Morgunblaðið - 14.02.1984, Qupperneq 22

30
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. FEBRÚAR 1984
þjófinum
ÞJÓFURINN, som stal 364 þúsund
krónum úr skúffum gjaldkera Iðnað-
arbankans í Breiðholti, er enn ófund-
inn. Kannsóknarlögregla ríkisins hef-
ur unnið að rannsókn málsins og hef-
ur KLR gefið út eftirfarandi lýsingu í
þjófinum með beiðni um það, að
kunni einhvcrjir að búa yfir upplýs-
ingum, sem geti upplýst þjófnaðinn,
þá snúi viðkomandi sér vinsamlega til
stofnunarinnar.
Aldur 18 til 20 ár. Allur mjósleg-
inn, hokinn í herðum, herðablöð
standa út. Göngulag sérstakt, fjaðr-
andi. Fætur langir miðað við búk og
mjóir. Maðurinn er talinn skol-
hærður og stuttklipptur, hár áber-
andi stutt í hnakka, nær ekki yfir
eyru. Mjóleitur með hvasst nef.
Hæð 180 til 185 sentimetrar, gæti
virkað hærri en er í raun, vegna
þess hve grannur hann er. Klæðn-
aður; blá peysa úr bómullarefni
með hettu. Líklega háskólabolur
eða jogging-peysa. Gallabuxur blá-
ar að lit, snjáðar, sérlega þröngar
um leggi. Var klæddur bláum
strigaskóm með þunnum hvítum
botni og tveimur hvítur röndum á
hliðum. Var klæddur svörtum vettl-
ingum, gætu verið tvílitir,
svonefndar grifflur, sem opnar eru
fremst á fingrum.
Bjarni Jakobsson
Sjálfkjörið í
stjórn Iðju
FRESTUK til þess að skila framboð-
um til stjórnarkjörs í Iðju, félagi verk-
smiðjufólks í Reykjavfk, rann út í
gærmorgun. Aðeins eitt framboð
barst, listi stjórnar og trúnaðar-
mannaráðs félagsins. Var stjórnin því
sjálfkjörin og var Bjarni Jakobsson
endurkjörinn formaður, en hann hef-
ur verið formaður Iðju frá 1976.
Aðrir í stjórn félagsins eru: Guð-
mundur Þ. Jónsson, varaformaður,
Guðmundur Guðni Guðmundsson,
ritari, Sigurjón Gunnarsson, gjald-
keri, og meðstjórnendur: Hannes
Ólafsson, Hildur Kjartansdóttir og
Valborg Guðmundsdóttir. í vara-
stjórn voru kjörnir: Árni J. Árna-
son, Kristján Sigurðsson og Ólína
Halldórsdóttir.
Allmiklar breytingar urðu á
stjórn félagins og einnig trúnað-
armannaráði og munu þetta vera
mestu breytingar frá því árið 1976.
Morgunblaðið/Friðþjófur.
Frá sjóprófum vegna slyssins í Grundartangahöfn. Eggert Óskarsson, borgardómari, stýrði réttinum, en meðdómarar hans við dómaraborðiö eru Guðmundur
Hjaltason, skipstjóri og Hrafnkell Guðjónsson, stýrimaður. í vitnastúku er Guðmundur Ingvar Lúðvíksson, háseti, en aðrir á myndinni eru Þórhallur
Hálfdánarson, fulltrúi sjóslysanefndar, Ólafur Briem, fulltrúi Siglingamálastofnunar, Þorsteinn Eggertsson, réttargæzlumaður þeirra sem fórust, Benedikt
Blöndal, lögmaður Sjóvá, tryggjenda Fjallfoss og Jón Magnússon, lögmaður Eimskipafélagsins.
Skipverjar á Fjallfossi við sjópróf vegna slyssins á Grundartanga:
Ékkert um það rætt að færa
þyrfti Fjallfoss við bryggju
Sjópróf fóru fram hjá embætti
borgardómara á laugardag vegna
slyssins við Grundartanga aðfara-
nótt föstudagsins, er fjórir skipverj-
ar af Fjallfossi fórust í höfninni þar.
