Morgunblaðið - 09.09.1983, Blaðsíða 8

40
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. SEPTEMBER 1983
„Lokatrimm Stúdentaleikhússins" las ég í aug-
lýsingu fyrir nokkru. Hugsaði með mér að hér
væriialltáeina bókina lært,fyrst jafn öflugt
leikhús og Stúdentaleikhúsið var í sumar væri að
hætta. Ákvað þó að kanna málið nánar og skrapp
upp í Félagsstofnun stúdenta. Lenti þar á fjöl-
mennum félagsfundi og fór sú spurning að vakna
hvort svona líflegt félag væri virkilega að leggja
upp laupana. Að loknum fundi hitti ég þá Ólaf
Sveinson, Andrés Sigurvinsson og Þórarinn Ey-
fjörð og spurði þá hvort „lokatrimm" þýddi að
Stúdentaleikhúsið væri að hætta.
Forsvaramenn Stúdentaleikhússins. F.v. Ólafur Sveinsson, Þórarinn
Eyfjörö 00 Andrós Sigurvinsson.
Nei, það þarf sko enginn
aö hafa áhyggjur af
því, var svaraö einum
rómi. „Sumartrimminu
er einfaldiega lokiö,“
sagöi Ólafur, „og veriö er aö skipu-
leggja vetrarstarfiö. Eru ýmsar
hugmyndir á lofti í þeim efnum.
Heildarmyndin er á þann veg aö
margvíslegar dagskrár veröa eftir
sem áöur, i Félagsstofnun. Nú í
september veröur Bond-dagskrá
sem byggist á tveimur verkum
Edward Bond. Síöan kemur til
okkar norskur leik- og tónlistar-
hópur. I Tjarnarbíói vonumst viö til
aö geta sett upp tvær stórar sýn-
ingar í vetur. Okkur hafa borist
margar hugmyndir að sýningum.
Og aö sjálfsögöu ekki einungis
leiksýningum; tónlist, skáldakynn-
ingar og fleira er líka inn í dæminu.
Dagskrárnar i Félagsstofnun veröa
einfaldari í sniöum en í sumar og
áhersla lögö á aö tengja þær
deildum innan háskólans, og aö
starfa í samvinnu viö nemendur og
kennara. Enda er stefnan sú aö
vinna viö Stúdentaleikhúsiö veröi
metin til námseininga í framtíö-
inni."
— Stúdentaleikhúsiö hefur
óneitanlega nokkra sérstööu, þ.e.
fjölbreytta sumardagskrá. Er þaö
„ööruvísi" en önnur leikhús?
„Já, annaö veröur ekki sagt,“
sagöi Andrés, „í fyrsta lagi er hér
blandaður hópur áhugamanna og
atvinnuleikara. í listatrimminu hafa
starfaö rúmlega 100 manns og
þessi „blöndun" hefur tekist vel.
Útaf fyrir sig er stórkostlegt aö svo
margir hafi starfaö saman aö
áhugamáli sínu á einu sumri. Viö
getum oröaö þaö þannig aö læröir
leikarar miöli af kunnáttu sinni og
reynslu, en áhugafólkið ýti undir
leikgleöina. Hún vill oft gleymast
þegar menn hafa leiklist aö at-
vinnu.
Þá höfum vlð boöiö upp á nokk-
uö nýstárlega hluti í verkefnavali
og uppsetningum. Reynt aö nýta
salinn til fullnustu. Mottóiö er þó
ekki aö vera frumleg til þess eins
aö vera frumleg. Viö höfum komiö
víöa viö, sýnt sex leikdagskrár:
Aöeins eitt skref, Jökull og viö,
Samuel Beckett, Reykjavíkurblús,
Lorcakvöld og Elskendurnir í
Metró. Síöan hafa veriö klasstsk
músikkvöld, rokkkonsertar,
finnskur gestaleikur, skáldakynn-
ingar og gjörningar, svo eitthvaö
sé nefnt.“
„Þetta er einskonar kaffileik-
hús,“ skaut Þórarinn inn í. „Hér eru
ekki sætaraðir, heldur situr áhorf-
andinn viö borð, í rólegheitum yfir
kaffibolla eöa léttvínsglasi meöan
á sýningu stendur. Oftast er svo
leikið út í sal, jafnvel út á stétt og í
anddyrinu. Þaö skapar vissa
stemmningu og brúar aö nokkru
biliö á milli leikara og áhorfenda. í
fyrstu voru uppi raddir um aö þeg-
ar boöiö væri upp á léttvín myndi
leiklistin drukkna í fylliríi, en þaö
var óþarfa vantraust á leikhús-
gesti.“
„Svo er annaö sem kemur til,“
sagði Ólafur, „en þaö er vinnu-
hraöinn. Æfingartíminn hefur veriö
um hálfur mánuöur og sýningarnar
á hverju verki staöið stutt yfir, því í
öllum tilfellum hefur annar leikhóp-
ur beöió eftir aö komast aö meö
sína sýningu. Reyndar er ótrúlegt
hvernig þetta hefur gengiö upp.
Um hverja uppsetningu er mynd-
aöur hópur sem vinnur sjálfstætt,
en í tengslum viö framkvæmda-
stjórana.“
— Hvernig gengur aö fjár-
magna svona leikhús, Þórarinn?
„Stúdentaleikhúsið er ekki at-
vinnuleikhús og þeir sem hér
leggja hönd á plóginn gera þaö
endurgjaldslaust. Markmiöiö er aö
sýningarnar standi undir sér og
hægt sé aö borga allan tilkostnaö.
Þegar einhver afgangur er deilist
hann meöal þátttakenda. Ef ekki
kæmi til aöstaðan hér í Félags-
stofnun og hjálp starfsfólksins og
svo auövitaö það aö litlar sem