Morgunblaðið - 05.01.1984, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. JANÚAR 1984
19
póí
Isl
stjórnin hér í Lundi ákvað að velja
sér vinabæ á fslandi og varð Dal-
vík fyrir valinu. Frammámenn í
litík hér í Lundi hafa heimsótt
sland og sýnt þessu máli öllu
mikla ræktarsemi. Norræna félag-
ið hér ætlar næsta vor að helga
fslandi sérstaka dagskrá. Einnig
mætti nefna að við fengum
Malmöborg til þess að standa fyrir
íslandsviku fyrir nokkrum árum.
Fyrir nokkrum árum skipulagði ég
ásamt háskólakórnum kynningar-
ferð til íslands í samvinnu við Há-
skóla íslands. Ég hélt fyrirlestra
ásamt kórstjóranum sem talaði
um kirkjutónlist. Einnig hélt
formaður stúdentafélagsins sem
er dósent í læknisfræði fyrirlestur
í sinni fræðigrein og kórinn söng á
fleiri stöðum við frábærar undir-
tektir. Margir þeirra sem voru í
þessari ferð voru staðráðnir í því
að koma til íslands sem fyrst aft-
ur. Nú, viðtökurnar sem orðabókin
hefur fengið sýnir líka áhuga á
fslandi. Þegar ég var á fslandi síð-
ast og færði forsetanum bókina
fór það fram í sendiráði Svía og
voru þar viðstaddir nokkrir
sænskir stjórnmálamenn, m.a.
landbúnaðarráðherrann. Þeir
vildu fá að vita margt um tilkomu
bókarinnar og vildu greinilega
gera þessa athöfn að opinberu at-
riði í samskiptum fslands og Sví-
þjóðar. Það var séð fyrir því að ég
fékk ferðakostnaðinn til íslands
borgaðan úr ríkissjóði í það skipt-
ið.
En það sem er e.t.v. markverð-
asta breytingin sem er að gerast í
samskiptum fslands og Svíþjóðar
er að sá hópur fólks á Islandi sem
dvalið hefur við nám og vinnu í
Svíþjóð er alltaf að stækka. Þetta
fólk hefur með sér börn sín sem
lært hafa sænsku í sænskum skól-
um. Nú er hægt að stunda sænsku
í framhaldsskólum á íslandi sem
ekki var hægt fyrir nokkrum ár-
Gösta Holm er nú kominn á eft-
irlaun en vinnur ótrauður áfram
að nýjum bókum og er með fleiri
handrit í takinu í einu. Það er
fyrst nú sem hann hefur fengið
tóm til að ljúka ýmsu sem hann
áður hafði lagt grunninn að.
Nú þegar vinnunni við sænsk-
íslensku orðabókina er lokið gefst
betri tími, en áður fóru frístundir
og sumarleyfi ómæld í þá vinnu.
Þegar við hættum samtali okkar
var farið að bregða birtu og eldur-
inn í arninum var orðinn að rauðri
glóð sem lýsti milt út í rökkrið.
Viðmælandi minn var með allan
hugann við fsland og íslenska
menningararfleifð. „Það er merki-
legt,“ sagði hann að lokum,
„hvernig þessi litla þjóð á hjara
hins byggilega heims gat skapað
og varðveitt bókmenntir sem jafn-
ast á við það besta í heimsbók-
menntunum. Ég gleymi því aldrei
þegar ég ásamt konu minni og
Bjarna Guðnasyni vorum á leið til
Gullfoss og bíllinn bilaði á leið-
inni. Það þurfti að senda eftir við-
gerðarmanni og varahlut, en við
gengum að næsta bæ og fengum
að bíða þar á meðan. Við höfðum
ekki staðið lengi við er við vorum
komnir í hrókasamræður við
bóndann á bænum um ákveðin
fræðileg atriði varðandi íslenskar
fornbókmenntir. Hann vildi heyra
skoðun mína á því hvort það hand-
rit Snorra Eddu sem geymt er í
bókhlöðunni í Uppsölum sé það
elsta sem varðveist hefur. Annað
eins og þetta er óhugsandi að gæti
komið fyrir á sænskum sveitabæ."