Sjóprófunum stýrði Eggert Óskars-
son borgardómari, en meðdómarar
hans eru Guðmundur Hjaltason
skipstjóri og Hrafnkell Guðjónsson
stýrimaður. Fyrir réttinn komu fjórir
skipverjar af Fjallfossi, núverandi
skipstjóri og starfsmaður Járn-
blendiverksmiðjunnar á Grundar-
tanga.
Fyrstur kom fyrir rétt Guð-
mundur Ingvar Lúðvíksson háseti,
en hann var einn þriggja skip-
verja, sem fóru í land á Grundar-
tanga um miðnætti á föstudags-
kvöld og fóru til Reykjavíkur.
Hinir voru Trausti Pétursson vél-
stjóri og Erlendur Hauksson
matsveinn.
Guðmundur lýsti því hvernig
Fjallfoss var bundinn við bryggju
við komuna til Grundartanga.
Sagði Guðmundur að Þorbjörn
heitinn skipstjóri hafi óskað sér-
staklega eftir því að skipið yrði
bundið tryggilega vegna veðurs.
Að framan var það bundið með
þremur forvírum og tveimur
springum, að aftan með þremur
afturvírum og einum spring, og
einum spring miðskipa. Kvað Guð-
mundur það hafa verið góðan
frágang.
Guðmundur sagðist ekki vita
hvort til hefði staðið að færa
Fjallfoss við bryggjuna um nótt-
ina; að ekkert hefði verið um slíkt
rætt og þó hefði öll áhöfnin verið
saman komin í klefa hans rétt áð-
ur en skipverjarnir þrír héldu frá
borði. Hið sama kom fram í máli
Erlendar og Trausta, hvorugur
hafði neitt um það heyrt, að færa
þyrfti skipið áður en losun yrði
hafin, en talað hefur verið um það
sem hugsanlega skýringu, að einn
skipverja hafi fallið í sjóinn er
færa hafi átt skipið við bryggjuna.
Hafi félagar hans reynt að koma
honum til bjargar með þeim af-
leiðingum að fjórmenningarnir
drukknuðu. Hitastig sjávar í
Grundartangahöfn á föstudags-
morgun reyndist h-0,5 gráður á
Celcius.
Guðmundur var heilmikið
spurður um landganginn og aðrir
skipverjar einnig. Sögðu þeir hann
hafa legið af lestarlúgum á lunn-
ingu og upp á bryggju. Hafi aðrir
skipverjar dregið landganginn um
borð er þeir voru komnir í land, án
þess að maður hafi þurft að vera í
landi. Ekkert hafi verið er hindr-
aði landgöngu og hreyfing á skip-
inu ekki teljandi. Skipverjar sögðu
að lítilsháttar hefði séð á land-
ganginum, stög hafi verið bogin,
og að staðið hefði til að skila hon-
um í land í Reykjavík eftir losun á
Grundartanga. Um nóttina hefur
stiginn fallið í sjóinn, en óljóst er
hvernig það bar til. Þremenn-
ingarnir, sem í land fóru, kváðu
útilokað að landgangurinn, sem lá
nær láréttur, hafi getað sporð-
reist.
Einnig stóð til að skipta um
kaðalstiga, sem lá útbyrðis á
föstudagsmorgun er komið var að
nær mannlausu skipinu, þar sem
hann var þungur og óþjáll og held-
ur stuttur. Kvaðst Guðmundur
hafa gengið frá kaðalstiganum
undir aftari spilpalli úti í Eng-
landi, er hann var síðast notaður,
og þar hefði hann verið er þeir
félagarnir fóru frá borði við
Grundartanga. Stiginn hefði verið
ómeðfærilegur og þurft tvo menn
til að koma honum fyrir. Þar sem
stiginn hékk á lunningu skipsins á
ÚA áfram í viðræðum við
Slippstöðina um togara
Akureyri, 13. rebrúar.
