Morgunblaðið - 09.09.1983, Blaðsíða 22

54
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. SEPTEMBER 1983
Bg rahlegg j?ér ab ganga frja. Kilóruetw^
a dag •.. og taka Kundihn minn )?ér "
Ast er...
ad gera
skyldu sína.
TM Reg U.S Pat Off—all righfs resarved
c 1983L0S Angeles Times Syndicate
HÖGNI HREKKVISI
,Vie> 5ÁUM ÞlGEKKl FyR\R 5KILTIN0/"
Hættuleg umferðargata
Kona í Kópavogi skrifar:
Velvakandi.
Ein hættulegasta umferðargat-
an í Reykjavík er Túngatan, það
vita þeir best sem þurfa að fylgja
börnum sínum til og frá skóla.
Samt er ekki lækkaður aksturs-
hraði þar, eins og annars staðar i
gamla Vesturbænum. Nei, á Tún-
götunni má aka á fullri ferð í allar
áttir, þrátt fyrir að þar séu barna-
skólar, einn við götuna og annar í
þeirri næstu, tvö barnaheimili og
eitt stærsta sjúkrahús landsins.
Það er á mesta annatíma dagsins,
sem bílum er lagt beggja vegna
götunnar, stundum í tvöfaldri röð
og inn á milli æða strætisvagnar,
vörubílar og aðrir fram og aftur.
Svo er einnig búið að leyfa bíla-
stæði á þeirri einu gangstétt sem
þarna er. Helst hefði átt að loka
götunni, eða að minnsta kosti hafa
þarna einstefnuakstur.
Ráðast á láglaunafólk-
ið og ræna sparifénu
Edith Jónsson skrifar:
Kæri Velvakandi.
Eftir að hafa lesið grein Egils
Sigurðssonar, endurskoðanda, í
dálki þínum 4. september, langar
mig til að mótmæla slíkum öfg-
um og ruddaskap. Grein Magnús-
ar Ásgeirssonar, sem Egill vitnar
í og gagnrýnir, var málefnaleg og
framsett á kurteisan og smekk-
legan hátt. Hún sanna að til eru
einstaklingar, sem eru sann-
gjarnir og hugsa lengra en nefn
þeirra nær og vilja ekki bjarga
áratuga óreiðu stjórnvalda með
því móti að ráðast einungis á lág-
launafólk og sparifjáreigendur,
sem eru að meirihluta gamalt
fólk.
Ég get ekki svarað fyrir hönd
annarra, veit aðeins hvernig
þetta mál snertir mig. Við hjónin
höfum unnið til ársins 1980—81
upp á hvern einasta dag. Launin
eru lág, skattarnir tilfinnanlegri.
í mörg ár bjuggum við í leigu-
íbúð, uns að því kom að við eign-
uðumst „þak yfir höfuðuð" og það
ekki af stærri gráðu en um 80
fermetra. Því það tíðkaðist ekki
þá að skulda meira en maður
taldi sig ráða við.
Þótt okkar kynslóð hafi vafa-
laust gert margar skyssur og eigi
þátt i þeirri efnahagskreppu, sem
háir okkur í dag, hafði hún það
ekki fyrir sið að vera með grát-
stafinn í kverkunum, þó endarnir
næðu oft á tíðum ekki saman, eða
heimtaði allt af þjóðfélaginu.
Þrátt fyrir allt hefur okkur
hjónunum tekist að leggja síð-
ustu 10 árin lítillega til hliðar, til
elliáranna. Þessir peningar
brunnu upp jafnóðum, en við
héldum áfram í þeirri von, að
eitthvað smávegis yrði eftir þeg-
ar að því kæmi að við hættum að
vinna.
Þá komu verðtryggðu spari-
fjárreikningarnir til sögunnar!
Þökk sé Alþýðuflokknum fyrir
það. Þótt verðtryggingin hafi
ekki verið há og ekki nærri fylgt
verðbólgunni og við höfum kynt
verðbólguofninn áfram a.m.k. að
hluta til með þessum krónum, þá
hefur maður á seinni árum þó
haldið einhverju eftir.
Dæmið í dag lítur þannig út að
eftirlaun + ellilaun duga aðeins
(með ýtrustu sparsemi) fyrir
brýnustu nauðsynjunum. Ef við
Jón Oddgeir Guðmundsson,
skrifar:
Velvakandi.
í Morgunblaðinu 4. sept.
stendur eftirfarandi texti undir
forsíðu:
„Allir þurfa á hreyfingu að
halda, sama í hvernig skapi veð-
urguðirnir eru, ..."
Undanfarið hefur þetta orða-
tiltæki um „veðurguðina" verið
mikið notað í dagblöðum og
ríkisfjölmiðlum.
Nú notar Morgunblaðið þetta
afkáralega orðalag og er það
miður. Slíkt orðalag hæðir
Skaparann.
Til eru orð sem notuð voru
mikið áður fyrr. „Sé það guðs
vilji", „ef Guð lofar", „Guð gefi
ættum ekki þessar krónur í bank-
anum til að grípa til, væri okkur
ekki kleift að lifa mannsæmandi
lífi, þrátt fyrir reglusemi og litlar
munaðarkröfur.
Núverandi ríkisstjórn er, eftir
öllum sólarmerkjum að dæma,
fallin í sömu gryfju og allir fyrir-
rennarar hennar, að ráðast á lág-
launafólk og ræna sparifé til að
rétta við þjóðarskútuna. Að finna
nýja leið, sanngjarna lausn án
þess að það bitni einungis á þeim
sem minna mega sín virðist vera
of þung þraut fyrir 10 ráðherra
plús 10 aðstoðarráðherra. — Egill
Sigurðsson virðist vera áhang-
andi þessarar stefnu.
gott veður“, og er það ólíku sam-
an að jafna.
Vona ég að Morgunblaðið
hætti að nota þetta orðatiltæki.
Með kveðju.

SONNUDAClm 4. 8KPTRMBEI l«U
GÆTUM TUNGUNNAR
Rétt er að segja: Ég vil, þú vilt, hann vill, hún vill,
barnið vill.
(Ath.: „ég vill“ er rangt; „ég vil“ er rétt.)
„Veðiirguðirnir“