Morgunblaðið - 12.03.1983, Page 18

Morgunblaðið - 12.03.1983, Page 18
18 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. MARZ 1983 Kvenfélag Langholts- sóknar 30 ára eftir Sigríði Jóhannsdóttur Kvenfélag Langholtssóknar var stofnað 12. marz 1953 að Hjallavegi 36 í Reykjavík. Stofnendur félags- ins, sem er kirkjufélag, voru 52 kon- ur. Fyrstu stjórn félagsins skipuðu; Ólöf Sigurðardóttir formaður, Ragnheiður Þorvarðardóttir vara- formaður, Ingibjörg Þórðardóttir ritari, Hansína Jónsdóttir gjald- keri og María Guðmundsdóttir, Guðlaug Sigfúsdóttir og Unnur S. Ágústsdóttir meðstjórnendur. Síð- an hafa formenn verið; Ingibjörg Þórðardóttir í 14 ár, Gunnþóra Kristmundsdóttir í 2 ár og sú, sem þetta ritar, hefur verið formaður í 3 ár. Kvenfélag Langholtssóknar hef- ur hlúð að kirkjulegu starfi innan safnaðarins. Félagskonur taka þátt í messuflutningi, aðstoða við bænastarfið á sunnudögum, sjá um kirkjukaffi eftir messur og annast fermingakyrtlana. Félagið starfar að menningar- og líknar- málum ásamt með kirkjubygg- ingarmálum. Fystu árin hafði félagið aðstöðu í samkomusal Laugarneskirkju og í húsi Ungmennafélags Reykjavík- ur við Holtaveg. Frá árinu 1959 hafa fundir og öll starfsemi fé- lagsins verið í safnaðarheimili Langholtskirkju. Félagið byrjaði með tvær hend- ur tómar. En hugsjónir hafa breytzt í veruleika svo kraftaverki er líkast. Félagið á því láni að fagna að eiga að marga listamenn talaðs orðs og vinnandi handa. „Nú á 30 ára afmæli fé- lagsins er ekki hægt að segja annað en að af- mælisbarnið hafi vel dafnað. Enda hefur ver- ið að því hlúð með nær- færnum höndum, sem hafa stjórnast af þeim hug, sem lætur sér annt um félagið og málefni þess. Segja má, að Kvenfélag Langholts- sóknar sé tengt lind reynslunnar og í öllu þess starfi birtist ávöxt- ur til eflingar safnað- arstarfinu í Langholts- sókn.“ Nú eru félagar 157 konur. Ævi- félagi er einn og heiðursfélagar fjórtán; Bergþóra Þorbjarnardótt- ir, Anna Þórarinsdóttir, Guðbjörg Vilhjálmsdóttir, Guðlaug Sigfús- dóttir, Guðrún Sigurðardóttir, Hansína Jónsdóttir, Helga Jóns- dóttir, Ingigerður Sigurðardóttir, Magndís Aradóttir, Margrét Lár- usdóttir, Margrét ísólfsdóttir, Ólöf Sigurðardóttir, Oddfríður Sæmundsdóttir og Gunnvör Rósa Falsdóttir. Það hefur mjög einkennt starf félagsins alla tíð að þurft hefur að safna fé til bygginga; fyrst safnað- arheimilis og nú kirkju. En fjár- öflunarinnar sér víðar stað en í veggjum. Hún hefur líka átt sinn þátt í eldhúsinnréttingu safnað- arheimilisins og nær öllu innbúi þess, messuklæðum, altarissilfri og fermingarkyrtlum. Þá hafa orgelsjóður og kyrtlakaup kirkju- kórsins líka verið studd. Helztu fjáröflunarleiðir félagsins hafa verið og eru; merkjasala, jóla- kortasala, minningarkortasala og basarhald. Af menningar- og líknarmálum má nefna, að kór félagskvenna starfaði í tólf ár undir stjórn Helga Þorlákssonar skólastjóra. Fræðslunámskeið hafa verið hald- in og félagsferðir farnar í lista- söfn höfuðborgarinnar og einnig hefur í þeim efnum verið leitað fanga utan borgarmarkanna. Fé- lagskonur hafa unnið mikið sjálfboðastarf í þágu aldraðra að Norðurbrún 1, Lönguhlíð og í