„STTJORN Utgerðarfélags Akureyr-
inga hefur ákveðið að halda áfram
viðræðum sínum við Slippstöðina um
smíði á nýjum togara. Þessar viðræð-
ur hafa staðið yfir frá því í haust, að
vísu með nokkrum hléum, en nú held
ég að á næstunni ættu málin að fara
að skýrast," sagði Sverrir Leósson,
varaformaður stjórnar ÚA, þegar
Mbl. ræddi við hann í dag.
„Þá má einnig geta þess, að þeirri
hugmynd skaut upp í stjórninni, að
kanna hvort leysa mætti hráefnis-
þörf félagsins með því að kaupa tvö
skip, sem Slippstöðin hefur verið að
smíða í svokölluðu raðsmíðaverk-
efni. Að okkar mati yrði þarna að-
eins um að ræða, að kaupa þau til
að leysa úr brýnni hráefnisþörf og
skipin yrðu því seld þegar okkur
tækist að fá nýjan togara. Þessi
raðsmíðaskip eru fjölveiðiskip með
vélar innan við 1.000 hestöfl og
ættu því að hafa víðtækari veiði-
réttindi en togarar. Ég vil taka það
skýrt fram, að þetta eru aðeins
lauslegar kannanir af okkar hálfu
og ekkert liggur fyrir um hvað
verður," sagði Sverrir Leósson að
síðustu.
Þess má svo geta, að sjónarmið
sjávarútvegsráðherra mun vera, að
þessi skip eigi ekki rétt til veiði-
kvóta, og má því segja að ýmsir
lausir endar séu enn á því, hvernig
hráefnisþörf ÚA verður leyst í nán-
ustu framtíð.
— G.Berg.
föstudagsmorgun fundust þrenn
skópör og er talið að skipverjar
hafi reynt að bjarga félaga sínum,
sem fallið hefði milli skips og
bryggju.
Stefán Valdimarsson yfirvél-
stjóri gekk til hvílu i klefa sínum
upp úr miðnætti og kvað skip-
stjórann hafa vakið sig klukkan
fjögur. Hefði hann komið í dyra-
gætt klefans og beðið sig að gera
aðalvél klára, svo hægt yrði að
gangsetja hana úr brúnni ef þörf
gerðist. Hins vegar hefði skip-
stjórinn ekki minnst á að til stæði
að færa skipið, en Stefán sagði að
skipstjóri mundi hafa tjáð sér ef
hann hefði ætlað að færa skipið,
þótt ekki væri þörf í sjálfu sér að
hann væri uppi vegna færni
Þorbjarnar. Var vindur bálvond-
ur, að sögn Stefáns, er hann var
ræstur. A leið niður í vélarrúm
kvaðst hann hafa hitt bátsmann,
sem bað um að rafmótor fyrir
skutspil yrði settur í gang. Á leið
úr vélarrúmi til klefa síns hitti
Stefán svo stýrimann á gangi, en
þeim fór ekkert í milli.
Stefán sagðist þess fullviss að
aðalvél skipsins hafi ekki verið
notuð og taldi mjög hæpið að spil-
ið aftur á hafi verið notað. Hann
hefði fyrst lagst á bekk í klefa sín-
um til að hlusta eftir hvort allt
starfaði ekki eðlilega í vélarrúm-
inu og síðan farið í koju. Hann
kvaðst hafa haft á sér andvara eða
sofið mjög laust og væri því full-
viss að aðalvél hafi ekki verið not-
uð. Var það síðan um klukkan 7.30
að hann varð var við umgang í
skipinu, en þar var þá kominn
verkstjóri úr landi, sem furðað
hafði sig á því að ekki var farið að
taka lúgur ofan af lestum.
Hafsteinn Auðunn Hafsteinsson
skipstjóri tók við skipstjórn á
Fjallfossi eftir hádegi á föstudag.
Kvaðst hann ekki hafa veitt at-
hygli neinu sérstöku er hann kom
til Grundartanga er skýrt gæti
eða gefið ábendingu um hvað gerst
hefði. Taldi hann að landfestar
hefðu verið traustar.
