt með að standa í skilum og bitn-
ar slíkt auðvitað fyrst á bæjarfé-
laginu.
Á þessu ári hefur sá afli, sem
borizt hefur hér á land, reynzt
vera álíka og 1981. Afli línu-, neta-
og færabáta er um eitt þúsund
tonnum minni en í fyrra, en togar-
ar og togbátar hafa aflað um 800
tonnum meira. Þess ber þó að
geta, að í ár bættist í togaraflota
Dalvíkinga nýtt togskip, Baldur
EA 108. Samtals bárust hér á land
af þessum skipum um 13.200 tonn.
Síldarafli varð nokkur og bárust
337 tonn á land og þar af voru
saltaðar 2.100 tunnur.
Skipakomum í Dalvíkurhöfn
hefur stórfækkað á þessu ári, en
samkvæmt upplýsingum frá ný-
ráðnum hafnarverði, Garðari
Björnssyni, hefur skipakomum
fækkað úr 129 á síðasta ári í 94 í
ár. Þó hefur útflutningur aukizt
töluvert að magni til, en innflutn-
ingur dregizt saman og veldur þar
mestu um að bæði sementi og fóð-
urbæti er nú skipað á land á Ákur-
eyri og flutt á bílum til Dalvíkur.
Samkvæmt úttekt forðagæzlu-
manna í Dalvík og í Svarfaðardal
er nokkur fækkun á sauðfé, en
kúastofn svipaður og á síðastliðnu
ári. Hey eru heldur minni, en
heygæði eru talin heldur betri. Á
þessu ári hafa samgöngur á landi
við Dalvík stórum batnað og ber
þar hæst nýja brú yfir Svarfaðar-
dalsá við Árgerði. Stórbætur hafa
orðið á veginum og er nú allur
vegurinn milli Akureyrar og Dal-
víkur uppbyggður með varanlegu
slitlagi, að undanskildum 6 kíló-
metrum sem væntanlega verða
frágengnir á næsta ári. Megum við
Dalvíkingar vel við una miðað við
mörg önnur byggðarlög.
Nokkur samdráttur hefur verið
í verklegum framkvæmdum á Dal-
vík, einkum á sviði íbúðar-
bygginga. Þá hafa hafnarfram-
kvæmdir svo til algjörlega legið
niðri á árinu, en á vegum Dal-
víkurbæjar voru nokkur umsvif í
gatnagerð, endurbótum á hita- og
vatnsveitu og jafnframt unnu
ur.glingar að fegrun og snyrtingu
á bæjarlandinu og miðar þar í
rétta átt.
Nokkur vaxtarbroddur hefur
verið hér í skólamálum á þessu
ári. Tónlistarskólinn er að rísa úr
þeirri öskustó, sem hann var í um
tíma er nú í haust tókst að ráða
erlendan tónlistarkennara að
skólanum, Colin P. Wirr að nafni.
Aðsókn að skólanum hefur farið
fram úr öllum vonum og er hann
nú yfirsetinn. Á þessu ári var
áfram unnið að skólabyggingu og
hefur nú allt húsnæði fyrsta
áfanga skólabyggingar verið tekið
í notkun, enda þótt ekki sé full-
frágengið.
Nú í vor voru fyrstu skipstjór-
arnir útskrifaðir frá Dalvíkur-
skóla með fyrsta stig eða 120
tonna skipstjórnarréttindi. Eru
þetta tímamót í sögu skólans því
þetta mun í fyrsta skipti, sem
menn eru útskrifaðir frá skólan-
um eftir réttindanám. Níu nem-
endur útskrifuðust með ágætisár-
angur og er mikill hugur hjá
skólamönnum að framhald verði
á.
Mikil umskipti urðu í bæjarmál-
um við sveitarstjórnarkosningar
nú í sumar. Urslit kosninga komu
mjög flatt upp á alla, en fram-
sóknarmenn unnu hreinan meiri-
hluta í bæjarstjórn eftir að hafa
myndað meirihluta með Alþýðu-
bandalagi síðasta kjörtímabil.
Hvað olli þessum mikla sigri
framsóknarmanna kann enginn
skýringu á, en eins og gefur að
skilja eru ýmsar getgátur á lofti.
Miklar mannabreytingar urðu í
bæjarstjórn og er nú aðeins einn
bæjarfulltrúi úr fráfarandi bæjar-
stjórn. Jafnframt urðu miklar
breytingar á skrifstofum bæjar-
ins, ráðinn var nýr bæjarstjóri,
bæjarritari og bæjarbókari.
Vissulega má segja, að árið 1982
sé tímamótaár. Að loknum hverj-
um sveitarstjórnarkosningum
þegar nýir menn taka við stjórn
bæjarmála ríkir alltaf óvissa um
hvort þeir hafa þor og dug til að
hrinda í framkvæmd þeim stefnu-
málum, sem boðuð voru kjósend-
um fyrir kosningar og hvernig til
tekst að vinna úr sameiginlegum
sjóði ibúanna. Hvort árið 1982
markar tímamót í sögu Dalvíkur
með tilkomu nýrrar bæjarstjórn-
ar, þar sem Framsóknarflokkur-
inn hiaut í fyrsta skipti hreinan
meirihluta, kemur í ljós að kjör-
tímabilinu loknu.