Morgunblaðið - 20.01.1983, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. JANÚAR 1983
31
Sigurður Pétursson
prentari — Minning
Fæddur 30. janúar 1954
Dáinn 1. janúar 1983
Árið 1983 heilsaði íslandi kald-
ranalega og flutti með sér váleg
tíðindi. Á fyrsta degi hins nýja árs
féllu fjórir ungir Islendingar
sviplega í valinn á hinum víðáttu-
mikla vígvelli þar sem lífið heyr
eilífa baráttu við dauðann.
Einn hinna föllnu var systur-
sonur minn, Sigurður Pétursson,
prentari, sonur Sigríðar Sveins-
dóttur og Péturs Sigurðssonar al-
þingismanns. Hann lést af slysför-
um við strönd í Chile.
Enginn þekkir annan til hlítar
og þegar ég leit til baka við hin
válegu tíðindi, fannst mér ég ekki
hafa þekkt þennan unga frænda
minn nógu vel enda skildi kynslóð
okkur að og oft leið drjúg stund
milli samfunda. Minningarnar
hafa hins vegar streymt í gegnum
hug minn undanfarna daga, flest-
ar ljúfar sem kallað hafa fram
bros á vör, nokkrar daprar.
Sigurður fæddist 30. janúar
1954 og var elstur fjögurra barna
foreldra sinna. Hann átti erfiða
æsku vegna astma sem hann fékk
á barnsaldri og háði harða baráttu
við, öll sín uppvaxtarár. Eru döpru
minningarnar einmitt tengdar
þessum lævísa sjúkdómi sem fáir
skilja utan þeirra sem við hann
eiga að stríða. Sigurður fór hina
hefðbundnu menntabraut Reykja-
víkurbarna og háði sjúkdómur
hans honum mjög jafnt í námi
sem leik. Lauk hann landsprófi frá
Núpsskóla í Dýrafirði. Eins og
fjölmargir unglingar stóð hann á
krossgötum að þessum áfanga
loknum og vissi ekki hvert halda
skyldi. Hann hóf nám í Mennta-
skólanum við Tjörnina en fann sig
skorta þrek til að ganga þá braut
og hóf síðar nám í prentiðn hjá
Steindórsprenti.
Oft fannst mér Sigurður, frændi
minn, nokkuð sérlundaður og upp-
reisnargjarn á unglings- og náms-
árunum. En hve margir skilja til
fullnustu hvaða áhrif það hefur á
sál barns að verða stundum að
eyða allri sinni líkamsorku í það
eitt að draga andann eða áhrif
þess á ungling að geta ekki tekið
fullan þátt í leik og ærslum jafn-
aidra sinna sem krefjast mikillar
líkamlegrar áreynslu. í dag þegar
ég hugsa um frænda minn skil ég
hann vissulega betur. Undir niðri
var hann hins vegar blíðlyndur og
hafði mikla kimnigáfu sem ég
kunni vel að meta. Við frændurnir
töluðum því jafnan saman í létt-
um tón þegar fundum okkar bar
saman þó að skoðanir okkar væru
oft gagnstæðar, einkum þegar
stjórnmál bar á góma en á þeim
vettvangi voru skoðanir hans
harla ólíkar skoðunum föður hans
og mínum. Umræður okkar fóru
jafnan fram með ívafi af góðlát-
legu gríni og enginn hló innilegar
en einmitt hann þegar við faðir
hans náðum gamansömu skoti á
hann eða skoðanir hans.
Strax í iðnnámi varð Sigurður
mjög félagslega sinnaður og tók
virkan þátt í félagsstarfi prent-
nema þar sem honum voru falin
trúnaðarstörf. Að námi loknu hóf
hann störf hjá Blaðaprenti hf. og
vann við umbrot þeirra blaða sem
þar voru prentuð. Þegar hann var
kominn út i atvinnulífið sem full-
gildur starfsmaður, jókst áhugi
hans á félagsmálum.