safnaðarheimili Langholtskirkju. Á vegum félagsins hafa aldraðir í Langholtssókn nú notið í nær 15 ár hárgreiðslu og fótsnyrtingar. Sérstakar samverustundir með dagskrá og kaffiveitingum fyrir aldraða og fjölfatlaða hefur félag- ið oft annast. Félagið heldur fasta fundi fyrsta þriðjudag hvers mánaðar frá október til maí. Fundirnir hefjast allir með sálmasöng og enda á helgistund fyrir framan ljósið bak við krossinn. Fundar- efni byggist upp á venjulegum fundarstörfum, skemmti- og fræðsluefni. Sérstakur jólafundur er helgaður nálægð jóla og sér- stakur baðstofufundur er haldinn í janúar, þar sem félagar hlusta á húslestur og rímur og eru með tó- vinnu í höndum. f apríl heldur fé- lagið fund um málefni ársins, sem á þessu ári er umferðaröryggi. Saumaklúbbur starfar síðari hluta vetrar og öll þriðjudags- kvöld eru á dagskrá 20 mínútna gönguferðir, sem ætlaðar eru til þess að hvetja félaga til aukinnar útivistar og hreyfingar. Frétta- bréf félagsins kemur út einu sinni á ári. Félagið leggur einnig af mörk- um starf og fé til líknarstarfa og menningarmála, sem efst eru á baugi á borgarsvæðinu hverju sinni. Þá er félagið aðili að Banda- lagi kvenna í Reykjavík og leggur málum þess sitt lið. Á vegum safnaðarfélaganna, kvenfélagsins og bræðrafélags, hafa flest sumur verið farnar safnaðarferðir. f fyrrasumar fóru um 120 manns í slika ferð, sem farin var um Árnes- og Rangár- vallasýslu, austur til Víkur og að Hjörleifshöfða. Safnaðarfélögin standa einnig að sérstakri ferð með aldraða og var slík ferð farin 18. ágúst sl. austur um Mosfells- heiði, Þingvöll, Lyngdalsheiði, Grímsnes og að Stóruborg. Þar var gengið í kirkju og heim var svo haldið með viðkomu í Hveragerði. Bifreiðastjórar Bæjarleiða hafa lagt safnaðarfélögunum lið í þess- um ferðum með aldraða og aka endurgjaldslaust. Stjórn Kvenfélags Langholts- sóknar skipa með þeirri, sem þetta ritar; Björk Guðjónsdóttir vara- formaður, Þórný Þórarinsdóttir ritari, Laufey Bjarnadóttir gjald- keri og ólöf Elíasdóttir, Kristín Gunnlaugsdóttir og Ebba Þór. Nú á 30 ára afmæli félagsins er ekki hægt að segja annað en að afmælisbarnið hafi vel dafnað. Enda hefur verið að því hlúð með nærfærnum höndum, sem hafa stjórnast af þeim hug, sem lætur sér annt um féiagið og málefni þess. Segja má, að Kvenfélag Langholtssóknar sé tengt lind reynslunnar og í öllu þess starfi birtist ávöxtur til eflingar safnað- arstarfinu í Langholtssókn. Ef við finnum okkur knúin til þjónustu og fórna, þá finnum við tilgang í lífinu. Við eignumst þá tilfinningu að vera til gagns og um leið lærum við að gera okkur grein fyrir fórnandi kærleik og meta hann. Þökk sé þeim konum, sem ruddu kvenfélaginu braut, og þeim, sem síðar hafa lagt því lið. Ég gleðst yfir tilvist Kvenfélags Langholtssóknar. Það er vissa mín, að það hafi verið og sé einn af burðarásum Langholtskirkju. Megi það starfa svo um ókomna tíð. Auga til auga — eftir Halldór Jónsson verkfrœðing Nú líður að enn einum leik á taflborði stjórnmálanna, dr. Gunnar Thoroddsen hefur séð til þess, að leikflétturnar hafa aldrei verið jafn margslungnar og nú. Til dæmis um hina flóknu stöðu, eru þeir möguleikar fyrir