Pétur Baldursson, deildarstjóri
flutningadeildar hjá íslenska
járnblendifélaginu, sem jafnframt
gegnir störfum hafnarstjóra í
Grundartangahöfn, lýsti því er
hann kom að Fjallfossi á föstu-
dagsmorguninn og undraðist að
ekki var búið að gera skipið klárt
fyrir losun. Er hann náði ekki
sambandi við skipverja með því að
flauta og blikka bílljósum hefði
hann verið hífður um borð með
krana. Hefði hann þá hitt vél-
stjórann, sem þá var nývaknaður
og vissi ekkert um félaga sína, og
hefði þá læðst að sér grunur um að
eitthvað hefði komið fyrir. Síðan
hefði hann séð skóna á dekkinu og
önnur ummerki er bentu til slyss-
ins. Hefði hann síðan gert viðvart.
Kvað Pétur að skipinu hafi eng-
in hætta verið búin í höfninni, þar
sem þar væri aðeins vindbára en
ekki undiralda. Enginn vaktmaður
hefði verið við höfnina og í sam-
tali við yfirmenn á þýzka skipinu
Oceaner, sem þar lá er slysið varð,
hefði ekki verið talin þörf á að
staðin yrði vakt í skipinu í höfn af
þessu tagi. Jafnframt kvaðst Pét-
ur ekki hafa orðið var við neitt
óeðlilegt við landfestar Fjallfoss.
Þegar þremenningarnir fóru í
land um miðnættið voru eftir um
borð, auk þeirra fjögurra er fórust
og Stefáns vélstjóra, faðir, bróðir
og vinur eins skipverja.
Á mánudag kom síðan fyrir
réttinn Stefán S. Valdimarsson,
faðir Daníels heitins, og sagði
hann að þeir Þorsteinn Sigurður
Kristinsson, sjómaður og vinur
Daníels, hefðu komið á Grundar-
tanga upp úr klukkan 22 á
fimmtudagskvöld. Hafi þeir
Þorsteinn ekki farið um borð, þar
sem verið var að tollafgreiða skip-
ið. Sagði Stefán að á þessum tíma
hefði verið strekkingsvindur, en
þeir hafi farið um borð um land-
ganginn, sem var nær láréttur.
Ekki kvað hann hana verið erfið-
leikum bundið að komast um borð,
en landgangur hafi verið ófull-
kominn. Þá gat hann þess að land-
gangurinn hafi verið ófestur báð-
um megin, hvorki festur við skip
né bryggju.
Stefán sagði að þeir Þorsteinn
hefðu farið frá borði um hálfri
stundu eftir miðnætti. Á meðan
þeir dvöldu um borð í skipinu
sagði Stefán að þeir Þorsteinn
hefðu setið í matsal inn af eldhúsi
og drukkið kaffi og spjallað sam-
an. Stefán sagði aðspurður, að
hann hefði ekki orðið var við að
áfengi hefði verið haft um hönd í
skipinu.
Framburður Þorsteins var mjög
á sömu lund og Stefáns, en hvað
veðurlag varðar, gat hann þess að
þegar þeir fóru um borð í skipið
hafi verið frekar hvasst og sjó
pusað yfir skipið. Sagði hann að
veðrið hefði versnað á meðan þeir
Stefán dvöldu um borð í skipinu.
í sjóprófunum kom fram að
Gylfi Guðnason stýrimaður á
Fjallfossi hafði starfað um tíma á
Oceaner, sem er leiguskip Eim-
skips, og var ef til vill talið að
hann hafi ætlað að heilsa upp á
fyrrum félaga sína þar á Oceaner.
Ekkert hefur þó komið fram er
bendir til að Gylfi heitinn hafi
farið um borð í Oceaner. Allir inn-
gangar í skipið hafi og verið læstir
og útilokað er talið að skipverjar
hafi getað vaknað við hurðarbank,
þar sem klefar þeirra séu á öðrum
hæðum en þeirri, sem komið væri
á, ef farið hefði verið um borð.
RLR gefur
lýsingu á