Hann sótti allar annir í Félags-
málaskóla alþýðu og var kosinn í
tvær nefndir stéttarfélags síns,
Hins íslenska Prentarafélags.
Ummæli félaga hans og sam-
starfsmanna báru með sér að
hann var vinsæll á vinnustað, lip-
ur starfsmaður sem gott var að
vinna með og hrókur alls fagnaðar
þegar slegið var á léttari strengi.
Hann var beðinn um að gerast
trúnaðarmaður stéttarfélags síns
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður.
Þess skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frum-
ort ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera
vélrituð og með góðu línubili.
á vinnustaðnum en þá var hann
einmitt að ráðgera að freista gæf-
unnar úti í hinum stóra heimi.
Ég tók eftir breytingu á honum
á þessum árum. Sjálfstraust hans
jókst og áberandi varð hans innsta
eðli, ljúfmennskan. Ég varð æ
ánægðari með Sigurð frænda
minn.
Það er engin tilviljun að nefnd-
irnar sem hann var kosinn í hjá
H.Í.P. voru fræðslunefnd og
skemmtinefnd. Hann vildi sjálfur
fræðast meira og óskaði að félagar
hans gerðu slíkt hið sama og ekki
þarf að efast um að kímnigáfa
hans og félagslyndi hafi nýst vel í
skemmtinefnd.
Síðla árs 1980 ákvað hann að
skoða heiminn og í október það ár
fór hann til Suður-Afríku og fékk
vinnu hjá blaðaútgáfufyrirtæki í
Jóhannesarborg. Á síðasta ári
ákvað Sigurður að kanna heiminn
enn frekar-. Hann fékk sér auka-
vinnu og tók að spara saman fé til
langrar ferðar. I október sl. hóf
hann síðan 5 mánaða ökuferð um
Suður-Ameríku með hópi á vegum
ferðaskrifstofu í Jóhannesarborg
og þá þegar hafði hann í hyggju að
kynna sér lönd í Asíu síðar meir.
Á fyrsta degi þessa árs, þegar
þessi ferð hans var ekki hálfnuð,
gripu örlögin í taumana og stöðv-
uðu frekari ferðir hans um þennan
heim. Þess í stað sendu þau hann í
þá ferð sem bíður okkar allra, ferð
til fegurri heima.
Guð blessi minninguna um góð-
an dreng sem varð að sönnum
manni og okkur hin sem kveðjum
hann í hinsta sinn.
Andrés Sveinsson
Góður drengur og ljúfur er lið-
inn. Skömm var hans ævi, en
huggun má það vera harmi gegn,
að fjölmargt fékk Sigurður að sjá
og reyna umfram margan áttræð-
an.
Sigurður Pétursson var sonur
hjónanna Sigríðar Sveinsdóttur
og Péturs Sigurðssonar alþing-
ismanns. Sendum við þeim og
börnum þeirra okkar dýpstu sam-
úðarkveðjur vegna fráfalls elsku-
legs sonar og bróður.
Nám í setningu stundaði Sig-
urður í Steindórsprenti og starfaði
síðan í Blaðaprenti. Lágu þar leið-
ir okkar saman og var Siggi Pé,
eins og hann var oftast kallaður,
litríkur, léttur og skemmtilegur
starfsfélagi með ríka tilfinningu
fyrir sínu stéttarfélagi, svo sem
hann átti kyn til.
Mikill faglegan áhuga hafði
hann til að bera og hugðist öðlast
þekkingu og reynslu á því sviði og
varð það m.a. til þess að hann fór
fyrir rúmum tveim árum til Suð-
ur-Afríku og starfaði þar hjá
stærsta blaði í Afríku, The Star í
Jóhannesarborg. Þaðan lagði hann
í hinstu för, er var nokkurra mán-
aða ferðalag um lönd Suður-
Ameríku.