hendi að þing verði rofið um miðjan marz og nýtt kosið í apríl. Það situr síð- an í 4 ár án þess að dr. Gunnar láti af embætti forsætisráðherra, hvort sem hann býður sig fram eða ekki. Jafnvel Hjörleifur getur verið áfram iðnaðarráðherra, Svavar félagsmálaráðherra, já all- ir geta haldið áfram, ef ... Rugl- uð? — Þið verðið það ekki eftir næsta þátt af ... Kosningar Ég og margir bláeygðir sjálf- stæðismenn höfum vonað, að senn liði að því að flokkurinn væri sam- einaður á ný og sú friðarstefna þess hluta forystunnar, sem mest hefur verið til athlægis hjá fram- sóknarmönnum og kommum sl. 3 ár, færi að skila árangri. Hvílík vonbrigði eru það ekki, að þessi stefna hefur ekkert fært flokknum annað en smán og niðurlægingu. Og eins og nóg hafi ekki verið að unnið, þá blasir það við að klofningurinn er dýpri og alvarlegri en nokkru sinni fyrr og nú er biturleikinn að verða meira áberandi í umræðum en áður var. Um sættir virðist tómt mál að tala framar og vísast grær ekki um heilt fyrr en aðalpersónurnar eru gengnar frá taflborðinu. Við þjóðinni blasir að helzta viðnámsafl hennar gegn hvers- konar vanda, Sjálfstæðisflokkur- inn, er sundrað og lítt baráttu- hæft. Upphlaups- og yfirborðs- menn hafa því frjálst tafl á mið- borðinu, en kommúnistar eygja möguleika á að leika peðum sínum upp í borð og koma sér þannig upp þeim drottningum, sem til enda- taflsins duga. Vígstaða stjórnarsinna Útlitið fyrir andstæðinga Sjálfstæðisflokksins er býsna gott um þessar mundir. Ragnar siglir fullum seglum að því að gera þjóð- ina ólánshæfa með stöðugum er- lendum eyðslulántökum, sem stöð- ugt streymna inn í Seðlabankann. Seðlabankinn verður þannig að viðurkenna-aðspurður að Ragnar sé þar aldrei í yfirdrætti eins og margir fyrirrennarar hans. f hug- um almennings verður Ragnar því meiri fjármálasnillingur en t.d. Matthías sem skirrðist við að veð- setja komandi kynslóðir. Hjörleifur er á sama tíma búinn að sverta íslendinga nægilega mikið í augum Vesturlandabúa að stóriðjuhugmyndir þær, sem við kynnum að fá í framtíðinni, munu eiga á brattann að sækja. Til dæmis vex hinum yngri haukum hjá Alusuisse ásmegin, sem vilja gefa íslendinga upp á bátinn al- farið, þó fornvinur okkar dr. Múll- er standi þar á móti og vilji bera klæði á vopnin í von um betri tíð. Svavar hefur tekið að sér „rang- upplýsingarnar" („disinforma- tion“ að sovézkri fyrirmynd) svo sem alþjóð fékk að sjá „Á hrað- bergi“ á dögunum. En þar verður maður að viðurkenna að Svavar fór á kostum í þessari listgrein enda spyrlarnir hálf meinlausir í þetta sinn. Svavar sér ennfremur um það að hnýta upp í verka- lýðshreyfinguna og búa hana til þess, að geta sigað henni á íhaldið ef þörf krefur, en þegja ella. í öll- um sínum skyldustörfum hefur Svavar gengið rösklega til verks. Dr. Gunnar, Friðjón og Pálmi hafa notið verunnar í sviðsljósinu á kostnað Sjálfstæðisflokksins og dr. Gunnar auk þess á kostnað Geirs. Einhverjir hafa fengið gúlafylli, þjóðin hefur fengið núna nær níutíu prósent „niðurtaln- ingar“verðbólgu og færzt á kaf í erlendar skuldir. Á meðan hafa virkjanafyrirtæki okkar, sements- verksmiðja og áburðarverksmiðja skaðað