Morgunblaðið - 31.12.1982, Síða 31

ARTHUR
MTLIJ
Björn í Kjötbúð Suðurvers vissi hvað hann gerði, er hann valdi sér Ishida
Cosmíc-tölvu og
við bendum sérstaklega á eftirfarandi eiginleika:
★ Vatnsvariö takkaborö .................. = Minni bilanatíöni
★ Vog og prentari sambyggt .............. = Minni bilanatíðni
★ Hægt aö setja inn 5 föst einingaverö .... = Fljótari afgreiösla
★ Margföldun og samlagning .............. = Fljótari afgreiösla
★ Prentun meö föstu heildarveröi ........ = Fljótari afgreiösla
★ Sjálfvirk eöa handvirk prentun ........ = Hentar hvort sem er
★ Fljótlegt aö skipta um miöarúllu viö afgreiöslu eöa
★ Hægt aö taka út summu (tótal) alls viö pökkun, bakatil
sem vigtaö er yfir daginn eöa í verslunum.
hvenær sem er
★ Tvær dagsetningar, pökkunardagur og síðasti söludagur.
Nýjar og eldri pantanir óskast staðfestar
Þessir eiginleikar hafa í för
meö sér aö Ishida Cosmic
passar jafnt fyrir uppvigtun og
afgreiöslu í stórmörkuöum
sem í smærri verslunum og
viö verksmiðjupökkun.
«1 sjávarfiskurs,
MELABRAUT 17 HAFNARFIROI S. 51779
bVKtftn I Kl'l nv/CPft 1___W6M\
hÖKKUM VIÐSKIPTIN
Vorumarkaöurmn hf sefn
HAGKAUP
t/OGQtfER ,5.
r ■ 1 1 ■■■ ■ ■ ■
JU MATVORUMARKADLR
$KJÖRBÚÐIR
$ K.S.K. GRINDAVÍK
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 31. DESEMBER 1982
Það er komin 5 ára reynsla af
ISHIDA — tölvuvogum
og ekki sídri reynsla af
þjónustu NnsUM
NAKVAEMNI — HRADI — ORYGOI
, | 'sf ISHIDA tölvuvogir
V ' l ff NAKVÆMNI — HRAÐI — ORYGGI
Allar gerðir tölvuvoga fyrir verksmiðjur og verslanir NatllM bf Sími: 82655
Nú er rétti tíminn tii að fá sér:
Litlu vogina með stóru möguleikana
LITMYNDIR SAMDÆGURS!
Filman inn ffyrir kl. 11 — Myndirnar tilbúnar kl. 17.
Nýjung: „Superstærð“ 10x15 cm
UÓSMYNDAÞJONUSTAN S.F.I
ILAUGAVEG1178
REYKJAVIK
SIMI 85811
Kvikmyndir
Ólafur M. Jóhannesson
Nafn á frummáli: Arthur.
Leikstjóm og handrit:
Steve Gordon.
Tónlist: Burt Bacharach.
Myndatökustjóri: Fred Schuler.
Það er einkennilegt hve millar
eiga oft erfitt í bíómyndum. Til
dæmis ríka og fína fólkið í Dall-
as sem virðist bera kross heims-
ins á herðum eða þá Arthur
Bach í samnefndri jólamynd
Austurbæjarbíós sem er svo
ósköp óhamingjusamur að hann
næstum afneitar 750 milljónum
dala til að gerast hversdagslegur
launaþræll. Það skyldi þó ekki
vera að ríka og fína fólkið sem
framleiðir kvikmyndirnar bregði
upp svo neikvæðri mynd af eigin
lifnaðarháttum í þeirri von að
við meðalmenn missum alla
löngun til auðsöfnunar. Áður
fyrr var ætíð dregin upp glæsi-
leg mynd í kvikmyndum af lifn-
aðarháttum ríka og fína fólks-
ins. Sennilega hefur það verið
öruggara með auð sinn og völd
en nú er og talið sig hafa efni á
að veita þeim sem aldrei verða
ríkir smáhlutdeild í draumalíf-
inu.
