Morgunblaðið - 14.10.1983, Blaðsíða 22
54
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. OKTÓBER 1983
Ást er ...
... að grenna sig til að
komast í kjólinn sem hann
keypti.
TM Reg U.S Pat Otf.-all rights reserved
e 1980 Los Angeles Times Syndicate
Jú, það var óboðinn gestur,
sem ég talaði nokkur vel valin
orð við!
I»ví ferðu ekki í einhvern bank-
ann, þar er miklu meira að
hafa?
HÖGNI HREKKVÍSI
Svona gerir
ekki góður
ökumaður
Gísli Jónsson prófessor hringdi
og hafði eftirfarandi að segja: —
Ég las í morgun ágæta grein eftir
Jóhannes Tómasson (Mbl. miðv.
12. okt.), um umferðarmál. Með
greininni fylgdu margar góðar
myndir, m.a. af bílum sem lagt
hafði verið uppi á gangstétt og á
öðrum slíkum stöðum. En það var
krassað yfir númer þeirra bíla,
sem þannig hafði verið lagt ólög-
lega, ekki hinna.
Þetta finnst mér hin mesta fá-
sinna. Ég leyfi mér að skora á
blaðamenn að gera ekki svona
hluti. Þarna er verið að halda
hlífiskildi yfir lögbrjótunum.
Mönnum sem geta lagt bílunum
sínum ólöglega frammi fyrir al-
þjóð, t.d. uppi á gangstéttum, ætti
varla að bregða, þó að það sæist
mynd af ökutæki þeirra í blöðun-
um. Og ég sé enga ástæðu til að
hlífa þeim, nema síður sé. Blöð
ættu frekar að gera að fastri venju
að birta slíkar myndir til þess að
gera almenningi ljóst, hverjir
þetta eru.
Og mig langar til að koma þeirri
hugmynd á framfæri, að t.d.
Morgunblaðið birti með vissu
millibili myndir af bílum, sem lagt
hefur verið illa eða ólöglega, þann-
ig að skrásetningarnúmer sjáist
greinilega, undir fyrirsögninni:
Svona gerir ekki góður ökumaður.
Þannig gætu þeir, sem sýna sam-
borgurum sínum tillitsleysi á
þennan hátt, átt von á smá hirt-
ingu.
Heill þessu fallega
starfi í
Arelíus skrifar:
„Klukkan 11 síðastliðinn sunnu-
dag var ég við fjölskyldumessu í
Fríkirkjunni í Reykjavík. Hún var
mjög ánægjuleg og öðrum til
fyrirmyndar hjá unga prestinum
þar.
Hann hélt sig raunar hvorki við
altari né í prédikunarstól. Hann
var mitt á meðal lærisveinanna
eins og meistarinn forðum.
Meðan hann sagði söguna um
Zakkeus, litla tollheimtumanninn,
sem langaði svo til að sjá Jesúm,
að hann klifraði upp í tré, sýndi
hann myndir með frásögn sinni á
lítilli töflu og börnin sátu á gólf-
inu við fætur hans og í tröppunum
upp í kórinn. Hvert orð hans
heyrðist skýrt.
Mikið var sungið og leikið undir
Fríkirkjunni
á píanó, en presturinn stjórnaði
söngnum gangandi um gólfið.
Allir fylgdust með öllu, ekki síst
í bæn og söng. Samt var nokkuð
margt fólk.
Mér fannst bara alltof fáar
ömmur. Líklega enginn afi.
Þau ættu svo sannarlega að
koma næst með krökkunum, gætu
litið eftir þeim yngstu og hjálpað
til.
Heill þessu fallega starfi í Frí-
kirkjunni. Þar var sannarlega
frjálslegt og laust við alla mærð í
orði, söng, bæn og starfi.
Hjartans þakkir."
Þessir hringdu . . .
Karlrembu-
svínsleg
auglýsing
Soffía Vala Tryggradóttir hringdi
og hafði eftirfarandi að segja: —
Mig langar til að koma því á fram-
færi til ferðaskrifstofanna, sem
standa fyrir Kanaríklúbbsauglýs-
ingunni (áreiðanlega karlmenn
sem ráða þar ferðinni), að hún er
afar ósmekkleg að minum dómi og
karlrembusvínsleg. Mér finnst það
mesta móðgun gagnvart kvenfólki
að nota kvenlíkamann svona i
áróðursskyni og skil ekki gagn-
semina með því. Verið getur að
þessi auglýsing höfði til karl-
manna, en ég sé ekki, að henni sé
ætlað að laða að kvenfólk, ég tala
nú ekki um fullorðnar konur. Ég
hef búið í Bandaríkjunum í mörg
ár og þrátt fyrir að karlremba sé
meiri þar en gengur og gerist, er
verið að berjast á móti svona aug-
lýsingum þar í landi, þ.e. þar sem
kvenlíkaminn er notaður án til-
gangs eða án þess að vera í beinu
sambandi við það sem verið er að
auglýsa. Ég tala nú ekki um svona
djarflega eins og gert var í auglýs-
ingunni frá Kanaríklúbbnum. Ég
var mjög sár að sjá þessa auglýs-
ingu í stærsta dagblaði landsins.
Ef þið hefðuð verið menn með
mönnum, áttuð þið að neita að
birta þessa mynd í auglýsingunni.
Tillitsleysi og
aftur tillitsleysi
KrLstján Jónsson hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Það
er mikið rætt um umferðarmál
þessa dagana, en það er ekki nóg
að tala, ef hugur fylgir ekki máli.
Það verður að sjást í framkvæmd-
inni, ef menn vilja taka sig á og
gera öðrum það kleift einnig.