Nú berast ekki lengur frásagnir
í bréfum eða á snældum, þrungnar
leiftrandi lýsingarorðum, því að
góðu sambandi hélt Siggi við
okkur félaga, sem oft komum samc
an til að njóta frásagna hans og
fróðleiks, og reyndum við að senda
honum ýmsar fréttir héðan, þar
sem margs spurði Siggi og ekki
síst um gang mála í stéttarfélag-
inu og um þróunina í islensku
prentverki.
Ládeyða í listalífi Jóhannesar-
borgar var helsti agnúi borgarlífs-
ins að mati Sigga, enda hafði hann
orð á því í bréfi, eftir að hafa séð
frásagnir um síðustu listahátíð í
Reykjavík, að margt væri nú
girnilegt heima. Hann var afar
opinn fyrir hinum ólíkustu list-
greinum og fordómalaus.
Erfitt er að sætta sig við þá
staðreynd, að fá ei meir að njóta
samvista þessa víðförla vinar
okkar, en allir höfðum við horft
með tilhlökkun til næstu sam-
funda.
Aðeins hljóður söknuður — og
miklar þakkir fyrir ógleymanleg
kynni, sem ylja um ókominn tíma.
Fyrir hönd fyrrum vaktfélaga í
Blaðaprenti.
Hallgrímur Tryggvason
Kristín Valentínus-
dóttir — Minning
Fædd 4. maí 1908
Dáin 9. janúar 1983
I dag, 19. janúar, verður bálför
Kristínar Valentínusdóttur gerð
frá Fossvogskirkju. Kristín var
dóttir hjónanna Ólafar Sveins-
dóttur og Valentínusar Eyjólfs-
sonar verkstjóra í Reykjavík.
Ég kynntist Bíu, eins og vinir og
vandamenn kölluðu hana alltaf,
þegar hún giftist bróður mínum,
Þorleifi Gíslasyni bifreiðarstjóra.
Hún var glæsileg Reykjavíkur-
dama, en ég var bara fermingar-
stelpa sem leit upp til hennar. Við
urðum strax vinkonur.
Eftir því sem kynni okkar urðu
lengri kynntist ég betur hinum
góðu eiginleikum hennar. Hún
æðraðist aldrei, á hverju sem
gekk. Alltaf hress í fasi, góður og
tryggur vinur.
Það var gaman að heimsækja
Bíu og tala við hana um lífið og
tilveruna, og þá var oft hlegið
dátt. Hún var mjög gestrisinþ. Við
óvæntum heimsóknum brást hún
með því að drífa fram alls konar
góðgæti, enda frábær matreiðslu-
kona. Ég var í fæði hjá henni í
mörg ár, og finnst ég alltaf vera
södd síðan.
Ég þakka Bíu alla vináttuna á
liðnum árum, og votta einkadóttur
hennar, Ólöfu, tengdasyni og
barnabörnum innilega samúð
mína.
Nú hefur Bía fengið hvíld eftir
þung veikindi, og ég bið Guð að
blessa hana og leiða inn í eilífðina.
Gerða
Vöruverö heíur enn lækkað
Buxur frá kr. 9,95 Dúkkur frá kr. 49,95 Herratrimmgallar frá kr. 299,00
Dömustrigaskór frá kr. 9,95 Barnarúllukragabolir frá kr. 49,95 Herraskyrtur frá kr. 59,95
Dömuskór frá kr. 99,95 Barnaútigallar frá kr. 79.95 Herrabolir frá kr. 9,95
Herrasandalar frá kr. 99,95 Barna- og Herrapeysur frá kr. 159,00
Barnastígvél frá kr. 29,95 unglingapeysur frá kr. 89,95 Hljómplötur frá kr. 39,95
Barnaæfingaskór frá kr. 49,95 Úlpur frá kr. 399,00 r ^ * m •
„ ,,, ,, .. . , . .. OpiðíSkeifunni
Braðfallegar IKEA vorur a geysihagstæðu verði. til kl. 20íkvöld
U A fllT ATTP Reykiavík
ÍIAUÍIAUI Akureyri