Þegar að er gáð á fsland fjöl-
marga vini, svokallaða íslands-
vini, í ýmsum löndum heims og á
ólíklegustu stöðum. Fáir hafa þó
eins og Gösta Holm lagt jafn ríku-
legan skerf til íslenskrar menn-
ingar. Það er þetta fólk sem gerir
það að verkum að fslendingar er-
lendis eiga ekki alltaf jafn langt
heim og landakortið bendir til.
Enn bítur refurinn
Sydra-Langholti, 22. desember.
ÞEGAR Jón Sigurðsson í Skolla-
gróf var að leita kinda fyrir
skömmu, en hann vantaði á heimt-
ur, fann hann tvær ær frá sér og
var önnur þeirra illa dýrbitin eftir
tófu, það er mikið mulið framan af
snoppu og nefi eins og tófunni er
einatt lagið, þegar hún bítur.
Mikil tófuför voru á þessum
slóðum, þar sem ærnar voru og
líklegt, að þarna hafi fjölskylda
komizt upp af greni í vor. Dýra-
leit er stunduð hér í sveit á vorin
og gáð í flest greni, sem vitað er
um. Þá hefur Siggeir Þorgeirs-
son á Kaldbak stundað refaveið-
ar frá skothúsi um nær 10 ára
skeið, skotið þar 160 dýr. Það er
dæmalaust hve illa gengur að
halda þessum ófögnuði í skefj-
um. Má til dæmis gera sér í hug-
arlund hverjar móttökur ung-
lömbin fá í vor á þessum slóðum,
ef ekkert næst af þessum dýrum
í vetur. Það er þó enn dæmalaus-
ara að til sé fólk, sem vill friða
dýrbítinn og kallar félagsskap
sinn Tófuvinafélagið.
Hér eystra hefur verið af-
bragðs tíðarfar það sem af er
vetri svo sem víðast annars stað-
ar á landinu og samgöngur
greiðar. Jörð er hér snjólaus.
Hross eru nær ekkert komin á
hús, en farið var að gefa sauðfé
um miðjan nóvember, en þá
gerði allnokkurn snjó.
Sig.Sigm.
Hrossaútflutningur 1983:
76% aukning frá 1982
SAMTALS hafa verið flutt út 299
hross á árinu 1983, og er það tæp-
lega 76% aukning frá árinu 1982,
því þá voru flutt héðan 170 hross
til nokkurra landa í Evrópu, að því
er Birna Baldursdóttir, sölufulltrúi
hjá Sambandi íslenskra samvinnu-
félaga, tjáði blaðamanni Morgun-
blaðsins í gær.
Sambandið er sem fyrr lang-
stærsti hrossaútflytjandinn, og
voru 286 hross flutt utan á þess
vegum í ár, en 13 hross á ann-
arra vegum, flest tíu í einni ferð
með Smyrli til Noregs, allt
hryssur.
Hrossaútflutningur Sam-
bandsins á árinu sést á með-
fylgjandi töflu, þar sem fram
kemur fjöldi hrossa, skipting í
geldinga, stóðhesta,. hryssur og
tryppi og folöld, og greint er frá
fjölda útfluttra hrossa til hvers
markaðslands. Tölurnar í svig-
unum eru tölur frá árinu 1982.
Hrossaútflutningur 1983
MarkaAslönd: Geldingar Hryssur Stóðhestar Folöld, tryppi Samtals
Noregur 52 (33) 10 (14) 2 ( 0) 1 ( 0) 65 (47)
Svíþjóð 41 (22) 10 (17) 1 ( 0) 52 (39)
Danmörk 20 ( 6) 27 ( 6) 1 ( 0) 2 ( 0) 50 (12)
Finnland 4 ( 0) 4 (0)
V-Þýskaland 28 (17) 35 (21) 9 ( 3) 72 (41)
Austurríki 11 (23) 0 ( 4) 11 (27)
Sviss 4 ( 4) 4 ( 4)
Belgía 1 ( 0) 1 ( 0)
USA 3 ( 0) 2 ( 0) 5 ( 0)
Frakkland 4 ( 0) 17 ( 0) 1 ( 0) 22 ( 0)
Samtals 163(105) 106(62) 14 ( 3) 3 ( 0) 286(170)
y;«*