samkeppnismöguleika sína til frambúðar með því að vera þvinguð til þess að bæta erlendri greiðslubyrði vegna taprekstrar- Iána við framleiðsluverð sitt. Þannig hafa allir fengið nokkuð í sinn hlut eins og til stóð. Kosningar Nú þarf Sjálfstæðisflokkurinn að ganga til kosninga. Mikil uppi- staða í málflutningi stjórnar- andstöðuflokks hlýtur að vera byggð á reynslunni af fyrri stjórn- arstefnu, trúi stjórnarandstaða því þá einiæglega að hún hefði farið öðruvísi að, og að það hefði reynzt betur. Það mun tæpast verða kjósend- um til skilningsauka þegar stór Halldór Jónsson hluti hinna þekktari „þingmanna Sjálfstæðisflokksins" mun verja athafnir og stjórnarstefnu síðast- liðins kjörtímabils, meðan „flokksbræður" þeirra munu reyna að rífa hana niður. Ég sé ekki annað en að Sjálf- stæðisflokkurinn geti í þessum anda alveg eins haft t.d. Ólaf Ragnar, Hjörleif og Svavar Gestsson í framboði eins og að hafa þá Friðjón, Pálma og dr. Gunnar sem baráttumenn fyrir því efnahagslega eijdurreisnar- starfi sem meirihluti sjálfstæð- ismanna telur nauðsynlegt. Ég tel þátttöku þeirra í væntanlegri kosningabaráttu Sjálfstæðis- flokksins vera ámóta og að Eis- enhower hefði talið það til hags- bóta við innrásina í Normandí að hafa þá Helmut Schmidt og Josef Strauss í herráði sínu, — ágætir menn, en við aðrar aðstæður þá en nú. Auga til auga Á síðasta landsfundi Sjálfstæð- isflokksins 1981 var því vísað til miðstjórnar hversu með skyldi fara mál þeirra manna, sem gerð- ust liðhlaupar. Stóð Geir Hall- grímsson að því að bera klæði á spjót harðlínumanna. Fékk hann því ráðið vegna virðingar sinnar. Miðstjórn hefur síðan þagað þunnu hljóði. Trúlega óttast hún að tapa einhverju fylgi skerist í odda. En miðstjórn ætti að at- huga, að hún getur líka tapað fylgi harðlínumanna, en svo nefni ég þá, sem aldrei myndu láta standa sig að því að kljúfa sig frá fylgd sinni, þótt skoðanir séu um stund skiptar á fremur minniháttar málum. Sjái núverandi miðstjórn flokksins ekki annan kost en að halda áfram niðurlægingu flokks- ins með aðgerðarleysi og stefna til kosninga við þann óvinafagnað sem nú er, þá hefði ég talið að stefna þyrfti til landsfundar fyrr en seinna. Ég held að eitthvað minni flokkur um stund, en sjálf- um sér samkvæmur, sé betri en eitthvað stórt sem enginn skilur lengur, hvað þá lætur að lýðræð- islegri stjórn. Telji miðstjórn sig skorta um- boð, þá er 55. grein skipulags- reglna Sjálfstæðisflokksins skor- inort um það, að miðstjórn hefur úrskurðarvald um það, hvort bera megi fram lista í nafni flokksins. 19. grein er sömuleiðis skorinyrt og skýr, hver móti hina pólitísku afstöðu flokksins. Þessar tvær greinar eru meira en nóg til þess að neita að viðurkenna lista sem D-lista, þar sem liðhlaupar hafa sæti. Miðstjórn hefur því enga af- sökun fyrir aðgerðarleysi. Henni ber að tala svo eftir því verði tek- ið. Henni gæti orðið hált á því að bíða fram yfir 15. marz eins og Júlíusi Caesar fyrir 2027 árum. Dagur uppgjörsins er að renna upp yfir sjálfstæðismenn. Þeir verða að horfa auga til auga við sig sjálfa. 3. mars 1983, Halldór Jónsson, verkfræðingur.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.