En nú á sum sé ríki maðurinn
bágt í bíó. Það er til dæmis af-
skaplega átakanlegt að fylgjast
með baráttu fyrrnefnds Arthurs
þegar hann kemur í eina lúxus-
verslunina og pantar óvart tólf
grænar peysur en man svo allt í
einu eftir því að hann gengur
ekki í peysu. Arthur er ekki van-
ur að sýna smásálarhátt og því
kaupir hann peysurnar. Þannig
gengur annars líf Arthurs milla.
Hann á í stöðugri baráttu við
sinn innri mann: Á ég að kaupa
þetta eða hitt, sofa hjá þessari
eða hinni hórunni, drekka vodka
fyrir eða eftir mat?
En hvers vegna er Arthur
hinn auðugi svona óákveðinn?
Ástæðuna fáum við að vita er
myndin kynnir föður hans og
ömmu en þessi skötuhjú stjórna
lífi Arthurs sem er nánast eins
og oflaunaður vikadrengur í fjöl-
skyldufyrirtækinu. Sannast hér
máltækið: Margur verður af aur-
um api. Arthur er ósköp venju-
legur maður sem ekki hefir átt
þess kost að berjast fyrir lifi-
brauðinu né taka sjálfstæðar
ákvarðanir. Faðir hans og amma
sjá um hið veraldlega stúss og
veita stöðugt peningum inná
bankareikninginn. Utkoman
verður auðvitað sú að Arthur
kemst aldrei út úr barnaher-
berginu. Eg tel að margur uppal-
andinn hafi gott af því að sjá
þessa mynd. Hún sýnir okkur
svart á hvítu hvernig fer fyrir
þeim sem sviptir eru sjálfs-
ákvörðunarréttinum. Hversu
innantómt líf slíks fólks verður
hafi það ekki nægilega sterkan
vilja til að rífa sig upp úr hinu
verndaða umhverfi og skella sér
út í lífsbaráttuna. Það kann að
vera að ríkt fólk sé að þessu leyti
verr statt en fátækt þar sem
lífsbaráttan kemur meira af
sjálfu sér hjá þeim sem verða að
berjast fyrir hverri krónu.
Dudley Moore leikur Arthur
af alkunnri færni. Samt finnst
mér karlinn ekki ná því flugi
sem honum er eiginlegt. Arthur
er á stöðugu fylleríi en Dudley
Moore gengur nokkuð erfiðlega
að sannfæra mann um að hann
sé fullur. Þá er sú brotalöm í
handritinu að skyndilega — í
trúlofunarveislunni þar sem til-
kynnt er um opinberun Arthurs
og stúlku af svipuðu sauðahúsi
— sest þessi auðnuleysingi við
píanó og syngur og spilar af mik-
illi snilld. Þarna er Dudley
Moore í hlutverki Dudley Moore,
skemmtikraftsins alkunna, en
ekki Arthurs. Raunar má segja
að eftir þennan skemmtiþátt
breytist Arthur í skikkanlegan
mann enda hefir hann þá hitt
venjulega stúlku sem hyggst
gera hann að manni. Mér fannst
einhvernveginn að þetta dæmi
gengi ekki í upp í myndinni. Sá
Arthur sem við eigum svo
ánægjuleg samskipti við í fyrri
hluta myndarinnar er í seinni
hlutanum fremur litlaus per-
sóna; sérstaklega eftir að einka-
þjónninn sem Sir (Arthur) John
Gielgud leikur óaðfinnanlega er
horfinn af sjónarsviðinu. Það er
einsog Arthur leysist upp þegar
hinn sínálægi einkaþjónn hverf-
ur úr augsýn. Synd; því það var
gaman að kynnast þessari per-
sónu meðan hún var og hét í
Arthur.